Naligo si Catherine nang namumula ang mukha bago siya lumabas ng banyo.Nakahiga si Shaun sa kama, tinignan siya ng taimtim. “Bakit ka naliligo sa kalagitnaan ng araw?”Tinignan siya ng matalim ni Catherine, at ang kanyang mukha ay namula. “Kasalanan mo iyon lahat kaya naging pawis ako.”“Ganoon ba?” Ngumiti si Shaun. Bigla siyang bumaba ng kama at binuhat si Catherine.Nagulat si Catherine at dali-dali niya nilagay ang kamay niya palibot sa leeg ni Shaun. “Shaunny, ano nanaman ang ginagawa mo? Ibaba mo na ako.”Binaba ni Shaun ang ulo niya at hinalikan siya nang malalim. “Cathy, kahit na hindi pa ako gumagaling sa sakit ko, susubukan ko maigi na pasayahin ka. Sabihin mo sa akin, kumusta ang karanasan mo ngayon?”“...”Lumingon palayo si Catherine habang ang mukha niya ay mas naging mapula.“Kapag wala ka sinabi, iisipin ko na sumasang-ayon ka na masarap iyon.” May ngiti si Shaun sa nakakaakit niyang mukha.“Shaun, pwede ba tigilan mo?” Nagalit si Catherine.“Hindi.” Niyakap
Hindi komportable na hinagod ni Catherine ang buhok niya. “Huwag mo seryosohin ang mga sinabi ni Freya. Sa totoo lang… Iyon, ngayon lang, ay ayos pa rin.”Gusto niya talaga patayin si Freya sa saglit na iyon. Hindi niya alam kung ilang beses na siya nadadawit sa gulo dahil sa mga sinasabi ni Freya.“Ano ang ayos pa rin?” Tinaas ni Shaun ang ulo niya. Ang mata niya ay nagliliwanag habang nakangiti.Tsaka lang napagtanto ni Catherine na naloko siya. Tinignan niya ito ng masama, tumalikod, at bumaba sa kama. “Hindi na kita kakausapin.”“Huwag.” Dali-daling binalot ni Shaun ang kamay niya sa baiwang ni Catherine. Parang medyo malungkot siya. “Sa totoo lang, hindi mali ang sinabi ni Freya. Cathy, kung hindi ako gagaling, iiwan mo ba ako?”Diretso lang ang mukha ni Catherine. “Shaun, walang kinalaman sa bagay na iyon kung iiwan kita o hindi. Kung may pakialam talaga ako doon, hindi ako makikipagbati sa iyo noong una pa lang. Walang nakakaalam sa hinaharap, tulad lang dati. Kahit na ilan
“Alam ko.” Sabi ni Freya, “Natatakot lang ako na baka nandoon din si Rodney. Isipin mo. Si Sarah ang babae na minahal niya nang sobra, kaya dapat maganda ang suot ko ngayon. Hindi ako maaaring maging simple, pangit na babae na minamaliit niya dahil lang buntis ako.”“Nag-iisip ka masyado. Nasa ospital pa rin si Rodney.”“Hindi iyon sigurado. Ang pagkahumaling niya kay Sarah ay malalim. Sige na, huwag na tayo mag-usap. Ibababa ko na ang tawag.”“Bilisan mo…”Natapos na ang tawag bago pa matapos ni Catherine ang sinasabi niya.Pagkatapos maghintay ng 10 minuto pa, nagpakita na rin si Freya. Gayon pa man, ang suot niya ay pinag-isipan talaga. Ang mahaba at makapal niyang buhok ay nasa likod niya. Ang maliit niyang mukha ay mukhang may halong lahi na parang walang pulbo dito, pinagmukha siya nitong malinis, natural, at fresh. May kulay kamatis siyang lipstick sa labi. Para siyang dalaga na walang makeup at may kaunting lipstick lang.Para naman sa damit niya, nagsuot si Freya ng deni
“...”Si Catherine, na nasa kalagitnaan ng paglalagay ng makeup, ay natigil.“Hindi naman maaaring… nakalimutan mo ito, tama?” Nagngitngit si Shaun ng ngipin.“Paano iyon naging posible? Sinundo ko si Freya, ngunit nag-aaksaya siya ng panahon.” Pagkatapos magsalita ni Catherine, nakatanggap siya ng masamang tingin mula kay Freya.“Bakit mo siya sinundo? Bakit gumagala ang buntis na babae tulad niya?” Si Shaun ay galit at malungkot. “Bilisan mo magpunta. Kung wala ka rito, wala rin kwenta kahit manalo ako.”“Okay, pupunta ako kaagad.”Pagbaba ni Catherine ng tawag, inirapan siya ni Freya. “Nag-aksaya ako ng panahon at naantala kita?”“Hinintay kita ng kalahating oras. Hindi ako nagsisinungaling, tama?” Sabi ni Catherine habang nakangiti.Lumingon si Freya palayo at hindi siya pinansin.Sa kabutihang palad, malapit lang ang korte sa lugar nila.Kahit na nahuli sila ng ilang minuto, nagawa nila makapunta sa tamang oras.Nagsimula na ang paglilitis, at ang mga upuan sa harapan a
Gusto talaga bigyang pansin ni Catherine ang paglilitis, ngunit masyado maingay si Freya.Pumunta ba si Freya para makita na matalo si Sarah o para makipagkaibigan?Sa saglit na iyon, nakagawa pa sila ng plano maghapunan.Nang bubuksan na niya ang bibig niya at magsalita, isang lalaki sa harap nila ang biglang lumingon. Nagngitngit siya ng ngipin at sinabi sa mababang boses, “Freya Lynch, maaari ba na manahimik ka?”Maaaring hiniling ng pamilyang Snow na pasayahin ni Rodney si Freya, ngunit masyado abala ang babae na iyon makipagkaibigan pagdating niya, at nainis siya ng kaunti sa masaya nitong itsura.Inaanak siya ni Nathan kahit papaano. Hindi ba siya natatakot na lapitan ng mga tao dahil sa masamang intensyon? Inimbita niya pa ang tao na iyon para maghapunan kahit na wala pang isang minuto nang nakilala niya ito.Nagulat si Freya. Tsaka niya lang napagtanto na nakaupo sa harap niya si Rodney.Nagpunta talaga ang g*go na ito. Naglakas loob pa ito maging matapang sa harap niya.
Umupo si Sarah sa defendant’s seat. Nanlalamig ang tingin nito, at hambog ang aura nito.Walang emosyong nagsalita ang kanyang abogadong si Stevens, “Wala rin naman pala ang pinag-uusapang pinakamagaling na abogado sa Australia.”Mahina ang boses ni Sarah, “Tiyak na ba ang pagkapanalo natin?”“Malapit na. Hindi mo ba nakita ang tingin ng husgado kanina kay Shaun? Tapusin na natin ito.”Tumayo si Stevens at tinanong si Shaun, “Mr. Shaun Hill, balita ko’y may kinakasama kang babaeng kasal na nitong mga nakaraang araw. Totoo ba ito?”Gumalaw ang mga labi ni Shaun. “Dati ko siyang asawa…”“Sasagot ka lang naman kung ‘oo’ o ‘hindi’. Kumasama ka ba ng babaeng hindi pa hiwalay sa kanyang asawa?” Tanong muli ni Stevens.“Oo.” Tungo ni Shaun.Ngumiti si Stevens, at pagkatapos ay tumingin sa husgado. “Your Honor, sa kanya niyo na ho mismo narinig. Anuman ang dahilan ni Shaun Hill, naroon pa rin ang katotohanang nakikiapid siya sa babaeng kinasal na sa iba. Pinapakita lamang nito ang mora
Hindi mapigilang kilabutan ni Thomas nang makita nito ang kapatid.Namumula ang mga mata ni Sarah nang agad itong nagsalita, “Kuya, nasaan ka nitong mga nakaraang araw? Alalang-alala ako para sa’yo. Nasaktan ka ba? Pinagbantaan ka ba ni Shaun?”Agad na pinagsabihan ni Shaun si Sarah. “Mag-ingat ka sa mga sinasabi mo, Ms. Neeson. Maaari kitang idemanda sa iyong paninirang-puri.”Tinignan din nang masama ng husgado si Sarah bilang babala. “Maaari nang pumunta sa kanyang pwesto ang testigo.”Kinakabahang tumungo si Thomas sa kanyang pwesto. Pagkatapos ay nagsimulang magtanong si Shaun, “Mr. Thomas Neeson, may gusto lang akong itanong sa’yo. Maraming beses ko bang tinulungan ang Neeson Corporation matapos sumakabilang-buhay ng inyong ama? Mangilang beses din ba akong patagong humanap ng mga partner upang tulungan ang Neeson Corporation?”Kinakabahang tumungo si Thomas, “Oo.”Nagpatuloy si Shaun. “Kung hindi dahil sa akin, tatagal kaya ang Neeson Corporation hanggang ngayon?”Umiling
Kinilabutan ang buong katawan ni Sarah. Hiyang-hiya rin ang itsura nito.Nagpatuloy si Thomas sa pagsasalita. “Malinaw na isa kang home-wrecker na naninira ng kasal ng iba. Noong nagkaroon ng problema sina Shaun at Catherine, at matapos mong sadyain na saktan ang iyong sarili, ipinasabi mo sa akin kay Shaun na gusto mong tumira sa may villa sa tabing-dagat, ngunit sa totoo lamang nito’y gusto mong tumira kung saan nanirahan noon sina Catherine at Shaun upang ipagyabang kay Catherine na ikaw pa rin ang uunahin ni Shaun.”“Bukod pa rito, noong taong dinadala ni Catherine ang kanyang kambal, sinabi mo sa aking ikaw ang bahala sa mga ito dahil tiyak na ibibigay sila ni Shaun sa’yo.”“...”Natigilan ang mga tao sa loob ng korte matapos ang sunod-sunod na pagbubunyag ni Thomas.Hindi pa nga mapigilan ng ibang pag-usapan ito.“Hindi ba’t sinabi niyang inosente siyang biktima? Na si Shaun ang tumalikod sa kanya upang pakasalan ang ibang babae para suyuin lamang siya pabalik pagkatapos?”
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging