Hindi na umimik pa si Rodney.Pagtingin sa sitwasyon, tahimik na umalis si Hans.Walang nakakaalam kung gaano katagal tumayo si Rodney sa ibaba.…Hindi pumasok si Rodney sa ward kahit matagal ng naghintay si Sarah.Dumating ang nurse para ilagay siya sa IV drip.Ito ay isang bagong nars na dumating sa araw na iyon, at hindi niya nagawang maipasok ng maayos ang karayom sa unang pagkakataon. Dahil dito, nagwala si Sarah. “Papuntahin mo ang head nurse para ipasok ang karayom para sa akin. Hindi niya ba alam ang identity ko? Bakit siya nagtalaga ng ilang random na tao na tinatrato ako na parang lab rat? Hinihiling mo bang tanggalin ka?"Naging malamig ang ekspresyon ng nurse. “Alam ko kahit hindi mo sinasabi sa akin. Isa kang mistress, tama?""Sino ang maybahay? Gusto mo bang mamatay?" Agad namang umupo ng tuwid si Sarah. Ang mukha niya na puno ng mga sugat ay mukhang masama at nakakatakot. "Ipapaalis kita ngayon din."Kung kanina, matatakot ang nurse. Gayunpaman, ayaw na niyang
Nagulat ang nurse.Mabilis niyang pinindot ang bell para tumawag ng emergency.Ng marinig ni Rodney sa labas ang ilang doktor na tumatakbo patungo sa ward ni Sarah, isang masamang pakiramdam ang bumalot sa kanyang puso. Nagmamadali siyang bumalik sa ward.Nakahiga si Sarah sa kama, at sinusuri ng mga doktor ang tibok ng kanyang puso. Ang kanyang mukha ay kasing putla ng isang kumot, at may namumuong dugo sa sahig."Anong nangyari?"Pakiramdam ni Rodney ay sasabog na ang kanyang ulo. Masama na ang loob niya, at lalo pang naguguluhan ang kalagayan ni Sarah.Sa sobrang galit ni Sarah ay hindi siya makapagsalita. Pinandilatan lang niya ng mata si Rodney.Sabi nung nurse sa gilid habang nanginginig. "Nagalit siya nang malaman niya ang tungkol sa mga pagbabago sa share allocation ng Snow Corporation kaya umubo siya ng dugo..."Ng makita ng nurse na hindi makapagsalita si Sarah dahil sa sobrang galit niya, kalahati lang ng katotohanan ang sinabi niya.Galit na galit si Rodney. Pinand
Alam ni Chester ang lahat. Gayunpaman, lumakad pa rin siya patungo sa kama at tinitigan si Sarah. Aniya, “Sarah, be more open minded. Bagama't nawalan ng Snow Corporation si Rodney, nangangahulugan din ito na hindi na kayo guguluhin ng pamilya Snow. Pareho kayong nagdaan sa maraming hirap para sa wakas ay magkasama. Rodney at ang iyong mga hiling ay natupad na sa isang paraan o iba pa. Mula ngayon, manatili sa tabi ng isa't isa. Napilayan man ang iyong mga binti, si Rodney ay isang taong seryoso sa pakikipagrelasyon. Siguradong aalagaan ka niya ng mabuti."Hindi naaliw si Sarah ng marinig ang mga salita ni Chester. Sa halip, halos maubo na naman siya ng mga subo ng dugo.Sa impiyerno sa wakas ay magkasama na. Hindi niya talaga gusto si Rodney!Ang gusto lang niya ay maging matriarch ng pamilya Snow. Sa ganoong paraan, lahat ng marangal at maimpluwensyang tao ay lalaban para makuha ang kanyang pabor.Gayunpaman, nawala ang lahat.Hinawakan ni Rodney ang kamay ni Sarah at inaliw siy
"Anong mga ideya ang nasa isip mo?" Natuwa si Freya.Mapaglarong sabi ni Catherine, “Sa totoo lang, ayaw ni Sarah kay Rodney. Ginagamit lang siya nito. Sa tingin ko mas gusto niya si Shaun, pero hindi niya talaga mahawakan si Shaun.""Tama ka. Naniniwala ako na kung nagpakita lang ng kaunting interes si Chester kay Sarah noon, hindi niya pipiliin si Rodney. Kahit t*rantado si Chester, may kakayanan siya.”“Mm,” sagot ni Catherine at malabo na ngumiti. “Sabihin, kapag ikinasal na sina Rodney at Sarah — kapag mas marami silang oras sa isa't isa, at patuloy na bumababa ang karera ni Rodney, sa tingin mo ba ay gugustuhin ni Sarah na magkaroon ng relasyon kapag may lumitaw na ibang lalaking mas mayaman kaysa kay Rodney?"“Ahem.”Sa sobrang gulat ni Freya na kumakain ng dalandan ay nabulunan. “Gusto mo bang lokohin si Rodney?”“Ganoon din ang ginawa niya sa iyo. Ayaw mo bang maranasan din niya ang pakiramdam na niloloko ka?" Mapaglarong tanong ni Catherine, "O maaawa ka ba sa kanya..."
Bakit hindi niya naisip iyon?Hindi makapaghintay si Freya na makita ang mukha ni Rodney nang siya ay niloko.Ito ay magiging isa sa mga pinaka kapanapanabik na sandali sa kanyang buhay.…5:30.Nang matapos ang kasambahay sa paghahanda ng pagkain, pumasok si Ryan sa bahay na may dalang mga gamit.Sinulyapan ni Freya ang mga shopping bag sa kanyang mga kamay at nagtanong, “Bakit ka bumalik? Aalis ka ba sa trabaho ng ganito kaaga?"“Mm. May negosyo ako sa labas, kaya hindi ako bumalik sa opisina."Naglakad si Ryan sa rocking crib, kumuha ng laruang telepono mula sa isang shopping bag, at inilagay ito sa maliliit na kamay ni Dani.Ng marinig ni Dani ang musika, masayang tumawa siya."Bumili ka na naman ng mga laruan para kay Dani." Nakita din ito ni Freya. Akala niya masyado nang inispoil ni Ryan si Dani."Binili ko ito ng makita ko ito habang namimili ng mga pamilihan sa supermarket." Kumurba ang mga kilay ni Ryan habang nakangiti. "Maraming laruan ng mga bata sa supermarket.
Matapos matigilan ng ilang sandali, binigyan ni Freya ng thumbs up si Ryan bilang paghanga. “Tulad ng inaasahan kay Young Master Ryan. Kahit na ang hotpot na kinakain mo ay may mataas na uri at kalidad. Napakaswerte ko na magkaroon ako nito."“At ngayon?”Tumingala si Ryan gamit ang madilim niyang mga mata na puno ng saya. “Sabi mo, ililibre mo ako noong tinulungan kita noong nakaraan. Gayunpaman, ako ang gumagamot sayo ngayon. Sabihin mo, ilang pagkain ang utang mo sa akin?"“Pwede mong pansinin. Mahirap para sa akin na lumipat ngayon, ngunit dahan dahan kong ibabalik ang mga pabor na iyon pagkatapos kong gumaling."Nakaramdam ng pressure si Freya noong nakaraan. Gayunpaman, marahil ay dahil sa napakaraming pabor niya kay Ryan kaya sa kalaunan ay hindi na siya napressure tungkol dito.Pagkatapos, sabik niyang kinuha ang kanyang kutsara at nagpatuloy sa pagsalok ng mas maraming gulay sa hotpot.Hinarang ni Ryan ang kutsara niya."Ano?" Pinandilatan siya ni Freya ng malaki nitong
"Oo, flat-chested ako sa umpisa pa lamang." Tumaas ang kilay ni Ryan. “You’re my family now, kaya flat-chested ka rin, di ba? Huwag mo ring ibaba ang sarili mo."Hindi na nakatiis si Freya at nagmura. “Ignorante ka. Isa akong C cup."“Malaki ba ang C cup? Hindi ko naman malalaman ano pa man,” sagot ni Ryan habang nagliligpit ng mga basura sa mesa."Huwag kang magpanggap na inosente," instinctive na sabi ni Freya. “Mature ang mga lalaki ngayon sa murang edad. Imposibleng maging…”Nagtaas ng ulo si Ryan. Nakatitig sa kanya ang maningning nitong mga mata. "Ang weird ba?"“...”P*ta. May nalaman lang ba siyang breaking news?Gayunpaman, sa pag iisip tungkol dito, ito ay tila normal. Virgin pa si Rodney kahit 30 years old na siya.Akala ni Freya noon ay bihira lang, at naantig pa siya. Sa huli, naging k*tarantaduhan ang lahat.Ang isang lalaking nagiging masama ay walang kinalaman sa edad na nawala ang kanyang pagkabirhen."Uh... Hindi kakaiba." Pakiramdam ni Freya ay hindi makasa
“Sige. Ako ay nagkamali. Hindi ko dapat binibiro na malaki ang dibdib mo at walang utak."Yumuko si Ryan sa tabi ni Freya. Kinausap siya nito habang nakatitig kay Dani, “Kahit na madalas kang walang ingat, medyo matalino ka pagdating sa iyong trabaho. Tingnan mo, nakabuo ka ng napakaraming bote at batya ng mga bagay. Hindi ko ito magagawa kung ako iyon. Pinakahanga ako sa mga mananaliksik na tulad mo noong bata pa ako.”Napangiti ang mga labi ni Freya sa papuri. Gayunpaman, mabilis niya itong pinigilan. “Hindi naman ako researcher. Nakikitungo lang ako sa mga pampaganda.”"Ano ang mali sa mga pampaganda? Maaari nitong gawing mas maganda ang lahat. Wow, kung hindi dahil sa mga kahanga hangang mananaliksik na tulad mo, marami sanang mga mukha na apektado ng panahon sa mundong ito. Kayo ang mga taong nagpapaganda sa mundo."Biglang ibinaling ni Ryan ang kanyang ulo, at ang kanyang maitim na mga mata ay pumikit kay Freya.Ng magtama ang mga mata ni Freya, walang kamalay malay na itina
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging