Nakinig si Wesley sa hindi mabigat na tono ni Titus at nakita niya ang nakakakilabot na mata nito.Hindi niya maiwasan na kilabutan.Inamin niya na akala niya ay magkakaroon siya ng kalamangan kay Titus. Dahil may isang anak lang si Titus kay Sheryl, siguradong pinapahalagahan niya si Matthew nang sobra. Gayon pa man, minaliit ni Wesley ang kalupitan ng lalaking ito.Namutla si Wesley sa sakit na naramdaman niya, at pinagpawisan ang noo niya. Tulad ng isang ahas, ang mata niya ay nagkaroon ng kalupitan. “Kapag ipinagpatuloy mo ito, kukunin mo ang bangkay ng anak mo. Tinago ko siya sa lugar kung saaan walang makakahanap sa kanya.”“Ayan ang mas gusto ko.” Tumawa si Titus sa mababang tono at binitawan siya, wala siyang pakialam na tinakot siya. “Kaya ayaw ko humarap sa mga hipokritong tao. Ano pa ang punto? Kung nakuha niyo siya, aminin mo na lang. Bakit kailangan mo pa magpanggap?”Umatras si Wesley habang hawak niya ang baling daliri niya at mabigat na huminga. “Titus Costner, hum
"Maghihintay ako." Dineretso ni Titus ang damit niya at umupo ulit.Nanginginig si Jeffery, gusto niya lang mahimatay ngayon. Ngayon na sugatan si Wesley at pinaalis, paano niya haharapin mag-isa si Titus.Kapag hinawakan siya ni Titus, matutulad ba siya sa kinahinatnan ni Wesley?Nang inisip niya ang sugat ni Wesley, hindi siya naging komportable at natakot.Dapat ba siya magpanggap na mahinatay? Sa ganoon, maaari kanselahinn ni Wade ang pagpupulong na ito.Habang iniisip niya ito, lumapit si Catherine habang nag-aalala. "Dad, anong problema? Hindi ka naman hihimatayin sa gulat, tama?"Si Jeffery, na magpapanggap nang nahimatay, ay walang masabi."Dad, hindi ka maaari himatayin," Nag-aalalang sinabi ni Catherine. "Kapag hinimatay ka, paano mo makukuha ang shares ni Rebecca na may halaga na hundreds of billions?"Gusto sumuka ni Jeffery sa sobrang pandidiri. Kung wala lang tao sa paligid, sinampal na niya si Catherine hanggang sa mamatay ito."Shares na may halaga na hundreds
Umabante ang abogado ni Titus at sinabi, "Paumanhin po. Ang pera na ginamit ni Rebecca para makuha ang Hill Corporation ay mula sa bangko nina Mr. at Mrs. Costner. Kapag pinilit mo kunin ang Hill Corporation, magpapadala kami ng apela sa korte para hindi mo magalaw ang mga share.""Wala kang karapatan na gawin iyan," Nababalisang sinabi ni Jeffery. "Binigay sa kanya ng kapatid ko ang pera. Sabihin mo sa kanya na pumunta dito at makipag-usap.""May sakit siya at nasa ospital. Bilang asawa niya, may karapatan ako na kunin ang joint asset namin bilang mag-asawa."Sumandal si Titus sa upuan. "At saka, seryoso kong pinagsususpetyahan na manloloko talaga kayo. Sa parehas na oras, ang bangkay ni Rebecca ay dapat din hindi galawin. Kukuha lang kami sa katawan niya para magsagawa ng DNA test. Siyempre, kung hindi siya tunay na anak ng asawa ko, hindi lang pagmamay-ari namin ang kukunin ko, ngunit sasampahan ko rin kayo ng kaso na may halagang 900 billion na dolyar, na wala pa nakakagawa. Sig
“Ikaw…”“Isa pa, bukod sa sumunod ka na lang, tumataliwas ka pang presidente sa utos namin ng direktor. Parang gusto mo pa nga atang agawin ‘tong kumpanya eh. Tignan mo ‘yung mga boss ng Hill Corporation. Tauhan mo sila. Tingin mo pwedeng mamasukan dito ang kung sino-sino at gawin nila kung ano ang gusto nila?” Sa lamig ng boses ni Catherine ay kinilabutan si Wade.Noon lamang nakita ni Shaun na ganoong kalamig ang tono ni Catherine. Ngunit para sa lalaki’y mas gumanda lamang si Catherine sa kanyang paningin.Ngumisi si Wade. "Ms. Jones, hindi lamang sa gusto mo akong patalsikin, pero gusto mo ring tanggalin lahat ng executives na kinuha ko, ‘di ba?”“Paano kung gagawin ko? Aalis ka ba?“Walang kahihiyan lang din naman kayong nananatili rito.” Panunuyo ni Catherine.Nangalit ang mga kamao ni Wade sa matinding galit.“Alam kong hindi ka aalis.”Pagpapatuloy ni Catherine. “Ngunit mula bukas, babalik si Shaun sa kumpanya bilang presidente. Na-demote ka, ngunit hindi mo kailangang
“...”Hindi nakaimik si Cathy. Iyon pala ang dahilan kung bakit nakasimangot ang lalaki."Oo, medyo hinahangaan ko siya." Tumango si Catherine nang hindi inililihim ang paghanga.Maaaring may kabutihan at kasamaan si Titus, ngunit mula nang iligtas nito si Suzie, nagsimulang igalang ni Catherine ang lalaki mula sa kaibuturan ng kanyang puso.Pinahahalagahan niya si Shery bilang asawa, ngunit hindi ito sumosobra. Sa totoo lang, sa lakas ni Titus, maaaring matagal na silang namatay ni Shaun kung gagawin niya ang lahat sa kanila noong una itong dumating sa Melbourne.Sinasabi na kung gaano karaming pera ang isang lalaki, mas maraming masamang ugali at bisyo ang mayroon siya. Gayunpaman, hindi niya iyon makikita kay Titus.Mabait talaga siya kay Sheryl. Naging mabuti man ito o masama, hindi siya nito pinabayaan noong nagkasakit siya.Hindi man niya gusto si Sheryl, naiinggit siya sa pag-iibigan nilang iyon.Para sa kanyang sarili, ang kanyang kasal ay isang kabiguan, at si Shaun ay
Halos tumama ang labi nito sa ilong ng lalaki, pero napabuntong-hininga siya ng isang segundo, at biglang namula ang mukha niyang may halong lahi. “Rodney Snow, bakit ang lapit mo masyado? Baliw ka ba?"“Ikaw ang baliw, Freya Lynch. Wala ka bang kakayahang magsabi ng maganda?" Nadismaya si Rodney. Gayunpaman, nang tingnan niya ang malarosas nitong mukha, isang kakaibang pakiramdam ang lumitaw sa kanyang puso.Lumalaki na ang tiyan ni Freya na kasing laki ng isang lobo, at ang kanyang mukha ay mas bilog kaysa dati. Medyo chubby ang itsura niya, pero kumikinang ang balat niya dahil sa diet niya sa bahay. Gusto siyang kurutin ng mga tao."Kaya ko ‘yon, ngunit hindi sa iyo," Ngumuso si Freya. "Kailangang mag-grocery si Cathy, kaya pumunta tayo maya-maya."“Oh, ayos lang. Kailangan kong umakyat sa itaas at may gagawin." Kakaibang ngiti ang tumambad kay Rodney at excited na tumakbo paakyat.Nakatitig si Freya sa kanyang likuran, nagtataka....Makalipas ang isang oras, nagmaneho si Ro
"Hindi na niya iniisip na dalawang taong gulang na sanggol pa lamang siya. Sinabi ko sa kanya na mas matanda siya sa akin. Kamakailan ay kumuha ako ng ilang mga professor para sa kanya, at mabilis siyang natututo. Malamang na maabutan niya ang dati niyang antas ng kaalaman sa isang buwan."“Pero… Ano naman? Hindi pa rin niya naaalala ang nakaraan at ang mga nararamdaman ninyong dalawa dati." Nag-alinlangan si Freya at pagkatapos ay pinaalalahanan siya, "Ilang beses ka na ba niyang kinalimutan at muling nainlove sa iyo?"Natahimik si Catherine at medyo nalungkot.Oo nga, ilang beses na ba?Parang simula nang makilala niya si Shaun sa Melbourne, siya na ang laging nagsisikap na ituloy siya at maakit ang atensyon nito.Kahit noong pagbalik niya mula United States, ginamit niya ang kanyang mga pamamaraan para akitin siya kay Sarah.Oo, nagtagumpay siya sa bawat pagkakataon, ngunit pagod ba siya? Pagod na pagod..Hindi niya maabot-abot ang mutual at wagas na pag-ibig.“Hindi ko alam
"Teka," Muling nagsalita si Shaun.“Hindi, aalis na ako. Hindi naman ikaw ang Shaun na kilala ko. Wala kang pakialam sa isang kaibigang tulad ko." Marahan na napabuntong-hininga si Rodney. "Huwag mo akong utusang manatili rito.""Hindi ko sinasabing manatili ka." Walang imik na tumingin sa kanya si Shaun. May kaibigan ba talaga siyang neurotic?Si Rodney, na biglang nahiya, ay sumagot, "...Aalis na talaga ako.""Maupo ka." Tinuro ni Shaun ang upuan sa gilid.Noon lang nagyabang si Rodney na umupo. Napatingin ang mga mata niya sa laptop na nasa lamesa. "Naghahanap ka ng impormasyon tungkol sa Hill Corporation?"Hindi siya sinagot ni Shaun. Sumimangot lamang ito saglit bago nagtanong, "Ano ang relasyon namin ni Cathy noon?""Bakit hindi mo hulaan?" Tumaas ang kilay ni Rodney, natutuwa."Kung mahuhulaan ko, kakausapin pa ba kita ngayon?" Ngumuso si Shaun. “Kalimutan mo na. Kung ayaw mong sabihin sa akin, malalaman ko sa ibang paraan.""Napakalupit mo talaga." Medyo nagalit si Ro
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging