Sobrang walang hiya si Shaun na inakbayan niya pa si Catherine. “Walang mali rito. Gagawin din nila ‘yun paglaki nila.”“Sinong gugustuhin na umasta kagaya mo, bastos?” panunuya ni Suzie.Matapos ay nangutya si Lucas, “Sabi ni Grandma na ang pamilyang Hill ay hindi magtatagal ay babagsak na, tapos kayo ay nasa mood pa rin para maghalikan?”Walang pakialam na sumagot si Shaun, “Pero kayo ay nasa mood para panoorin kami?”Mahinang tanong ni Suzie, “Gusto ko lang malaman kung makakakain pa ‘ko ng sweets kapag bumagsak ang pamilyang Hill.”Lahat ay walang masabi.Talagang foodie siya.Inirapan ni Lucas ang babae. “Huwag kang mag-alala. Kahit na bumagsak ang pamilyang Hill, magsisimula ako ng negosyo at gagawa ng maraming pera para sayo para wala ka nang iisipin bukod sa kung paano ito gagastusin.”“Maganda ‘yan,” Sabi ni Suzie habang inaangat ang kanyang chubby at cute na mukha.Sa pagkakakita sa eksena, hindi mapigilan nina Catherine at Shaun na matawa kahit na sila ay medyo stre
Akala ni Titus ay isa itong senior manager mula sa bangko. Kaya tumalikod na siya, ngunit siya ay nagulat. Hindi siya gumalaw ng ilang segundo.Ang babae, na kakalabas lang mula sa bangko, ay mukhang nasa twenties lang. May suot siya na matingkad na yellow knitted na damit na may A-line na maxi skirt. Nagpapakita siya ng malinis at elegante na aura. Ang mahaba niyang buhok ay nakatali ng perpekto. Ang mas nakakapigil hininga ay ang kanyang mukha.Marami nang nakita si Titus na magandang babae sa buong buhay niya. Gayon pa man, isa lang ang nagpapatibok ng puso niya, at ito ay si Sheryl. Maganda si Sheryl noon sa kakaibang paraan.Ang babae sa harap niya ngayon, na tulala, ay nagpaalala sa kanya ng batang Sheryl.Magkamukha sila. Ang mga labi na iyon. Ang ilong na iyon.Kahit na hindi parehas ang kanilang mga mata, ang kinang sa mata ni Catherine ay tulad mismo noong kay Sheryl.Pakiramdam niya nga ay para bang naiba ang oras at napunta muli siya sa mahigit 20 na taon ang nakalipa
"..."Parang hindi na matutuloy ang usapan nila.Gayon pa man, may paghanga si Catherine sa mga ganoon na klase ng lalaki."President Costner, kung ipipilit mo isipin na may relasyon kami ng anak mo, hindi lang ako ang pinapahiya mo. Pinapahiya mo rin ang anak mo at minamaliit mo rin ang anak mo."Mabilis na umaksyon si Catherine at sumagot, "Kahit na ito ang unang beses ko na makita si President Costner, nakikita ko na isa kang matalino at kalmadong tao. Ang anak mo na pinalaki ng matagumpay na tao na tulad mo ay siguradong matalino at napipigilan. Hindi siya dapat madali maakit sa mga magaganda o mapunta sa malabong sitwasyon kasama ang isang tao na alam niyang kasal na at may mga anak na."May bakas ng pagkatuwa sa gwapong mukha ni Titus.Naisip niya ulit ang ugali noon ni Sheryl. Siya ay magaling magsalita at matalas.Kung ipipilit niya na inakit ni Catherine si Matthew, parang inaamin niya na rin ng hindi direkta ang katalinuhan at pagkatao ni Matthew."May matalas ka na b
"Wala ka ba pakialam… o natatakot ka lang pumalpak?"Matapang na nagsalita si Catherine. Pagkatapos niya magsalita, naramdaman niya ang titig ni Titus na tumatagos hanggang sa buto niya.Nakaramdam talaga siya ng peligro at pananakot na hindi niya pa nararamdaman dati.“Sinusubukan mo ako galitin.” Malamig na ngumiti si Titus. Bigla siyang yumuko at ang tono niya ay naging malupit. “Sa totoo lang, kung hahayaan mo na makikiapagtalik sa iyo ng isang gabi ang anak ko, maaari ko tanggapin ang inaalok mo.”Sumimangot si Catherine. “Paumanhin, ngunit nandito ako para makipagsundo hindi para pag-usapan ang pakikipagtalik. Sa tingin ko ay nagkakamali ka.”“Ikaw ang nagkakamali. Ikaw ang nagmamakaawa sa aking ngayon.” Walang ekspresyon si Titus.“Oo, nagmamakaawa ako, ngunit may prinsipyo ako. Maaari kitain ang pera kung ito ay nalugi, ngunit kung mawawala lahat ng prinsipyo mo, hindi mo na iyon masasalba.”Kahit na nagsisisi si Catherine na nagpunta siya doon, sinubukan niya ang lahat,
”Matthew, naghihinala ka ba sa mga sinabi ng kapatid mo para sa kapakanan ng isang taga-labas?”Tinitigan ni Titus si Matthew. “Kapag nalaman iyan ng mom mo…”“Hindi ko pinaghihinalaan si Rebecca. Sa tingin ko lang… na baka may hindi pagkakaunawaan lang.” Sabi ni Matthew sa mahinang boses, “Kahapon, hinanap ako ni Catherine para makita kung makakatulong ako. Hindi ako pumayag noong una, ngunit sinubukan ko siya sa pamamagitan ng pagsabi na ipapadala ko siya sa ibang bansa. Gayon pa man, hindi niya ito tinanggap. Masasabi ko na mahal talaga niya si Shaun. Mula sa pananaw ng isang manonood, siya ay mabait at tapat. Ang ganoon na klase ng tao ba ay sasaktan ang biyolohikal nilang lola at magulang?”“Matthew, siya ay nadakip ng mahigit sampung taon at nakita lang siya noong nakaraan. Hindi imposible na gagawin niya ang mga bagay na iyon kung wala siyang nararamdaman para sa miyembro ng pamilyang Jones. Maaaring niloloko ka niya. Ang babae na iyon ay sobrang tuso.”Hindi nagbago ang tit
Siyempre, kung hindi hinanap ni Catherine si Matthew, iba ang pagtingin sa kanya ni Titus.Pagkatapos niya magsabi ng utos, tinawagan ni Titus si Sheryl. Ang tono niya ay malumanay. “Wifey, kailan ka babalik?”“Namimili pa ako.” Si Sheryl ay katulad ng ibang babae pagdating sa pamimili. “Hindi ba at mananatili tayo sa Canberra ng medyo matagal? Plano ko bumili ng mga damit at skincare na produkto kasama si Rebecca.”“Bilhan mo rin ako ng mga damit.” Dali-daling sinabi ni Titus sa cute na paraan, “Bilisan mo bumalik. Hihintayin kita para mag hapunan.”Walang masabi si Sherryl sa 40-year-old na lalaki na iyon sa pag-arte ng cute.“Mom, sa tingin ko ay bagay sa iyo ang dress na ito,” Ani ni Rebecca habang nakangiti habang hawak niya ang isang kulay asul na embroidered na bestida.Tinignan ito ni Sheryl at inisip niya na ang estilo nito ay ordinaryo lang. Gayon pa man, pagkakita na masaya itong inirekomenda ni Rebecca, sinabi niya, “Bilhin natin kung gayon.” “Hindi mo ba ito susubu
‘Joel Yule…’Ang mga salitang iyon ang unang pumasok sa utak ni Sheryl.Nang malaman niyang mayroon silang nakaraan ni Joel, agad niyang humanap ng impormasyon patungkol kay Joel nang hindi alam ni Titus. Ang mga larawang lumabas sa Internet ay halos kapareho ng taong nasa kanyang harapan.Mas mukha lamang itong bata sa mga larawan.“Pasensya na, hindi kita kilala. Ibang tao yata ang iyong tinutukoy.” Malamig ang itsura ni Sheryl. Buhat ng mga narinig niya sa lalaking iyon, hindi gustong makipag-usap ni Sheryl dito.Natigilan naman si Joel, pagkatapos ay umiling ito. “Imposible. Naaalala ko kung ano ang iyong itsura, Sherry. Akala ko’y nawala ka na…”Hindi pa napigilan ni Joel ang kanyang sarili at nababalisa niyang hinawakan ang braso ni Sheryl.Subalit noong nagtagpo ang kanilang mga balat, agad na may humarang sa kanyang isang lalaki, na tila’y isa sa mga bodyguard ng babae, at itinaboy nito ang kamay ni Joel. Pagkatapos ay ginamit ng lalaki ang sarili niyang braso upang hara
Tumungo si Rebecca. Nagpanggap itong open-minded at sinabing, “Nalulungkot ako noon, ngunit naka-move on na ako. Hangga’t nandito ka, Mom, kampante ako. At isa pa, parang hindi ka rin naman hahayaan ni Uncle Titus na makipagkita pa kay Joel. Mabuti ang pagtrato sa’yo ni Uncle Titus, at tanggap niya rin ako. Ayaw ko na sanang mag-away pa kayo nang dahil sa akin. Kahit na si Catherine ang tinuturing na anak ni Joel, wala akong problema roon. Mababalikan ko rin naman si Catherine. Hindi ko rin kailangan ng sorry nila. Guguluhin lang nila tayo lalo.”Tumango si Sheryl, panatag. Kasabay nito, ang mga salita ni Rebecca ay nagpaalala sa kanya na dapat niyang layuan si Joel kung makikita niya ito sa susunod. Ayaw niyang magkaroon din ng alitan sa pagitan nila ni Titus.Pagkatapos ng ilang pag-iisip, sinabi niya sa bodyguard na nakaupo sa passenger seat, "Huwag mong sabihin kay Titus ang tungkol sa pangyayari ngayon.""Sige po." Magalang na tumango ang bodyguard.Subalit sinabi ni Rebecca,
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging