Share
Chapter 60
MeteorCometsHi. Salamat sa paghihintay
Kaugnay na kabanata
Pag-aari Ako ng CEO Chapter 61
“Kamusta? Anong balita?” mariin na tanong ni Edmund sa mga tauhan niya. “Clear sir. Wala namang dayong napadpad dito.” Tumango si Edmund sa balitang iyon. “Edmund, kamusta ang mag-ina mo?” Singit ni Pedring, ang siyang pinuno sa maliit na lugar na pinagtataguan nila. “Ayos naman sila.” “Wala pa rin bang naalala si Lorie?” Kumunot ang noo niya at dumilim ang mukha. “Wala siyang kailangan maalala. Wala na ang buhay niya dati. Siya na si Lorie at asawa ko ngayon.” Malungkot na tumingin sa kaniya ang pinunong si Pedring. Naaawa siya kay Lorelay dahil alam niya ang totoong sinapit nito. Ang lupaing tinitirhan ng mga tao ngayon ay pagmamay-ari ni Edmund. Bilang kapalit sa kabutihan nito, nagkukuta si Edmund sa lugar nila habang silang mamamayan ang siyang watcher nito sa mga dayo sa labas. “Pero Edmund, kawawa ang babae at ang bata-“ “Tumahimik ka Pedring. Hindi sila kawawa. Akin ang anak ko at asawa ko si Lorie.” Galit na sabi ni Edmund. Napatingin si Pedring sa kaniya at hindi na
Pag-aari Ako ng CEO Chapter 62
“I’m not supposed to do this but I’m sorry,” ani ni Lorelay habang tahimik na dumaan sa isang iskinita kung saan maraming tao ang nagsiksikan. Parang pro na kinuha niya ang pitaka ng isang ale na hindi man lang siya namamalayan. Parang hangin ang bawat kilos ng paa na sa isang pikit ay parang naglaho siya bigla. Mabilis siyang nakapagtago. Agad niyang kinuha ang pera sa pitaka at iniwan ang ibang laman sa kalsada. Malayo ang lugar na ito sa bahay nila ni Mr. Shein. Aabutin ng pitong oras ang byahe. Nasa malapit na ospital lang ang anak niyang si Harmonia at ito ang dahilan kung bakit nandito pa rin siya. “Pasensya na po, alam niyo ba kung saan ang pinakamalapit na ospital dito?” Agad na itinuro ng ale sa kaniya ang lugar kung saan naroon ang maliit na ospital sa lugar. Tumango si Lorelay at agad na umalis. Kung uuwi siya, dapat kasama ang anak niya sa pag-uwi. Ang sinasabi ng utak niya. Sa labas, nakamasid siya sa entrada ng ospital at nakita na niya agad ang ilan sa tauhan ni Edm
Pag-aari Ako ng CEO Chapter 63
“Shoot me,” panghahamon ni Gregor. Kita niya ang panginginig ng kamay nito sa galit. Ngunit alam niya rin na hindi siya kaya nitong saktan dahil iniisip nito ngayon na hawak niya si Harmonia. Ginagamit ni Gregor ngayon ang bata dahil alam niyang mahal ni Edmund si Harmonia. “Baby, anak, papa is here. Halika,” tawag ni Edmund habang nakatingin sa nakabalot na manika na hawak ni Gregor. Napapikit si Gregor sa kaba. Ito ang dahilan kung bakit niya nilagyn ng takip ang tenga ng bata. Dahil alam ni Gregor na sasama si Harmonia kay Edmund. At he anticipated it already. Ayaw niyang marinig ni Harmonia ang boses ni Edmund. Dahil alam niya, na kahit si Lorelay pa ang nasa harapan nila, sasama at sasama si Harmonia kay Edmund na kinikilala nitong tunay na ama. Sumilip si Gregor sa pinagtaguan ni Moni at nakaupo pa rin ito habang nakatingi sa itaas kung saan naroon ang chopper. Young miss, please huwag ka munang lumabas. Gregor begged. Hindi niya napansin na unti-unti ng natatanggal ang tin
Pag-aari Ako ng CEO Chapter 64
“Where is mama?” biglang sumulpot si Rico na nagmamadali at nadatnan ang lahat na nakaupo sa sala at naroon si Lorelay na nakaupo at walang kabuhay. They were currently having ameeting. It’s been 1 week after niyang makabalik yet wala pa rin silang makuhang lead kung saan dinala ni Edmund ang anak niya. Nang makita ni Lorelay ang anak ay kumunot ang noo niya ngunit agad rin siyang naluha. Tumakbo si Rico sa kaniya at niyakap siya. Nagbabadya na ang luha sa mga mata. “Mama,” “Oh my God! I missed you so much baby.” Bulong ni Lorelay nang mayakap ang anak. Hindi na napigilan ni Rico ang umiyak. “Is this real? Are you real mama?” Tumango si Lorelay at mas hinigpitan ang pagkakayakap sa anak. He changed. Mas tumangkad na siya ngayon kumpara dati. Sobrang laki ng ipinagbago niya sa loob ng tatlong taon. Lorelay think. “Mama, I missed you so much. I thought you died without waiting for us. Don’t do it again.” Umiiyak na sabi ni Rico. Oh God! He’s still the clingy baby to me. Umiling s
Pag-aari Ako ng CEO Chapter 65
“Rico, how to stop her? She’s crying for 3 staright hours now!” Ani ni Sico na hindi na alam ang gagawin sa kapatid na umiiyak. Tumayo si Rico matapos niyang masigurado na ayos na ang tali ng duyan sa bahay ni Zeym. Tumingin siya kay Sico at napailing. Kaya hindi siya tumitigil umiyak dahil hindi siya comfortable sa hawak mo. Rico didn’t said that. He just let his brother find a solution to his own ‘katangahan’. “Can I hold her master Sico?” malambing na sabi ni Zeym. Natigilan si Sico at natulala sandali. Saka lang siya gumalaw ng kusa ng gumalaw ang kapatid niya para magpabuhat kay Zeym. “Aww. Ang ganda naman ng master Moni ko.” Naaaliw na sabi ni Zeym sa bata. Si Rico naman ay napailing lang at pumuntang kusina para mag timpla ng gatas para sa kapatid. Lumabi si Sico at dumikit kay Zeym. “Bakit ayaw niyang tumahan kapag ako ang may hawak sa kaniya?” nagtataka niyang tanong kay Zeym. “You’re holding her in a wrong way.” Ani ni Zeym at tinuran si Sico paano hawakan ng tama si H
Pag-aari Ako ng CEO Chapter 66
“Sico! Stop it!” Natatawang sabi ni Zeym nang itinutok sa kaniya ni Sico ang hose. Nasa garden sila at naabutan ng malakas pa ang ulan. Dahil dito, napagpasiyahan nila na maligo nalang sila. Ni hindi na nga niya natatawag na master si Sico at panay takbo na si Zeym makalayo lang kay Musico. The babysitter named Rico ay nasa salbabida na nasa damuhan habang nakahiga sa kaniya ang baby sister niya. Natatawa silang dalawa habang pinapanood nila si Sico and Zeym na naglalaro sa harapan nila. Napatingin si Rico kay Harmonia na bumubungisngis sa kandungan niya. “They are so funny kuya,” sabi ni Moni na ngayon ay medyo maayos na magsalita. Tinuturuan ito ni Zeym ng tamang pag pronounce ng words at letters. He’s happy watching his sister laughing with them. Sa tatlong linggo na kasama nila ang kapatid nila ay mas lalo nilang naiintindihan ang buhay. “Are you cold?” tanong niya nang makita ang panginginig nito. Moni nodded at hudyat na iyon para buhatid niya ito at maunang pumasok sa loob
Pag-aari Ako ng CEO Chapter 67
Malaking palaisipan sa lahat kung sino ang pumatay kay Edmund. But his case was the least priority as of the moment dahil lahat pumunta sa bahay ni Zeym matapos sabihin ni Sico ang balitang iyon. Lorelay dying to know paano nakuha ng dalawang anak niya ang kapatid nila. But na o-overwhelm siya sa balitang ligtas na ang bunso nila. Pagbukas ni Zeym nang pintuan, hindi na siya nagulat makita si Lorelay kasama ni Mr. Shein. Pinagbuksan niya ang lahat at naunang pumasok sa kwarto niya. She’s quite but alam niya ang kahihinatnan niya. She ought na magiging loyal siya sa org. Ngunit hindi niya kayang maatim na suwayin ang master niya. Her loyalty will only be to Rico. Sa kwarto, nadatnan nila si Harmonia na gising na gising at nakasaksak ang bottle milk sa bibig niya. She’s watching CocOO melon. Tumingin siya sa mga bagong dating ngunit una niyang makita ang dalawang kuya niya kaya agad siyang bumangon. “Ku-ya!” Masayang sabi nito. Kahit pa hawak ni Pocholo ang dalawa ay agad itong na
Pag-aari Ako ng CEO Chapter 68
LORELAYHinihintay ni ko si Mr. Shein sa paglabas sa conference room. Araw kung saan bibitawan na namin ang position sa org. At nasa meeting siya with the Don kasama na ang ilan s head ng org.“Kinakabahan ka ba?” tanong ni Lee na siyang kasama ko ngayon.“Dapat ba akong kabahan?” umiling si Lee at ngumiti.“Dito hindi magkapareho si Mr. Shein at Don kahit na pareho sa maraming bagay ang dalawa. Pagdating sa ‘yo at sa mga anak niya, napaka makasarili niya. Wala siyang ibang gusto kun’di ang unahin kayo while the Don thinks other people than his own family.”Natahimik ako. I know Lee. I know but “Is that a bad thing?”Umiling si Lee. “It’s a nice feeling. It’s a good thing lalo’t wala naman siyang ibang hinangad kun’di ang makasama ka. Mula pa man noong bata pa kayo, ikaw na pangarap niya. At marami ang pinagdaanan niya bago ka niya nakuha.”Pinamulahan ako sa sinabi ni Lee ngunit hindi ko ‘yon makakaila. Alam ko lahat ng pinagdaanan ng asawa ko. Kaya hindi kataka-taka kung ako man ay
Pinakabagong kabanata
