Sakto lang ang pagtingala ni Shaun para makita ang paglingon ni Catherine para kausapin si Freya matapos ibigay sa kanya ang isda. Sa maliwanag na sala, ang magandang maliit na mukha ng babae ay nakamamangha, na tila lumabas siya sa isang larawang ipininta. Dahil sa kanyang balat na kasing puti ng niyebe at makapal na maitim na mga kilay, mukha siyang isang paru-paro na nakalabas ang mga pakpak, handang lumipad. Sa sandaling ‘yun, naalala niya ang imaheng nakita niya sa computer, at ang ulo niya ay hindi maipaliwanag na nag-init.Biglang sumigaw si Freya. “Woah! Bakit ka may nosebleed?”Tumungo si Shaun para makakita ng ilang patak ng pulang likido sa mangkok niya. Matapos ay hinawakan niya ang ilong niya gamit ang kamay niya at nataranta.May sakit ba siya?“T*ngina. Halika na, tara na. Sasamahan kita sa banyo para mag-wash up.” Agad siyang ginabayan ni Rodney papunta sa banyo sa baba.Matapos pumasok, kumuha siya ng isang paper towel, binasa ito ng tubig, at pinunasan ang mukh
“...”Sobrang napahiya si Catherine na hiniling niya na matamaan ng kidlat.Gusto niya lang sumabog.Ang lalaking ito ay nagdedevelop na kasing bilis ng rocket.Tama ‘yan. ‘Yun ang iniisip niya sa oras na ‘yun, ngunit ang isip niya ay nagbago nang mga nakaraang araw. Dagdag pa rito… Ang mga salita niyay ay pinamukha ang babae bilang isang mahalay na tao.Anong ibig sabihin niya na maging babae niya?Nagsalita siya na tila high demand siya.Siya, isang lalaki na paulit ulit nagugulo ang utak? Tsk. Kahit ang babae ay medyo nandiri sa lalaki.“Masyado kang nag-iisip,” Matigas na sabi ni Catherine at sinamaan ng tingin ang lalaki. “So hindi ka mahihinig sakin, huh?”“Cathy, kung nagkusa ka na halikan ako dati ngunit ayaw na maging babae ko, edi isa kang bastos ‘nun.” Hinanda ni Shaun ang sarili niya at sinabi, “Ayon sa criminal legislation ng Australia, magdadala ka ng criminal responsibility kung ang tao ay wala pa sa edad. Dagdag pa rito, ang sabi ng batas ngayon ay, sa usaping
”Hindi nawala ang memorya mo. Habang kasal tayo, lagi mong tinatawagan ang ex-girlfriend mo, at umasa ka sa kanya at nagtiwala. Siya ang rason bakit tayo nagdivorce. Dahil nagkaroon ka ng mental disorder, kinuha niya ang oportunidad habang ginagamot ka para i-tamper ang memorya sa utak mo. Ang tanging naalala mo ay lahat ng masasamang bagay sa pagitan natin, at dinelete mo ang masasayang mga oras natin na parang computer. Ito ay napakahirap na panahon para sakin. Kalaunan, na-divorce tayo at nagkabalikan, ngunit hindi nagtagal, ganito ang kinalabas mo…”Sobrang nagulat si Shaun na nanatili siyang tahimik ng mahabang panahon.Ang pagiging kumplikado ng nakaraan ang malamang na naggulat sa kanya.Simpleng nakinig siya kay Rodney na nakipag-usap tungkol sa nakaraan, ngunit hindi niya alam na ang rason ng divorce ay sobrang komplikado.Dagdag pa rito, masasabi niya na si Cathy ay sa anumang paraan ay kinainisan siya habang inaalala nito ang istorya.“Cathy… Lagi ba kitang napapagod?”
Kinagabihan.Bumali-baliktad si Catherine pero hindi makatulog.Bagaman matatag siya nang kinausap si Shaun, nag-alala pa rin siya na i-overthink ng lalaki ang lahat ng katotohanang natutunan nito nitong nakaraang dalawang araw.Dagdag pa rito, medyo hindi siya sanay sa biglang kawalan sa tabi niya.Kinabukasan, nagising siya ng 6:00 a.m. Nang lumabas siya, nakita niya na ang ilaw sa study sa ikalawang palapag ay nakabukas.Lumapit siya at dahan-dahang binuksan ang pinto para makita si Shaun na nakaupo sa mesa habang naka-pajamas, maingat na naglilipat ng pahina sa isang tumpok ng makakapal na dokumento sa mesa.“Anong ginagawa mo?” Malakas na tanong ng babae, natigilan.Sa boses ng babae, lumingon si Shaun. Sa ilalim ng kanyang medyo gusot-gusot na itim na buhok, ang maitim niyang mga mata ay kasing kalmado ng tubig sa bukal. “Tinitignan ko ang ilang impormasyon at dokumento na may kinalaman sa Hill Corporation.”“Saan mo kinuha ang mga ito?”“Pinadala ko ito kay Hadley kagab
Dati, hindi humihiwalay si Shaun sa kanya, at gusto nito na palagi siya samahan.Heh. Kahit na alam ni Catherine na lalaki si Shaun, nadismaya pa rin siya sa mabilis na paglaki nito.Sa kabutihang palad, malinaw ang pag-iisip niya.Naiintindihan niya na ang nararamdaman ni Shaun para sa kanya ay pag depende, at hindi pagmamahal.Nang pabalik na si Catherine sa pagtatakbo niya, sakto naman na nakita niyang sumakay si Shaun sa itim sa sasakyan at umalis.Nakatitig lang siya dito nang matagal bago siya bumalik sa katinuan niya.… Pagkatapos niya ipadala ang mga bata sa preschool, nagmaneho siya papunta sa Militaire Hospital.Pumasok siya pagkatapos niya iparada ang sasakyan niya at nakita niya si Titus sa pribadong hardin. Nakatalikod ito sa kanya habang may lantang dahon ito sa balikat at naging dahilan para nagmukhang medyo malungkot ang malaking lalaki.“Uncle Titus…” Mahinang tawag ni Catherine.Bumalik si Titus sa katinuan niya. “Bakit ka nandito?”“Tinawagan ko ang assis
”Gusto mo ba… makita si Sheryl?” Biglang tanong ni Titus.“...Hindi na. Kapag sinilip ko siya, tiyak na pagagalitan niya ako at sasabihin na inaakit ulit kita. Wala naman siyang magandang sasabihin din sa akin.” Umiling si Catherine.“Mukhang… sobrang nadismaya ka sa nanay mo.” Naiintrigang ngumiti si Titus. “Ngunit alam mo ba kung gaano siya kayaman? Maaaring mas mayaman pa siya kaysa sa akin.”“Alam ko. Siya ang may-ari ng Soromon Island, na may maraming oil reserves. Sobrang yaman niya.” Nagkibit balikat si Catherine.Nagulat si Titus. “Dahil alam mo naman, dapat ay maintindihan mo na bilang anak niya, ikaw ang magiging pinakamayaman na babae sa buong mundo sa pagmana lang ng maliit na bahagi ng kayamanan niya.”“Anong punto noon? Kailangan ko pa kumuha ng maraming bodyguard para protektahan ako sa mga naiinggit na tao. Kapag hindi ako nag-ingat, ako ay maaaring mablackmail at madakip.” Nagkibit balikat muli si Catherine at natatawang sinabi, “Hindi naman ako naging kapos sa pe
Gayon pa man, nang nakita ni Wesley na pumasok si Hannah, mabilis siyang ngumiti. “Ms. Mead, bakit ka nandito?”“Narinig namin na may nangyari sa iyo, kaya inutusan ako ng tatay ko na puntahan ka.” Nilagay ni Hannah ang basket ng prutas sa lamesa at sinabi iyon ng walang ekspresyon.Sa totoo lang, kinamumuhian niya si Wesley. Maaaring elegante siya tignan, ngunit siya ay puno ng panlilinlang. Bilang babae, kahit na nagseselos siya kay Catherine, naiintindihan niya ang nararamdaman ni Catherine. Hindi lalaking-lalaki si Wesley tulad ni Shaun, at ang negosyo niya ay hindi rin kasing galing ng kay Shaun. Sa halip, mas gusto niya tahakin ang maikling daan at manloloko siya.Gayon pa man, sinabi ng tatay niya na kailangan niya ng ahas na tulad ni Wesley para maging taliba. Kung hindi, paano siya magiging prinsesa sa hinaharap?“Pakisabi kay Minister Mead na salamat.” Ngumiti ng kaunti si Wesley. “Maupo ka, Ms. Mead.”Hindi interesadong sagot ni Hannah, “Hindi na kailangan. Nagalit ang
”Oo. Sabihin mo kay Minister Mead na bigyan pa ako ng konting oras,” Ani ni Wesley sa mababang boses.“Okay. Siya nga pala, sinabi sa akin ng tatay ko na huwag mo iwan mag-isa si Matthew. Kapag mas ginalit mo pa si Titus, mas magiging malupit ang paghihiganti niya. Si Titus ay kilala bilang nakakakilabot at walang puso na tao. Iba siya sa mga ordinaryong tao.” Babala ni Hannah bago umalis.Sa loob ng ward, binaba ni Wesley ang mata niya at tinignan niya ang phone niya.Noong umpisa pa lang, noong ginamit niya ang buhok ni Catherine para mapagpanggap si Rebecca na anak ni Sheryl, nasa mahirap na sitwasyon na siya.Ngayon at malayo na ang narating niya, hindi na siya maaari umatras.Si Sheryl na lang ang tangi niyang pag-asa.… Sa Militaira Hospital.Inaantok si Sheryl pagkatapos siya mabigyan ng iniksyon.Noong patulog na siya, pakiramdam niya ay may humahawak sa buhok niya.“Sheryl, pasensya na. Ayaw ko talaga gawin ito sa iyo… Nasasaktan ako na makita kang ganito… Ngunit wa
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging