...Sa manor ng pamilyang Hill.Si Catherine ay may suot na apron, nagluluto ng pork ribs sa kusina.Dahil si Shaun ay hindi pumasok sa trabaho ngayong araw, sinamahan nito ang mga bata para kumumpleto ng mga puzzles sa sala.“Mali ito. Ang pakpak ay dapat dito…”“Sa maling lugar mo ito nilagay, hangal ka.”“Daddy, binubully ulit ako ni Lucas. Tinawag niya pa ‘kong hangal.” Ngumuso si Suzie at nagreklamo sa lalaki. “B*bo lang siya. Ang piyesang ito ay dapat dito.”Sumakit ang ulo ni Shaun sa mukha ng anak niyang nagrereklamo. Talagang mali ang pagkakalagay ni Suzie, pero nagsimula na siyang umiyak. Sa oras na umiyak siya, makokonsidera na siyang tama tungkol sa lahat ng bagay sa mundo. “Okay, okay. Tama ka. Ghindi ka hangal. Iwan nalang natin ito rito.”“Tignan mo. Kahit si Daddy sabi na tama ako.” Agad na tumigil sa pag-iyak si Suzie at naging mapagmataas tungkol dito.Walang masabi si Lucas. “Boring ito. Ayaw ko nang makipaglaro sa inyo, o baka bumaba ang IQ ko.”“Pfft. Aya
Pagkaalis lamang ng sports car sa Hill manor nang tinawagan ni Shaun si Elle. “Kumuha ka ng mga taong mag-aambush sa bahay niya at tsaka kayo kumilos sa signal.”Natigilan si Elle. “Sinususpetya niyo bang may nangyari sa bahay ng Second Master Hill?”“Mm.” Hindi na ipinaliwanag ni Shaun ang sarili. “Kung hindi kita makakausap sa loob ng kalahating oras, pumasok ka na lang agad-agad.”“Sige.” Nahahalata ni Elle kung paano mag-ingat si Shaun sa tono nito. “Kailangan ko rin bang tawagan ang mga pulis?”“Hindi na. Suspetya ko’y dinakip nila si Willie.”Iyon ang naging hula ni Shaun base na rin sa sinabi ni Spencer na punong-puno ng mga loophole. Bagama’t si Spencer lamang ang nag-iisang anak ni Old Master Hill, hindi pa naipapasa sa kanya ang heirloom ng pamilya.At dahil bigla na lamang siyang pinapupunta roon ni Spencer, malaki ang tiyansang pinagbabantaan ito.Sa katunyan ay mahuhulaan na ni Shaun kung sino ang nagbabanta kay Spencer.Makalipas ang apatnapung minuto ay nakaratin
Nakatayo lamang si Shaun sa kanyang pwesto habang nagsasalita. Puno ng pamumuna at pang-aalipusta ang kanyang tono.Subalit katahimikan ang sumalubong sa kanyang tanong. Tahimik ang lugar nang biglang may tumunog sa loob ng villa. Isang piyesa ng hindi niya matukoy na kompositor. Ang tanging alam niya ay hango iyon sa wikang Sanskrit. Bagama’t hindi niya iyon maunawaan, pawang pamilyar sa kanya ang tonong iyon.Parang hindi iyon ang unang pagkakataong narinig niya iyon.Patuloy niyang pinakinggan ang tumutugtog sa pag-asang maaalala niya kung saan niya iyon narinig noon, ngunit biglang sumakit ang kanyang ulo.Pagkatapos ay may kumislap na ilaw na hango sa isang bituin mula sa ikalawang palapag.Habang lumalapit si Shaun sa liwanag ay may isa pang kumislap sa tabi nito. Patuloy ang pagkislap ng dalawang ilaw at nagsimulang matulala si Shaun.Nang napagtantuan niya ang mga nangyayari ay ipinikit ni Shaun ang kanyang mga mata.Biglang may tumunog na boses ng isang babae mula sa ik
“Ay, sige.” Inilipat ni Catherine ang pahina ng libro. “Sinundan ng wolf ang mga nakita niyang footprints, nang biglang nakakita siya ng isang pond sa harap—”Bago pa man matapos ni Catherine ang kanyang ikinukwento ay biglang tumunog ang kanyang phone.Isang tawag mula kay Elle.“Miss Jones, may nangyari po kay Young Master Hill. Itinakbo ko na po siya sa ospital.”Nang marinig niya ang nababalisang tono ni Elle ay kinabahan si Catherine. “Ano’ng nangyari sa kanya? Hindi ba’t pumunta siya sa tiyuhin niya?”“May nangyari ho sa villa ng Second Master Hill. Tumungo po kayo sa ospital ng mga Jewell.” Sa matindi nitong pag-panic ay agad na ibinaba ni Elle ang tawag.“Ano po ang nangyari kay Daddy, Mommy?” Sa matinding takot ni Suzie ay namutla ito.Kakaiba rin ang naging itsura ng mukha ni Lucas. “Mommy, sama kami.”“Masyado nang gabi. Hindi ko na kayo kayang bantayan mamaya, kaya sa bahay muna kayo. Ako na lang muna ang pupunta upang malaman kung ano ang nangyayari. Kung malala an
”Ngut bakit walang hiya ang matandang katulad mo?” Kitang-kita ang galit sa mukha ni Catherine. “Wala ako sa mood makipag-away sa iyo. Gusto ko lang magtanong. Tinawagan niyo na ba ang pulisya tungkol sa insidente na ito? Nakabalik na ba si Willie? Asan si Wesley? Paano nangyari ang aksidente kay Shaun?”Nagulat si Yvette sa mga tanong sa kanya.Ani ni Spencer, “Nakabalik na si Willie. Noong dinala namin si Shaun sa ospital, tinawagan ako ng housekeeper at sinabi na bumalik si Willie mag-isa. Pagkatapos siya tanungin ng housekeeper namin, sinabi ni Willie na may naglabas sa kanya para maglaro ng tagu-taguan. Sa ganoon… hindi tama na magsumbong sa pulis dahil nawala lang naman siya ng isang hapon.”Naiintindihan ni Catherine ang sitwasyon. Ang ginawa ni Wesley ay lokohin si Willie sa laro niya. Dahil nawala si Willie ng hindi lalampas ng 24 na oras, hindi tatanggapin ng mga pulis ang kaso. “Nasa eksena siguro si Wesley nang may nagyari kay Shaun, tama?”Binuksan ni Spencer ang bibig
”Elle, bumalik ka sa pinangyarihan at tignan mo ito. Sana ay makahanap ka ng ilang nagpapatunay na ebidensya kay Wesley,” Sabi ni Catherine.“Okay.”‘Di katagalan pagkaalis ni Elle, sina Lea at Brennan at dali-daling pumunta sa ospital.Pagkarinig sa insidente, hindi maiwasan na sabihin ni Brennan kay Lea ang nangyari, “Bakit sobrang makasarili ng mga Hill? Bilang uncle ni Shaun, wala ba siyang hiya? Mahalaga sa kanya ang buhay ng anak niya, ngunit hindi mahalaga ang buhay ng ibang tao, huh?”Nahiya si Lea sa kritisismo na sinabi niya, ngunit hindi niya maiwasan na sumagot.Pagkakita sa eksena, sinabi ni Catherine, “Uncle, Aunty, tumigil na kayo mag-away. Hintayin natin na makalabas si Shaun.”Hindi nagtagal bago bumukas ang pinto ng emergency room.Si Chester, na personal na kinuha ang emergency na operasyon ngayon, ay lumabas na sa kwarto. “Huwag ka mag-alala. Nagsagawa ako ng check-up sa buong katawan ni Shaun, pati na ang CT scan ng ulo niya. Siya ay may mild concussion lang
Aunty…Natulala si Catherine.Tinawag ba siya ni Shaun na Aunty?“Shaun, anong problema mo?” Nilapitan siya kaagad nina Lea at Brennan.“Huwag. Huwag kayo lalapit. Hindi ko kayo kialla.” Ginamit ni Shaun ang kumot para takpan ang sarili niya at namaluktot. Nanginginig siya.Bumagsak ang puso ni Catherine. Sina Lea at Brennan ay nanlulumo rin.Balisang inalis ni Brennan ang kumot. “Shaun, ako ang dad mo.”“Lumayo ka. Nakakatakot ka.” Nagsimulang umiyak si Shaun na parang bata dahil sa takot. “Ayaw ko na manatili rito. Gusto ko na umuwi.”“Shaun, kami ang magulang mo.” Hinawakan ni Lea ang kamay niya dahil sa pag-aalala.“Hindi, hindi kayo ang magulang ko. Hindi matanda ang mommy at daddy ko. Kayo ay maaari na maging… grandpa at granny ko.” Ngumuso si Shaun at kinuha niya pabalik ang kamay niya para hindi na siya malapitan ng mga ito/Grandpa at Granny…Parang napako sina Brennan at Lea.Dahil hindi na ito kaya panoorin ni Catherie, mabilis na tinawagn ni Catherine si Chester
Sa ganon, sinabi ni Catherine kay Brennan at Lea kung ano ang ginawa ni Sarah kay Shaun noong ginagamot siya tatlong taon na ang nakaraan.Noong una, plano na ibaon nina Catehrine at Shaun ang insidenteng iyon sa nakaraan, ngunit hindi nila inakala na makikipagsabwatan si Sarah kay Wesley.Nagulat si Lea sa balita. “Hindi nakapagtataka noong nagpumilit si Shaun na makipaghiwalay sa iyo noon at pakasalan si Sarah. Akala ko ay may nararamdaman pa siya para kay Sarah…”“Kasalanan ko ito. Hindi ko sana kinuha si Sarah para gamutin ang sakit niya.” Nagsisisi si Chester dito.“Huwag mo iyan sabihin. Hindi mo ito lahat kasalanan. Kung ginawa ko lang ang mga tungkulin ko bilang isang nanay noon, hindi mapagsasamantalahan ni Sarah si Shaun.” Naiirita si Lea sa sarili niya. “Sinasabi ng babae na iyon na minahal niya si Shaun, ngunit sa tingin ko ay peke lang ang lahat ng iyon. Kung minahal niya talaga ito, paano siya naging sobrang sama para gawin siyang tanga?”“Kukuha ako ng tao para hana
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging