"Talaga?" Nagtataka namang tumingin si Freya kay Ryan na nakataas ang baba sa kamay. "Maaari mo bang sabihin sa akin kung ikaw ang nasa top o bottom?"“... Hindi ko pa nararanasan.”Maya maya ay binigkas ni Ryan ang pangungusap habang nagngangalit ang kanyang mga ngipin.Palihim niyang pinandilatan ang babaeng katabi niya. Maya maya, hahayaan niya itong maranasan kung siya ang top o bottom."Oh, nakikita ko." Maingat na tumango si Freya. "Sa tingin ko mas mabuting hindi mo na maranasan. Ang bahaging iyon... tiyak na masasaktan ng husto.”Hindi nakaimik si Ryan.Ng mapansin ang malungkot niyang ekspresyon, ipinagpatuloy ni Freya ang pagpapayo sa kanya. "Talaga, hindi ako nagsisinungaling sayo. Babae ako, at ako ang pinaka maraming karanasan dito. Sobrang sakit nung unang beses. Kung ang mga lalaking tulad mo ay nasa aking kalagayan, ito ay hindi kayang tiisin na sakit para sayo. Sinong makakatiis?"“...”Huminga ng malalim si Ryan, nakaramdam ng kilabot.Bakit siya nakikinig sa
Kahit na gabi na, maraming bisita sa paligid. Ang ilan ay dumating kasama ang isang grupo ng mga kaibigan, habang ang ilan ay mga batang mag asawa. Dahil medyo malamig ang panahon, lahat ay nakasuot ng makakapal na damit at magkayakap.Medyo natulala si Freya sa mataong tanawin sa paligid niya.Sa kanyang mga taon sa unibersidad, siya ay madalas na lumalabas at naglilibang kasama ang kanyang mga kaibigan tulad nito. Gayunpaman, halos hindi niya ito ginawa mula nang magsimula siyang magtrabaho.Sa katunayan, siya ay medyo bata pa at ngayon ay nasa pinakamatanda na niyang edad. Gayunpaman, nalungkot siya sa nangyari nitong mga nakaraang taon.Ang pagiging narito sa sandaling ito ay nagparamdam sa kanya na para siyang bumalik sa kanyang kabataan.Ang mga araw na iyon ay kahanga hanga at padalos dalos na ginugol. Gayundin, ang hinaharap ay napuno ng walang katapusang mga posibilidad.Dahil dito, nakalimutan niyang hawak ni Ryan ang kamay niya."Hawakan mo ako ng mahigpit. Masyadong
Tumalikod si Ryan at agad na nilagok ang ice cream nang hindi inaabala si Freya. Ng matapos ay napabuntong hininga siya sa sakit. “Tigilan mo na ako. Nakakasakit ng ngipin ang lamig ng ice cream.”“Dapat lang sayo. Sinong nagsabi sayong agawin mo ang ice cream ko?" Ng makita siya sa isang malungkot na kalagayan, si Freya ay parehong natuwa at nagalit."Nagaalala ako na sumakit ka sa tiyan..." Tinapunan siya ni Ryan ng walang magawa habang sinasabi ang parehong sinabi. Gayunpaman, sa pagkakataong ito ay napailing si Freya.Pagkatapos niyang suklian ang kanyang maganda at manipis na labi, kumuha siya ng brown na scarf mula sa isang paper bag at iniabot sa kanya. “Ngayon lang kita binili. Bawal kang hindi magustuhan ito dahil sa pagiging pangit ito, o puputulin ko ang relasyon natin."Mabilis na binuklat ni Ryan ang scarf para tingnan ito. Ipinulupot niya ito sa kanyang leeg at ngumiti, makikita ang isang hilera ng mapuputing ngipin. "Gwapo ba ako?"Humagalpak ng tawa si Freya. "Hind
"Bumaba na tayo pagkatapos ng isang pag ikot ng Ferris wheel," walang magawang sabi ni Freya.“Huwag kang matakot. Sasama ako at uupo sa iyo." Lumapit si Ryan sa kanya.Dahil doon, dalawang beses na yumanig ang Ferris wheel. Sigaw ni Freya at pinulupot ang mga kamay sa braso niya. Kinabahan siya kaya hindi na siya naglakas loob na tumingin sa labas.Inabot ni Ryan ang kamay niya para hawakan ang balikat niya. Sa malumanay na boses, sinabi niya sa kanyang tainga, "Tingnan mo ang tanawin sa gabi..."Namangha sa boses niya, tumingin sa ibaba si Freya. Bang! Biglang naglabasan ang magagandang paputok mula sa atraksyon ng palasyo. Nakarating silang dalawa sa tuktok ng sakay ng Ferris wheel, kaya ang lapit ng fireworks sa kanila na parang isang bato lang ang layo.Ang sinumang babae ay mahilig sa magagandang bagay.Hindi pa nakakita ng ganoon kagandang paputok si Freya mula sa napakataas na lugar sa kanyang buhay. Sa mabituing gabing ito, tila may napakarilag na kalawakan sa paligid ni
Pagkatapos lamang maghiwa hiwalay ang mga tao ay nagtanong si Freya ng curious na, "Ganyan ba katama ang Cabin 14 ng Ferris wheel?"“Oo. Nabook ko ito sa pamamagitan ng ilang mga koneksyon."Tumawa si Ryan at nagpaliwanag, "Dahil nandito tayo, dapat talagang sumakay tayo sa pinaka kakaibang cabin.""Pero... para sa mag asawa iyon." May kakaibang naramdaman si Freya, ngunit hindi masabi ang pakiramdam.“Anong hindi makatwirang komento ang ginawa mo. Ibig bang sabihin ay wala akong karapatang piliin ang cabin na iyon dahil single ako?" Sa puntong iyon, sinulyapan siya ni Ryan ng nagtatampo."Hindi ko... sinasadya," nauutal na sabi ni Freya upang itanggi ito kaagad.“Hindi pa ako sumakay dito dati, at wala akong kasama. Ngunit pagkatapos mapanood ang biyahe online, nagtaka ako tungkol dito. Nakangiting tumingin sa kanya si Ryan. “Salamat sa pagsama sa akin ngayong gabi. Ang ganda ng fireworks.""Sa tingin ko din."Inipit ni Freya ang buhok sa likod ng tenga at ngumiti.Bakit siya
Gayunpaman, hindi inaasahan ni Freya ang kanyang sarili na mahihirapang makatulog.Sa tuwing ipipikit niya ang kanyang mga mata, sumasagi sa isip niya ang engrandeng fireworks display ngayong gabi. Sa sobrang tuwa niya ay hindi siya makatulog.Buti na lang bata pa siya. Pagkagising niya kinabukasan, maganda pa rin siya.Lumapit si Ryan habang nag aalmusal. Ngayon, nakasuot siya ng itim na jacket na may puting sando sa ilalim pati na rin ang isang brown na scarf sa kanyang leeg.Sa unang tingin, nakilala na ni Freya ang scarf. Binigay niya ito kahapon. Hindi niya inaasahan na hanggang ngayon ay suot pa rin niya ito.Sa kaibuturan niya, lubos siyang nasiyahan na nagustuhan niya ang regalong ibinigay nito sa kanya.Dahil dito, nag almusal pa siya ng ilang pancake.Pagkatapos kumain ni Heidi ng lugaw, nakangiting tanong niya, “Nagkabalikan kayong dalawa kagabi. Saan ka pumunta?"Bago pa makasagot si Freya, tamad na sinabi ni Ryan, “She was in a bad mood. Nag aalala ako na hindi niy
"Ang tinutukoy mo ba ay ang pangyayari kahapon?" Ipinasok ni Ryan ang kanyang mga kamay sa kanyang bulsa na may prangka na ekspresyon. “Nag aalala ako na baka pagalitan ako ng nanay ko habang sinasabi niya sa akin na makihalubilo sa ilang internasyonal na bisita kahapon. Kailangan kong humanap ng magandang dahilan. Mahusay na gumawa ng dahilan tungkol sa gusto mong uminom dahil malungkot ka. Kung tutuusin, problema kung ang isang babae ay malasing sa labas.""Mukhang may importante kang gagawin kahapon." Nagsimulang makonsensya si Freya. "Huwag mo ng ulitin ito sa susunod. Pagkatapos ng lahat, ang pakikisalamuha ay mahalaga…”“Kalimutan mo na. Mas nakakarelax ang pakikitungo sa iyo kaysa sa mga internasyonal na bisita." Hinaplos ni Ryan ang ulo niya. "Wag mo masyadong isipin ang mga bagay bagay. Dapat magsimula kang makipag chat sa ilang mga taong ipinakilala sa iyo ng aking ina. Sa sinabi nito, huwag makipag ugnayan sa kanila ng biglaan. Sabihin sa akin kung sinong tao ang una mong
Napaawang ang bibig ni Catherine. “Sa tingin ko, katanggap tanggap ang mga itsura nila, considering na matikas at disente ang hitsura nila na may magagandang features. Siyempre, hindi sila maihahambing kina Patrick, Rodney, at Ryan. Dapat alam mo na bihira lang makakita ng may kaya, gwapo, at mabait na lalaki sa pamilya."Hindi nakaimik si Freya.Nakipag ugnayan siya sa ilang mayayamang tao sa Canberra. Bagama't napakagwapo nina Shaun at Chester, maraming marangal at mayayamang lalaki ang matagal ng nakalbo at mataba. Sapat na para maayos nila ang mga problemang iyon. Ang kagwapuhan ni Patrick ay marahil ang dahilan kung bakit patuloy na ginugulo ni Linda si Patrick nang walang kahihiyan. Para naman kay Rodney, maganda rin ang itsura niya, na nagpaliwanag kung bakit siya tinatrato ni Sarah bilang backup.Ayos lang. Mas mabuting hindi niya masyadong pinapahalagahan ang itsura ng isa.Marahil ay mas ligtas na magkaroon ng kapareha na hindi gaanong guwapo.Kaya lang, walang isip na n
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging