Noong malapit nang matapos umiyak si Sarah ay tumingin naman ang husgado kay Shaun. “Maaaring ilahad ng nagsasakdal ang kanyang pahayag.”Tumayo si Shaun at tinitigan si Sarah. Sa ilalim ng kanyang maikling buhok ay punong-puno ng lungkot at panghihinayang ang kanyang kaaya-ayang mukha para kay Sarah. “Kung may magtatanong sa akin kung ano ang naging kwento ng first love ko, masasabi kong isa itong bangungot. Nagsisisi na akong gusto kitang kilalanin noon. Ikaw ang naging ilaw ko noong puno ng kadiliman ang aking buhay, kaya’t trinato kita bilang pamilya. Higit sampung taon kong binigay ang higit pa sa aking makakaya. Mapasa’yo man o sa pamilya mo, tinanggap ko lahat ng pinagagawa ninyo. Nagpakasal ako noong ilang taon kang nawala.“Noong una’y contractual marriage lang kami ng asawa ko. Subalit unti-unti akong nahulog sa taong pinakasalan ko noong tumagal ang aming pagsasama. Tapos bigla kang bumalik sa eksena, at sumama ang loob oo sa’yo. Bilang pasasalamat, ako ang unang tumutulon
Ngumiti si Shaun. "Kahit pa hindi ko tinawag si Thomas para sa second trial, pareho lang din ang kalalabasan. Kahit pa pakiramdam ng judge na ako ang mali, kailangan niya pa ring ideklara na nanalo ako para magdala ng positibong impluwensya sa lipunan.""Magaling ka." Tumango si Stevens. Sumugal siya at tinanggap ang pagkatalo. Umaasa akong magkaroon ng pagkakataong makalaban ka muli sa hinaharap."Matapos, tumalikod siya para umalis, wala nang pakialam kay Sarah.Sinubukan din ni Sarah tumakas, ngunit napansin siya ni Shaun. "Ibalik mo sakin ang pera sa loob ng tatlong araw, o kakailanganin kong magsabi sa pulis na tuparin ang batas. Oo nga pala, umalis ka na agad sa seaside villa. Kukunin ko ang bahay bago magdilim.""Shaun Hill, huwag ka masyadong lalayo." Gustong patayin ni Sarah ang lalaki gamit ang mga mata niya."Sapat na ang tagal ng pananatili mo sa isang lugar na hindi sayo. Oras na para umalis ka." Matapos 'nun, diretsong naglakad si Shaun papunta kay Catherine.Ang t
Ngumiti si Sarah. "Sa totoo lang, sa tingin ko hindi na kailangan isipin ang karakter ni Sarah. Hindi mo ba siya mahal? Sa kasong 'yun, dapat kang maging mapagtiis sa lahat ng kanyang hindi kagandahan at kasamaan. Ano nga 'yung kasabihan na 'yun? Ang pagmamahal ng lubos ay pagmamahal sa isang tao sa kanyang tunay na pagkatao. Bukod pa rito, may kailangang kumuha kay Sarah. Paano kung makasakit siya ng iba kapag walang kumuha sa kanya? Si Young Master Snow ang pinakabagay sa kanya.""Totoo 'yan. Huy, bilisan mo at sundan si Sarah. Siguradong sobrang lungkot yun at walang magawa ngayon. Dapat mo siyang pasayahin." Nagthumbs up si Freya.Kagaya ng inaasahan sa kanyang mabuting kapatid. Ang kakayahan ni Freya na saksakin ang mga sugat ng mga tao ay walang kapantay.Nung una ay sobrang lungkot ni Rodney, pero ang kanyang gwapong mukha ay namula sa kahihiyan dahil sa rant nila."Freya Lynch, tama na 'yan." Mukhang malungkot si Rodney.“Tama na nga.” Lumingon si Freya sa gilid at hinila
”Sige, alam kong tama ka, pero ‘yan ay sa pagitan namin ni Shaun,” nagmamaktol na sabi ni Rodney.Tumango si Freya. “Tama ka, pero hindi ko lang matiis ang kakapalan ng mukha mo.”Ang makapal na mukhang si Rodney ay walang nasabi.Kung dating siya ito, siguradong makikipagtalo na siya kay Freya.Pero ngayon, gumalaw ang maninipis niyang mga labi, pero tahimik niyang sinara ang bibig niya.Nang dumating ang elevator, may malay siyang sumabay kay Shaun at sumakay sa sasakyan ni Shaun.Umupo si Freya sa sasakyan ni Eliza.Sa nasabing ‘yun, dumiretso na sila sa restaurant.Sa daan, hinwakan ni Shaun ang kamay ni Catherine habang ang kabilang kamay ay nasa manibela. “Cathy, kapag dumating ang 100 bilyong dolyar, ililipat ko ito sayo.”“Sige.” Tumango si Catherine.Ang mga mata ni Shaun ay nagpakita ng bahid ng pagkagulat. “Akal ko magtatagal bago ka makumbinse na kunin ito.”“Masyado kang nag-iisip. Kukunin ko ito para kila Suzie at Lucas. Sinong nakakaalam kung anong pwede mangy
”Nakalimutan mo ba? Binanggit ko ‘to nung huli. Ang nakuha ko kapalit sa pag-iisip sa mararamdaman mo ay ang mahiwalay sa asawa at mga anak ko.”Malungkot siyang tinapik ni Shaun sa likod. “Matapos ko maabot ang thirties ko, napagtanto ko na ang pinakagusto ko ay isang perfect home. Ang umuwi sa isang pares ng mga kamahal mahal na mga bata at isang magandang asawa pagkatapos magtrabaho araw-araw ay ang pinakamagandang bagay sa buhay.”Nanigas si Rodney sa mga salita. Dati niyang pinapantasiya ang ganung buhay kasama si Sarah, pero walang awa siyang binato ng basang kumot.“Hindi mo maiintindihan ang ganitong pakiramdam,” Matapos ‘yun, humakbang ng malaki si Shaun para makahabol kay Catherine.Sobrang sama ng loob ni Rodney. Eh ano kung may mga anak si Shaun? Eh ano kung may asawa si Shaun? May anak din siya.Matapos, sumulyap siya sa likod ni Freya pero nakita niya ang babaeng naglalakad sa unahan habang hawak ang kamay ni Eliza. Ni hindi siya nilingon ng babae.… Dinala ng wai
Kung… Kung pumayag lang sana siya sa arrangement ng pamilyang Snow at pinakasalan ang babae noon.Sa paraang ‘yun, ang bata ay magkakaroon ng kumpletong pamilya, at si Freya ay hindi mabubuntis bago ikasal.Sa kasamaang palad, walang gamot sa pagsisisi sa mundong ‘to.Nagbuntong hininga si Catherine. “Tama si Freya. Ayaw niya rin nung una ang bata. Kapatid mo ang nagbanta sa kanya, sinabing gigipitin ang Lynch Corporation kapag pina-abort ang bata.”“Pasensya na… Pasensya na talaga.” Sobrang nagsisisi si Rodney. “Paano kung… Pakasalan kita? Gagampanan ko ang resposibilidad para rito. Talagang magiging mabuti ako sayo at sa bata sa hinaharap.”Bagaman hindi niya mahal si Freya, handa siyang gampanan ang responsibilidad.“Managinip ka.” Galit si Freya. “Karapat dapat ka ba sakin? Isang mabahong piraso ka lang ng t*e na pinagsawaan ni Sarah. Hindi ako basurahan na nangongolekta ng basura na tinatapon ng mga tao.”Tinamaan sa mga salita ni Freya, namutla si Rodney at nawasak. “Tama
May suot na itim na suit si Eliza ngayon habang ang buhok niya ay nasa balikat niya. Kung ordinaryong babae siya, magmumukha siyang nakakayamot. Gayon pa man, ang katangian niya sa mukha ay maganda at ang kutis niya ay makinis. Sa black and white na contrast, mukha siyang sumusunod sa uso, na parang bagay siya sa isang magazine.Gayon pa man, ininom niya ang tsaa niya habang nakatingin sa phone niya. Hindi nga siya nito tinignan mismo.Tumaas ang kilay ni Chester.Para protektahan siya, mabilis na sinabi ni Freya, “Young Master Jewell, ito ang aking kaibigan na si Eliza. Sikat siya na artista, ngunit pakiusap at huwag ka magkaroon ng mahalay na pag-iisip tungkol sa kanya. Malapit ka na ikasal.”Tumawa ng marahan si Chester. “Miss Lynch, huwag mo naman ako pagmukhain na ako ay isang tao na nagkakaroon ng kung ano-anong ideya sa kabilang kasairan anumang oras at kahit saan.”Kumurap si Freya at inosenteng sinabi, “Hindi, nairinig ko lang na may reputasyon si Young Master Jewell sa p
Huminga nang malalim si Freya, at mabilis na sinabi ni Catherine, “Hayaan mo siya tumikim ng isa. Ang isang piraso ay ayos lang.”“Sige. Isa lang.” Binigyan siya ni Rodney ng pinakamaliit na parte.“Wala ka nang pakiaalm doon.” Gusto na sumabog ni Freya.“Syempre may pakialam ako. May pakialam ako sa anak ko.” Nag-iingat na sinabi ni Rodney, “Kahit na hindi mo ako kinikilala, hindi mo ako mapipigilan sa pag-aalala para sa bata.”Hindi na naabala si Freya sa kanya at hinugasan na lang ulit ang sashimi na ibinigay sa kanya ni Rodney gamit ang malamig na tubig.Nagdilim ang ekspresyon ni Rodney. “Wala akong sakit.”“Hindi ako sigurado dyan. Nanatili ka kay Sarah ng mahabang panahon. Maaaring nahawa ka sa isang bagay.”Namula ang mukha ni Rodney sa galit. Pagkatapos ng mahabang oras, sinabi niya. “Wala akong ginawa na kahit ano kasama si Sarah, okay?”“Ahem.” Umubo si Shaun at ang iba.Binigyan siya ni Chester ng kakaibang titig. “Hindi mo rin ito kaya gawin?”“Syempre kaya ko.”
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging