Sa mga sandaling iyo’y nagulat si Catherine na nawala na lamang ang kanyang tama. “Hala… Nakakalakad ka pa ba? Tutulungan na kita.”“Hindi, hindi pa ako lasing. Hindi ako malalasing.” Hindi gaanong matatag na kinaway ni Freya ang kanyang kamay at naglakad na paalis.“Tito?” Malito-litong itinaas ni Shaun ang kanyang mga kilay.Napatalon sa takot si Catherine. “Kamukha mo kasi ang kanyang tiyuhin, kaya’t patago ka niyang tinatawag na ‘tito’.”“Sabihin mong huwag niya ako tawagin ng ganon. Hindi kami magkamag-anak.”Sinimulan na muli ni Shaun ang sasakyan, at napabuntong hininga na lamang si Catherine. Pasalamat niya’y hindi ito nagsuspetya.Habang pabalik ay nanguna na ang alak at antok kay Catherine at unti-unti na itong nakatulog.Matapos ang ilang sandaling hindi na niya nabilang, may dahan-dahang dumampot sa kanya.Agad niyang binuksan ang kanyang mga mata at nakita ang kay gwapong mukha ng lalaki. Buong akala’y nananaginip ito, iniunat ni Catherine ang kanyang mga labi patu
Kinurot ni Shaun ang kanyang mga pisngi. “Behave ka, ha. Hihintayin ko pa rin ‘yung pangako mo sa akin pagkakuha mo sa Hudson.”Tuluyan nang nahina si Catherine nang marinig niya ang boses ng lalaki.Sa kabilang banda’y malito-lito lamang silang tinignan ni Elle.Napansin ito ni Catherine. Matapos umalis ni Shuaun, itinanong niya si Elle nang may ngiti, “Kilala mo ba si Shaunny?”Ngumiti lamang si Elle nang narinig niya ang pangalang ‘Shaunny’ at buong galang na sinagot, “Opo.”Napatingin-tingin muna si Catherine bago itanong, “Kung gayo’y alam mo kung mayroon na siyang ex-girlfriend. Ilan na ba sila?”“Miss Jones, mas mainam na si Mr. Hill na lamang ang inyong tanungin patungkol diyan.” Tinapos agad ni Elle ang usapan sa loob na iilang mga salita.Nawalan ng gana si Catherine. Mahirap paaminin ang bodyguard na ito.Noong araw ding iyon ay bumitiw na si Catherine sa kanyang posisyon sa Talton upang paghandaan ang Hudson.….Sa pamamahay ng mga Jones.Maganda ang pakiramdam n
Nagsimula na ang pagtitipon at umupo sa kanang kamay ni Director Irvine si Jeffrey.Uminom ng kaunting tsaa si Director Irvine upang basain ang kanyang lalamunan at nagtanong, “Narito na ba ang lahat?”“Narito na ang lahat bukod kay Chris Jefferson,” ‘ika ni President Cabel, “Ngunit alam naman ng lahat na hindi pumupunta ng shareholders’ meeting si President Jefferson. Hindi naman talaga siya nakikisali sa mga affairs ng kumpanya at narito lamang siya upang magpakasasa sa kanyang mga dividend.”“Kung sa gayo’y magsimula na tayo.”Sinabi ni Director Irvine, “Sa kasalukuya’y pitumpu’t taong gulang na ako at hindi na ganoong kabuti ang aking kalagayan katulad noon. Nais kong bumitiw sa aking pwesto upang alagaan ang aking kalusugan, kaya’t kinakalangan ng isang nararapat na tao sa posisyon ng pagka-chairman. Nagkataon lamang na nitong tao’y namayapa na si Old Madam Jones at nalipat ang animnapung bahagdan ng kanyang mga share sa kanyang anak na si Jeffrey Jones. Sa hinaharap, inaasaha
Naramdaman ni Jeffrey na pamilyar ang itsura ng taong ito, ngunit hindi niya masabi kung sino mismo. Tumayo si Director Irvine at sinabing, “President Jefferson, hindi ba’t nakatira ka na ngayon sa Brisbane? Bakit mo naisipang pumunta sa kumpanya ngayon?”Nanigas ang hitsura. Agad niyang naunawaan na siya ang taong madalang magpakita sa mga pagpupulong, si Chris Jefferson.Gayunpaman, 10% lamang ang shares nito at wala ito kumpara sa 60% ng kanyang ama. Isa pa, si Jeffrey na ang naihalal na Chairman.Hindi niya pinakitaan ng kahit anong paggalang si Christ at kinutya pa ito sa pagsasabing, “Syempre, makadadalo ka rito bilang isang shareholder, ngunit hindi mo maaaring gamitin ang iyong posisyon upang magdala ng basura rito.”Sinulyapan niya si Catherine matapos magsalita.Itinaas ni Catherine ang kanyang kilay at napatawa. “Sarili mo ba ang iyong tinutukoy?”“Nananaginip ka pa rin ba, Catherine Jones?” Ngisi ni Rebecca, “Ang aking ama na ngayon ang bagong Chairman ng Hudson. Maaa
Kinuyom ni Jeffrey ang kanyang mga kamao at agad pinakalma ang sarili. “Kahit totoo man iyon, nalipat na sa aking pangalan ang lahat ng mga share. Wala nang silbi pang magsalita. Hindi mababago ng board meeting ang katotohanang ako ang pinakalamaking shareholder.”“At sino ang nagsabing nasa ilalim sila ng iyong pangalan?” Kuntentong napangiti si Catherine. “Hindi mo ba tinignang mabuti, 30% ng mga share ang inilipat sa aking pangalan ng Department of Industry and Commerce.”Tuluyang nagbago ang itsura ni Jeffrey. Hindi na niya mapigilan kaya’t agad niyang inilabas ang kanyang telepono upang tawagan ang ahensya. Wala pang isang minuto’y tinignan niya si Catherine at wala na itong gusto pang gawin kundi balatan siya nang buhay.Humarap si Catherine sa madla. “Parang nagkataon naman ang mga pangyayari. Bigla na lamang namatay ang aking lola, at tila’y bigla lamang din siyan naparalisa. Sa ibang tao ko pa nalaman ang kanyang pagkamatay, at kailan ko lamang nalaman na mayroon pala akong
Sarkastikong tumawa si Catherine. “Oo, ako ang nangunsinti sa korapsyon ng pamangkin ng isang taong kakilala. Masyado siyang naging sakim kahit na sa paggawa ng exterior wall ng bahay. Hindi mo nga kaya magtayo ng bahay pero ngayon gusto mong maging developer. Sinong maniniwala sa’yo?”“Oo, hindi tama iyon.” Si President Reed ang unang nagsalita laban dito.“Gusto ko ring magreconsider. Hindi natin pwedeng sirain ang reputasyon ng Hudson.”Nang mag sundan ng shareholder ang bakas, malumanay na sinabi ni Catherine sa lahat, “Totoong bata pa ako pero bukas ang isip ko at seryoso. Kung wala akong alam na kahit ano, pwede kong tanuning ang mga senior ko na nandito ngayon para sa advice. Hindi madali para sa Hudson ang makamit ang level na meron ito ngayon. Kahit ano pa ang banepisyo na pinangako ni Jeffery, ang pinaka goal natin ay ang makita ang profit ng Hudson na nagbibigay sa atin ng magandang sweldo.”“Tama,” Sumagot din si Chris. Makapangyarihan ang kanyang boses. “Ang karakter n
“Stephen, lahat yan ay mangyayari.” Nangitngit si Rebecca ng ipit niya. “Pero madedelay muna tayo sa ngayon. Biglang dumating si Catherine Jones ngayon sa meeting ng shareholder. Siya ngayon ang… ang… bagong chairwoman…”“Ano?” Sigaw ni Stephen. “Hindi ba’t sabi mo na 90% kang sigurado na magiging chairman ang tatay mo? Anong ginagawa niyong mag-ama? Hindi niyo man lang na handle si Catherine Jones.”Nakaramadam ng init si Rebecca habang sinasabi ng hindi maayos, “Paano namin malalaman na makikipagsabwatan siya kay Chris Jefferson? Nagulat din kami.”“Kung ganon, umikot pa man din ako at sinabing ang girlfriend ko ay anak ng chairman ng Hudson. Nakakahiya.” “...Ayoko na nito.”Ang boses ni Rebecca ay pumiyok, “Stephen, anong ibig mong sabihin? Ayaw mo na ba sa akin ngayon dahil hindi naging chairman ang tatay ko?”Biglang natauhan si Stephen. Kahit na hindi anak ng chairman ng Hudson si Rebecca, ang kita ng isang taon ay mas maganda kaysa sa mayayaman sa labas. Kaagad siyang tum
”’Wag kang magsabi ng kung ano-ano.”Tumalon si Jeffery na parang naapakan ang buntot niya. “Ang grandmother mo ay namatay dahil sa sakit.”“Oo, nakakaawa na ang Grandma ay crinemate. Kung hindi, madali sanang malaman kung ano ang totoong kinamatay niya,” Pangungutya ni Catherine, nagsasabing, “Hindi kita hahayaan lang. Malamang pagbabayarin kita konti-konti sa sakit na naranasan ko, kasama na roon ang sakit na naranasan ni Grandma.”Pagtapos, umalis na siya ng meeting room nang hindi lumilingon pabalik.Nang makalabas na siya, nanginig sa tuwa ang katawan niya.Buong panahon, siya ay nagpipigil at binully ng pamilyang Jones. Halos mamatay nga siya ng ilang beses. Simula ngayon, mas magiging malakas siya para protektahan ang sarili niya at ang tao sa paligid niya....Pagkabalik sa opisina ng chairwoman.Kaagad niyang inutusan si Kacey na umalis na at dalhin ang mga importanteng impormasyon tungkol sa top management ng kumpanya.“Chairwoman Jones, hindi mo kailangang magmadali
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging