Napaawang ang bibig ni Catherine. “Sa tingin ko, katanggap tanggap ang mga itsura nila, considering na matikas at disente ang hitsura nila na may magagandang features. Siyempre, hindi sila maihahambing kina Patrick, Rodney, at Ryan. Dapat alam mo na bihira lang makakita ng may kaya, gwapo, at mabait na lalaki sa pamilya."Hindi nakaimik si Freya.Nakipag ugnayan siya sa ilang mayayamang tao sa Canberra. Bagama't napakagwapo nina Shaun at Chester, maraming marangal at mayayamang lalaki ang matagal ng nakalbo at mataba. Sapat na para maayos nila ang mga problemang iyon. Ang kagwapuhan ni Patrick ay marahil ang dahilan kung bakit patuloy na ginugulo ni Linda si Patrick nang walang kahihiyan. Para naman kay Rodney, maganda rin ang itsura niya, na nagpaliwanag kung bakit siya tinatrato ni Sarah bilang backup.Ayos lang. Mas mabuting hindi niya masyadong pinapahalagahan ang itsura ng isa.Marahil ay mas ligtas na magkaroon ng kapareha na hindi gaanong guwapo.Kaya lang, walang isip na n
“Sige, kung ganoon. Pwede mo ba akong samahan manood ng sine pagkatapos ng hapunan mo?" Napatingin si Ryan kay Freya na may ekspresyon na puno ng pagasa. "Nagsimula ang isang thriller na lumabas kagabi, at gusto ko talagang panoorin ito."Narinig na ni Freya ang thriller na binanggit ni Ryan. Tila nakatanggap ito ng maraming papuri at naging box office hit.Gayunpaman, ang pag alis pagkatapos ng hapunan kasama si Jack sa isang maligaya na araw na tulad nito ay hindi masyadong magalang. Paano kung nag ayos siya ng iba pang aktibidad?“Ayaw mo? Okay lang kung ganoon.” Dismayadong bumuntong hininga si Ryan at tumalikod na para umalis matapos makitang hindi umimik si Freya.“Hindi... Hindi naman sa ayaw ko. Maaari kang mag book ng mga tiket. Dapat 8:00 p.m. tapos na ako sa hapunan,” Hindi napigilang sabihin ni Freya.“Sige. Magpapa book ako ng mga tiket para sa 8:30 p.m. pelikula. Sabihin mo sa akin kung saan ka magdi dinner pagkatapos, at ako ang magmamaneho para sunduin ka." Nang ma
Isang lalaki na mukhang 30 taong gulang o higit pa ang nakatayo sa pasukan. Nakatayo ng humigit-kumulang 1.75 metro ang taas, nakasuot siya ng pormal na kulay navy na jacket na may brown na kaswal na pantalon at itim na leather na sapatos. Nakasuot siya ng isang pares ng salamin, at ang kanyang mga tampok ay mahusay na tinukoy. Nagpakita siya ng isang pino, intelektwal na aura.Sa unang tingin ay alam ni Freya na siya si Jack. Nakita na niya ito sa mga larawan noon, ngunit mas maganda ang ugali nito sa personal kaysa sa mga larawan.Nakita rin ni Jack si Freya. Nakasuot siya ng kulay alak na amerikana, na nakapatong sa kanyang mga balikat ang kanyang itim na kulot. Ang kanyang mga kaakit-akit na katangian ay mas three dimensional at malalim kaysa sa karaniwang tao. Maging ang kanyang noo na naaninag ng ihip ng hangin ay likas na maganda.Nang makalapit si Freya ay napansin niyang napakagaan ng makeup nito. Mahahaba at maliwanag ang kanyang mga pilikmata, at maliwanag at maganda ang
Ng makita ni Sarah si Rodney na wala sa sarili na nakatingin kay Freya, nakaramdam siya ng kirot sa kanyang puso. Alam niyang pangit siya at mas masama ang itsura niya kumpara kay Freya. She clenched her fists and said aggrievedly, “Freya, sinasadya mo ba ako? Tingnan mo ang estadong kinaroroonan ko. Bakit hindi mo ako kayang bitawan?"Si Freya ay lubos na natulala. Pakiramdam niya ay iyon ang malas niyang araw. “May mali ba sayo? Ni hindi kita nakita."Nanginig ang katawan ni Sarah, at tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata. “May mali sa akin. Salamat sa iyo, may mga problema sa buong katawan ko.""Kahit ano."Ng makitang nakatingin sa kanila ang mga dumadaan, gusto ni Freya na dumaan at umalis.“Tumigil ka diyan.” Hinawakan siya ni Rodney ng sobrang lakas kaya hinila niya si Freya sa gilid niya.Ng sumalubong sa kanya ang pamilyar na pabango ni Freya, ilang segundo siyang tinitigan ni Rodney na tulala. Nakalimutan pa nga niya ang gusto niyang sabihin.Hanggang sa itinulak siy
"Rodney, hindi ka pa rin ba over Freya?" Gusto ni Sarah na magkunwaring open minded, pero hindi niya matolerate ang selos na titig ni Rodney. “Alam kong masama at nakakatakot ang itsura ko ngayon. Hindi ko talaga kayang ikumpara sa kanya…”“Sarah, itigil mo na yang mga yan. Nawala na ang lahat ng nararamdaman ko para sa kanya simula ng sinaktan ka niya,” sabi ni Rodney habang mabilis na hinawakan ang mga kamay niya at ibinaba ang ulo.“Huwag kang magsinungaling sa akin. Hindi mo ako gusto. Kaya nga ayaw mo pa rin akong hawakan kahit kasal na tayo." Humihikbi si Sarah.“Hindi, hindi iyon. Natatakot lang akong masaktan ka dahil mahina ang katawan mo."Hindi masabi ni Rodney sa kanya ang kanyang pinagdadaanan. Ang kalusugan ni Sarah ay hindi lamang ang dahilan kung bakit hindi siya nakipagtalik kay Sarah. Ang isa pang dahilan ay hindi niya napigilan ang sarili na hawakan siya dahil hindi na niya ito gusto. Pinapakasalan lang niya ito para managot sa ginawa nito sa kanya.Si Sarah ay
Natigilan si Freya. Tapos, may na-realize siya. "Paano mo nalaman na tapos na ang hapunan ko?"Siya ay tumingin sa paligid ng katutubo.Paliwanag ni Ryan, “Nakaparada ako malapit sa restaurant kung saan ka nagdidinner, at nakita kitang lumabas. Bumaba ka na. Pupunta ako para sunduin ka…”"Bumaba na ako ng sasakyan. Nauna na ako, kung saan lumiliko ang mga sasakyan.""Hintayin mo ako."Wala pang limang minutong naghintay doon si Freya nang pinaandar ni Ryan ang kanyang Audi sa harapan niya. Nakabukas ang bintana ng passenger seat, bumungad sa akin ang isang gwapong mukha. "Pasok."Pagkasakay ni Freya ay sinulyapan niya ang kalahating tapos na McDonald's sa dashboard at ang laptop sa backseat. Nagulat siya. "Ito na ang hapunan mo...?"“Mm. Nagtrabaho ako ng dagdag na oras hanggang 7:00 p.m., kaya dito na lang ako nagmaneho.”Ngumiti si Ryan ng walang pakialam. "Anong masama sa burger? Marami akong kinain sa kanila noong nag aaral ako sa ibang bansa. Ang mga ito ay maginhawa at ma
Habang nag ooverthink si Freya, hindi niya napansin na nagdilim na ang tingin ni Ryan."Nakita ko…"Sumandok si Ryan ng mac at cheese gamit ang kanyang kutsara. “Mayroon akong kaibigan na bumalik pagkatapos mag aral sa ibang bansa at nagtatrabaho rin sa Unibersidad ng Canberra. Gayunpaman, siya ay medyo mas bata, kaya siya ay isang lektor. Tinanong ko siya para malaman ang tungkol kay Jack Morgan. Walang mapipili tungkol sa kaalaman ni Jack, ngunit tila nagkaroon siya ng dalawang relasyon pagkatapos ng kanyang divorce at bumalik siya sa Australia. Hindi lamang iyon, ngunit isa sa kanyang mga kasosyo ay isang mag aaral sa Unibersidad ng Canberra. Siya ay 23 taong gulang lamang. Sa katunayan, maraming dalaga sa unibersidad ang nagkakagusto sa kanya dahil sa kanyang maamong personalidad. Ang mga kasintahang naka date niya noon ay pawang mga bata at magaganda. Maganda ka rin, kaya dapat magustuhan ka niya."“...”Agad na nakaramdam ng hindi komportable si Freya.Hindi siya tutol sa mg
Ilang segundong nablangko ang isip ni Freya bago siya mautal utal, “Magandang personalidad at ugali, tapat sa relasyon, matiyaga sa mga bata, matitiis ako, at makikitungo sa akin nang maayos noong bata pa ako o kahit na matanda na ako. ang kinabukasan. Siyempre, kailangan niyang magmukhang disente. Hindi niya kailangang maging sobrang gwapo, ngunit hindi rin siya maaaring magmukhang baluktot. Ang kanyang sitwasyon sa pananalapi ay hindi dapat masyadong masama. Hindi ko gusto ang mga lalaki na walang mayamang pamilya, ngunit magkakaroon ng mas karaniwang mga paksa sa pagitan namin kung kami ay may pantay na katayuan."Malalim na tugon ni Ryan. “Mm.”Napahiya si Freya. "Masyado bang mataas ang standards ko?""Hindi sila mataas," sabi ni Ryan habang nakangiti. "Bukod sa itsura na minana sa mga magulang at hindi mapigil, hindi na kailangang pakasalan ng isang lalaki ang isang asawa kung hindi siya maaaring maging banayad, mapagmalasakit, at tapat sa kanyang kapareha. Makakakuha lang siy
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging