Si Melanie, na naakikinig sa tabi ng may maputlang muklha, ay hindi nakinaya at umiyak na lang, “Eldest Young Master Hill, ano bang meron si Catherine? Anak lang naman siya sa labas. Dahil ba marunong siyang lumandi—”“Melanie Yule, pag-isipan mo ang pinagsasabi mo,” Walang ekspresyong babala ni Shaun.Umikot ang mukha ni Nicola sa galit nang makipagtalo ito, “Eldest Young Master Hill, inimbitahan mo si Melanie, nang nakita ng lahat, para makasayaw sa ball at sinabi ng pamilyang Hill na siya ay magiging nobya mo pero ngayon ay humihindi ka? Pinaglalaruan mo ba ang pamilyang Yule? Paano na lang siya magpapakasal sa susunod?”Pakiramdam din ni Old Master Hill na nasa mali sila. “Bibigyan namin ang pamilyang Yule ng paliwanag.”“Dapat lang, maniniwala ako sa’yo, Old Master Hill. Kung hindi maresolba ang gusot na ito, sa tingin ko hindi magandang kumalat ang balita ng pamilyang Hill. Wala nang inpluwensyal na pamilya ang maglalakas loob na ikasal sa pamilyang Hill sa hinaharap. Isa pa…
”Ginising ba kita?” inayos ni Shaun ang kumot nito. “Matulog ka na, gabi na, Bukas na tayo mag-usap.”“Kamusta ang lola mo?” Umupo ng diretso si Catherine, ipinapakita ang kanyang silk na nightgown.“Ayos lang siya.Nahimatay lang siya dahil sa galit at magiging ayos din pagkatapos ng ilang araw ng pahinga.” Sinuklay ni Shaun ang mahabang buhok niya.Binaba ni Catherine ang mahaba niyang pilikmata at mahinang sinabi, “Shaunny, pakawalan mo na ‘ko.”Shaunny...Matagal na niya itong hindi tinatawag ng ganun.Noong mahal pa ng dalawa ang isa’t-isa, palagi niyang malambing na tinatawag ito ng ganun.Nawala si Shaun nang maalala niya ito at si Catherine ay lumuhod sa lapag. Tumingala siya kay Shaun nang may luhang patulo na.“Pakawalan mo na ‘ko at palayain ang sarili mo, okay? Nakita mo ang nangyari ngayong gabi. Hindi ako gusto ng pamilya mo para sa’yo. Hindi ko rin kayang tiisin ang ganitong klaseng buhay. Maraming tao ang pumasok at dinuro ako. Shaun, tao rin ako. Pagod na pagod
Hindi ayos si Hadley. “Sa totoo lang, gumanda ang Hill Corporation sa kamay ng nanay mo walang taon na ang nakalipas pero nang ikaw na ang namahala, nagpunta ka sa ibang bansa ng ilang bese ar inimbitahan ang mga pinakatalentado, personal na nagtayo ng laboratoryo at pinalawak ang scientific ar technological field. Ikaw ang nagtatag ng pagiging numero uno ng pamilyang Hill sa bansa, ikaw ang namahala sa Hill Corporation na maging top 10 sa global enterprises pero ngayon mapupunta lang ito kay Liam?”“Anong ginawa ni Liam Hill? Noong abala kang matulog ng 2:00 a.m. at magising ng 4:00 a.m., nasa ibang bansa siya nagpapakasasa. Pagkabalik na pagkabalik niya nakakuha siya ng mataas na posiyon.”“Sa tingin mo ba tulad ako ng ibang ipapamigay lang basta-basta ang pinaghirapan ko?” Biglang tinaas ni Shaun ang kilay niya.Napahinto si Hadley.“Anong nangyari sa imbestigasyon kagabi?” Tinapon ni Shaun ang lampin palayo at pinalitan ang usapan.“Ang wine na ininom mo ay napalitan ng baso n
”Ako na gagawa.” Hindi sanay si Catherine na ganito siya umasta tapos kinuha niya ang sipilyo bago pumunta ng banyo. Tinitignan ang wasak na sarili sa salamin, bigla siyang nakaramdam ng kakaiba at nalaglag sa dilim.Ngayon, hindi niya man lang makontrol kahit ang sarili niyang kamatayan.Susukuan niya na dapat ang sarili niya at mamuhay ng mahina araw-araw?Hindi, hindi niya kayang gawin ‘yun.Dahil hindi na siya takot sa kamatayan ngayon, ano pang dapat niyang ika-alala?Hanggang humihinga pa siya, lalabanan niya ang lalaking ito.Nang lumabas siya ulit, tinignan siya ni Shaun at nakitang nakapagpalit na ito. “Pwede kitang samahan magmili o magbakasyon kahit saan.”“Pupunta ako sa opisina.” Pumasok si Catherine sa dressing room at naghanap ng damit pang propesyonal. “...”Tinignan niShaun ang tingin sa kanyang mukha nang may kakaibang ekspresyon. “Pupunta ka sa kumpanya ng ganyan?”“Bakit, matatakot ba sila?” Ang tingin ni Catherine ay madilim at kalmado, na parang hind
”Natanggal na pero ang balita ay kumalat na sa buong kumpany,” nautal si Kacey, “Chairwoman Jones, huwag mo na lang seryosohin ang mga chismis nila.”“Hindi iyon chismis. Totoo iyon.” Diretsong tumingin si Catherine sa kanya.Kacey, “...”Paano niya tatanungin ang ganoong klaseng tanong?Sa puntong iyon, ang sekretarya ay biglang pumasok at sinabing, “Chairwoman Jones, masamang balita. Mayroong nagdala ng mga tao para manggulo sa kumpanya. Nang pumasok sila sa pinto, nagumpisa silang magbasag ng mga gamit at gusto nilang makita ka.”“Bababa ako.” Tumayo si Catherine.Nagulat ang sekretary. “Chairwoman Jones, hind iyon magandang ideya. Sa tingin ko nagdala sila ng kamera. Siguro ay gusto nila ito kuhanaan at ipost online.”“Wala akong pakialam.” tapos bumaba si Catherine.Sa daan, nakatanggap siya ng tawag mula kay Shaun. Huwag kang bumaba. Sinabihan ko na si Elle. magdadala siya ng tao para harapin ito.”“Hindi na kailangan. Ako mismo ang mag-aayos.”“Cathy, huwag kang padalo
”Masaya ka na?”Pagkatapos na pagkatapos niya magsalita, ilang pulis ang pumasok galing labas. “Nakatanggap kami ng report na may pumunta sa Hudson para manggulo…”Magsasalita na sana si Fergus nang kaagad na tinulak ni Catherine si Melanie sa gilid. Naglakad siya palapit sa pulis nang may pulang mata. “Officer, ang mga taong ito ay pumasok na lang sa building at nagumpisang manira sa pag-aari ng Hudson. Binato pa nga sila ako ng bulok na itlog.”Sumigaw si Melanie, “Hindi, malinaw na sinubukan niyang sirain ang mukha ko gamit ang kutsilyo! Dalian niyo at arestuhin siya!”Tinignan ng pulis si Catherine na may mukhang puno ng sugat at nabahiran ng bulok na itlog saka si Melanie na maayos ang damit at mukhang malinis. Kaagad siyang nagalit. “Sinong sinubukang manira ng mukha nino? Sa tingin mo ba bulag ako?”“Mr. Officer, huwag mong taasan ang boses mo. Siya ang pinakamamahal na anak ng pamilyang Yule at iyong lalaking ‘yun ay si Fergus Wicks ng pamilyang Wicks. Narinig kong marami
"Hindi mo ba nakita sa phone mo ang balita?: Naglakad si Chester palapit sa kanya. "Ito ang pinaka nakakagulat na balita ngayong araw. Lahat ng tao sa internet ito ang pinag-uusapan."Nawala si Catherine sa sarili niyang mga ideya ng ilang sandali. Alam niyang hindi magsisinungaling si Chester sa kanya pero hindi niya inisip na natanggal si Shaun dahil gusto niyang pakasalan ito."Normal lang iyon. Hindi tama ang pag uugali niya. Meron siyang nobya pero pinilit niyang kuhain pati ang nakatatandang kapatid nito. Hindi niya man lang makontrol ang pang babanh parte ng kanyang katawan at sinira ang charity dinner na ginawa ng pamilyang Hill. Pagkatapos niyang gawin ang kasuklam-suklam na gawain, malamang, siya ay matatanggal sa posisyon.Napatigil si Chester.Maya-maya, imbis na magalit dahil napagalitan ang kanyang kaibigan, tumawa siya ng masaya. "Ang ebalyuwasyon mo ay swak na swak. Totoo ngang kasuklam-suklam si Shaun at may pangit na pag uugali."Sumimangot si Catherine, nagulat
Isang nakakaawang ngiti ang gumapang sa mukha ni Catherine. “Kung gayon iyan ang tingin mo sa akin. Dad, minahal mo ba ako at sinubukan intindihin ako? Diretsuhan, matagal ko ng kilala si Shaun. Siya ang nagpilit sa akin na sumama sa kanya. Kamakailan, pinipigilan niya ang aking kumpanya at kay Wesley. Gawa niya itong lahat. Sa tingin mo ba nilalasap ko ang buhay na walang dignidad? Sa tingin mo ba natutuwa ako na tinuturo at pinupuna bilang isang hayop?!”Ng magpatuloy siya, siya ay nasamid sa luha.Si Joel ay nataranta. “Ano? Bakit hindi mo sinabi sa akin ng maaga?”“May magbabago ba kung sasabihin ko sayo?” Binigyan siya ni Catherine ng nangungutyang tingin. “Hindi mo nga ako maprotektahan sa sarili mong bahay, paano na lang sa harap ni Shaun.”Isang nakakailang na ekspresyon ang gumapang sa mukha ni Joel. Sa isang iglap, mukha siyang tumada ng ilang taon.“Ako ay walang silbi. Dinala kita sa Canberra ngunit iniwan ka na apihin ng iba. Hahanapin ko si Shaun ngayon. Sumosobra na
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging