Pagkatapos ng ilang sandali ay bumalik din si Matthew.Nagkwento ito ng mga nangyari sa kanya sa ibang bansa. Bagama’t bata pa ito, marami na itong alam.Kinalaunan ay kumuha ito ng ilang pirasong dice mula. Nagpagalaw ito ng baso at nakapag-stack ito ng ilang pirasong dice. Nakapag-stack ito ng anim na six at anim na five.“Napakahusay.” Hangang-hanga si Catherine, katulad ni Freya.“Sa kakayanan mong ‘yan, parang walang problema sa’yong kumita ng ilang daang milyong dolyar sa Las Vegas.” Bulong ni Freya.“Eh, sa pagro-roll mo lang ‘yan ng dice. Ano naman ang kahanga-hanga doon.” Hindi mapigilang magbigay ng komento ni Rodney.“Kaya mo bang mag-roll ng anim na six o mag-stack ng dice nang may six sa ibabaw?” Tanong ni Freya.Natulala si Rodney.‘Di kalauna’y tumunog ang phone ni Catherine. Isa iyong tawag mula kay Shaun.Dahil sa ingay ng silid, dinala ni Catherine ang kanyang phone sa kabilang banda.Sinulyapan ni Matthew ang babae. Pagkatapos ay nakangiting nagtanong si Ro
Bulag ba itong babaeng ito?“Kailangan ba talagang ganyan mo ako pagsalitaan, Freya Lynch?” Malapit nang mapuno si Rodney.“Kailangan mo talagang tanggapin ang reyalidad minsan, Uncle Rodney. Iyan ang tunay mong edad.” Pagdadagdag ni Freya.“Tama ka na. Nasa sasakyan pa rin tayo. Ayaw mong madawit sa isang aksidente.” Pinaalalahanan ni Catherine ang kaibigan nang makita nitong napupuno na sa galit ang lalaki.Sa wakas ay huminga nang malalim si Freya at nanahimik.May kumirot naman sa puso ni Rodney nang marinig ang paghinga nang malalim ng babae.Hindi niya masabi kung ang pagbuntong-hininga nito ay dahil sa pagkakaroon ng nobyo ni Catherine o kung dahil hindi na niya makakasama ang mga nakakabatang lalaking may kaaya-ayang itsura buhat ng kanyang pagkakakasal.…Pagkarating nila sa pamamahay ng mga Lynch, tumungo ang dalawang babae sa itaas upang magpahinga.Nagpaikot-ikot si Rodney sa kanyang kama dahil hindi ito makatulog. Pagkatapos ng ilang sandali ay tumayo ito at tumin
“Cathy…”Sa kabila ng pagkalito ni Catherine ay nilapitan siya ni Shaun at binalot ito sa kanyang mga bisig. Inabot naman ng lalaki ang kanyang buhok upang haplusin ito.Noon lamang niya napagtantuang si Shaun nga ang nasabing lalaki dahil sa kakaiba ngunit pamilyar nitong amoy.“Narito na si Young Master Hill dakong 6:30 pa kanina.” Paliwanag ni Mr. Lynch. “Marahil ay kagabi pa ito lumipad papunta rito… ni hindi niya kayang mawalay sa’yo kahit na isang araw.”Nang maisip niyang kakaiba ang tingin sa kanila ng nakatatanda nilang kasama, namula lamang ang mukha ni Catherine sabay taboy sa kayakap nitong lalaki.Nanlamig ang mukha ni Shaun.Kakakita lamang nila, ngunit nasasabik na agad itong itaboy ang kanyang asawa. Marahil kaya’y hindi siya kasing galit katulad ng nakilala nilang lalaki noong nakaraang gabi?“Ano’ng ginagawa mo rito?” Tumingala si Catherine. Nang makita ni Catherine ang mga eyebags sa ilalim ng mga mata ng lalaki ay sumimangot ito. “Tignan mo nga ang mga mata m
”Bahala ka.” Matapos sumubo ng maraming porridge ni Catherine, naging maayos ang sikmura niya. Matapos, sinabi niya sa pagkainis, “Hindi ko alam kung tungkol saan ka nagagalit. Sa edad na ito, dapat mas mature ka. Hindi ka rin sobrang tanda. Hindi mo ba napapansin na maraming babae ang lumilingon sayo kapag lumalabas ako kasama ka?”Nagliwanag ang mga mata ni Shaun, at ang mga sulok ng kanyang mga labi ay bahagyang kumurba. Matapos ngumiti ng dalawang segundo, sinubukan niyang pigilin ito. “Pero hindi na ako gwapong binata. Nawala na ang sigla ng kabataan ko. Fuddy-duddy at nakakabagot na ako, kagaya ng isang tubo. Sa mas lalong pagkain nito, mas nababawasan ang tamis nito.”Hinimas ni Catherine ang noo niya, walang masabi. “Si Rodney ba, ang malaking bibig na ‘yun, ay may sinabi sayo?”Ang kalupitan sa mga mata ni Shaun ay malinaw. “Miss Jones, nagsaya ka ba kasama ang gwapong binata kagabi? Inisip mo ba ang minamahal mong si Mr. Hill?”Muntik nang madura ni Catherine ang porridge
Marahan na tumango si Forrest.Inusisa ng mga mata ni Shaun ang mukha ni Forrest. Kaakitakit si Freya na may prominent features, pati rin ang kapatid niya. Gayunpaman, ang pinakamalaking pagkakaiba nila ay ang kulay ng balat ni Forrest ay mas maitim.Nang pinag-isipan ito ni Shaun, napansin niya na si Catherine ay napalilibutan ng mga gwapong lalaki.“President Lynch, matagal mo na bang kilala si Catherine?” Tanong ni Shaun.“Mahigit sampung taon na namin kilala ang isa’t isa. Siya at si Freya ay matalik na magkaibigan, kaya madalas siya pumunta rito at kumain kasama kami dati.” Nakuha ni Forrest ang punto ni Shaun sa isang segundo. “Pero may boyriend na siya nang panahong ‘yun. Tinatrato niya ‘ko bilang kapatid, at ako rin, tinatrato siya bilang kapatid.”Agad din itong naintindihan ni Shaun.“Anong iniisip mo? Umirap si Catherine. “Pwede bang ‘wag kang mataranta sa tuwing nakakakita ka ng lalaki sa paligid ko?”“Mahal kita. Kaya ako natataranta.” Nagkibit balikat si Shaun sa p
”Dapat ba siyang kumampi sayo kung hindi sakin?” Mapanuksong itinaas ni Freya ang mga kilay niya. “Huwag mong kalimutan na nakasama ko siya sa ups and downs sa buhay niya. Hindi kailanman ay lumiban ako.”Walang masabi si Shaun.Banayad na sinabi ni Rodney, “Shaun, hindi kailanman ay makukumbinsi mo siya.”Palihim na tumawa si Catherine. Nang magsasalita na siya, biglang tumunog ang phone niya. ito ay isang hindi kilala sa numero.“Hi, si Miss Jones ba ito? Staff member ako ng sementeryo. Ang puntod ng pamilya mo ay nasira kagabi.”“Ano?” Naging malagim ang mukha ni Catherine. “Kaninong puntod?”“Kay Sheryl Jones.” Sabi ng staff, “NAng pumunta kami ron ngayong umaga, ang puntod ay nahukay na. Lahat ng nasa loob ay nawawala.”“Pupunta agad ako diya.” Biglang tumayo si Catherine.“Anong problema?” Balisang tumingin sa kanya si Shaun. Matagal na mula nang makita niya ang babae na ganun kagalit.“May sumira sa puntod ng mom ko kagabi.” Kinuyom ni Catherine ang ga kamao niya.“Sin
Kinunot ni Shaun ang mga kilay niya.Malabo sa kanya ang tungkol sa mga nangyari sa nakaraan, pero naaalala niya pa si Rebecca.Tila isang brutal na babae ‘yun. Siya ang nagpadala sa babaeng ‘yun sa kabundukan, pero lumayas ang babae matapos ‘nun.“Cathy, huwag kang mag-alala. Nandito ako. Ngayon, siguradong papatayin ko ang babaeng ito para sayo,” Mahigpit na sinabi ni Shaun.“Mali ka. May masama akong pakiramdam. Dahil si Rebecca ay sapat na matapang para magsabi ng ganung provocative remark, ibig sabihin nito na may hindi inaasahang nangyari sa kanyang nitong mga taon. Natatakot ako na mas mahirap na siyang kalaban ngayon.”Kumunot ang mga kilay ni Catherine. “Kahapon, narinig ko na sina Uncle at Aunt ay lalaya na sa kulungan. Hindi ko ito maintindihan kamakailan. Gayunpaman, kuha ko na ito ngayon. Natatakot ako na siguradong may pinaplano si Rebecca.”Nagulat si Shaun. “Hindi ba’t nasentensyahan sila ng mahigit sampung taon?”“Oo. Pumatay sila at nagnakaw ng assets ng pamily
”Young Master Costner…”Isang matangkad at payat na tauhan niya ang lumapit sa kaya. “Nagawa ko na ang pinapagawa mo sa akin.”Ang tauhan ay nag-abot ng litrato kay Matthew. Ito ay isang litrato ng ina ni Matthew sa lapida.“Bakit ginawan ng cenotaph ang mom ko noong nabubuhay ba siya? Hindi ba isang curse yung sa kanya?” Malupit na sabi ni Matthew, “Oo nga pala, nilagay mo ba ang warning note ‘dun ayon sa utos ko?”“Oo. Siguradong tinawagan na ng staff ng sementeryo si Catherine, at dapat ay makuha niya ang ibig sabihin nito kapag nakita niya ito.”“Mm. Sobrang balisa na siguro siya ngayon, isaalang alang na marami siyang ginawang masama. Sa kasamaang palad, ginalit niya ang pamilyang Costner, kaya dapat siyang mamatay.” Uminom si Matthew ng red wine habang isang malamig na pagkislap ang lumitaw sa mga mata niya. “Oo nga pala, kumusta ang kaayusan para sa paglaya ng uncle at aunt ko?”“Lalaya na sila sa loob ng tatlong araw.”“Okay. Personal ko ipagdidiwang ang pagbabalik nila.
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging