Ang gates ay dahan dahang bumukas matapos ang ilang oras.Nilapitan siya ni Rebecca habang nakapayong para hindi maulanan. Isang mapagmalaking itsura ang naghilamos sa mukha nito. “Cathy, maraming salamat. Dahil sa disenyo mo ay nagkaroon ako ng karapatan sa proyektong ito. Talaga ngang may talento ka.”Iniangat ni Catherine ang kanyang ulo, ang mga mata niya ay nagliliyab.Ngumiti ang isang babae. “Huwag kang masyadong magalit. Ang proyekto ay mapapasakin kahit wala ang disenyo mo. Ginawan na ng paraan ni Ethan para sakin. Siguro wala kang ideya na ang tiyuhin niya ay mabuting kaibigan ni President Sawyer? Ang disenyo mo ay prop lang para sa plano.”Uncle… Shaun?Pakiramdam ni Catherine ay tila pinipira-piraso siya ng isang mabangis na hayop gamit ang matalas nitong kuko. Naging pamali-mali ang kanyang paghinga.Naging tunay siyang malugod sa lalaki sa pagbibigay sa kanya ng pagkakataon.Hindi niya man lang alam na napagdesisyunan na ng lalaki ang katapusan bago pa ang lahat. B
Matapos iyon, binitbit ni Ethan sa mga braso niya si Rebecca at naglakad papunta sa Lamborghini.Mabilis na nakalayo ang sasakyan ng lalaki, pangalawang beses nang iniwan nito ang babae. Totoong nawalan na ng pag-asa si Catherine sa lalaking ito.Mula sa sandaling ito, kahit anong pagmamahal ang naramdaman nito sa lalaki noon ay napalitan ng pagkamuhi at kasuklaman."Oh, kawawa ka naman." naglakad si James palapit sa kanya na may dalang payong, nakangiti at nanliliit ang mga mata. "Ang dalaga ng pamilyang Jones na dati ay nasa tuktok ng karamihan ngayon ay wala nang kapangyarihan."Pagod na pagod, hindi na siya maabalang asikasuhin pa ang lalaki. Nagsimula siyang maglakad papunta sa sasakyan niya ng tahimik.Ang boses ng lalaki ay narinig sa likod niya. “Talagang malalaman nina Uncle Jeffery at Aunt Sally ang nangyaring insidente ngayong araw. Halatang mas gusto nila si Rebecca kaysa sa’yo. Huwag mo nang pangarapin na bumalik pa sa pamilyang Jones dahil wala sa kanila ang tatangga
”Sino?”“Catherine Jones! Mag-isa siyang umiinom sa bar. Ah, maganda pa rin siya kagaya ng dati.”Biglang nabulabog si Janet. “Ang p*ta na ‘yon.”Hinding hindi niya makakalimutan ang kahihiyang pinagdaanan matapos palabasin ng restaurant nung huli. Ang insidenteng iyon ay ginawa siyang katawa-tawa sa mga elites ng Melbourne.Natuwa ang babae nang marinig ang kaganapan sa bidding event ngayong araw.Gayunpaman, hindi sapat iyon. Gusto nitong sirain ang kanyang buhay nang lubusan. Hindi nito inaasahan na ang oportunidad ay hindi magtatagal at bigla nalang darating dito.“Zayn Larson, interesado ka pa rin ba sa kanya?”“Well, hindi masyado, pero lagi niya ‘kong minamaliit nung nag-aaral pa kami. Medyo nagtataka ako kung anong pakiramdam,” Masungit na sinabi ni Zayn, “na siya ay magmakaawa para sa kapatawaran.”“Sige, ibibigay ko sa’yo ang oportunidad.”Sinabi ni Janet sa lalaki ang plano. Isang paggulong ng pagnanasa ang naghugas sa lalaki na tila mga alon. “Sigurado ka ba rito—”
Nagalit si Shaun pagkatapos niya magsalita. “Hindi ba hiniling ko sayo na siguraduhin mong patas ang bidding?” Mukang nagsisisi si Chase “Kanina, sinabi ko kay President Sawyer na bigyang ang Imperial Design ng tyansa at ituloy ang kompetisyon sa makatarungan na pamamaraan. Siguro inakala ni President Sawyer na pinayagan ko ang maliit na kompanya na sumali sa bidding para makakuha ng katanyagan. Hindi niya alam ang intensyon ko na alagaan si Catherine.”Hinimas in Shaun ang noo niya. Hindi na nakapagtataka na natanggal si Catherine sa kabila kamangha-mangha niyang disenyo. Bukod dito, parang kakaiba siya ngayong gabi.Pagkatapos ng ilang pag-iisip, inilabas niya ang phone niya para tawagan si Hadley. “Tulungan mo ako suriin kung ano ang nangyari sa bidding ngayong araw.”Sabi ni Chase, “Madali ko ito malalaman sa pamamagitan ng pagtatanong-tanong sa paligid.”Tumawa si Shaun ng sarkastiko. “Wala akong tiwala sa iyo.”Naging malungkot ang itsura ni Chase. Pagkatapos ito pag-isipa
“Sino ka?” Habang natataranta, tumayo ng matulin si Zayn. Pakiramdam ni Shaun nasusuka siya sa itsura ng mataba niyang katawan. Tinignan niya ang kama, napansin niya ang namumulang mukha ni Catherine at ang maluwag niyang damit na nahati sa gitna.Sa hindi makontrol na galit, bayolenteng sinuntok ni Shaun si Zayn sa mukha.“Ang taong magpapadala sayo sa bilangguan.”Dahil malakas at brutal si Shaun, nabugbog si Zayn sa sahig ng wala sa oras. Dali-daling tinanggal ni Shaun ang mga kamera at itinapon ito kay Zayn. Pagkatapos noon, tinanggal niya ang suit niya at mabilis na binalot ito sa babae na nasa kama.“Catherine, kumusta ang pakiramdam mo?” Hindi niya hinawakan ang namamaga nitong mukha. Tinapik niya lang ito sa likod.“Huwag… Huwag mo ako hawakan.”Medyo nahihilo pa rin si Catherine. Nang mapagtanto niya na may taong sinusubukan siya hawakan, ang labi niya ay hindi namalayang nanginig bilang isang senyas ng pagtutol. Nagsimula na rin bumuhos ang mga luha sa mukha niya.
Sa saglit na iyon, tumunog ang telepono ni Janet. May tumatawag sa kanya at sabi, "Miss Campbell, naaresto si Zayn ng mga pulisya." "Humanap ka ng paraan para mapiyansahan siya.""Well… Natatakot na hindi ito posible. Humatak ng mga kakilala si Young Master Harrison at hiniling sa amin na ilagay si Zayn sa bilangguan ng walang hanggan. Hindi namin kaya galitin ang pamilyang Harrison.”Lumubog ang puso ni Janet. "Subukan mo sabihin kay Zayn na itikom ang bibig niya para sa kapakanan ng pamilya niya ""Sige."…Sa ospital.Nagising si Catherine dahil sa kirot sa mukha niya.Binuksan niya ang mata niya, para lang makita ang sarili niya sa ospital. Nagtaka siya kung sino ang nagpadala sa kanya dito.Habnag siya ay nakatulala, biglang lumabas ang gwapong mukha ni Shaun sa utak niya."Nagising ka na," ang lalaki sa tabi niya ay nagsalita Noong tumalikod siya, nakita niya si Shaun na tumatayo sa paa niya mula sa upuan ng may naninising itsura. “Bilang isang kasal na babae, talaga
Hinawakan ni Catherine ang kumot. Isinaalang alang na hindi siya gusto ng pamilyang Jones, hindi na siya makakabalik pa sa bahay nila panigurado.Tumawa siya habang nakaramdam ng kalungkutan sa loob loob niya. "Ayos lang. Hindi naman ako naaabala."Gayon pa man, wala naman talaga may pake sa kaniya.Pagkatapos hindi magsalita ng dalawang segundo, tumalikod si Shaun at sinabi kay Chase, "Pumunta ka at humanap ng kakilala para puriin ng mga pulis si Catherine sa kanilang pampublikong plataporma para sa pagiging undercover na agent. Kung hindi dahil sa kanya na nakipag-tulungan sa mga pulis, hindi mahuhuli ng mga pulis ang mga tao na nag-bobroadcast ng ilegal na live videos tulad ni Zayn Larson."Natigil si Catherine sa saglit na iyon. Tinitigan siya nito ng may naguguluhan na itsura.Natatakot ba siya na masira niya ang reputasyon niya o talagang may pake ito para sa kanya?Para bang hindi niya maintindihan ito.Itinaas ni Chase ang hinlalaki niya. "Ang galing. Sa ganon na paraan,
Pagkatapos niya ubusin ang mangkok ng kanin, humiga si Shaun ng may tulong ni Shaun. “Ano...Nakita mo ba ang telepono ko?”“Hindi ko nakita. Tinapon siguro ng tao pagkatapos mo mahimatay. Bibilan kita pagkatapos.”Nang tapos na si Shaun magsalita, tumunog ang telepono niya.Naglakad siya palabas kasama ang telepono niya at nakita na naghihintay si Hadley sa labas.“Young Master Hill, naimbistigahan ko na ang isyu tungkol sa bidding. Narinig ko noong yung designer ng Summit, Si Rebecca Jones, pinakilala ang masterpiece niya noong bidding event kahapon, sabi ni Miss Jones sa estadong pagkabalisa na ninakaw ni Rebecca ang masterpiece niya.”“Mayroon ba talagang ganon?” Nagpakita ng pagkagulat ang mga mata ni Shaun.“Hiniling ni President Sawyer na magpakita ng ebidensya si Miss Jones. Sinasabi ni Miss Jones na ang ebidensya ay nakatago sa laptop ngunit kalaunan ang sabi ay ang ebidensya ay nasira. Pinuna niya si Henry Moore galing sa Imperial Design, sinasabi na iyon ay kagagawan ni
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging