Kinuyom ni Brennan ang kanyang kamao. “Mason, makakaalis ka na.”Natigilan si Lea. Nilakihan niya ang mga mata niya at tumingin sa lalaki. “Hindi…”“Ikaw ang biolohikal na ina ni Shaun. Hindi ko pwedeng hayaan na mamatay ka.” Kinaway ni Brennan ang kamay niya. Matapos niyang makipag-eye contact sa mga pulis, tumabi ang mga pulis.Nang ganun ganun lang, dahan dahang umalis si Mason habang hawak si Lea. Matapos, sumakay siya sa sasakyankasama ang dalawang kidnappers na buhay pa.“President Campos, ano nang gagawin natin ngayon?” Ang kidnapper, na nagdadrive, ay galit na sumigaw.“Ang pera at card ko ay nasa villa. Ihatid mo ‘ko roon para kunin ang mga ‘yun,” sabi ni Mason na nagngingitngit ng ngipin.“Mahal mo talaga ang pera na tila buhay mo ito,” sarkastikong sabi ni Lea.“Anong t*nginang alam mo?” Sinampal siya ni Mason sa mukha. “Kung walang pera, wala akong mapupuntahan.”Muntik nang mahimatay si Lea matapos masampal. Gayunpaman, kinuyom niya ang panga niya at tiniis ito.N
Hindi hangal si Mason.Sa isang iglap, naintindihan niya lahat.“Tauhan mo si Chance?”“Mali ka. Dati pa lang tauhan ko na siya.”Humila si Shaun ng upuan at dahan-dahang umupo. Hindi siya nagmamadali. Ang titig niya ay tila nakatingin siya sa isang daga na naghihirap sa bingit ng kamatayan. “Dati, ginamit mo si Yael para nakawin ang data ng microchip ng Hill Corporation. Si Yael ang talagang black sheep ng Liona, at sa mga mata mo, si Chance ay isang lalaki na tatraydorin ang lahat para sa kapakanan ng isang babae. Akala mo na sa pamamagitan ng pagrerecruit kay Yael, si Chance, isang matulis na patalim, ay natural na mahuhulog sa mga kamay mo.”Sampung taong tinago ni Mason ang kanyang karakter. Malakas ang loob niya na lahat ay nasa mga kamay niya. Gayunpaman, sa sandaling ‘yon, nakaramdam siya ng diwa ng pagkataranta na hindi pa niya naramdaman kailanman.“Iniisip mo ba kung bakit si Chance, na sibrang nagmamalasakit sa anak niya, ay babalewalain ang anak niya?”Inangat ni Sh
”Kung gusto mo siyang mabuhay, dapat masunurin kang pumunta sa kulungan at umamin sa bawat krimeng ginawa mo. Pagkatapos, kaaawaan ko ang anak mo. Naririnig mo ba ‘ko?” Bigla biglang inangat ni Shaun si Mason sa anit nito at malamig siyang pinagbantaan sa kanyang tainga.“Okay…” Tumango si Mason sa desperasyon.“Oo nga pala, nakalimutan ko ‘tong sabihin sayo. Hindi ba ang pamangkin mo, si Charlie, na matagal mo nang inaalagaan, ay pumunta sa Country Y para hanapin ang direktor ng Garson Corporation? Natatakot ako… na hindi na siya babalik kailanman,” walang ekspresyon na sinabi ni Shaun.Pinalaki ni Mason ang mga mata niya. Si Charlie ang tagapagmana na pinaghirapan niyang alagaan.Sabi ni Shaun sa malamig, walang pakialam na tono, “Dahil ang nagmamanipula sa likod ng Garson Corporation ay ang dad ko, si Brennan, ang lalaking minsan mong pinapatay nang paulit-ulit sa mga pinadala mong tao overseas.”Nanginig ang mga labi ni Mason na may mantsa ng dugo. Matapos ang isang sandali, n
6:00 a.m.Nang dumating si Shaun sa ospital, nailigtas na si Lea. Sina Catherine at Valerin, na hindi kayang tiisin ang isa’t isa, ay sa wakas hindi nag-away habang kalmadong nakaupo sa ward.Nang pumasok si Shaun, nagmamadaling nagtanong si Valerie, “Nahuli na ba si Mason?”“Oo.”Tumango si Shaun. “Sobrang bilis nangyari ang lahat. Lahat ng nasa pamilyang Campos ay nasa kustodiya ng pulis. Ngayon, hindi lang ang kidnapping ni Mason pero pati ang katotohanan na ang Campos Corporation ay intensyonal na inapi ang mga competitors nila at ninakaw ang data ng microchip ng Hill Corporation ay dahan dahan nang nabubunyag.”“Mabuti ‘yan.” Emosyonal si Valerie. “Dahil ang data ng microchip ay nanakaw, magagawa ba nating kunin ang ownership ng microchip mula sa Landell Group?”“Magiging mahirap ito. Pwedeng hindi makialam ang Landell Group sa pamamagitan ng pagsabi na ang Campos Corporation ang nag-offer ng data sa kanila para maglangis ng favor sa kanila. Pinakamagagawa lang, pwede lang n
Nakaranas din ng pagbagsak ang Hill Corporation sa mga kamay niya, ngunit hindi nagtagal ay bumangon din ito sa kanyang mga kamay.Tinignan ni Spencer si Shaun, na namumula ang mata. Pagkatapos ay tumingin siya kay Catherine, na tahimik sa tabi niya. Sabi niya, “Shaun, samahan mo na umuwi si Miss Jones para magpahinga. Nagtrabaho kayo nang sobra buong gabi. Iwan niyo na ang lugar na ito sa amin ng aunty niyo. Oras na namin para gumawa ng isang bagay para sa pamilyang Hill.”Nag-alinlangan ng saglit si Shaun, ngunit lumapit na si Catherine sa kanya at kinuha ang kamay niya. “Tara na. Umuwi na tayo at magpahinga. Babalik na lang tayo sa gabi.”“Okay.”Dahil nagsalita na si Catherine, umalis na si Shaun kasama siya.“Gigising lang ang mom mo sa gabi. Wala ka magagawa sa pananatili mo rito. Mas mainam na umuwi ka muna at matulog nang saglit. Pagkatapos, magkakaroon ka ng mas maraming enerhiya para pangalagaan ang maraming bagay," Malumanay na paliwanag ni Catherine.Hinawakan ni Shau
Nag-init ang mata ni Shaun. Nang umangat ang labi niya, binuksan niya ang butones sa harap ng dibdib niya at pinakita ang nakakaakit niyang collarbone. "Good girl, ibibigay ko ang sarili ko sa iyo mamaya pag-uwi natin.""Bastos." Umirap sa kanya si Catherine habang namumula at tinulak siya palayo."Dahil iyon lahat sa iyo." Hinabol siya ni Shaun at hinawakan ang kamay niya.Pagdating nila sa bahay ng pamilyang Hill, dali-dali silang pinalibutan nina Suzie at Lucas. "Scummy dad, Mom, saan kayo nagdate nang patago kagabi? Hmph, iniwan niya kami at nagsama kayo ulit.""Mali ka nang pagkakaintindi. Nasaktan ang granny mo kagabi, kaya nagpunta kami sa ospital para samahan siya," Paliwanag ni Catherine habang tinatapik nang marahan ang ulo ng mga bata."Ano? Nasaktan si granny? Gusto ko magpunta sa ospital para bisitahin si Granny," Balisang sinabi ni Suzie. Gusto niya lumabas kaagad."Saan nasaktan si Granny?" Mas kalmado si Lucas kay Suzie."Ito ay dahil may masamang tao na sumubok
Sabi ni Lucas sa mababang boses, "Niloloko niyo lang kami. Narinig ko na kapag niyayakap ng magulang ang isa't isa kapag natutulog, madali sila magkakaroon ng bagong anak.""Gusto niyo ng bagong anak?" Natigil saglit si Suzie bago namula ang mata niya. "Hindi ba kami sapat ni Lucas? Gusto niyo pa rin ng bagong anak? Hindi ako pumapayag."Hindi komportable sina Catherine at Shaun at wala silang masabi."Lucas, kanino mo iyan narinig? Natutulog lang kami ng mom mo," Paliwanag ni Shaun habang ang dulo ng labi niya ay kumikiboy. "Kayong dalawa bilang third wheeler ay sapat na. Hindi na namin kailangan ng isa pa.""Kailan kami naging third wheeler?" Naguguluhan si Suzie."Ibig sabihin noon ay palagi tayong nasa harap nila." Sabi ni Lucas, "Iniistorbo na'tin ang alone time nila ni Mom.""Sobra na iyan." Nagalit si Suzie. "Hindi ka nga namin kinamuhian noong kinuha mo ang mom namin. Umalis ka na."Gumapang si Suzie palapit at tinulak niya palayo si Shaun, umupo siya kay Catherine at ni
Nasabi na ni Catherine ang tungkol dun kay Chester.Talagang pinaniwalaan niya ito na may hangganan. Gayunpaman, sa loob-looban ng kanyang puso, tinanggihan niyang tanggapin ang katotohanan.Ang rason kung bakit minsan niya tinanggap ito, ibig sabihin nito na siya ang personal na nakahanap ng abogado para mapakulong si Charity at sentensyahan siya.Siya rin ay magiging may kontribusyon sa sanhi ng pagkamatay ni Charity.Mas pipiliin ni Chester na isipin na si Charity ay isang kasuklam-suklam, na masamang babae, at ang sarili lamang nito ang kanyang sisisihin.Karapat dapat ito sa kanya kahit pa namatay siya.Gayunpaman, inamin na ito ngayon mismo ng salarin.Ha, mali si Chester. Malaking pagkakamali ang ginawa niya.“Edi bakit nililipat ni Mason ang sisi kay Charity? Malapit ba siya sa babae?” Matapos ang mahabang oras, namamaos na nagtanong si Chester.“Si Charity… Sa pagiging prangka lang, isa siyang sakripisyo.”Balisang sinabi ni Shaun, “Dahil nang mga araw na ‘yun, sina