Catherine: [Hah. Maging sina Tom, Dick, at Harry ay nakikigulo na kay Freya. Sabihin kay Freya na gawin ang gusto niya. Pananagutan ko kung may mangyari.]Shaun: [Wifey, ang sama mo sa ibang babae. Naisip mo na ba ang nararamdaman ko?]Sumagot si Catherine kay Shaun: [Maging mabait.]Sumagot si Shaun: [Ang aking asawa ay mahusay.]Hindi nakaimik si Chase. Paano ito naging isang pampublikong pagpapakita ng pagmamahal? Enough was enough. Kinailangan pa niyang masaksihan ang pagiging lovey dovey nila sa screen.Makalipas ang isang minuto, nag post si Catherine ng Instagram post na may caption na: [Hah, kahit si Tom, Dick, and Harry ay ginugulo ang aking best friend. Nakakainis.]Syempre, ipinost niya ito sa kanyang account at sinigurado niyang lahat ay na block, maliban kay Freya at Ryan.Ng mag scroll si Freya sa kanyang Instagram dahil wala siyang gagawin sa oras ng pagkain, nagkomento siya kaagad: [Ano? Ako ba ang pinag uusapan mo? Nakwento na ba sayo ni Chase?]Sumagot si Cath
Batid ni Freya na si Ryan ang dahilan ng pagbabagong iyon.Gayunpaman, hindi niya tinanggap ang transaksyon dahil nakatanggap na siya ng baon isang beses sa araw na iyon.Pinadalhan siya ni Ryan ng mensahe: [Tanggapin mo.]Freya: [Gusto mo bang manalo sa mga babae gamit ang pera?]Ryan: [President Lynch, ginagawa mo akong masama. Mas malaki ang kinikita mo kaysa sa akin ngayon. White collar lang ang trabaho ko. Ang layunin ko sa buhay ay pakasalan ang isang maganda, may kakayahan, at mayamang babae. Ito ay tulad ng pagkuha ng isang libreng regalo sa isang pagbili. Sa kasamaang palad, hindi niya ako gusto. Wala akong magawa kundi magsikap.]Halos tumawa ng malakas si Freya habang nakayuko.…Pagkatapos ng piging, hindi nagmamadaling umalis si Direktor Cartman, kaya nagsimula siyang makipag usap sa ilang kaibigan sa negosyo.“Hayaan mong mag usap ang mga lalaking iyon. Maaari tayong umakyat sa itaas para hanapin si Madam Wallace at ang iba pa para maglaro ng poker.” Isang mayaman
Habang natulala si Freya, may biglang sumagi sa isip niya. Mabilis niyang ibinaba ang tawag at tinawagan si Ryan. "May kinalaman ka ba sa usapin ni Direktor Cartman?"“Oo. Dahil may nang aapi sayo, nag imbestiga ako." Malumanay ang tono ni Ryan. Walang makapagsasabi na tiyak na inilagay niya ang direktor ng isang nakalistang kumpanya sa isang delikadong sitwasyon.Nagulat si Freya. Tutal, nasa malayo siya sa Canberra. Anong mga paraan ang ginamit niya para maimbestigahan ang mga bagay sa kanyang panig ng napakabilis? "So ikaw din ang nag ayos para sa waiter ng hotel?""Freya, dapat nating puksain ang lahat ng pinagmumulan ng kaguluhan." Saglit na natahimik si Ryan bago malalim na sinabi, “Sa pagkakaalam ko, maraming taon nang pinagkakaguluhan ka ni Linda. Sa kabila ng iyong kasalukuyang pagkakakilanlan, mayroon pa rin siyang lakas ng loob na magsalita ng masama tungkol sa iyo sa publiko at pukawin ka. Ngayon, kahit ang mga babae sa Melbourne ay nangangahas na makipagtsismisan kay Li
Nagpoprotektang sinabi ni Mrs. Lynch, “Nabalitaan ko ang nangyari noong kasal. Si Linda ay patuloy na nagkakalat ng mga tsismis tungkol sa aming anak na babae. Nararapat lamang sa kanya. Sa aking opinyon, si Linda ay isang mapoot na tao. Maaaring nasaktan niya ang maraming tao. Ang parehong napupunta para sa Direktor Cartman. Nasa libingan na ang isang paa niya, pero nakikipaglokohan pa rin siya sa hindi mabilang na mga babae.”“Wala akong sinabi. Nagtatanong lang ako," Dismayadong sabi ni Mr. Lynch, "Kung tutuusin, sampung taon na tayong nakatira sa lugar na ito. Nagkaroon kami ng mga palitan ng negosyo sa kanila, ngunit hindi ko alam na mahilig sila sa tsismis sa likod ng mga tao. Buti na lang aalis na tayo ng Melbourne.""Tama iyan. Ang aming anak na babae ay hindi man lang natsitsismis tungkol sa ganoong paraan sa Canberra."Si Mrs. Lynch ay lubos na hindi nasisiyahan.Bumuti ang mood ni Freya nang makita niya kung paano siya pinrotektahan ng kanyang mga magulang.Makalipas an
Sabi ni Ryan, “Huwag kang mag-alala. Hindi ako kakatok sa iyong pinto at manghihimasok. Hihintayin kita malapit sa bahay mo at sabay tayong magbibilang sa bagong taon ngayong gabi."“Hindi ko kailangan na makipag countdown ka sa akin. Ang dahilan kung bakit ako bumalik mula sa Canberra ay upang ipagdiwang ang bagong taon kasama ang aking mga magulang.Inis na inis si Freya na gusto niyang maglambing sa kung sino man.Natahimik ang kabilang side ng phone. After that, Ryan said resigned, “I’ll look for a hotel and stay there for a night, then. Kita nalang tayo bukas."Napaatras siya bigla. Hindi sanay si Freya. "Mag iisa ka ba ngayong gabi?"“Ayos lang. Hindi ko pinag isipan ang mga bagay bagay. Ang pagsama sa iyong mga magulang ay higit na mahalaga.”"Dahil alam mo iyon, bakit hindi mo ipagdiwang ang Bisperas ng Bagong Taon kasama ang iyong mga magulang?" Nais siyang hikayatin ni Freya na bumalik. Magiging guilty siya kung iiwan niya itong mag-isa kapag hinanap siya nito mula sa m
Ryan: [Okay. Magiging mabuti ako at maghihintay sayo.]Nagpadala siya ng kissing emoji pagkatapos.Freya: [Kung patuloy mong ipapadala ang mga iyan, hindi na ako babalik.]Mabilis na nagpadala si Ryan ng isa pang masunuring emoji.…Makalipas ang halos sampung minuto, nakarating na siya sa pinto ng hotel room. Bumukas ang pinto pagkatapos niyang pinindot ang doorbell.Sumalubong sa kanya ang mainit na hangin. Kakaibang nagsimulang makaramdam ng kaba si Freya. Sa totoo lang, pito o walong araw pa lang simula noong huli niyang nakilala si Ryan. Gayunpaman, pareho nilang naramdaman na parang matagal na silang hindi nagkita ng makita nila ang isa't isa noong New Year’s Eve sa Melbourne.Sa loob ng silid, nakasuot si Ryan ng kulay khaki na sweater na may kwelyo ng checkered shirt na sumisilip sa neckline ng sweater. Nagsuot siya ng isang pares ng mahabang kaswal na pantalon sa ibaba, na nakabalangkas ng maayos sa kanyang mga binti. Ang kanyang aura ay malambot, tulad ng isang piraso
Sinamaan siya ng tingin ni Freya na namumula ang mukha.“Sino ang mother-in-law mo? Mag ingat ka sa iyong mga sinasabi.""Nag iingat na ako." Tumaas ang kilay ni Ryan. Ngumiti siya. "Ang aking pagnanais na pakasalan ka ay 50 porsyento lamang noon, ngunit ngayon ay 100 porsyento na pagkatapos matikman ang pagkaing ito. Kung hindi kita pakakasalan, hindi ako makakatikim ng ganoong kasarap na pagkain taon taon."Alam ni Freya na siya ay kalahating seryoso at kalahating biro. Pakiramdam niya ay wala siyang lakas nang mga sandaling iyon. "Baka isipin mo na ang luto ng nanay ko ay katamtaman pagkatapos kumain ng mas maraming uri ng pagkain dito. Tsaka tinatamad ako. Hindi ko namana ang kabaitan ng nanay ko. Hindi ako marunong magluto, at kadalasan ay tamad ako. Palagi na lang akong pinapagalitan ng nanay ko dahil doon.”“Bakit mo kailangan maging mabait at masipag? Hindi ako naghahanap ng yaya." Tumawa si Ryan. "Nakita mo ba si mom na gumagawa ng mga gawaing bahay? Bago siya pumasok sa o
Simula ng pumasok si Freya ay hindi na niya natingnang mabuti si Ryan dahil sa iba't ibang dahilan.Alam niyang hindi siya nagsisinungaling ng tingnan siya nito ng malapitan.Imposibleng sabihin na wala siyang nararamdaman."Hindi ako ang nagsabi sayo na magtrabaho ng dagdag na oras," Bulong niya at iniwas ang tingin nito.“Oo, ako mismo ang gumawa niyan dahil gusto kong bisitahin ka sa New Year. Kahit na hindi kita makilala, kailangan kong ipakita ang aking determinasyon. Ito ay hindi lamang walang laman na usapan. I'm really put in the effort, and I'm sincere."Paulit ulit na hinaplos ni Ryan ang maitim at malasutla niyang buhok. Pambihirang seryoso ang titig niya.Ibinaba ni Freya ang ulo. Hindi niya alam kung paano sasagutin iyon. Para siyang pagong na nagtatago sa kanyang kabibi.Pagkaraan ng ilang oras, mahina niyang sinabi, "Gusto mo bang pumunta sa banyo?"Enough was enough. Hindi ito nagpapakita ng mga palatandaan ng pagbaba pagkatapos ng mahabang panahon.Natigilan s
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging