”Pfft. Nagseselos ako?”Nagalit si Rodney. “Anong problema kung nagseselos ako? Bawal ba ako magselos dahil sa asawa ko?”“...”Natulala si Freya.Kasalungat ito ng inaasahan niya. Akala niya ay ikakaila ito ni Rodney, ngunit…Ang mukha niya ay namumula sa kahihiyan.Noong una ay nakaramdam ng hiya si Rodney, ngunit noong nakita niya na namula si Freya nang hindi nagsasalita, nawala na ang kahihiyan na nararamdaman niya. “Kahit papaano, itatak mo sa utak mo ang sinabi ko. Kapag nangyari ulit ito, hahanapin ko si Patrick at sasabihin ko sa kanya na pinagsasamantalahan mo siya.”Nakaramdam si Freya ng emosyon sa dibdib niya. “Ewan. Umalis ka na. Tatawagan ko si Cathy.”“Hindi ako aalis. Sino ang nakakaalam kung kukunin mo ang tiyansa na ito para tawagan si Patrick pagtalikod ko.” Humila ng upuan si Rodney at inupuan niya ito.Naalala niya na narinig niya si Freya na kinakausap nito si Patrick ng malumanay sa phone ngayon lang.Ngunit kapag siya ang kausap nito, siya ay sinisiga
”Kaibigan mo si Shaun. Ngayon at gusto siya puntiryahin ni Rebecca, panonoorin mo ba siya bumagsak at mamatay?” Tanong ni Freya.Mabilis na natahimik si Rodney.Pagkatapos pumasok ni Freya sa bahay at tinapos ang kinakain niya at tyaka lang siya nagsalita, “Maaari ka pumunta, ngunit kailangan mo ako isama.”Tinignan siya ni Freya at tumango na lang ito sa huli.…Makalipas ang 40 na minuto, si Catherine ay nagmaneho papunta sa villa ni Freya.Pagpasok nila sa kotse, kumunot ang noo ni Rodney. “Bakit ka mag-isa? Hindi ba pupunta si Shaun?”“Nasa Hill Corporation muli ang mga pulis, at hindi siya makakagalaw sa kasalukuyan. Hindi ko sinabi sa kanya upang hindi siya mag-alala dito,” Sagot ni Catherine.“Kapag hindi mo sinabi sa kanya, mas lalo siya mag-aalala kapag may mangyari,” Ani ni Rodney.“Well, kasama ko naman kayong dalawa.” Ngumisi si Catherine. “Kahit ano pa ang tahakin ni Rebecca, sa tingin ko ay hindi pa siya ganoon katapang para atakihin ang pamilyang Snow. At saka,
Hindi komportable si Freya sa kung gaano siya kalapit akapin ni Rodney sa publiko. Gayon pa man, alam niya na ang galaw ni Rodney ay isang palabas lang, kaya hindi niya ito tinulak palayo. “Sobrang mahal mo talaga ang asawa mo, Young Master Snow.” Matalinong tao ang babaeng manager. Sinabi niya habang nakangiti, “Ikaw ay tunay na pinagpala, Young Madam Snow.”Ngumisi si Freya nang hindi nagsasalita.Ang mga tao na katulad ng babaeng manager ay may alam sa nangyari sa pagitan nina Rodney at Sarah noon, ngunit matamis niya pa rin na kinakausap si Freya. Wala masyado pakialam si Freya sa kanila.“Siya nga pala, nakita ko yung kotse ni Master Zeller sa baba. Dahil andito na ako, dapat ko siya puntahan at batiin. Nasaan siya?” Nagsinungaling si Rodney, sinusubukan niya siyasatin ang manager. Sa totoo lang, hindi niya nakita ang sasakyan ni Bryce.Sinabi ng babaeng manager habang nakangiti, “Ang ilan sa mga kaibigan niya andito, kaya pinuntahan niya ito para batiin.”“Oh, tama. Maaari
”Young Master Snow, anong nagdala sa iyo sa Zenith ngayon?” Tinapik ni Bryce si Rodney sa balikat habang nakangiti. Mukhag magkaibigan sila. “Sa tingin ko ay si Young Master Snow at ang asawa niya ay nagpunta dito para hanapin ako.”Ngumiti si Rebecca. Habang may hawak ng baso ng wine, tumingin siya kay Catherine at tinanong siya. “Nagtataka ako kung paano niyo nalaman na nandito ako.”Nanigas ang mukha ni Bryce. Pagkatapos ay nilipat nya ang titig niya kay Rodney. “Young Master Snow, ito…”“Young Master Zeller, mukhang kilala ng kaibigan mo ang aswa ko.” Nagpanggap na nagulat si Rodney.“Young Master Snow, tigilan mo na ang pagpapanggap. Hindi lang natin kilala ang isa’t-isa, ngunit nagkamabutihan din tayo nang malalim dati.” Hidni na naabala makisakay si Rebecca sa kanya at diretsong sinabi. “My dear cousin, natanggap mo na ba ang sulat na pinadala ko sa iyo?”“Oo. Hindi ko inaasahan na magiging masama ka para sirain ang puntod ng biyolohikal mong tiyahin.” Lumapit si Catherin
Nakausap na niya si Shaun ng dalawang bese, at masasabi ni Bryce na malupit siyang tao. Ito ay kitang-kita dahil kamakailan lang ay kinalaban ni Shaun ang Campos Corporation at parang kumurap lang siya.Noong una ay tinanggihan ng lolo ni Bryce ang kahilingan na kalabanin si Shaun dahil ang Hill Corporation ay ang pinakamahalaga sa ekonomiya ng Australia. Pumayag lang siya na umaksyon dahil ang tao na iyon ay may hindi karaniwan na pagkakakilanlan.Gayon pa man, si Shaun ay laging maingat. Pagkatapos ng dalawang araw ng imbestigasyon, walang importanteng koneksyon sa Hill Corporation ang nahanap.Nasa likod din ng Hill Corporation ang Liona. Kapag sinaktan ni Bryce ang babae na ito, maaaring bumagsak din siya kasama si Shaun, dahil sa sobrang brutal nito.Siyempre, dahil hiniling ito ng tao na iyon, ilang oras na lang bago bumagsak ang Hill Corporation. Gayon pa man, hindi ngayon ang tamang oras para magkaroon sila ng lagas.Sinunggaban ni Rodney ang tiyansa na ito at sinabi, “A
Walang laban si Bryce kina Shaun at Chester. Gayunpaman, tapatan pa rin siyang lumaban kay Rodney.Walang naglakas-loob sa mga bodyguard na tulungan si Bryce lalo na’t kakaiba ang kinatatayuan ng lalaki. Kung may bubugbugin silang nagmumula sa mga Snow, mahihirapan silang linisin ang kalat na iyon.Napanganga si Freya sa eksena. “Hindi ko inaasahang marunong din palang lumaban si Rodney. Parang masyado kasi siyang marangya.”“Tingin mo ba’y magkakasundo sila nina Shaun at Chester kung wala siyang alam?” Matalas ang mga mata ni Catherine, at nasasabi niya agad na patas lamang sina Rodney at Bryce sa laban.At kagaya nga ng kanyang inaasahan ay agad na naging bugbog-sarado ang dalawa. Sugatan ang mukha ng dalawang lalaki.Unti-unting lumapit si Catherine kay Rebecca sa pagnanais na hindi na lumaki pa ang gulo. “Sa katunayan nga’y sakto ang pagbabalik mo. Ang tagal kitang hinanap. Tapusin natin kung ano man ang naiwan apat na taon na ang nakakaraan. May sapat tayong oras para roon.”
Iyon nga ang punto. Sino itong pinaglaruan ni Rebecca?Hindi rin lubos na maisip ni Catherine ang sagot. Nakita na kaya nito ang kanyang mga tunay na magulang kagaya ng mga napapanood sa TV? Subalit si Jeffery ang tunay na ama ni Rebecca.“Tumungo muna tayo sa ospital.” Ang tanging sinabi ni Catherine.Itinakbo si Rodney sa isa sa mga ospital ng mga Jewell.Direktang sinabi ni Freya, “Pwede mong hanapin si Shaun upang ikwento sa kanya ang mga nangyari ngayong gabi. Sasamahan ko muna si Rodney sa ospital.”“Oo nga, sabihan mo si Shaun. Ipatatawag na lang namin ang aming chauffeur upang ihatid kami mamaya pauwi.” Dagdag ni Rodney.Tumango si Catherine. Marami talaga siyang iniisip. Kaya pagkatapos magpasalamat sa kanila, nagmamadali siyang umalis.Doon sa emergency room.Nakasuot ng puting coat, pumasok si Chester at sinulyapan si Rodney, na siyang nilalagyan ng bandage ang mga sugat. Pagkatapos ay nasulyapan niya si Freya na kasama ng lalaki, na bihirang mangyari. “Ikaw ba a
Gumalaw ang manipis na labi ni Rodney habang binubulong ang mga salita. Matapos huminto sandali, sinabi niya, “Hindi mo na kailangang magpasalamat muli sa akin. Hindi ba’t kakasabi mo lang din?”Dahil doon, tumigil si Freya sa pagiging mahiyain. Ngayong ikinasal na siya kay Rodney, pakiramdam niya ay para na silang magkakampi, at hindi na nila kailangang magpanggap na magkaaway.…Balak pa sanang tumungo ni Catherine sa Hill Corporation ngunit nalaman niya mula sa isang tawag na nakauwi na pala si Shaun.Tumungo siya sa villa. Doon niya nalamang nasa lugar ni Old Madam Hill sina Suzie at Lucas samantalang kumakain ng pasta si Shaun.Wala siyang gana kumain, marahil ay dahil wala siya sa mood.Nang mapansin ni Shaun na nakabalik na si Catherine ay itinigil nito ang kanyang pagkain. “Saan ka nanggaling? Nabalitaan ko kay Aunty Yasmine na nagmamadali ka raw umalis pagkatapos maghapunan.”“May inimbestigahan lang.” Umupo si Catherine at kinuwento sa lalaki ang lahat.Nang marinig n
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging