Pagkatapos, tumalikod si Chester at naglakad palabas ng ward.Nagkataon lamang na napadaan siya sa ward ni Freya. Marami siyang inaasikaso ng mga araw na iyon.Sa pag-iisip, agad siyang sinundan ni Rodney. Isang pamumula ng hiya ang bumalot sa kanyang gwapong mukha. "Chester, may itatanong ako sa’yo...""Sinusubukan mo bang magtanong kung kailan mo pwedeng makasama sa pagtulog si Freya?" Pumasok si Chester."Uh... Paano mo nalaman?" Napahawak si Rodney sa kanyang ilong sa kahihiyan."Sobrang obvious naman." Napangisi si Chester. "Ngunit sa palagay ko ay labis mong iniisip ang mga bagay sa sandaling ito. Sigurado ka bang hindi ka niya hihiwalayan?"“May anak na kaming dalawa. Bakit niya gagawin iyon? Hindi ako makikipaghiwalay." Kinagat ni Rodney ang kanyang dila at sinulyapan si Chester. “Sagutin mo ako.”"Pagkalipas siguro ng mga dalawang buwan.""Napakatagal naman." Bakas sa mukha ni Rodney ang pagkadismaya.Walang maimik si Chester. “Ganu’n ba? Sa totoo nga niyan, parang hi
Nagtatampo si Rodney.Pinuri niya ang kahanga-hangang pigura ni Freya, kaya dapat ay natutuwa ito rito.Bakit siya pa ngayon ang galit na galit?Napakahirap intindihin ang iniisip ng isang babae.Walang ibang binigay sa kanya si Freya noong hapong iyon kundi attitude.Hindi ito nakikisama sa kanya. Nasanay na siya, kaya hindi na ito isinapuso ni Rodney. Nang magsimulang manatili si Mrs. Lynch kasama ni Freya upang alagaan ito at ang kanilang sanggol ay unti-unti niyang naiintindihan kung paano nagkasundo si Freya at ang kanyang ina. Hindi niya maiwasang mapabuntong-hininga sa loob-loob niya.Pagkatapos ng hapunan, kumuha si Mrs. Lynch ng isang mangkok ng chicken soup upang iakyat ito sa kanyang anak na babae.Nang maubos ni Freya ang chicken soup, nilibot ni Mrs. Lynch ang kwarto bago ito umupo sa tabi niya. "Natutulog ba kayo ni Rodney sa magkahiwalay na kwarto?""Mom, alam mo naman kung bakit ako nagpakasal kay Rodney, hindi ba?" Kumunot ang noo ni Freya. "Bago ito, nagplano
“Mom, sino ba ang anak mo? Sinuhulan ka ba ni Rodney o ano?" Ang mga salita ni Mrs. Lynch ay naging sanhi ng pagkabigla ng mukha ni Freya.“Nagsasabi lang ako ng totoo. Hindi mo ba naisip na may kabuluhan ang aking mga salita?" Tanong ni Mrs Lynch.“... Meron.” Walang nagawa si Freya kundi sumang-ayon nang may pag-aatubili.Napabuntong-hininga si Mrs. Lynch. "Karaniwan na sa mga kabataang tulad mo na makatagpo ng mga masasamang tao. Maaaring hindi mo lubos na kilala ang ilang tao kahit na matagal mo na silang kilala, kaya hindi mo na kailangang kumapit sa kanila. Dapat mong itigil ang pag-iisip na ikaw ay napakatalino at maaari mo siyang maliitin."“Mom, hindi ko siya minamaliit. Dahil siya ang Eldest Young Master ng mga Snow, bakit ko siya pababayaan? Sa halip, naiinggit ako sa kanya na laki siya sa layaw.""Kung hindi mo siya minamaliit, bakit palagi kang sarcastic kapag kausap siya?" Matalim ang mga mata ni Mrs. Lynch. “Kapag nag-away kayong dalawa noong araw ng inyong panganga
Biglang napagtanto ni Freya ang kanyang mga kapintasan.Sa katunayan, mayroon siyang isang average na EQ. Hindi rin siya kasing-galing ni Catherine.Pagkaalis ni Mrs. Lynch, nakipag-video call siya kay Catherine sa gitna ng kanyang pagkabalisa.Naka-sikat pa rin ang araw sa langit sa kanyang kinaroroonan. Suot ang kanyang pulang maxi dress, nakaupo si Catherine sa damuhan, umiinom ng red wine at almusal. Sa likod niya ay isang malaking berdeng winery at chateau.Napatulala si Freya. "Damn, saan ang lugar na ‘yan? Bakit pakiramdam ko wala tayo sa iisang planeta? Mukha kang… isang mayamang babae noong Middle Ages. Ang kulang na lang sa'yo ay isang lalaking iniingatan.""Ahem..." Halos mabulunan si Catherine ng kanyang mga salita. "Napaka-exaggerated nito.""Totoo iyon." Hinangaan ni Freya ang kanyang buhay. Hindi niya dapat pina-video call si Catherine dahil ang paghahambing ng kanyang sitwasyon kay Catherine ay magtutulak lamang sa kanya sa kawalan ng pag-asa."Nasa winery ako na
Isang matalim na ngiti ang sumilay sa mukha ni Freya. "Well, hindi magandang pilitin ang iyong sarili."“Okay lang,” Nakangiting sagot ni Rodney."Ngunit ayaw kong pilitin ang sarili ko," walang pakialam na sabi ni Freya, "Hindi ko ugali na makihati sa parehong kama sa ibang lalaki. Maaari mong isama si Dani doon. Kapag nagugutom na siya, pwede mo akong hanapin ulit."“Hindi pwede. Hindi matatahimik si Dani maliban kung nasa tabi mo siya dahil sa pabango mo." Hinding-hindi na mapapalabas si Rodney ng kwarto. Ito ay isang pagkakataon para sa kanya upang matulog kasama si Freya nang mas madalas. Tanga na lang ang magpapakawala ng gayong pagkakataon.Nang mapansin ang pagtutol niya, nagtaas ng kilay si Rodney. “Huwag kang mag-alala, hindi kita hahamakin dahil sa kalagayan mo ngayon. Hindi naman ako halimaw. Higit pa rito, sinabi ng doktor na si Dani ay lubhang insecure dahil kapapanganak pa lamang sa kanya. Bago rin sa kanya ang kapaligiran dito, kaya mas mabuting samahan natin siya n
”Ngunit masakit ka sa mata para sakin.”Bumigat ang dibdib ni Freya.Kung binalak ni Rodney na akitin ang babae gamit ang maganda niyang katawan, mangarap siya. Sa mukha ng g*gong kagaya niya, siguradong hindi sekswal na maaakit ang babae.“Hindi ba maganda ang pangangatawan ko? Bakit masakit ako sa mata?” Nakaramdam ng pagkahiya si Rodney.Matapos ang lahat, araw-araw siyang nagwowork out at lumalangoy. Dati pa ay laging malakas ang loob niya sa itsura ng katawan niya.“Hindi maganda ang itsura mo mula ulo hanggang paa.”Ang mga salita ay lumabas sa bibig ni Freya.Sa oras na matapos siyang magsalita, natahimik ang kwarto. Naging tensyonado ang kapaligiran.Nagdilim ang mukha ni Rodney. Inamin niya na nung una ay binalak niyang akitin ang babae gamit ang kagwapuhan niya. Gayunpaman, hindi lang sa hindi siya nagtagumpay ngunit sadya rin siyang nakaramdam ng kahihiyan.Talagang nagalit siya.Bilang isang lalaki, pangit ba talaga siya? Inamin niya na nagawan niya ng mali ang b
Habang pinapakain ni Freya si Dani, humiga si Rodney ng nakatagilid.Matapos magpabreastfeed, gising pa si Dani at tumatangging humiga sa kama. Kaya naman, binuhat siya ni Rodney at nagpauli-uli sa kwarto.Nung una, plano lang ni Freya na matulog pagkatapos makatulog ni Dani. Gayunpaman, hindi niya na matiis ang fatigue niya at naunang makatulog.Nang magising siya kinabukasan, 7:00 a.m. na.Sumulyap siya kaqy Rodney, na kasamang natutulog si Dani na yakap ito, sa kabilang bahagi ng kama. Silang dalawa ay mahimbing na natutulog. Nagpapakita pa ng matamis na ngiti si Rodney, na naglantad ng kanyang dalawang dimples. Ito ay nagpaisip kay Freya kung ano ang napapanaginipan nito.Agad na natunaw ang puso niya.Matapos, kinaladkad niya ang sarili niya pababa ng hagdan nang hindi sila inaabala.Ang sitter ay naghanda ng masarap sa confinement meal para sa kanya. Hindi lang sa masarap ang pagkain ngunit may iba’t ibang putahe rin.Lumabas si Mrs. Lynch at nagtanong, “Nasaan sina Dani
Sa huli, pinili ni Freya na magsuot ng isang branded na itim na maxi dress para sa okasyon.Syempre, hindi magawa ng bestida na i-highlight and nga S-shaped na curves na mayroon siya dati, ngunit kahit papano ay natatago nito ang kanyang mga rolyo ng taba.Nang gabing 'yun, dumalo sina Freya at Rodney sa salu-salo ng magkasama habang karga si Dani.Si Rodney ay may suot na apricot-colored na suit na may shirt, vest, tie, and coat. Kasama ng kanyang gwapong mukha, mukha siyang isang star na naglalakad sa red carpet.Nalungkot si Freya para sa sarili niya. Posibleng siya ang unang babae sa naglaho sa kawalan ng saysay kapag ikukumpara siya sa katuwang niya.Sa oras na naglakad sila papasok, nakakita siya ng maraming dalaga na nakapirmi ang kanilang mga kumikislap na mata kay Rodney. Ang mga babaeng 'yun ay matapos sumulyap kay Freya, ang mga mata nila ay nagdadala ng hindi maipaliwanag na pakiramdam…Walang masabi si Freya.Bakit kinailangan nilang sumobra? Matapos ang lahat, siya
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging