Marahan kong tinatahak ang hagdan pababa mula sa aking kwarto. Muling inililibot ko ang aking paningin sa bawat sulok ng bahay na syang kumupkop saken sa loob ng labing tatlong taon.
"Bia anak?" Tawag saken ni inay melia. Ang taong kumupkop at nag aruga saken at itinuring na parang tunay na anak.
Lumapit ako sa gawi nya. Bakas na bakas ang lungkot mula sa mata nya
"Nay." Nakangiting bati ko.
"Bia anak. Kailangan mo ba talagang lumuwas para mag trabaho?. Nakakakain pa naman tayo ng tatlong beses sa isang araw ah."naiiyak na sabi nito.
Malungkot akong ngumiti sa kanya.
"Kailangan nay eh. Para maipagamot po natin yung sakit nyo." Naiiyak na sabi ko.
"Oh sya sige anak. Kung di na talaga mag babago ang desisyon mo. Mag iingat ka dun lagi. Kumain ng nasa tamang oras. Malaki ka na at alam mo na yung tama at mali. Mahal na mahal ka namin ng papang mo." Humihibing paalala ni inay melia.
"Opo nay. Mag iingat po ako. Huwag nyo pong kalilimutan ang gamot nyo ah " balik habilin ko.
"Oo nak. Sige na hinihintay ka na ni jullie sa labas. Baka maiwan kayo ng barko. "
Tumango ako bilang tugon dito. Muli kong inilibot ang aking mga mata tahanang nakasanayan ko.
'para to sa inyo nay. Mahal ko kayo'
--Hindi rin nagtagal ang aming byahe patungo sa manila. Maraming sasakyan. Maraming tao at puro nagsisitayuang mga gusali ang makikita ko kaliwat kanan. Salungat na salungat sa lugar na nakasanayan ko. Preskong hangin. Nagtataasang puno .. lugar na masasabi kong paraiso."Jullie. Ganito ba talaga dito sa manila?. Maraming tao? Medyo magulo?" Tanong ko kay jullie na abalang abala naman sa pag titipa ng kanyang cellphone..
"Ah.. oo masasanay ka rin. Ganito talaga dito.. o nga pala. Eto muna gamitin mo hintayin mo tawag ko. Dito ka muna may kikitain lang ako"saad ni jullie sabay abot saken ng cellphone na di naman kalakihan..
Agad syang naglakad papalayo sa gawi ko. Tumawid sya sa kalsada.
Inilibot ko ang paningin ko. Nasa bus station ako ngayon.Nagitla ako sa tunog ng cellphone na bigay saken ni Jullie kanina kaya't dali-dali kong sinagot ang tawag. Marahil ay si jullie na nga ito."Hello??"
"Bia halika na. Pupunta na tayo sa apartment ng tiya."
"Ha? Sige pero.. teka san kita pupuntahan?"takang tanong ko..
"Ahh tumawid ka lang ng kalsada.. andito ako sa Tean cafe. Kasama ko si andrew."
"Ah ganun ba sige sige.. susunod ako"
"Sige hihintayin ka namin."
Agad akong tumayo at nag umpisang mag lakad patawid ng kalsada..
Ng bigla akong matumba dahil sa gulat mula sa mabilis na takbo ng isang sasakyan.
"Halaaa yung mga gamit koo"
Galit na galit kong hinarap yung taong muntik ng makabangga saken..
"Hoyyu!!!! Kung sino ka mang ponsio pilato ka.. bumaba ka dito.. bumaba kaaa!!! Yung mga gamit kooooo ayan sira na bag ko.." nag gagalaiti kong sigaw sabay hampas sa kotse na muntik ng bumangga saken.
Agad bumukas ang pinto ng kotse at bumaba ang isang lalaking naka business suit..
'Matangkad na matipuno na gwapo.. ha! Anong gwapo.. nasira bag ko dahil sa kanya.. muntik na ko mamatay!!'
"Miss. Hindi ko kasalanan na tatanga tanga ka." Masungit na sabi nito.
" Aba at ikaw pa talaga tong antipatiko!!"inis na sigaw ko sa kanya habang pinupulotang mga gamit na nagkanda hulog at inilagay sa bag kong sira .
Pasimple syang sumulyap sa akin sabay ngumiti ng nakakaloko.
"I see.. probinsyana ka. Wag mong dalhin ang pagiging probinsyana mo dito sa manila.--"
"Hoy!! Kung gusto nyong magkwentohan pumunta kayo sa mall wag nyo ng patagalin pa ang usap nyo.. aba naman!! Nakakaabala kayo ng trapiko"..sigaw ng matandang mama na nasa likod ng sasakyan nung mayabang na nilalang..
"Napaka antipatiko mo!!" Muling baling ko sa mayabang na kaharap ko..
Maloko itong tumawa at muling sumakay sa kotse nya.. nagmaneho sya ng marahan at tumigil sa harap ko. Ibinaba nya ang kanyang bintana at ngingisi ngisi itong tumingin sa akin sabay hagis ng papel.
Agad ko itong pinulot para malaman kung ano ito..
Nanlalaki ang mata ko ng mag sink in sa akin na isa itong checke na nagkakahalagang 10,000 pesos.. inis akong muling bumaling sa lalaking mayabang.
"Hoy!! Napaka yabang mo!... "Inis kong sigaw dito
Dali dali naman syang nagmaneho papalayo sa gawi ko. Dahil dito inis akong napatadyak dahil sa yabang na taglay ng lalaking ito..
Bia's p.o.vTatlong araw na ang nakakalipas mula ng magtungo ako dito sa manila. Ilang araw ang nasayang ko sa paghihintay at paghahanap ng trabaho.Lagi lagi naman akong tumatawag sa probinsya para kamustahin sina inay melia.Kasalukuyan ako ngayong naghuhugas ng mga plato. Katatapos lang kase namin kumain ng tanghalian ng bigla akong tawagin ng tiya irma"Bia.. bia halika dalii!!"tawag nito sa akin.Agad kong inilagay sa lalagyan ng plato ang mga platong nahugasan ko na at nag punas ng kamay sa aking laylayan ng damit."Po?.. andyan na po.." tugon ko habang papalapit sa gawi nya."Halika. May good news ako sayo.."nakangiting bati nito.."Talaga po? Ano po yun?" Nakangiting sagot ko sabay upo sa tabi nya ."Bia.. nakausap ko na yung anak ng kumare ko na si Marie.. hiring raw dun sa kumpanya na pinapasukan nya.. naghahanap raw ng sekretarya.. nako tyak na babagay sayo ang trabaho na yun.."masayang sabi ni tiy
Nagising ako sa tunog ng alarm clock sa gilid ng higaan ko. Hindi pa man nakakalipas ang ilang segundo ng sinundan ito ng mga katok mula sa labas ng kwarto ko"Sir Deus???? Gumising na po kayo sir!.. andito po ang lola loves nyo sirr...--"Agad akong napabalikwas ng bangon ng bigla kong marinig ang sabi ng katulong ko..Walang ano ano'y napatingin ako sa gawing ibaba ko na syang natatakpan ng kumot."Sh*t" inis na bulalas ko.."Sirr... Pag hindi pa raw po kayo bumaba, ang lola loves nyo na raw po ang magpipilit na buksan ang kwarto nyo sir... " Natatarantang sabi ng katulong ko..Dali dali akong bumangon ng bigla kong mahila ang kumot na nakatabon sa ibabang parte ng katawan ko.."Ughh" rinig kong ungol mula sa kwarto...Agad kong ipinulupot ang kumot sa ibabang parte ko at dali daling inilibot ang buong kwarto upang hanapin kung saan nang gagaling ang ungol na narinig ko.."Aghh" inis na sigaw ko..Sa
Zyair's p.o.vInis akong nag lalakad ngayon papasok sa office ko. Hindi ko pa rin makalimutan yung naging usap namin ni lola loves at Atty kanina.Agad akong umupo sa loob ng aking opisina at dali daling hinubad ang suot kong business suit. Hinubad ko rin ang suot kong sapatos.I just can't believe that if i didn't get married. Mapupunta lang sa isang walang kwentang tao ang lahat ng hinahangad ko.. who knows about him?. We haven't met him yet though.Sa inis ko ay agad kong kinuha ang aking cellphone ..I need someone to talk to.. agad kong kinuha ang aking cellphone at dinial ang number ng kaibigan kong si kenji"Ughh.. what now dudeee.... Ughhh come on babe.... Storbo ka naman Zyair eh.." inis na sabi ng kausap ko sa kabilang linya.."Wow. Ang aga nyan dude ha. " Sarkastiko kong tugon sa kanya."What do you wannnt??" Inis na palahaw nito.."Its about my inheritance dude. Sinabi na saken ni lola loves ang t
Zyair's p.o.vInis akong nag lalakad ngayon papasok sa office ko. Hindi ko pa rin makalimutan yung naging usap namin ni lola loves at Atty kanina.Agad akong umupo sa loob ng aking opisina at dali daling hinubad ang suot kong business suit. Hinubad ko rin ang suot kong sapatos.I just can't believe that if i didn't get married. Mapupunta lang sa isang walang kwentang tao ang lahat ng hinahangad ko.. who knows about him?. We haven't met him yet though.Sa inis ko ay agad kong kinuha ang aking cellphone ..I need someone to talk to.. agad kong kinuha ang aking cellphone at dinial ang number ng kaibigan kong si kenji"Ughh.. what now dudeee.... Ughhh come on babe.... Storbo ka naman Zyair eh.." inis na sabi ng kausap ko sa kabilang linya.."Wow. Ang aga nyan dude ha. " Sarkastiko kong tugon sa kanya."What do you wannnt??" Inis na palahaw nito.."Its about my inheritance dude. Sinabi na saken ni lola loves ang t
Nagising ako sa tunog ng alarm clock sa gilid ng higaan ko. Hindi pa man nakakalipas ang ilang segundo ng sinundan ito ng mga katok mula sa labas ng kwarto ko"Sir Deus???? Gumising na po kayo sir!.. andito po ang lola loves nyo sirr...--"Agad akong napabalikwas ng bangon ng bigla kong marinig ang sabi ng katulong ko..Walang ano ano'y napatingin ako sa gawing ibaba ko na syang natatakpan ng kumot."Sh*t" inis na bulalas ko.."Sirr... Pag hindi pa raw po kayo bumaba, ang lola loves nyo na raw po ang magpipilit na buksan ang kwarto nyo sir... " Natatarantang sabi ng katulong ko..Dali dali akong bumangon ng bigla kong mahila ang kumot na nakatabon sa ibabang parte ng katawan ko.."Ughh" rinig kong ungol mula sa kwarto...Agad kong ipinulupot ang kumot sa ibabang parte ko at dali daling inilibot ang buong kwarto upang hanapin kung saan nang gagaling ang ungol na narinig ko.."Aghh" inis na sigaw ko..Sa
Bia's p.o.vTatlong araw na ang nakakalipas mula ng magtungo ako dito sa manila. Ilang araw ang nasayang ko sa paghihintay at paghahanap ng trabaho.Lagi lagi naman akong tumatawag sa probinsya para kamustahin sina inay melia.Kasalukuyan ako ngayong naghuhugas ng mga plato. Katatapos lang kase namin kumain ng tanghalian ng bigla akong tawagin ng tiya irma"Bia.. bia halika dalii!!"tawag nito sa akin.Agad kong inilagay sa lalagyan ng plato ang mga platong nahugasan ko na at nag punas ng kamay sa aking laylayan ng damit."Po?.. andyan na po.." tugon ko habang papalapit sa gawi nya."Halika. May good news ako sayo.."nakangiting bati nito.."Talaga po? Ano po yun?" Nakangiting sagot ko sabay upo sa tabi nya ."Bia.. nakausap ko na yung anak ng kumare ko na si Marie.. hiring raw dun sa kumpanya na pinapasukan nya.. naghahanap raw ng sekretarya.. nako tyak na babagay sayo ang trabaho na yun.."masayang sabi ni tiy
Marahan kong tinatahak ang hagdan pababa mula sa aking kwarto. Muling inililibot ko ang aking paningin sa bawat sulok ng bahay na syang kumupkop saken sa loob ng labing tatlong taon."Bia anak?" Tawag saken ni inay melia. Ang taong kumupkop at nag aruga saken at itinuring na parang tunay na anak.Lumapit ako sa gawi nya. Bakas na bakas ang lungkot mula sa mata nya"Nay." Nakangiting bati ko."Bia anak. Kailangan mo ba talagang lumuwas para mag trabaho?. Nakakakain pa naman tayo ng tatlong beses sa isang araw ah."naiiyak na sabi nito.Malungkot akong ngumiti sa kanya."Kailangan nay eh. Para maipagamot po natin yung sakit nyo." Naiiyak na sabi ko."Oh sya sige anak. Kung di na talaga mag babago ang desisyon mo. Mag iingat ka dun lagi. Kumain ng nasa tamang oras. Malaki ka na at alam mo na yung tama at mali. Mahal na mahal ka namin ng papang mo." Humihibing paalala ni inay melia."Opo nay. Mag iingat po ako. Huwag nyo pong