Chapter 1: AUCTION

"Tita, paano kung malaki pala ang ano ng makakuha sa akin?" tanong ni Mahal sa tiyahin habang inaayos nito ang suot niyang palda na hanggang kalahating hita lang ang haba.

Kasalukuyan namang nilalagyan ng makeup ng bakla ang mukha niya na natatatawa pang sinabing, "Edi swerte mo, malaki eh. At bukod doon may pera ka pa."

"Very true..." gatong naman ng kasama nitong bakla din na inaayos ang buhok niya.

Terry and Marry ang pangalan ng mga ito. Ang nag-lalagay ng make-up sa kaniya ay si Terry, si Marry naman ang nagkukulot ng buhok niya.

Ang rason kasi kung bakit nasa ganoon siyang sitwasyon dahil isasalang siya sa Auction.

"Ang isipin mo na lang kasi, ang nanay mo. Kung hindi mo ito gagawin màmàmàtay siya. Dito nakasalalay ang pambayad natin sa hospital, Mahal," muling paalala ng tiyahin niya.

Naalala naman niya ang nanay niya kaya malungkot siyang tumango at determinadong gawin ang bagay na ito.

Mawala lang ang lahat, huwag lang ang nanay niya. Kailangan kasi nito ng puso para mabuhay ulit pero ang puso ay talagang mahal ang halaga, bukod pa sa halaga ng puso may bayad pa rin sa operasyon, shempre.

Huminga siya nang malalim at nagsalita naman si Marry na nasa likuran niya. "At isa pa, karamihan sa mga babae na bini-bid dito sa Auction ay naging maganda ang buhay, halos lahat yumaman. Si ano nga, madam-madam na ngayon..."

Tinuro ni Terry si Marry at sinabing, "Oo si ano...si Trishia! Balita ko nasa New York na yun ngayon, CEO na ng kompanya ng asawa niya, diba?" Binaling nito ang paningin sa mukha niya, at sinenyasan siyang pumikit, sinabi rin, "Sige pikit ka muna..."

Pumikit rin siya. Nasanay na ang mukha niya sa make-up dahil ito naman ang unang natutunan niya noong manatili siyang isang buwan sa bar.

Naramdaman niya ang lambot ng brush sa mukha niya at naki-join ang tiyahin niya sa topiko ng mga ito, "Iyon ba yong nabili ng medyo bata na bidder?"

"Oo, si Mr. Schmidt," sagot ni Terry. "Pero weird ng spelling ng apelyido nun, aleman kasi."

"Hindi naman bata iyon, mga nasa 50 na nga yata yun," istimasyon naman ni Marry.

Napangiwi siya kasi parang hindi naman niya nakikita ang sarili niyang may asawang matanda katulad ng pinag-uusapan ng mga ito.

"Atleast hindi senior citizen, tsaka hindi naman halata na nasa 50 na iyon eh. Parang mukhang 30 nga lang. Ang importante mayaman," rason naman ni Terry.

"Aanhin mo ang gwapo kung gutom ka?" singit naman ng tiyahin niya na kinuha ang ribbon na pula sa ibabaw ng lamesa. "Sa panahon ngayon, kailangan praktikal ka, madiskarte, huwag mong atrasan ang pera kasi pera yan. Bibigyan ka ng magandang buhay. Kung habulin mo ang gwapo, paglipas ng panahon, papangit din yun."

"True..." ani pa ni Terry at sinabing sa kaniya, "Sige patingin..."

Dumilat siya at kumisap-kisap ng mata. "Hmm... perfect."

Binaba nito ang brush at hinawakan ang baba niya. "Kaya ikaw, huwag mong pakawalan ang pera. Yong ibang babae nga basta-basta na lang sinusuko ang vïrgïnïty nila sa kung sino-sinong poncio-pilato na lang, basta mahal nila, pero pagkatapos maisuko ang perlas gutom naman sila at wala pang laman ang bulsa."

"Shempre, walang pera ang sinukuan eh, gutom talaga," gatong pa ng tiyahin niya.

"Kaya ikaw, Mahalia, swerte mo kasi may halaga ka, imagine mo ang pinakamababang presyo mo dito sa Auction kalahating million, tapos tataas pa iyon ah. Hindi natin alam kung ilang million ang makukuha niyo dito," ani pa ni Terry.

Huminga siya nang malalim. Million na kasi ang binabanggit nito. Magkaroon nga lang siya ng isang libo noon, ramdam na niyang marami na siyang pera, milyones pa kaya?

Kaya kung sa mata ng iba, mali itong ginagawa niya na ibebenta siya para may pambayad sa puso para sa nanay niya gagawin niya at may punto naman ang mga ito.

Vìrgìn siya, at may presyo iyon, ang iba kinikilalang malinis ang sarili pero sinusuko ang mga perlas sa mga mahihirap na lalaki lamang.

Pero shempre para sa kaniya, pangarap din sana niyang magkaroon ng lalaking mamahalin. Yung hindi katulad ng ama niya na pinabayaan lang sila ng ina niya.

Mabuti na lang nandiyan ang Tita Rosie niya. Taga-hila nila ito sa kahirapan. Floor manager kasi ang trabaho nito Enflame Roses, isang malaking fantasy club iyon, at maraming performer ang naroon.

Nanatili siya doon mga isang buwan at tanging pag-inom at pag-entertain niya sa mga guest ang ginagawa niya dahil bawal siya sa gimik.

Bagkus, naghakot ng bidder ang tiyahin niya, binigyan nito ang mga iyon ng flyer tungkol sa kaniya. Illegal na medyo legal ang auction na ito, dahil ang mga babaeng bini-bid dito ay mga hindi pinipilit, katulad na lamang niyang sumang-ayon sa plano ng tiyahin niya.

Hindi madali sa kaniya shempre pero kung hindi niya ito gagawin mawawalan siya ng ina.

_

"Oh heto na ha! Tatawagin na ang pangalan mo. Wag mong kalimutang ngumiti," bilin ng tiyahin niya sa kaniya.

Huminga ulit siya nang malalim. Kabado kasi siya, at hindi niya alam ang maging buhay niya pagkatapos ng araw na ito. Kung sino man ang makakabili sa kaniya, siguro bahala na.

"Sige po, Tita." Pilit siyang ngumiti rito.

"Basta isipin mo na lang, para ito sa nanay mo. Kung may iba lang akong option, hindi natin ito gagawin, kaso wala eh, kailangan ng nanay mo ang pera. Hindi tayo, susuko, Mahalia, okay?" Panay lang ang tango niya sa sinasabi nito.

Gusto niyang umiyak, pero sinikap niyang pigilan at tumango na lang. "Tita, kapag ba may nakakuha na sa akin, makikita pa ba kita mamaya?"

Naging malungkot ang mukha nito. "Depende sa...sa taong maka-bid sa'yo. Pero gagawa ako ng paraan, wag kang mag-alala. Mag-dasal na lang tayo na mabuting tao ang makakabili sayo," anito.

Tumango siya, pero ang sa isip niya, mukhang malabong mabuting tao ang makakabili sa kaniya kasi nga, Auction ito. Baka nga mapunta pa siya sa leader ng sindikato.

Para siyang naduwag sa isiping iyon, ngunit nagtanong siya, "Paano kong hindi pala pinoy ang makabili sa akin, hindi ako marunong mag-english, Tita."

Awkward itong natawa, nalulungkot na pinipilit lang tumawa. "Matutunan mo rin iyan, kasi sigurado, tuturuan ka rin ng taong makakuha sa'yo. Shempre alangan naman na habang buhay ka niyang hindi makausap, di ba?"

Ngumiti siya at napatingin sa suot niyang pang-kikay, para siyang barbie na pinasuotan ng sexy na damit. Puti ang pang-itaas niya at pula ang palda niya.

May ribbon pa siya sa leeg na kulay pula din at sa braso, tapos isa sa ankle niya, silver din ang kulay ng heels niya, mataas pa ang takong nito.

Nasa ganoon silang sitwasyon nang umalingawngaw ang boses ng host binabati ng magandang araw ang mga bidder.

Napatingin naman siya sa paligid at nakita niya ang ibang mga babaeng may mga magagandang suot ng damit na katulad niya na mukhang isasalang din sa auction na ito.

Katulad niya, halatang kabado rin ang mga ito at ang isa ay nakatamaan pa niya ng tingin. Pait itong ngumiti sa kaniya, ginantihan naman niya.

Curious siya kung ano ang dahilan nito kung bakit ito pumirma sa auction. Pero shempre pera rin. Hindi kaya isa rin sa pamilya nito ay nangangailangan ng operation katulad niya?

Nag-hintay siya ng ilang minuto kasi may naunang kasalukuyang bini-bid ngayon. Mabuti na lang hindi agad ang pangalan niya ang tinawag.

Pero alam naman niya ang gagawin, tatayo lang naman siya sa entablado at ngumiti para maraming magkainteres sa kaniya.

Ngunit habang naghihintay siya, palakas nang palakas ang kabog ng dibdib niya. Pinipiga lang ng tiyahin niya ang braso niya para kumalma siya.

"Next we have, Mahalia Ramirez!"

Napaangat siya ng mukha at napanganga. Parang pinalong drum ang dibdib niyang lumakas ang pagkahuramentado nito. Tumango-tango sa kaniya ang tiyahin niya.

"Ikaw na...sige na." Naiiyak ito, at gusto niyang umiyak pero wala siyang choice kundi ang magpakatatag.

Para bang matutumba siya sa kaniyang paghakbang. Mataas na nga ang takong ng sapatos niya, kinakabahan pa siya.

Bumukas ang makapal na pulang kurtina, may umalalay naman sa kaniya paakyat at bumungad sa kaniya ang sandamakmak na kalalakihan sa harapan ng stage.

Ang spotlight ay talagang nakatuon lang sa kaniya at kahit madilim ang nasa unahan niya, naaninag pa rin niya ang mga ito.

"Mahalia Ramirez is a captivating 20-year-old hailing from the alluring establishment of Enflame Roses. She has been attentively nurtured to maintain her timeless allure. With her perfectly curved body and smooth complexion Mahalia is a versatile presence for any occasion. Whether you are seeking a devoted partner. A mesmerizing entertainer. Or a captivating brand model, she is a perfect fit. Her exquisite beauty ensures that your generous bid for her will yield substantial rewards!"

Pagkatapos siyang ipakilala maraming nagtaasan ng kamay at bumida ng mga milyones nila.

Nagsimula sa isang milyon, hangang may nag-1.5 million, tapos may 1.6 million, umabot pa ng two million.

Ang ikingiwi lang siya dahil ang karamihan sa mga nagbi-bid ay mga matatanda na. Kaya napabulong na lamang siya ng salitang, "Ew...bakit puro lolo?"