"Dani, itigil mo na yan." Agad na inilagay ni Ryan si Dani sa duyan.Nadismaya si Freya ng makitang hindi siya pinansin ni Dani. "Hindi talaga ako nami miss ng batang iyon."“Huwag kang mag alala. Miss ka na rin niya. Kapag dinala ko siya sa kwarto mo sa gabi, lumilingon siya sa paligid, malamang hinahanap ka."Nakangiting tanong ni Ryan, “Kamusta ang pagadapt mo sa buhay sa bansa ng romansa? Marami ka bang nakilalang gwapong lalaki doon? May humahabol ba sayo?"“Oo. Nagbibilang ba ang mga karanasang propesor sa kanilang 70s sa lab?" Mapaglarong nagtaas ng kilay si Freya.“Hindi pwede iyon. Sa kagandahan mo, walang nanligaw sayo?" Pabirong tanong ni Ryan.“Oo. Walang nanligaw sa akin sa aking rare trip sa ibang bansa. Ito ay medyo nakakadismaya. Hindi ako makapaniwalang hindi ako kaakit akit,” Malungkot na sabi ni Freya."Malaki. Inaalagaan ko ang anak mo sa bahay habang iniisip mong magpakatanga doon." Ngumuso si Ryan, at dumilim ang mukha."Ikaw ang nagtanong." Humalakhak si
Lumambot ang puso ni Freya nang makita ang nakakaawang tingin ni Ryan. Mabilis niyang hinikayat siya, sinabing, “Huwag kang mag alala. Hindi ako mahilig sa mga dayuhang lalaki."“Sino ang gusto mo noon?” Mataman siyang tinitigan ni Ryan.Namula ang mukha ni Freya. "Tama na. Hindi mo ba alam kung sino ang gusto ko?"Sabi ni Ryan, “Uh huh. Hindi ako sigurado.""Hindi kita papansinin."Pagkatapos, binaba niya ang tawag. Gayunpaman, nag alinlangan siya ng ilang segundo at nagpapadala ng mensahe nang palihim. [Ikaw ang pinakamahal ko.]Pagkatapos niyang magpadala ng mensahe, nagsimulang bumilis ang tibok ng puso niya.First time niyang magpadala sa kanya ng ganoong diretsong mensahe mula ng magkarelasyon sila.Tinakpan niya ang namumula niyang mukha at huminga ng malalim bago bumalik sa upuan niya."Frey, sinabi ni Tessa na may anak ka," sabi ni Sidney Cann mula sa research institute. Kumuha siya ng isang bote ng beer at naglakad na hindi nakabutones ang kwelyo ng itim niyang sando
“Frey, dahil nasa labas ka, itigil mo na ang pagtingin sa iyong phone sa lahat ng oras. Halika, cheers.”Ang isang babaeng kasamahan ay walang pigil sa pagsasalita upang magbahagi ng ilang mga kagiliw giliw na kuwento na naganap sa instituto ng pananaliksik.Ibinaba ni Freya ang kanyang phone at isinubsob ang sarili sa kapaligiran na may layuning matuto ng higit pang mga bagay.Nag usap ang lahat hanggang 10:00 p.m. bago sila bumalik sa kanilang hostel.Nakainom si Freya ng lima hanggang anim na bote ng beer, kaya medyo lasing na siya.Ng sagutin niya ang video call mula kay Ryan, medyo tipsy pa siya. "Ako ay humihingi ng paumanhin. Masyado akong nahuhulog sa pakikipag usap sa aking mga kasamahan ngayong gabi, at medyo marami akong nainom. Tulog ba si Dani?""Oo, ganoon nga."Tinitigan ni Ryan ang babae sa phone niya. Ang kanyang kaakit akit at mahabang buhok ay nakalat sa kama, at ang kanyang mukha ay namumula sa pag inom. Ang ganda naman! Bukod dito, ang kanyang maganda at mal
Natigilan, tinitigan ni Freya ang mga salita, na puno ng pag aalala ni Ryan sa kanya.Parang naliwanagan siya.Sa katunayan, ang grupo ng mga kasamahan mula sa research institute na palagi niyang kasama ay wala pang 40 taong gulang. Baka wala silang alam sa kanya.Kahit na handa silang ibahagi ang kanilang kaalaman sa kanya, gaano karami ang matututuhan niya mula sa kanila?Sa halip na gumugol ng maraming oras sa pag inom at pakikipag chat sa kanila, maaari rin niyang ilaan ang kanyang oras sa pananaliksik at networking sa mga karanasang propesor ng mas madalas. Ang sasabihin ng mga propesor na iyon ay magiging mas makapangyarihan kaysa sa lahat ng sinabi ni Sidney at ng iba pa niyang mga kasamahan.Ng maalala niya na sabihin ang galit kay Ryan, bigla niyang pinagsisihan lahat ng ito.Bakit siya gumawa ng mga masasakit na salita?Naisipan pa niyang makipaghiwalay kay Ryan.Masyadong matindi ang nagawa niya.Tama si Ryan. Matagal na niyang hindi kilala ang mga kasamahan niya. M
Hinimas ni Ryan ang kanyang mga sentido. Sa kabutihang palad, nagalit siya kagabi at binigyan siya ng napapanahong babala. Kung hindi, mag aalala siya sa isang magandang babae na tulad niya sa ibang bansa."Sige, gagawin ko."Pagkatapos magsalita ni Freya, pinagdikit niya ang malambot niyang labi. Bago pa niya ito masabi sa kanya, namula na ang mukha niya. "Ryan, ako..."“Oo? Anong problema?" Tanong ni Ryan sa malambing na boses."Wala. Magtatrabaho na ako. Paalam.”“Sige. Ipagpatuloy mo."Wala pang dalawang minuto matapos ibaba ni Ryan ang kanyang phone, nakatanggap siya ng mensahe mula kay Freya. [Mahal kita. Ito ang gusto kong sabihin ngayon lang.]Naningkit ang kanyang mga mata, at huminga ng malalim bago sumagot, [You seductive vixen. Kung hindi dahil kay Dani, lumipad na sana ako doon, hinila kita sa kama, at nakipag date sayo.]Freya: [Grabe kang pervert. Seryoso ako. Hindi kita papansinin.]Ryan: [Seryoso rin ako. Miss na kita. Miss na miss na kita kaya masakit.]Si F
Ang Country F ay hindi malayo sa County R.Hindi nagtagal pagkatapos mag check in si Rodney sa hotel, iniabot sa kanya ng kanyang sekretarya ang iskedyul na may sunod sunod na mga kaganapan. “Nangako si Proffessor Abner na magkikita kami sa 3:00 p.m.”"Mabuti yan."Tumango si Rodney. “Ihanda ang mga kaukulang dokumento. Sa gabi, makikipagkita kami sa CEO ng Sara. Dapat nating isecure ang agency agreement ni Sara sa biyahe natin sa Country R sa pagkakataong ito."Sabi ng kanyang secretary, "May sinabi ang CEO ng Sara na may dumating..."Huminto si Rodney sa kanyang kinatatayuan at tumingin sa secretary gamit ang malungkot na mga mata. "Hindi ba napagkasunduan ang lahat kanina?""Wala akong ideya kung bakit nagbago ang isip ng kabilang partido sa huling minuto." Namanhid ang anit ng sekretarya dahil sa titig ni Rodney.“Basura ka. Bakit ka pa nakatayo dito? Sige at imbestigahan mo ito ngayon,” Saway ni Rodney sa kanya na may malungkot na ekspresyon."Ako ay humihingi ng paumanhin
"Seryoso ka?"Bumilis ang tibok ng puso ni Rodney. Sa kabila ng lahat ng uri ng hirap sa negosyo, hindi niya maiwasang magpahayag ng malungkot na tingin sa gwapong mukha."Ang industriya ng medikal na aesthetic sa Country R ay hindi malaki. Nakatrabaho ko na si Sara dati, kaya natutunan ko ang balitang ito ng direkta."Nagpasya si Abner na huwag magpatalo sa palibot ng palumpong. Prangkahan niyang sinabi, “President Snow, kung dumating ka sa akin dala ang sweldong ito dalawang taon na ang nakararaan, tiyak na nagtrabaho ako sa iyo. Sa katunayan, ang Osher ay dating pinakamalaking lokal na tatak sa Australia na may pinakamahusay na mga pasilidad at kagamitan. Gayunpaman, ngayong nakuha ko na ang status na ito, mas mahalaga ang reputasyon kaysa sa kabayaran. Kung makikipagtulungan ako sayo at ang mga produktong binuo ko ay hindi mabenta, makakasira ito sa aking imahe. Maaari akong magbigay sa iyo ng mahusay na mga produkto, ngunit maaaring hindi mo maibigay sa akin ang pinakamahusay n
Nagkataon, ang sekretarya ni Rodney ay tumawag sa kanya sa oras na ito. “Naku, Young Master Snow. Nabalitaan ko na si Sara ay…”"Alam ko. Hindi mo kailangang ipaliwanag ito. Pumunta at alamin kung saan nananatili ang kinatawan ni Freycatheli.""...Sige."Pagkalabas ng cafe, sinipa ni Rodney ang gulong ng kanyang sasakyan.Sa pagkakaroon ng higit sa 30 taon, nadama niya na ang kanyang buhay ay nagiging mas miserable. Ilang buwan lang ang nakalipas, hindi niya kailanman naisip na si Freycatheli ang magiging pinakamalakas na katunggali ni Osher.Hah. Ano ang sinabi ni Freya bago ito? Gusto niyang mag focus sa mga cosmetics, kaya nagsikap itong iadvertise ang Freycatheli para sa kanya.Sa huli, hindi lang siya nasangkot sa mga pampaganda kundi pati na rin sa mga produkto ng skincare, shampoo, at conditioner. Ang Freycatheli ay nakipagsapalaran sa lahat ng larangang kinasasangkutan ni Osher.Sa puntong ito, naunawaan niya kung ano ang ibig sabihin ng pagbaril sa kanyang sarili sa paa
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging