Ng sumagi sa isip ni Freya ang ideyang ito, nakaluhod na si Ryan sa gilid ng kanyang kama. Yumuko siya at marahang inilagay si Dani sa kaliwang bahagi.Sa pose na ito, nakaarko ang malaking bahagi ng kanyang katawan kay Freya.Amoy fresh mint siya pagkatapos maligo. Tumingala si Freya at napansin niyang maputi ang kanyang balat habang kaakit akit ang kanyang features. Ang kanyang buhok na nalabhan ay nakasabit sa kanyang noo. Sa unang tingin, para siyang estudyante sa unibersidad, na iba sa suot niya sa trabaho. Ang gwapo at cute niya sa mga sandaling ito.Halos kasing edad niya ito, ngunit napakabata pa niya.Ibinaling ni Freya ang kanyang mga mata mula sa kanyang pinkish na labi patungo sa kanyang prominenteng baba at napakagandang collarbone.Habang niyuko niya ang kanyang katawan, nakaharap pababa ang kwelyo ng kanyang pajama shirt, kaya kitang kita pa niya ang dibdib nito...Kahit papaano, bumibilis ang tibok ng puso niya.Sa totoo lang, ayaw niya itong makita. Kaya lang bi
"Oh."Isang malabong ngiti ang sumilay sa mga mata ni Ryan.Pagkatapos magpakain ng gatas ni Dani, nag-almusal siya gamit ang isang kamay.Nang maubos ni Dani ang gatas, ang kanyang bilog na mukha ay nagpahayag ng kanyang kasiyahan.Ipinikit ni Freya ang kanyang mga mata. Sa katunayan, ang kanyang anak na babae ay ipinanganak upang maging isang... prinsesa.“Ibigay mo si Dani kay Aunty Cally para makapag-almusal ka muna.” Hindi kinaya ni Freya ang sitwasyon."Ayos lang. Ang cute ni Dani. Bakit hindi mo hayaan na kilalanin niya ako bilang ninong niya?" Nakangiting sabi ni Ryan.“Cough, cough.”Nabulunan si Freya. “Tumigil ka sa pagbibiro.”“Mukha ba akong nagbibiro? Kalimutan mo na. Pag usapan natin 'yan kapag bumalik na ang mga magulang ko." Iniba ni Ryan ang topic. "Gusto mo bang kumain ng hotpot ngayong gabi?"Naningkit ang mga mata ni Freya. Kamakailan, siya ay nagkakaroon ng murang diyeta. "Pero... sabi ng doktor hindi ako makakain ng maanghang na pagkain.""Huwag kang k
Sa totoo lang, napakasarap ng tsokolate kaya hindi napigilan ni Freya ang pagkain nito. Gayunpaman, kung ipinagpatuloy niya ang pagkain nito, siya ay magiging napakataba.Inilabas niya ang phone niya para tawagan si Ryan. “Pwede bang huwag kang magpadala ng napakaraming meryenda? Tumaba ako sa ospital. Sinusubukan mo bang gawing obese ako?""Kung ganoon... sasabihin ko sa ibang tao na kunin ang chocolate," sabi ni Ryan sa mahinang boses, "Sayang. Pagkatapos ng lahat, sinabi sa akin ng aking kaibigan na ang isang kahon ng tsokolate ay nagkakahalaga ng 8,000 dolyar. Tanging ang maharlikang pamilya sa Country B ang kayang bayaran ito…”8,000 dolyar…Napaawang ang bibig ni Freya. “Maghintay ka. Uh, dahil naipadala mo na ito, maaari mo itong iwan dito. Sa pagkakataong ito, tutulungan kitang tapusin ito, ngunit hindi mo na ito magagawa muli sa susunod.""Okay, okay, Madam Lynch." Magalang na puri ni Ryan sa kanya.Namula si Freya. “Bakit mo ako tinatawag na Madam Lynch? Parang luma na
"Hindi ba nagannounce na ang Snow Corporation?" Nang marinig ni Rodney ang boses ni Rory, nakaramdam ng inis si Rodney kung kaya't nanginginig ang kanyang mga templo. Mukhang nasa bingit na siya ng pagkasira."Ano sa lupa ang ginawa mo?" Nagtaas ng boses si Rory na hindi makapaniwala. "Ikaw ang namamahala sa kumpanya ng alternatibong enerhiya. Talagang naglakas loob ang grupo ng matatandang iyon na paalisin ka, ha?"“Oo. Matagal nang may tinanim si ate sa tabi ko. Kanina ko lang nalaman." Pilit na ngumiti si Rodney. "Iniwan na naman ako ng pamilya ko."Nawalan ng masabi si Rory. “Maaari mong hingiin ang tulong nina Shaun at Chester. Sa kanilang kakayahan, sigurado maaasikaso nila si Jessica ng magkasama.”"Tama na. Tigilan mo na ang pagbanggit sa kanilang dalawa."Naramdaman ni Rodney na may tumusok sa kanyang puso.Hindi siya tanga. Ng mag umpisa siya ng kaguluhan sa manor ng pamilya Hill noong araw na iyon, nakipag away siya kay Shaun. Si Chester naman, hindi siya nakipag away
Naranasan ito ni Rodney ng putulin ng pamilya Snow ang lahat ng ugnayan sa kanya noong huling pagkakataon.Gayunpaman, hindi naman siya gaanong walang magawa sa oras na iyon.Nawala man sa kanya ang lahat noon, at least nasa kanya pa rin ang babaeng mahal niya.Gayunpaman, iba na ang mga bagay ngayon. Kasama pa rin niya si Sarah, pero pakiramdam niya ay wala na siyang natitira."President Snow..." Ang katulong ni Rodney, si Hans, ay pumunta sa kanyang tabi. Pinagmasdan niya ang lalaking nakahawak sa ulo at nakayuko sa sahig na may malungkot na tingin.Nagtaas ng ulo si Rodney. Ang kanyang magagandang mata ay nawala at walang laman.“President Snow, pasensya na. Ito ang aking… resignation letter. Anim na taon na akong nagtrabaho sayo, kaya gusto kong ibigay ito sayo ng personal kapag umalis ako." Iniabot ni Hans ang dokumento ng pagbibitiw.Sinulyapan ni Rodney ang dokumento at hindi makapaniwalang hinawakan ang kwelyo ni Hans. "Kahit iiwan mo rin ako. Kahit gaano ako kakulay, me
Hindi na umimik pa si Rodney.Pagtingin sa sitwasyon, tahimik na umalis si Hans.Walang nakakaalam kung gaano katagal tumayo si Rodney sa ibaba.…Hindi pumasok si Rodney sa ward kahit matagal ng naghintay si Sarah.Dumating ang nurse para ilagay siya sa IV drip.Ito ay isang bagong nars na dumating sa araw na iyon, at hindi niya nagawang maipasok ng maayos ang karayom sa unang pagkakataon. Dahil dito, nagwala si Sarah. “Papuntahin mo ang head nurse para ipasok ang karayom para sa akin. Hindi niya ba alam ang identity ko? Bakit siya nagtalaga ng ilang random na tao na tinatrato ako na parang lab rat? Hinihiling mo bang tanggalin ka?"Naging malamig ang ekspresyon ng nurse. “Alam ko kahit hindi mo sinasabi sa akin. Isa kang mistress, tama?""Sino ang maybahay? Gusto mo bang mamatay?" Agad namang umupo ng tuwid si Sarah. Ang mukha niya na puno ng mga sugat ay mukhang masama at nakakatakot. "Ipapaalis kita ngayon din."Kung kanina, matatakot ang nurse. Gayunpaman, ayaw na niyang
Nagulat ang nurse.Mabilis niyang pinindot ang bell para tumawag ng emergency.Ng marinig ni Rodney sa labas ang ilang doktor na tumatakbo patungo sa ward ni Sarah, isang masamang pakiramdam ang bumalot sa kanyang puso. Nagmamadali siyang bumalik sa ward.Nakahiga si Sarah sa kama, at sinusuri ng mga doktor ang tibok ng kanyang puso. Ang kanyang mukha ay kasing putla ng isang kumot, at may namumuong dugo sa sahig."Anong nangyari?"Pakiramdam ni Rodney ay sasabog na ang kanyang ulo. Masama na ang loob niya, at lalo pang naguguluhan ang kalagayan ni Sarah.Sa sobrang galit ni Sarah ay hindi siya makapagsalita. Pinandilatan lang niya ng mata si Rodney.Sabi nung nurse sa gilid habang nanginginig. "Nagalit siya nang malaman niya ang tungkol sa mga pagbabago sa share allocation ng Snow Corporation kaya umubo siya ng dugo..."Ng makita ng nurse na hindi makapagsalita si Sarah dahil sa sobrang galit niya, kalahati lang ng katotohanan ang sinabi niya.Galit na galit si Rodney. Pinand
Alam ni Chester ang lahat. Gayunpaman, lumakad pa rin siya patungo sa kama at tinitigan si Sarah. Aniya, “Sarah, be more open minded. Bagama't nawalan ng Snow Corporation si Rodney, nangangahulugan din ito na hindi na kayo guguluhin ng pamilya Snow. Pareho kayong nagdaan sa maraming hirap para sa wakas ay magkasama. Rodney at ang iyong mga hiling ay natupad na sa isang paraan o iba pa. Mula ngayon, manatili sa tabi ng isa't isa. Napilayan man ang iyong mga binti, si Rodney ay isang taong seryoso sa pakikipagrelasyon. Siguradong aalagaan ka niya ng mabuti."Hindi naaliw si Sarah ng marinig ang mga salita ni Chester. Sa halip, halos maubo na naman siya ng mga subo ng dugo.Sa impiyerno sa wakas ay magkasama na. Hindi niya talaga gusto si Rodney!Ang gusto lang niya ay maging matriarch ng pamilya Snow. Sa ganoong paraan, lahat ng marangal at maimpluwensyang tao ay lalaban para makuha ang kanyang pabor.Gayunpaman, nawala ang lahat.Hinawakan ni Rodney ang kamay ni Sarah at inaliw siy
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging