"Bitawan mo sabi siya. Hindi mo ba ako naririnig?" Mariin na saad ni Andrew kay Robin habang parehas silang nakahawak sa magkabilaang braso ng dalaga.
Palipat-lipat naman ang tingin ni Mara sa dalawang binata at naguguluhan siya sa kaniyang gagawin.
Mabilis din kumalat sa buong sections nila ang kaguluhang nangyayari sa classroom nito. Kaya naman yung iba sa kanila ay kumaripas ng takbo at tinungo ang last section upang makisyoso sa alitan ng dalawa.
Nakarating din sa upper sections ang tungkol sa usap-usapang kumakalat tungkol sa tatlo. Maging si Mina ay hindi makapaniwala sa kaniyang nalaman at kaagad din siyang nagtungo sa classroom nito.
Pagkarating niya roon ay nadatnan na lamang niyang nagkukumpulan na ang mga studyante sa labas habang kinukuhanan sila ng picture at video. Naglakad pa palapit si Mina sa classroom at sandali siyang nahinto nang matanaw niya at makumpirmang si Matt nga ang lalaking nasa loob.
"Tumigil na nga kayong dalawa! pwede ba, bitawan n'yo na ako!" inis na sabi naman ni Mara sa dalawang binata, ngunit hindi siya pinapakinggan nito at nakatingin lang sa isa't-isa.
Sandali namang pumasok sa loob si Liza at natigilan na lamang siya nang makita si Mina na hawak ng dalawang lalaki.
"Mara, ano ang nangyayari rito?" usisa niya sa kaibigan na ikinalingon naman ng tatlo.
"Bitawan mo na siya." Ang sabi ni Robin sa malalim na tinig. Hindi naman umimik si Andrew, bagkus ay napalingon na lang siya sa kaniyang paligid at napansin nga niyang pinagkakaguluhan na sila ng mga studyanteng nasa labas habang kinukuhanan sila ng litrato. Sa mga sandaling iyon ay nahagip rin ng kaniyang paningin si Mina, na nakatayo malapit sa may bintana habang tahimik na nakatingin sa kaniya.
Tila napansin naman iyon kaagad ni Mara, kung kaya't sinundan niya ito nang tingin hanggang sa mapagtanto na lamang niyang si Mina pala ang babaeng nakaagaw ng atensyon nito. Muli niyang binalingan ng tingin si Andrew at dahan-dahan siya nitong binitawan sa kamay.
Sa mga sandaling iyon ay tila bigla siyang nakaramdam ng kirot at lungkot sa kaniyang puso. Gustuhin man niyang hawakan muli ang kamay nito pero natulala na lang siya at walang nagawa.
Muli siyang hinigit ni Robin sa kaniyang wrist at lumabas na sila ng classroom ng magkasama. Nakasunod lang ng tingin si Andrew sa dalawa at napayuko ng ulo. Ilang saglit lang ay lumabas na rin siya ng classroom at nagtungo pabalik sa kanilang klase.
Pagkatapos non ay nagsibalikan na rin ang mga studyanteng nakikisyoso sa labas at mas lalo pang umingay ang chismis na kumakalat tungkol sa relasyon nina Robin at Mara. Ngunit mas kumalat at mas naging maingay pa ito magmula nung gumitna si Andrew sa isyu ng dalawa.
"Totoo ba yung mga nakita ko kanina?"
"Wait a minute! so, ibig sabihin totoo nga ang kumakalat na chisimis tungkol kina Robin at Mara?"
"Ano bang gayuma ang pinainom ni Mara sa dalawang 'yon?"
"Kung ako kay Mara si Robin na lang ang pipiliin ko."
"What the hell? panaginip ko lang ba ito o guni-guni ko lang? ang dalawang hot crush ng campus ay pinag-aagawan ang boyish type na 'yon!?"
Halos napuno ng pagtataka at gulat ang buong klase ng last section, pagkatapos umalis ng tatlo. Lahat sila ay naglalabasan ng kani-kaniyang mga opinyon tungkol sa nangyaring gulo kanina. Habang natulala naman si Liza at nagtungo na lang sa kaniyang pwesto. Sandali siyang napatingin sa upuan ni Mara at napabuga ng malalim na paghinga.
"By the way, Aliza! hindi ba't bestfriend kayong dalawa ni Mara?"
"Oo nga! tutal close na close naman kayo sa isa't-isa, siguro expect mo na rin na mangyayari ito sa kanila hindi ba?"
Biglang sabi ni Megan at Ann sa kaniya. Ang m*****a at inggitera sa klase nila.
"Sandali, sinabi din ba niya sa'yo kung sino ang mas bet niya sa dalawa?" tanong ni Megan sa kaniya.
"Kung ako kay Mara, pagsasabayin ko na lang silang dalawa!" dagdag pa nitong sabi pero napayuko lang ng ulo si Liza at hindi nagsasalita.
"Liza, baka gusto mo naman i-share sa amin yung tungkol sa sikreto ni Mara. Kung papaano niya inakit yung dalawang taga-upper class. Siguro, may nangyari na sa kanila no? kaya ba, pinag-aagawan siya ng dalawa?" mahinang saad ni Ann sa kaniya, kung kaya't napatingala na lang si Liza at nakatingin lang sa kaniya.
"Hoy, Liza. Bakit hindi ka sumasagot diyan? don't tell me na nililihim din sa'yo ni Mara ang tungkol do'n?" pagkasabi ni Megan ay muli lang napayuko ng ulo si Liza at napakagat sa ibabang labi niya.
"Hindi nga? hindi niya talaga sinabi sa'yo na nililigawan siya ng dalawa?"
"Poor girl. Ang akala ko ba bestfriend forever kayong dalawa? e mukhang ginagamit ka lang pala niya!" ang sabi pa ni Megan sabay nagtinginan silang dalawa ni Ann at nagsitawanan. Ilang saglit lang ay bigla naman pumasok sa loob ng classroom nila ang kanilang guro sa Math subject. Kung kaya't kaagad din silang nagsibalikan sa kani-kanilang mga pwesto at ganoon na rin sina Megan at Ann.
Sandali namang napalingon si Liza sa pwesto ni Mara at madiin niyang hinahawakan ang ballpen na hawak nito sa kamay.
***
"Ano ba, bitawan mo na nga ako!" ang sabi ni Mara kay Robin at saka lang siya nito binitawan nang makalayo-layo na silang dalawa.
"Okay ka lang?" tanong niya na ikinangisi naman ng dalaga.
"Okay lang? sa tingin mo ba, pagkatapos mo akong kaladkarin papunta rito ay magiging okay pa rin ako?" aniya habang itinataas at pinapakita niya sa binata ang wrist nitong namumula dahil sa mahigpit na pagkakahawak sa kaniya kanina.
"I'm sorry." Ang nasambit lang nito sa labi at saka na siya naglakad palayo sa dalaga.
"Sandali! saan ka pupunta? ano 'to? pagkatapos mo akong kaladkarin papunta dito tapos iiwanan mo rin pala akong mag-isa. Lakas din pala ng amats mo sa ulo no?" pagkasabi niya ay sandali namang natigilan sa paglalakad si Robin at napalingon sa kaniya. Muli siyang lumapit kay Mara pero nagulat naman ito at napaatras na lang.
"Ba... bakit? a-anong gagawin mo?" mautal-utal niyang sabi. Nang bigla siyang higitin ng binata sa kamay at saka nito tinatakpan ng panyo ang wrist niyang namumula nang dahil sa kaniya.
Nabigla at natulala na lamang si Mara sa kaniya. Tila muling bumilis ang pintig ng kaniyang puso at napalunok siya ng malalim.
"What do you want me to do? baka mas lalo ka lang mapahamak at madamay sa gulo kapag sumama ka pa sa akin." Tugon nito sa malalim na boses at seryoso ang mukha. Pagkatapos non ay muli siyang tinalikuran nito at naglakad palayo sa kaniya. Subalit kaagad din siyang nahinto nang pigilan siya ni Mara at hinawakan sa kaniyang braso.
"Sandali lang." Aniya sabay napalingon siya sa dalaga.
"Magaling ka bang tumalon?" nakangiting saad pa nito sa kaniya. Tila naguluhan naman ang binata sa kaniyang narinig at napailing na lang sa kaniyang ulo.
"Tumalon?" usisa niya na may bakas na pagtataka sa kaniyang mukha. Hindi naman siya sinagot ng dalaga, bagkus ay hinawakan pa siya nito sa kamay at saka sila tumakbo.
Bagama't nagtataka at naguguluhan pa rin si Robin sa gustong mangyari nito ay tahimik na lang siyang sumunod sa likod ng dalaga, habang nakatingin sa kamay nitong nakahawak sa kaniya.
Bahagya naman umusli ang matamis na ngiti sa kaniyang labi at muli siyang napatingin sa mukha ni Mara. Sa mga sandaling iyon ay parang mas gumaan pa ang kaniyang pakiramdam at mas napalapit pa ang kalooban niya sa dalaga.
Maya-maya lamang ay napatigil na sila sa pagtakbo at hingal na hingal. Napangiti lang ulit si Robin nang makita niyang pawisan na silang pareho at hinahabol ang kanilang hininga.
"Ito na ba yung sinasabi mo? ano naman ang gagawin natin dito?" usisa niya sabay napalingon si Mara sa kaniya.
"Ano pa nga ba, e 'di mag-cucutting classes tayo." Tugon niya na ikinagulat naman nito.
"Huh? cutting classes?" aniya sabay napalingon siya sa pader na nasa gilid lang nilang dalawa.
"So, yung sinasabi mo kanina na tatalon-" hindi niya naituloy ang sinasabi niya nang bigla siyang lapitan ng dalaga at tinakpan ang kaniyang bibig.
"Sssh! may paparating." Mahinang saad nito sa kaniya. Nabigla naman si Robin nang mapagtanto niyang sobrang lapit na pala nila sa isa't-isa. Na halos pati ang mabigat nitong paghinga ay nararamdaman na niya, pati na rin ang hinaharap nitong nakadikit sa bandang dibdib niya. Kaya nakatitig lang siya sa mukha nito at parang bato na bigla nanigas sa kinatatayuan niya.
Ilang sandali lang ay binitawan na siya ni Mara at humakbang palayo sa kaniya. Doon lamang siya napabuga ng malalim na paghinga at napahawak sa pader. Tila nagtaka naman ang dalaga sa kaniya pero hindi rin siya gaanong pinagtuonan ng pansin nito.
"Ano na? game na!" saad niya na ikinalingon ni Robin sa kaniya.
"Huh? anong game?" usisa niya habang iniiwasan nito ng tingin si Mara.
"Upo ka na. Aakyat ako." Utos nito na ikinagulat naman niya.
"What?" aniya sabay napatakip siya ng bibig nang mapagtantong napalakas ang kaniyang pagkakasabi.
"Dalian mo na, bago pa may makakita sa atin!" muling utos nito sa binata.
***
Pagkapasok ni Andrew sa loob ng classroom nila ay nagkatinginan naman silang dalawa ni Mina, habang nakaupo ito sa kaniyang upuan.
Ilang saglit lang ay bigla itong tumayo at nilapitan siya.
"Let's talk." Ang sabi ng dalaga sa kaniya at saka ito lumabas ng classroom nila. Sumunod naman kaagad sa kaniya si Andrew at nagtungo silang dalawa sa lugar kung saan walang makakakita at makakarinig sa kanilang dalawa.
"Ano yung nakita ko kanina?" tanong ni Mina sabay lumingon siya kay Andrew.
"What are you talking about?" ani ng binata sa kaniya.
"Yung tungkol sa inyo ni Robin at nung taga last section. Sabihin mo nga, iyon ba ang tinutukoy mo sa akin na pupuntahan mo?" usisa nito, pero hindi siya sinagot kaagad ng binata at napatingin lang ito sa paligid nila.
"Ano ba ang gustong marinig mula sa akin? hindi ba't matagal nang tapos ang lahat sa ating dalawa?" aniya na nakapamulsa ang dalawang kamay niya sa bulsa.
"Matagal? halos wala pang tatlong buwan magmula no'ng maghiwalay tayong dalawa, hindi ba?"
"So, ano ang gusto mong palabasin sa akin ngayon? na hindi ako pwedeng magkagusto sa iba kahit gustuhin ko?"
"Hindi sa ganoon, Andrew! konting respeto naman para sa pinagsamahan nating dalawa."
"Respeto? hindi ba't pinagbigyan naman kita sa kagustuhan mong makipaghiwalay sa akin? ako ba, nirespeto mo man lang ba ang mararamdaman ko ng mga sandaling iniwanan mo ako sa ere ng mag-isa?" aniya at napayuko na lang ng ulo si Mina sa kaniyang narinig.
"Malaya ka na, hindi ba? pinagbigyan kita sa gusto mong mangyari. Kaya huwag na natin ibalik pa kung ano ang mga nakalipas na." Ang sabi pa niya sabay tumalikod na siya.
"Pero ang sabi mo noon sa akin ay maghihintay ka! hihintayin mo ako hanggang sa maging handa na ako." Sandaling natigilan sa paglalakad si Andrew pero hindi na lang niya ito pinakinggan pa at syaka na lang nagpatuloy sa paglalakad.
Kinusot naman ng dalaga ang luha sa kaniyang mga mata at nilagpasan na lamang niya si Andrew, sabay binangga sa balikat nito. Nahinto na lang sa paglalakad ang binata at nakasunod ng tingin sa kaniya.
Napabuntong-hininga na lang siya at sandaling napalingon sa ibang banda. Hanggang sa mahagip ng tingin niya ang dalawang estudyanteng umaakyat sa bakuran.
Lumapit pa siya ng kaunti upang pagmasdan ang studyanteng iyon at laking gulat na lamang niya nang mapagtantong si Mara pala ang babaeng nakapasan sa balikat ni Robin, habang tinutulungan niya itong makaakyat sa pader.
"Anong ginagawa nilang dalawa?" aniya at tipong lalapitan na sana niya ito pero kaagad naman nakatalon palabas ng school ang dalawa.
"Teka! saan nilang balak magpunta?" gustuhin man niyang makaakyat rin sa bakuran pero hindi naman niya abot. Kung kaya't nagtungo na lamang siya sa entrance ng school at pinaalam sa security guard na may dalawang estudyanteng nagbabalak na mag-cutting classes.
Aligagang lumabas ng school gate sina Andrew at ang manong guard habang paulit-ulit niyang pinipito ang dalawa. Napatayo naman kaagad sina Mara at Robin nang marinig nila ang malakas na pagpito sa kanila ng guard, kung kaya't napatakbo sila kaagad at magkahawak-kamay na tumakas.
Mabilis naman silang hinabol ni Andrew habang naiwan naman yung guard at sumuko na sa kakahabol sa kanila.
"Tch! napaka-pakilamero talaga!" ani ni Robin habang palingon-lingon siya kay Andrew na desidido talagang maabutan silang dalawa.
"Hinahabol pa rin ba tayo ng guard?" tanong ni Mara at halatang hinihingal na rin siya sa kakatakbo.
"Huh?" ang nasabi lang niya at tipong lilingon sana siya kay Andrew pero mabilis siyang pinigilan ni Robin at hinigit papasok sa loob ng bus.
"Sakay! bilis!" sabay itinulak niya ang dalaga papasok sa loob nito.
"Robin!" malakas na sigaw sa kaniya ng binata pero binelatan lang niya ito at tinawanan.
"Humanda ka talaga sa akin kapag naabutan kita." Ang sabi pa niya at mas binilisan pa niya ang paghabol sa dalawa, pero umandar din naman kaagad ang bus na sinasakyan ng mga ito kung kaya't hindi din niya naabutan pa.
Halos napahalakhak na lang sa tuwa si Robin nang makita niya si Andrew na nakasunod pa rin ng tingin sa kanila. Tila nausisa naman si Mara sa tinitignan nito at tinatawanan kaya sandali siyang napasilip sa tabing bintana. Laking gulat na lamang niya nang mapagtantong si Andrew pala yung kanina pang humahabol sa kanila.
Kaya bigla siyang napatayo pero pinigilan din siya kaagad ni Robin.
"Saan ka pupunta?" tanong niya sa dalaga.
"Si Andrew yung humahabol sa atin kanina." Gulat niyang sabi sabay binitawan na siya ni Robin.
"Oo nga."
"Ano? alam mong siya yung humahabol sa atin pero naisipan mo pa rin na iwanan siya?"
"E anong gusto mo? ang magpahuli sa kaniya? nakalimutan mo na ba, siya ang school president!" inis niyang sabi at saka na lang siya napatingin sa tabing bintana. Wala rin naman nagawa pa si Mara, kung kaya't napaupo na lang siya ulit sa tabi nito.
"So, saan pala tayo pupunta?" biglang lingon ng binata sa kaniya.
"Huh? anong saan?"
"Sandali nga lang, baka nakakalimutan mo na ikaw ang nagyaya sa aking mag-cutting classes!" pagkasabi niya ay mabilis namang tinakpan ni Mara ang kaniyang bibig at pasimpleng lumingon sa kanilang paligid.
"Huwag kang maingay! baka may makarinig sa iyo!" mahinang saway niya sa binata at saka inalis ang kamay niyang nakahawak sa bibig nito.
Natulala na lang si Robin sa kaniya at natahimik. Tila bumilis at lumakas pa lalo ang tibok ng kaniyang puso sabay napalunok na lang siya ng malalim nang mapatingin siya sa mapulang labi ng dalaga.
"Hoy, pervert!" mahinang tawag sa kaniya ni Mara habang nakapikit ang kaniyang mga mata.
"P-pervert?" usisa niya.
"Oo, ikaw nga. Puwede bang tigilan mo na ang kakatitig sa akin ng gan'yan? tumatayo ang mga balahibo ko sa'yo." Mariin niyang sabi sabay napalingon siya sa binata. Muling nagtama ang mga tinginan nila sa isa't-isa at pinipigilan din ni Robin ang kaniyang paghinga nung inilapit nito ang mukha niya. Saglit lamang iyon at muli siyang sumandal sa kinauupuan niya. Halos nagmistulang batong nanigas roon ang binata at hindi makalingon sa dalagang katabi niya.
Pagkamulat ng mata ni Robin ay laking gulat na lamang niya nang mapagtantong wala na si Mara sa tabi nito. Palingon-lingon siya sa bawat pasaherong nakasakay roon, subalit hindi niya mahagilap ang dalaga kung saan ba ito nagtungo."Excuse me, napansin niyo ba kung saan nagpunta yung babaeng katabi ko dito kanina?" tanong niya sa dalawang dalaga na katapat lamang nito."Yes, actually kakababa lang niya at may ibang guy pa nga siyang kasama." Tugon nito na mas ikinagulat naman ni Robin. Sandali siyang napatayo at bumaba na rin siya kaagad ng bus.Tila hindi siya pamilyar sa lugar na napuntahan niya. Napansin kasi niyang may karnibal sa kabilang kalye habang maraming torista ang namamasyal sa kaniyang paligid.Patingin-tingin lang siya sa bawat taong makakasalubong niya. Kabi-kabilaan niyang hinahanap ang d
Magkahawak-kamay at sabay na tumatakbo sina Mara at Andrew. Habang naiwan namang mag-isa si Robin at napatakbo na lamang siya sa ibang direksyon."Andrew!" sigaw nung mga babaeng humahabol sa kanila. "Doon kayo kay Robin at kami naman ang bahala kay Andrew." Utos ng maala-lider sa kanilang grupo. Kasalukuyang hinahabol si Robin ng apat na babae habang tatlo naman ang kay Andrew."Sandali, sino ba yung tinatakbuhan natin?" usisa ni Mara sa binatang kasama niya."Stalker!" tugon nito sa kaniya sabay hinila siya sa loob ng isang horror booth.Pagkapasok nila sa loob ay halos napakapit ng mahigpit ang dalaga sa braso nito at takot na takot siyang nakadikit sa binata."Pwede bang lumabas na lang tayo ulit?" nangingi
"Bro! anong nangyari diyan sa mata mo?" tanong ni Cris kay Robin habang naglalakad ito papasok sa loob ng classroom nila. Sandali naman siyang natigilan at napatingin kay Andrew na tahimik lang nagbabasa ng libro sa upuan niya. Nilapitan niya ito at saka hinagis sa kung saan ang librong hawak nito. Nagulat naman ang lahat at napalingon sa kanilang dalawa. "Bro, ano ba ang ginagawa mo?" tanong ni Cris sa kaniya habang inaawat siya nito at hinahawakan sa braso, ngunit tinataboy lamang siya ng binata habang galit na galit itong nakatingin kay Andrew. "Damputin mo yung libro." Mahina at mariin na saad naman ni Andrew sa kaniya. "Inuutusan mo ba ako?" aniya sabay yumuko siya at nilapit ang mukha niya sa binata. "Damputin mo 'yon sabi." Muling utos nito sa kaniya na magkasalubong ang dalawang kilay. Kaagad namang pinulot ni Cris ang libro nito at syaka inilapag sa arm chair niya pero muli lang itong inihagis ni Robin.
(Mara's POV) It was my first kiss. Ang pangarap kong mahalikan ng isang mighty Andrew Herras ay bigla na lang natupad sa iglap. Mahigit dalawang taon ko na siyang crush. Halos punong-puno nga ng mga litrato niya ang loob ng aking kwarto. Kahit saang sulok ka man lumingon o tumingin, puro mukha niya ang mga nakadikit. Simula sa pintuan, pader, kumot, unan at kung saan-saan pa, everything is all about him. Ganoon ako kapatay na patay sa kaniya. Halos kulang na nga lang ay pati mga panty ko ay ipalagyan ko na rin ng mukha niya. Kaya madalas din akong nababatukan ng tatay ko dahil raw sa kaharutan at kalandian ko sa lalaking hindi naman daw ako kilala. Samantalang, supportive naman sa akin ang mama ko dahil type din niya si Andrew, i mean nagagwapuhan din siya para daw siyang isang modelo. I admit it, tama siya sa puntong iyon. Higit pa sa isang modelo ang hitsura niya sa personal. Para siyang isang bidang bampira sa mga hollywood movi
"Nice!" sigaw ni Robin habang pinapalakpakan niya si Mara na hindi man lang maka-shoot ng bola sa ring. Huminto siya sandali at inihagis ang bola sa pilyong binata. "Bakit?" nakangising aniya sabay umupo iti sa sahig. "O bakit? suko ka na kaagad?" saad pa niya, sabay tumayo na ito at lumapit sa dalaga. "Kung suntukan lang 'yan, paniguradong mas nakakalamang na ako sa'yo ngayon." Tugon niya pero ningisian lang siya nito. "E 'di kung gano'n subukan natin." Pagkasabi niya ay napaangat naman ng ulo si Mara at nakatingin sa kaniya. "Nagbibiro ka lang hindi ba?" "Akala ko ba doon ka mas magaling?" "I mean, hindi ka ba magsisisi sa desisyon mong 'yan?" "Well, sasagutin ko lang 'yan kapag nakita ko ang resulta." Aniya at bigla siyang sinungaban ng sipa sa paa ng dalaga pa-slide, kung kaya't mabilis na natumbas si Robin sa sahig. "Sabi ko
Makalipas ang dalawang linggo, Andrew and Mara are officially dating. Halos nawala na lang bigla ang isyung kumakalat tungkol kina Mina at Andrew magmula noong i-announce at i-post ng binata sa f******k account niya ang litrato nilang dalawa ni Mara na masayang magkasama, habang magkahawak ang kamay. Nakarating rin naman kaagad kay Robin ang tungkol sa pagdidate ng dalawa. Kaya halos isang linggo rin siya hindi nakapasok sa klase nila. Pakiramdam niya ay nawawasak lamang ang puso niya sa tuwing nakikita o nakakasalubong si Mara. Masyadong mabilis ang pangyayari at hindi niya akalain na magkaka-ayos din kaagad ang dalawa. Balak pa naman sana niyang ligawan ang dalaga at anyayahin itong makipag-date sa kaniya, kung sakaling natalo niya ito nuon sa dare nila. Pero sa kabilang banda ay naisip din niya na kahit magtapat pa siya ng pag-ibig kay Mara
"Oh my goodness! hindi ba't si Mara at Andrew iyon?" "So, totoo nga ang kumakalat na may relasyon silang dalawa?" "Totoo bang sila na?" "Ang akala ko ba si Mina ang girlfriend niya? anong nangyari at bakit biglang si Mara pala ang nobya niya?" Samu't-sari ang bulong bulungan at panghuhusga sa paligid nilang dalawa habang naglalakad sila sa loob ng campus na magkahawak kamay. Hindi naman mapakali si Mara at panay lang din ang pagyuko ng ulo nito. "Huwag mo silang pansinin. As long as i'm here, no one can hurt you." Mahinang batid sa kaniya ng binata. Ngumiti lang siya ngunit hindi pa rin naging panatag ang kalooban niya, dahil sa mga matang nakatingin sa kanilang dalawa. Hinawakan naman siya nang mahigpit sa kamay ni Andrew upang mabawasan
Nakapagtapos na sa high school sina Andrew at Mara. Bitbit ang malawak na pag-ngiti sa kanilang labi habang nakasuot silang togang puti at diplomang hawak sa kanilang kamay. Si Andrew naman ay pinarangalang valedictorian ng kanilang school. Nagbigay rin siya ng kaunting speech para sa isang karangalang kaniyang natagumpayan at siyempre parte si Mara sa mga naging inspirasyon niya upang kayanin ang bawat pagsubok na iyon. Napaluha na lamang sa saya ang nobya at pumapalakpak sa kaniyang kamay. Pagkababa ng stage ay kaagad siya nitong nilapitan at niyakap ng mahigpit. Gumuhit din naman ang matamis na pag-ngiti sa labi ng binata at saka niya marahang hinalikan sa labi ang nobya nito. Nagsihiyawan at nagsipalakpakan naman ang mga kamag-aral nilang nakasaksi sa pag-iibigan ng dalawa. Maging si Robin ay napangisi na lang at napaakbay sa balikat ng bago niyang kasintahan na si Sam. Habang nasa bandang likuran naman si Mina at t
"Paniguradong masaya na si Lolo Andrew, kung nasaan man siya ngayon." Ang winika ni Juanito sa kaniyang nobya habang nakatayo ito sa harap ng puntod ni Andrew."Siya nga pala, maaari ba akong magtanong tungkol sa lolo mo?" usisa ni Maria sa kaniya."Oo naman. Ano ba yung itatanong mo?" nakangiting saad nito sa kaniya."Bakit dito inilibing ang lolo mo, imbis sa tabi ng asawa niya?" tanong niya, sabay inakbayan siya sa balikat ni Juanito."Ang totoo niyan hindi talaga sila ikinasal dalawa. Nabuntis si Lola noon ng ex boyfriend niya at hindi siya pinagutan nito. Tinakbuhan siya nito at nagtago sa malayong lugar kung saan hindi siya mahahanap ni Lola." Ang tinugon niya sa kaniya."Ibig mong sabihin, hindi niya tunay na anak ang Papa mo?" aniya at saka naman tumango sa ulo si Juanito."Hindi man niya tunay na kadugo si Dad, pero itinuring niya kami na parang tunay niyan
(Andrew's Epilogue)Nabalitaan ko na lang mula sa mga dati naming mga kakilala at kaibigan noon, na namaalam na si Mara.Huli na nang malaman ko ito at limang taon na ang nakakalipas magmula ng pumanaw siya.Pasikreto akong tumungo sa puntod niya na walang ibang kasama, kun'di ako lamang mag-isa.Matanda na kasi ako at hindi na rin gaanong kalakasan ang mga buto't laman ko. Makalimutin na din ako at palagi akong naliligaw ng daan, kaya madalas akong sinasamahan ng apo kong si Juanito.Pero nung nalaman ko ang tungkol kay Mara ay inilihim ko sa kaniya ang plano kong pagpunta sa puntod niya.Ayokong makaabala pa sa kaniya lalo na't marami rin siyang inaasikaso tungkol sa nalalapit nilang kasal ng kasintahan niyang si Maria.Sa araw na iyon ay tumakas ako sa bahay namin. Dala ang lumang pitaka ko na halos magsasampung taon na at isang pirasong rosas na binili ko lang sa batang naglalako ng
(Epilogue)"Masyado ba kitang pinaghintay ng matagal?" Bigla na lang napalingon si Mara sa pamilyar na boses na kaniyang narinig."Ethan?" aniya na bakas ang pagkagulat sa kaniyang mukha.Gumuhit naman ng malawak na ngiti sa labi ang binata at saka ito humakbang palapit sa kaniya. Halos natulala naman si Mara at hindi makapaniwala nang muli niyang masilayan ang mukha ni Ethan."Patawad kung pinaghintay kita ng kay tagal." Mahinang sambit nito sa kaniya.Bigla naman tumulo ang luha sa gilid ng mata ni Mara, habang pinagmamasdan niya si Ethan."Siya nga pala, para sa pinakamamahal ko." Dugtong nito sabay inilabas mula sa likod niya ang isang palumpon ng mga rosas.Tinitigan muna ito ni Mara at saka siya gumuhit ng ngiti sa kaniyang labi."Namiss kita ng sobra, Mara. Patawad kung iniwan kita ng mag-isa at pinaghintay
Mara's POVSumapit ang araw na pinakahihintay naming dalawa ni Ethan, ang araw ng kasal naming dalawa.Kahit bumigay na rin ang kaniyang katawan at hindi na siya nakakakita pa ay tinuloy pa rin namin ang aming kasal. Hindi ako umalis sa tabi niya, katulad ng mga ipinangako ko sa kaniya. Inalagaan ko siya at binantayan minu-minuto, oras-oras. Ayokong mawalay siya sa aking paningin kahit isang segundo lang o kahit sa isang kisapmata. Kung minsan ay napapaiyak na lang ako sa loob ng banyo at tinatakpan ang aking bibig, upang mailabas ang bigat na nararamdaman ko sa aking dibdib. Nalaman ko na lang din na tumungo na si Andrew sa ibang bansa, upang kamtin ang matagal na niyang pinapangarap na maging isang professional photographer.Hindi na rin siya naka-attend pa ng kasal naming dalawa, marahil ay dahil ayaw na rin niya akong makita pa. Pagkatapos kong bitawan sa kaniya ang masasakit na salitang iyon at mas nakakabuti na rin iyon para sa ikatatahimik naming lahat.
Mara's POVTinungo ko ang hospital na nakasaad sa medical result ni Ethan. Sumakay ako ng taxi upang mas mapabilis ang pagpunta ko roon, pagkababa ko naman ng sasakyan ay pinagmasdan ko ng maigi ang nasabing hospital. Kung hindi ako nagkakamali ay ito yung hospital na kung saan na-confined ang lola-lolahan nuon ni Ethan at kung saan din ako dinala nuon ni Andrew nang ako ay mapilayan, pagkatapos kong madulas sa loob ng banyo. Hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at tumuloy na nga ako sa loob nito. Pagkapasok ko naman sa loob ay nadatnan ko ang ilang mga pasyente roon na nagpapabilad sa araw o kaya naman ay naglalakad-lakad.Pinagmamasdan ko ang bawat paligid ko, nagbabakasakaling makikita ko lang siya doon bilang isa sa mga pasyente. Sinubukan ko muling tawagan siya sa phone number niya, pero nakapatay pa rin ito at wala akong ring na naririnig. Sa kabil
Mara's POV Mahigit dalawang linggo ko nang nakakasama si Andrew sa lahat ng mga lakad ko, upang kumpletuhin ang mga kakailanganin sa nalalapit naming kasal ni Ethan at kung saan siya din dapat ang gumaganap sa ginagampanan ni Andrew ngayon. Halos mahigit dalawang linggo ko na ring hindi nakikita si Ethan, ni hindi man lang siya tumatawag sa akin upang kamustahin ako o kahit alamin man lang ang lagay ng preparation namin para sa kasal.Sa tuwing tinatawagan ko naman siya sa phone number niya ay palagi siyang out of coverage o kaya naman ay abala sa pagtatrabaho niya bilang isang doktor. Subalit, habang lumilipas ang segundo, minuto, oras at panahon ay unti-unti na din nagiging delikado ang nararamdaman ko para kay Andrew. Pakiramdam ko ay bumalik na naman ako sa dating ako na marupok at patay na patay sa kaniya.Sa tuwing nakikita at nakakasama ko siya ay mas lalo pan
"Good morning, may i ask for, Doktor Ethan?" ang sabi ni Liza sa isang nurse receptionist sa nurse station. "Si Dok Ethan ba ang hinahanap mo?" kaagad din naman siyang napalingon sa babaeng doktor na nagsalita mula sa likuran niya. "Yes," tugon niya habang pinagmamasdan niya ito mula ulo hanggang paa at pabalik. "Ako nga pala si doktor Ara, close friend at katrabaho ako ni dok Ethan." Pagpapakilala nito sa kaniya, sabay nilapag ang isa niyang kamay upang makipagkamayan sa kaniya. Hindi naman nagdalawang isip na hawakan ito ni Liza at ngumiti na lang sa kaniyang labi. "Ako naman si Liza, matalik niyang kaibigan." Pagpapakilala naman niya. "Ahh, i see. Puwede bang makausap muna kita sandali?" pagkasabi nito ay kaagad din naman silang nagtungo sa office nito, habang pinagmamasdan naman ng dalaga ang itsura ng office nito sa loob. "Pa
Sandaling hininto ni Andrew ang sasakyan sa isang tabi nang mapansin niyang nakatulog na pala si Mara sa tabi niya habang sila ay bumabyahe patungo sa bahay nito. Maingat siyang lumapit at inayos ang ulo nitong nakatabingi upang hindi mangalay ang kaniyang leeg. Pagkatapos non ay hinawi niya ang hibla ng buhok nitong natatakpan ang kalahati niyang mukha at saka sinilid sa likod ng tenga niya. Tahimik niya itong pinagmamasdan at naisipan niyang kuhanan ito ng litrato. Mga tatlong kuha ang ginawa niya at siyaka ito muling pinagmasdan ng maigi. "Paano ka nakakatulog ng mahimbing na katabi ako? ang lalaking nagpapaiyak sa'yo palagi at nagwasak ng iyong puso?" mahinang turan niya habang tinititigan niya ang maamo nitong mukha. "Patawad kung nanggulo na naman ako sa buhay mo. Patawad kung nagpakita na naman sa'yo ang manlolokong lalaking ito, patawad kung ito lang din ang magagawa
Kasalukuyang nasa loob ng italian restaurant si Mara, nakaupo sa reservation table na pina-reserve ni Ethan para sa kanilang dalawa at halos labing limang minuto na siyang naghihintay roon, ngunit hindi pa rin dumarating ang kaniyang nobyo.Nang may biglang nagsalita mula sa likuran niya at mabilis naman siyang napalingon sa pag-aakalang si Ethan na nga yung lalaking nakatayo roon."Mara?""Ethan-" subalit laking pagtataka na lamang niya nang makita si Andrew at tila parehas pa silang nagulat sa isa't-isa."A-anong ginagawa mo rito?" usisa ng dalaga sa kaniya na may bakas ng pagtataka sa mukha niya.Halos napatayo rin siya at palingon-lingon sa paligid nila, upang hagilapin ang fiancee nito subalit ni anino nito ay wala siyang nakita."Pinapunta ako rito ni Mr. Ethan at may importante raw siyang sasabihin sa akin," ang tinugon naman ni