”Nasa akin… ang magiging apo ng pamilyang Snow.”Binaba ni Sarah ang ulo niya at biglang hinawakan ang tiyan niya. “Oo, itinakwil si Rodney mula sa pamilyang Snow, ngunit ang mga anak niya ay laman at dugo pa rin ng pamilyang Snow. Pagkatapos ng mahabang panahon at hindi na galit ang pamilyang Snow, magbabalik ang bata sa pamilya.”Gumalaw ng kaunti ang mata ni Wesley. “Sarah Neeson, sobrang sama mo.”“Hindi ba at parehas tayo, kung gayon? Not to mention… ayaw mo ba tikman ang babae na dating naranasan ni Shaun noon?” Lumapit si Sarah at marahan na kinagat ang tainga niya.Mabilis na nagreact ang katawan ni Wesley. Dinaganan niya si Sarah at ngumisi, “Ikaw ay isang babae lang na hindi gusto ni Shaun. Kailanman ay hindi ka niya hinawakan dati.”Nanigas ang mukha ni Sarah, ngunit pinilit niya tumawa. “Hindi mo iyon pwede sabihin. Ako ang paborito niya noong bata pa kami. Kung hindi nagpakita si Catherine, hindi magiging ganito ito. At saka… Maaari kita sabihan ng sikreto.”“Anong s
Nang 9:00 p.m., naliligo si Catherine sa banyo ng kwarto. Ninerbyos siya ng sobra dahil sa tunog ng tumatakbong tubig. Nang inisip niya na gagawin na niya iyon kasama si Wesley mamaya, tumatanggi ang katawan niya.Gayon pa man, may mga bagay na hindi na niya matatanggihan pagkatapos ng unang hakbang, tama?Hindi niya maaari gugulin ang buhay niya nang si Shaun lang ang tinatanggap.Nagngitngit siya ng ngipin at lumabas.Gayon pa man, ang bumati sa kanya ay si Wesley na may hawak na kumot at naghahanda na umalis.“Cathy, sa tingin ko hindi ka pa handa sa utak. Gusto kita bigyan ng oras para sa sarili mo.” Ngumiti si Wesley. “At saka, sobrang abala ko rin sa trabaho sa kasalukuyan at kailangan ko magtrabaho ng overtime sa gabi, kaya sa katabing kwarto muna ako matutulog.” “...” Kinagat ni Catherine ang labi niya, naantig siya. “Wesley, maaari ko-”“Huwag mo pilitin ang sarili mo. Ayaw ko na pinipilit ka sa kahit ano,” Ginambala siya ni Wesley.Sobrang naantig si Catherine na pak
”Ako ang kasama niya matulog. Nakatulog ako nang mahimbing…” May sama ng loob ang mukha ni Shaun. Sigurado, hindi siya pwede maging casual lang sa paghahanap ng rason. Nasunog niya ang sarili niya sa huli.“Shaun Hill…” Galit siyang tinignan ni Catherine. “Hindi ka talaga magaling na…”Ang salitang ‘tatay’ ay nakabara sa lalamunan niya. Muntik na niya ito masabi.“Oo, alam ko na hindi ako magaling na tiyuhin.” Hindi na ito inisip masyado ni Shaun at taos pusong inamin ang kasalanan niya. “Sinusubukan ko maigi maging bagong tatay ni Suzie.”“Bagong tatay?” Nanginig ang puso ni Catherine.“Oo, wala na si Liam sa paligid, kaya ako ang magiging tatay niya sa hinaharap. Susunduin at ihahatid ko siya sa kindergarten, matutulog ako kasama siya sa gabi, sasamahan ko siya magbasa ng libro at makikipaglaro sa kanya ng mga laruan…”Nagsalita ng mahabang oras si Shaun bago niya napagtanto na marami na siya sinasabi. Dali-dali niyang hininto ang bibig niya.“Sige, maaari mo pa siya samahan n
”...”Tinignan ng masama ni Catherine si Shaun ng ilang saglit, ngunit sa huli, sinundan niya ito paakyat.Nilagay niya si Suzie sa malaking kama sa master bedroom. “Maaari ka magpahinga sa katabing kwarto. Mananatili ako dito kasama siya.”“Kalimutan mo na. Kung iiwan kita dito, hindi mo alam kung ano ang gagawin mo kapag nagkaroon ulit siya ng lagnat.”Tinarayan siya ni Catherine. “Iwan mo sa akin ang thermometer. Ikaw ang matulog sa kabilang kwarto.”“...Okay.”Tumango si Shaun at tumalikod para lumabas.Ito ang kwarto niya, kaya hindi naglakas loob si Catherine matulog sa kama niya. Nanatili siya sa sofa sa gilid at nagpadala ng mensahe kay Wesley: [Kailangan ko magtrabaho ng overtime sa kumpanya hanggang madaling araw at hindi ako uuwi ngayong gabi. Pasensya na.]Pagkatapos niya ito ipadala, nag-init ang pisngi niya dahil sa pagsisisi.Pakiramdam niya ay isa siyang nangangaliwang babae sa asawa niya.Gayon pa man, nang nakita niya ang maliit at inosenteng mukha ni Suzie,
Pagkatapos ng ilang sandali ay bumulong si Catherine, “‘Wag ka namang masyadong nega, magagaling na ang mga gamit ngayon, at isa pa… hindi naman sa sira na talaga ‘yan…”“Ewan ko na rin. Basta, ang alam ko lang ay gustong gusto ko kapag magkahawak tayo kagaya nito, ngunit hindi naman sumasagot.” Nanghihinayang na pagtatapat ni Shaun.Agad na namula ang mukha ni Catherine at nangalit ang kanyang mga ngipin. “Shaun Hill…”“Totoo ang sinasabi ko.” Mapait ang itsura ni Shaun. “Cathy, kilala mo ‘ko. Hindi ako basta-bastang susukong suyuin ka dahil mahal kita. Kahit na malugi man ang Hill Corporation. Lalo na ngayon at nalaman kong nagmamahalan naman pala talaga tayo noon. Araw gabi’y nananabik ako sa’yo. Gusto kong ibalik ang lahat ng alaala ko, nang sa gayo’y maaalala ko ang lahat ng pinagsamahan natin. At least, sa alaala ko’y nagsimula tayo at nagtapos.”“Ano bang pinagsasasabi mo?”Panenermon ni Catherine. “Mas matutungtong mo pa ang Mercury kaysa sa maibalik ‘yang alaala mo. Masis
Tiyak si Shaun na hindi mabuting tao si Wesley.Subalit kulang na ang kanyang tauhan at masyadong magaling magtago si Wesley kaya’t hindi niya mahuli ang lalaki.Tinignan lamang siya ni Catherine. “Tatapatin kita: makasarili ka. Ayaw mo lang akong makitang kasama si Wesley, kaya’t kung ano-ano ang sinasabi mo. Kasuklam-suklam ka talaga!”Alam ni Shaun na hindi niya makukumbinse ang babae, kaya’t nag-isip siya ng ibang paraan. “Oo, kasuklam-suklam ako. Kaya’t aprubado ko dapat ang lalaking gusto mong makasama. Kapag pumayag lamang ako mo dapat siya samahan.”“Mamatay ka na.”Hindi mapigilan ni Catherine ang kanyang sarili na itaas ang kanyang binti upang sipain si Shaun sa kanyang hita.Umaray si Shaun at hinawakan ang binti ng babae. “Sige, sumipa ka. Wala rin namang mangyayari.”“... Pakawalan mo ‘ko.”Namumula ang mukha ni Catherine. Kahit na wala siyang magawa, hindi siya dapat hinahawakan nang ganoon ng lalaki. Babae rin naman siya, kaya’t normal lamang na makaramdam siya n
“Kahit na mabuti ang pakiramdam mo ngayon, kailangan mo pa ring uminom ng gamot mamaya. Halika, i-b-braid ko ang buhok mo.”Dinampot ni Catherine si Suzie at nagsimulang ayusin ang kanyang buhok.Matapos ang lahat ng pagsasaayos ay naglakad si Catherine palabas buhat-buhat si Suzie sa kanyang mga bisig.Wala si Shaun noong mga oras na iyon at hindi mapigilan ni Catherine ang sariling magreklamo. May sakit ang bata ngunit maaga pa ring umalis ang lalaki.Noong naisipan niyang buksan ang fridge upang ipagluto ng agahan si Suzie, bumalik si Shaun suot ang isang puting damit, sweatpants, at running shoes. Mamula-mula ang kanyang mukha buhat ng pag-eehersisyo ay may mga natirang bakas ng pawis sa buhok na nakadikit sa kanyang noo. Manipis ang kanyang suot na damit kaya tambad ang kanyang kahali-halinang abs.Napabuntong-hininga na lamang sa kanyang loob si Catherine. Tiyak na sa sandaling kumuha ang lalaki ng endorsement para sa isang sports brand ay mauubos agad ang mga produkto nito
Sumasakit ang ulo ni Shaun nang isinabi sa kanya ni Hadley ang balita. “Nakuha ni Sarah si Stevens, ang pinakamagaling na abogado ng Country Y, upang i-represent siya sa demanda.”“Stevens?” Laking gulat ni Shaun. Pantay lamang ang estado nila ni Stevens sa larangan ng pag-aabogasya. Hindi sila ang tipong nasisilaw sa pera. Hindi niya inaasahang makukuha ni Sarah si Stevens upang ilaban ang kanyang kaso.Tila’y kailangan niya muling baguhin ang kanyang tingin kay Sarah.“Eldest Young Master Hill, bukod sa pagiging makapangyarihan, malupit at mabagsik din ‘yang si Stevens. Nangangamba akong mahihirapan tayo ngayon.” Pag-aalinlangan ni Hadley. “Hindi naman po siguro si Young Master Snow ang tumulong sa kanyang hanapin si Stevens, ano?”“Wala nang kinalaman ang mga Snow kay Rodney. Tiyak akong hindi papayag si Stevens kung gayon ang kaso.”Tumaas ang mga kilay ni Shaun at ngumiti. “‘Wag kang mag-alala, Australia ito, hindi Country Y. Mukhang mas papanigan ako ng mga husgado.”“Pero…
Ng ibaba ni Freya ang kanyang tingin, napagtanto niyang may nilagay na diamond necklace si Ryan sa kanyang leeg."Ikaw…""Ito ay isang regalo para sayo." Hinalikan siya ni Ryan sa noo. "Hindi pa kita nabibigyan ng regalo kahit na matagal na tayong nagde date.""Hindi iyan totoo. Lagi kang bumibili ng mga regalo ni Dani…”“Walang kwenta iyan. Ang pagbili ng mga regalo para sa aking anak na babae ay natural. Ang pagbili ng mga ito para sayo ay isang bagay din siyempre."Labis na naantig si Freya. Si Dani ay hindi anak ni Ryan, ngunit sinabi pa rin niya ang mga salitang iyon…Minahal niya talaga siya.Gayunpaman, siya ay napakahina at mahiyain."Kailan mo balak umalis? Ihahatid na kita sa bago mong tahanan," Sabi ni Ryan.“Balak ko lumipat bukas. Pupunta ang mga magulang ko sa Canberra kinabukasan. Magkakaroon tayo ng family dinner sa gabi."“Mm. Sasamantalahin ko ang pagkakataong manatili at kumain kapag pinapunta na kita, okay?" Hinawakan ni Ryan ang mukha niya at nagtanong.
Ibinaba ni Freya ang mga bagay na hawak niya. Lumingon siya at umikot sa baywang ni Ryan gamit ang dalawang kamay. "Walang tutulong dito. Kung patuloy akong mananatili dito, at patuloy kang... ganito, matutuklasan din tayo sa madaling panahon.""Tulad ng ano?" Ang malungkot na boses ni Ryan ay umalingawngaw mula sa kanyang leeg.“Basta... ganito. Gaya ng ginagawa mo ngayon." Namula si Freya. "Palagi kang naghahanap ng mga dahilan upang mapunta ako sa iyong lugar sa umaga o pumunta sa aking lugar pagkatapos ng trabaho sa gabi. May makakahanap na kakaiba sa madaling panahon. Kung lilipat ako, walang mga taong tumitingin sa bawat galaw namin. Magiging mas maginhawang mag date din sa labas."Ilang oras ding tinitigan ni Ryan si Freya. Siya ay napabuntong hininga. “Pero kailangan kong magtrabaho ng dagdag na oras ng madalas. Malalaman ng tatay ko kung hindi ako babalik pagkatapos ng trabaho. Kung madalas akong lumabas, maghihinala sila."“Huh?”Napakurap si Freya. "Anong gagawin natin?
...Sa parking lot sa ibaba.Nag thumbs up si Freya kay Catherine dahil sa paghanga. "President Jones, ang iyong dominanteng aura ay nag uumapaw ngayon lang. Napakasatisfying panoorin.”“Naiinis din ako kay Rodney. Hindi pa rin siya malinaw sa kanyang sitwasyon hanggang ngayon. Siya ay kumikilos na parang salamat sa kanya na nakuha namin ang Osher Corporation." Binuksan ni Catherine ang pinto ng kotse at pumasok."Tama iyan. Gusto niyang magpakita tayo ng respeto sa kanya? Sino siya sa tingin niya?"Isang harrumph ang pinakawalan ni Freya. Pagkasuot pa lang niya ng seatbelt ay tinawag siya ni Forrest. “Nakatakda na ang petsa ng paglipat sa villa. Sa susunod na Lunes na. Ang pamilya Lynch ay magkakaroon ng piging sa isang hotel at mag iimbita ng ilang kamag anak at kaibigan sa Canberra."Malapit na yan..." Nagulat si Freya."Diba sabi mo gusto mong umalis sa lalong madaling panahon? Kaya naman pinatrabaho ko ang mga contractor ng overtime. Ang pagsasaayos ay natapos na sa loob ng
Makalipas ang limang minuto, bumalik si Freya. Si Catherine at ang abogado ay tapos ng tingnan ang mga dokumento. "Walang problema. Pirmahan natin."Pagkatapos maglagay ng pirma nina Freya, Catherine, at Rodney, nagmamadaling sinabi ni Rodney, “Malaking araw ngayon. Payagan akong imbitahan kayong lahat na kumain sa malapit na restaurant. Kunin natin ito bilang isang pagdiriwang para sa tagumpay ng pagkuha ng Freycatheli—”“Sasamahan ka ni General Manager Hoffman mula sa aming kumpanya, President Snow. Si President Lynch at ako ay may ilang iba pang mahahalagang bagay na aasikasuhin mamaya." Magalang na tumanggi si Catherine ng hindi hinintay na matapos ni Rodney ang kanyang pangungusap."President Jones, ginagawa mo akong masama." Hindi masyadong maganda ang ekspresyon ni Rodney. "Dapat mong malaman na maraming mga lokal at overseas na kumpanya ang interesado sa pagkuha ng Osher Corporation. Gayunpaman, hindi ko sila pinansin. Unang pumasok sa isip ko si Freycatheli, at hindi ko sin
“Magaling iyan.”Naghiyawan ang lahat ng nasa meeting room.Sinabi ng tagapamahala ng departamento ng marketing, "Naisip pa namin na ang pagkuha ay tatagal ng ilang buwan. Hindi ako makapaniwala na makukumpleto sa loob ng isang linggo. Masyadong nakakagulat.""Ang Osher Corporation ay isang ginugol na puwersa. Ang paghawak ay magiging isang pag aaksaya lamang ng pera." Ngumiti ng mahina si Catherine. "Sige. Kapag matagumpay nating nakuha ang Osher Corporation, magkakaroon ng malaking pagbabago sa loob ng mga panloob na empleyado ng kumpanya. Syempre, tataas din ang katayuan ng Freycatheli sa Australia, kaya dapat maghanda ang marketing department. Ipaalam sa mga tagalabas ang tungkol sa pagkuha na ito, at linawin sa kanila na ang magiging boss ng Osher Corporation ay hindi na si Rodney kundi ang Freycatheli.""Pagkatapos ng acquisition, dapat bang tanggalin ang shop-in-shop ng Osher Corporation sa mga mall?""Hindi, ngunit baguhin ang lahat ng mga signage sa Freycatheli."“...”
Pagsakay ni Freya sa sasakyan ay nakonsensya pa rin siya.Ang pakiramdam ng pagiging malihim sa The Lodge ay tiyak na magpapahirap sa kanya sa kabaliwan maaga o huli.Hindi nagtagal, pinadalhan siya ni Ryan ng isang mensahe sa WhatsApp: [I miss you…]Halos itapon ni Freya ang phone niya sa message na iyon. Binabaliw siya nito.Pagkarating niya sa kumpanya, isang katulong ang nagdala ng bouquet sa kanya. "Manager Lynch, may nagpadala sayo ng bouquet."Ibinaba ni Freya ang test tube sa kanyang kamay, tinanggal ang kanyang gloves, at kinuha ang mga bulaklak na nakabalot sa pink na wrapping paper. Hindi lamang isang uri ng bulaklak ang naroroon. Sa katunayan, ang mga hydrangea, bellflower, tulips, at marami pang ibang uri ng magagandang bulaklak ay pinagsama sama. Ito ay napakarilag at mabango.May maliit na card sa bouquet. Binuksan ni Freya ang card, na nakasulat, "I miss you, my princess..."Wala siyang maisip na iba pang magsusulat ng ganoong katamis na salita maliban sa isang t
Laking gulat ni Freya kaya bumilis ang tibok ng puso niya. Napasilip siya sa pintuan ng kwarto. Ng mapagtanto niyang nakasara na ang pinto ay nakahinga siya ng maluwag.Gayunpaman, hindi siya ganap na komportable. Medyo kinakabahan pa rin siya.Paano kung biglang umakyat ang katulong?Paano kung…"Mangyaring manatiling nakatutok."Ang malalim at mahinang boses ni Ryan ay narinig mula sa kanilang manipis na mga labi.Hindi nakaimik si Freya. Paano siya mananatiling nakatutok?Palusot sila at nagmukha siyang magnanakaw.“Halika na. Na miss kita." Binigyan siya ni Ryan ng mahaba at malalim na halik habang kinulong ang mukha niya. Sa gitna ng mapusok na halik, paos ang boses ng lalaki na para bang may dumaan na kuryente sa kanya. Namamanhid ang buong katawan niya. “Na miss mo ba ako?”"...Bilisan mo."Hindi mapakali si Freya."Tinatanong kita kung na miss mo ba ako." Kinagat ni Ryan ang kanyang labi. "Kung hindi ka tapat sa akin, hindi kita bibitawan.""Namiss kita. Namiss kita
Matagal na rin simula nang makatanggap ng ganoong sampal si Heidi. Siya ay lumipad sa matinding galit. “Oo, problema ito ng iyong pamilya, pero si Freya ay aking goddaughter. Mangyaring umalis sa aming bahay ngayon din."Ng matapos siyang magsalita, kinaladkad ng ilang bodyguard sa likod niya si Rodney palabas ng The Lodge.Nagbabala si Heidi, “Tandaan mo siya. Hindi ko na siya gusto sa The Lodge."Galit na galit si Rodney. "Aunty Heidi, huwag kang snob.""Snob ako?" Si Heidi ay nadala sa pagkagalit.Sa kabutihang palad, hindi nagtagal ay naalis si Rodney.Medyo natulala sina Freya at Ryan. Hindi nila inaasahan na magiging ganoon ang mga bagay.Si Nathan, na napahawak sa gitna, ay nakaramdam ng pinaka naiilang. "Bakit galit na galit ka sa isang bata?""Hindi mo ba narinig kung gaano siya sarcastic?" Galit na sinabi ni Heidi, "Sapat na ako sa kanya. Ang ginawa niya ay nagdulot ng napakaraming problema para sa amin, ngunit kailangan naming ayusin ang kanyang gulo. Bukod dito, ang
Dinala nina Freya at Ryan si Dani sa harap ng bakuran para mag almusal.Si Dani, na nasa yakap ni Ryan, ay tumingin sa paligid gamit ang malaki at maitim niyang mga mata.Walang kahihiyang sumama si Rodney. "Dani, ihahatid kita sa bahay ni Lola, okay?"Agad na napalingon si Dani. Pinulupot niya ang kanyang mga kamay sa leeg ni Ryan na para bang si Ryan ang kanyang biological father.Nagseselos si Rodney. “Ryan, ibalik mo sa akin ang anak ko. Ibinabalik ko siya sa dating tirahan, at ngayon lang sinang ayunan ni Freya.""Maaari mo siyang dalhin doon pagkatapos kong umalis para sa trabaho." Seryosong sabi ni Ryan, “Ayokong makipaghiwalay si Dani sa akin ngayon. Kung pilit ko siyang ibibigay sayo, iiyak siya. Hindi na siya ang sanggol na walang alam. Maaari na siyang gumulong, at mayroon siyang sariling mga opinyon. Naiintindihan mo ba?""Naiintindihan ko, at iyon ang dahilan kung bakit gusto kong makipag bonding sa kanya." Naiinip na sinabi ni Rodney, “Ryan, sinusubukan mong maging