Medyo nagutom si Freya ng marinig na binanggit ni Ryan ang almusal. Gayunpaman, siya ay nasa sobrang sakit at hindi gaanong gana. "Sinabi sa akin ng doktor na kumain ng malambot na pagkain...""Sige. Naiintindihan ko." Tumango si Ryan at lumabas kasama si Shaun. Pagkaalis niya ay isinara na rin niya ang pinto.Napatingin si Catherine kay Freya ng diretso ang mukha. “Freya, kilala mo ba ang taong kumidnap kay Sarah?”"Tulad ng inaasahan, mas kilala mo ako." Mapait na tumawa si Freya. Sinabi niya sa masalimuot na damdamin, "Ang taong kumidnap kay Sarah ay si Eliza."“...” Ang magandang mukha ni Catherine ay may gulat na ekspresyon.“Nakakaloka, tama? Ganyan din ang reaksyon ko sa'yo noong nalaman ko." Sumagi sa isip ni Freya ang malamig na tingin ni Eliza kanina. Hindi niya maiwasang kiligin. “Si Chester ang unang nakaalam nito. Kinokontak niya ako. Ng sumugod kami, papatayin na ni Eliza si Sarah. Gayunpaman, pinigilan ko siya. Natatakot akong mahihirapang harapin kung talagang papa
"Sister? Hindi ba mas matanda ka sa kanya ng ilang buwan?" Mapaglarong tukso ni Catherine. “O sige. Sa kasamaang palad, hindi siya ang nakakatulog mo noon. Mas maganda ang character niya kaysa kay Rodney.”Natigilan si Freya. Hindi siya makikipagtalo kay Ryan at hindi rin sila lalaban sa isa't isa. Bukod dito, si Ryan ay medyo matulungin at mainit. Kung siya sana...Maghintay ka. Ano ba ang iniisip niya?Si Ryan ay pinsan ni Rodney. Hindi na niya dapat isipin ang ganoong bagay."Huwag kang magsalita ng walang kapararakan." Mabilis na pinandilatan ni Freya si Catherine. “Siya ang aking godbrother at pinsan ni Rodney. Nakakatawa ang mga iniisip mo."Nagmamadali siyang magsalita kaya nabalisa siya. Sumakit ang dibdib niya at medyo kinakapos siya ng hininga."Sige sige. Sinasabi ko lang. Bakit ka ba nagagalit?” Agad na inalo ni Catherine si Freya. "Dahil sasamahan kita sa ospital nitong mga ilang araw, tinanong ko si Shaun na alamin ang kalagayan ni Sarah."Lumabas siya para hanapin
Pinalitan ni Catherine si Ryan ng umupo sa kanyang upuan. Natuto siyang hipan ang sopas tulad ng ginawa niya. Gayunpaman, ng pumasok ang pagkain sa bibig ni Freya, mahinang bumulong si Freya, “Cathy, ang init. Sinusubukan mo bang sunugin ang dila ko?"Hindi nakaimik si Catherine. “Pero hindi naman mainit noong pinakain ka ni Ryan ngayon, ha?”"Pinalamig niya muna ito."“...”ayos lang. Ibig sabihin hindi maasikaso si Catherine bilang lalaki?…Sa labas ng emergency room.Pinulupot ni Rodney ang kanyang mga kamay sa kanyang ulo at naghintay sa labas ng dalawang oras bago tuluyang lumabas ang doktor.Agad siyang tumakbo patungo sa doktor. "Doktor, kumusta ang pasyente?"“Nasa masamang kalagayan siya. Ang kanyang mukha... ay pumangit. Ang kanyang mga kalamnan at litid ay nabali dahil sa labis na pagkawala ng dugo, ang pagkaantala sa pagpapadala sa kanya dito, at ang kanyang mga nahawaang sugat. Bagama't naayos na namin ang kanyang mga litid sa pamamagitan ng operasyon, tiyak na n
Hinding hindi magawang ganap na mabayaran ni Rodney si Sarah sa buhay na ito.Naguilty siya kaya namula ang mata niya.Hindi niya akalain na magiging ganito kalupit si Freya. Dati ay mabait siyang tao, pero sa tingin ko ay malupit siya para agawin si Sarah at baliin pa ang kanyang mga paa.How wicked of her.Bakit siya nagpakasal sa isang masamang babae bilang kanyang asawa?Ipinanganak pa niya ang kanyang anak.Kung hindi ito nasaksihan ni Rodney ng sarili niyang mga mata, hindi siya maniniwala.Ang mas nagpahirap sa kanya ay wala siyang ideya kung paano haharapin si Sarah.Pagkaalis ng doktor, si Landon mula sa Snowden ay lumapit kay Rodney at nagulat, “Pasensya na, Young Master Snow. Nais naming ipadala si Young Madam sa istasyon ng pulisya ayon sa iyong tagubilin, ngunit pagkaalis mo, dumating si Little Young Master Snow upang kunin siya."Hinila ni Rodney si Landon. Mula sa kanyang mga mata, parang kakainin niya si Landon. “Kahit na sa dinami dami niyo, nagawa siyang ilay
Ang pinakagalit na sandali sa buhay ni Wendy ay dulot ng kanyang anak.Hinawakan ni Jessica ang balikat ni Wendy. Pagkatapos, tumalikod siya at sinabi kay Rodney, “Rodney, kahit gaano ka katigas ang ulo, huwag mong isipin na talikuran ang buong pamilya Snow. Dapat kang maging malinaw tungkol sa mga kahihinatnan. Huwag mong tuluyang mawala ang lahat para sa kapakanan ni Sarah. Maaaring wala kang pakialam dito, ngunit si Sarah ay tinatarget din ni Shaun. Kung hindi mo nabantayang mabuti si Sarah, pinaalis na niya ito. Kung nasaktan mo ang pamilya Snow sa likod mo, paano mo poprotektahan si Sarah?""Sino sa mundo ang iyong biological na anak ngayon? Si Freya o ako?" Nagalit si Rodney na sinamantala nila ang kanyang Achilles heel.“Una, si Freya ang nanay ni Dani, kaya hindi papayag ang lolo mo na may nangyaring kahihiyan sa ina ng apo niya. Pangalawa, ito ang utos ng tito mo,” malamig na pagbigkas ni Jessica sa bawat salita. "Huwag mong laging isipin si Sarah. Dapat maging considerate
Nasaan si Freya?Napakaraming tanong ni Eliza.Sinubukan niyang tumakbo palabas ng pinto ng walang sapin ang paa ng walang pakialam sa anumang bagay. Hindi man lang siya nag abala pang hanapin ang kanyang tsinelas habang nakatapak siya sa pintuan.Creak.Biglang bumukas ang pinto ng kwarto mula sa labas.Pumasok si Chester sa silid, nakasuot ng light grey na sando at isang pares ng itim na kaswal na pantalon. Siya ay matangkad at maganda, at ang kanyang mukha ay gwapo at katangi tanging.May hawak siyang tray na may laman na baso ng gatas at sandwich. Ang kanyang paggalaw ay nagpakita ng isang pakiramdam ng gilas at maharlika."Ikaw?" Agad na napagtanto ni Eliza ang nangyari. "Ikaw ang nagdala sa akin dito. Nasaan si Freya?"“Mag almusal ka na.” Inilagay ni Chester ang tray sa cabinet ng telebisyon sa gilid.Hinawakan siya ni Eliza, puno ng pagkabalisa ang mga mata. "Pinananatili mo siya doon, hindi ba?"“Kusang loob siyang nanatili doon. Mayroon kang mabuting kaibigan." Itin
Gayunpaman, si Eliza ang uri na naghahanap ng paghihiganti. Mula ng malaman niya ang pagkamatay ni Jennifer, nawalan na siya ng loob.Naramdaman pa niya na ang tanging layunin niya sa pamumuhay ay ang maghiganti.Habang siya ay sumasakop sa katawan ng iba, ang kanyang buhay ay naging walang kabuluhan.Unti unting namula ang mga mata ni Eliza sa sakit.Pilit niyang pinipigilan ang mga luha sa kanyang mga mata.Ito ang unang pagkakataon na nakita siya ni Chester sa ganoong kalagayan. Pakiramdam niya ay parang may itinapon na bato sa kanyang puso, na lumilikha ng mga patong patong na alon.Iniunat niya ang kanyang mga kamay, gusto siyang yakapin.Gayunpaman, umatras si Eliza at itinulak siya palayo. “Chester, salamat sa pagtatago ng isyu para sa akin kahapon, pero ang tanging nararamdaman ko para sayo ay pasasalamat. Isinakripisyo mo si Freya para tulungan ako, kaya imposibleng maantig ako."Ibinaling ni Chester ang malamig na tingin sa kanya. "Eliza, bakit kailangan mong maging m
Nakangiti, biglang lumapit si Chester sa tenga ni Eliza at sinabing masama, “Eliza, gusto mong magpadala ng ilan sa mga subordinates mo sa ibang bansa bago ito, tama? Sa palagay ko hindi ko nasabi saiyo na hindi pa sila nakakaalis ng bansa…”Biglang inangat ni Eliza ang kanyang ulo, maganda at malinaw ang kanyang mga mata. Gulat na napatingin ito sa kanya. "Anong ginawa mo?""Wala masyado. Ang ginawa ko lang ay tumanggi sa kanilang mga visa. Sa kanilang mga pangalan at pagkakakilanlan na nakalantad, hindi sila maaaring pumunta sa ibang bansa sa ngayon. Tulad ng alam mo, maaaring nasa panganib din sila sa bansa. Dahil sinabi ko iyon, madali akong makakagawa ng isang bagay upang matiyak ang kanilang kaligtasan."Tinakpan ni Chester ang sigarilyo sa kanyang bibig habang sinisindi ito. Gaya ng nakasanayan, masungit ang kanyang mga sinabi, ngunit may maamong ngiti sa kanyang gwapong mukha, parang isang matikas na binata.Gayunpaman, ang kanyang pag uugali ay malayo sa pagiging maginoo.
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging