CHELSEA PASCUAL
Kasalukuyan akong nasa hapag kainan, habang nasa harapan ko naman si Axel at tahimik na kumakain. Kahit ayaw ko siyang kasabay ay wala akong choice, kasi gutom na gutom na talaga ako. Kaya ang ginawa ko na lang ay binibilisan ko, nang sa gano'n ay makaalis na ako. "Slow down, Chelsea. Gano'n mo ba ka ayaw na makasabay akong kumain?" rinig kong asik niya. Hindi ko siya sinagot at itinuon lang ng husto ang aking atensyon sa pagkain na nasa aking pinggan. Wala akong balak na makipag-usap sa kanya, dahil alam kong magtatalo lang din kami. Hanggang sa matapos na ako ay tahimik akong tumayo at binitbit ang ginamit kong pinggan at hinatid iyon sa kusina. "Naku ma’am, dapat ay iniwan niyo na lang ho ito doon." Saad ni manang Lucy at agad na kinuha mula sa kamay ko ay pinggan. Nakangiti akong sinundan ito papasok sa loob ng kusina. Agad na bumungad sa akin ang iilang kasambahay na tahimik at kumakain sa loob. Maging ang mga personal driver ay naroon din. "Di ‘ba po may sarili kayong dining hall? Bakit po kaya dito kumakain?" tanong ko sa kanila. Isa-isa nilang inilapag ang kanilang mga pinggan na may lamang pagkain at sunod-sunod silang nagsi-alisan sa kani-kanilang pwesto. Agad akong naalarma sa aking nakita kaya agad ko silang sinabihan na ipagpatuloy ang kanilang pag kain. "Bakit po kayo umaalis? Wala naman po akong sinabi na bawal kayong kumain dito," nahihiyang usal ko sa kanila. Hilaw silang ngumiti sa 'kin. "Pasensya na po, ma'am Chelsea. Kabilin-bilinan po kasi ni sir Axel na bawal po kaming kumain sa parehong oras na kumakain daw po kayo." Usal ni manong Bentong sa 'kin. Agad na kumunot ang aking noo sa narinig ko. Isa iyon sa mga bagay na hindi ko gusto. Dahil gusto kong pantay-pantay kaming lahat na nandito sa bahay. "Hindi po ako sang-ayon doon manong Bentong. Mula ngayon ay kumain po kayo sa tamang oras, hindi po pwedeng malipasan kayo ng kain," kalmadong saad ko naman. Sandali pa akong nanatili doon para makipag-kwentuhan sa kanila. At nang makuntento ako ay nagpaalam na ako sa kanilang babalik na ako sa aking kwarto. *** Habang naglalakad ako ay narinig kong tumunog ang aking cellphone. Nang silipin ko iyon ay nakita ko ang pangalan ni Vander sa screen nito, kaya agad ko namang sinagot ang tawag. "Where are you?" bungad nito sa 'kin. Palihim akong napangiti nang marinig ko ang kanyang boses. Malalim at makamandag ang dating niyon sa 'kin. "Nasa bahay, bakit?" tanong ko naman. Sandaling katahimikan ang namutawi sa kabilang linya. Maya-maya lang ay narinig ko ang malalim nitong pagbuntong hininga. "I'm on my way to you. Wait for me okay?" Sa ikalawang pagkakataon ay hindi ko mapigilang mapangiti. Kung may makakakita sa akin ngayon ay iisipin nilang nababaliw na ako. Parang isang teenager na kinikilig sa kanyang cru-- WHAT THE... Agad akong umiling para alisin ang ideyang iyon sa utak ko. "B-bakit, may nangyari ba?" muling tanong ko. Huminto ako sa kalagitnaan ng hagdan, habang hinihintay ang kanyang sagot. Nakayuko lang ako habang kinakagat ang pang-ibabang labi ko. "To fetch my w--- Hindi ko na natapos iyon nang biglang may malakas na kumuha ng cellphone mula sa kamay ko. Nang lingunin ko kung sino ito ay nakita ko si Axel, nanlilisik ang mga mata nito habang nilalagay ang cellphone sa kanyang tenga. At sinisigawan ang nasa kabilang linya. "ARE YOU FUCKING CHEATING ON ME?!" galit niyang anas sa 'kin. Umiigting ang kanyang panga at halos pumutok na ang kanyang ugat sa leeg habang patuloy akong sinisigawan. "Ano bang problema mo?!" sigaw ko sa kanya. "IKAW! IKAW ANG PROBLEMA KO! ANSWER ME!" Muling sigaw niya. Ganun nalang ang panlulumo ko nang malakas niyang itinapon sa sahig ang cellphone ko, at sa sobrang lakas niyon ay naghiwa-hiwalay ang bawat parte nito. "ARE YOU FUCKING CHEATING ON ME, CHELSEA?!" matigas niyang singhal at nagsimulang humakbang papalapit sa ‘kin. Sa bawat hakbang na ginagawa niya ay siya ring pag-atras ko papalayo sa kanya. Natatakot ako na kapag malapitan niya ako ay muli niya akong pagbubuhatan ng kamay. "You are not allowed to be with another man. You're mine! Sa akin ka lang." Dugtong niya pa. Maya-maya lang ay nakarinig ako ng iilang yabag mula sa kung saan. Nang lumingon ako roon ay nakita ko ang mga magulang ni Axel. Bakas sa mukha nila ang gulat habang nakatingin sa aming nasa hagdan. "WHAT DO YOU YOUR DOING, AXEL?!" sigaw ni Tito Ortiz, ang Daddy ni Axel. Hindi nakinig si Axel at ilang saglit lang ay naramdaman ko ang mariing pagkakahawak niya sa aking braso. Napapikit ako dahil sa sakit niyon, nang subukan kong makawala ay mas humigpit lang ang pagkakahawak niya sa 'kin. "MIND YOUR OWN BUSINESS DAD. THIS IS BETWEEN ME AND MY CHEATING FIANCÉE!" sigaw niya. Malakas na napasinghap ang kanyang Ina. Nang lumingon ako sa kanila para humingi ng tulong ay sinalubong lamang nila ako ng isang mapang-husgang tingin. "LET GO OF ME!" sigaw ko sa kanya at patuloy na nag pupumiglas. Hindi niya ako pinakinggan at nagsimula siyang maglakad habang hinihila ako patungo sa second floor. "It's time to pleasure me, Chelsea. Kung ibibigay mo lang din naman sa iba ang katawan mo ay uunahan ko na sila." Saad niya sa ‘kin. Agad na pumantig ang tenga ko at agad na nanginig ang buong sistema ko sa takot. Halos tawagin ko na lahat ng santo, para lang may dumating at tulungan ako. He was about to open the door of our room, but before he could make it. A strong arm grabbed his collar and throw a punch in his face. Bumagsak si Axel sa sahig habang hawak-hawak ang kanyang panga, nang mag-angat ako nang tingin at agad na nagsalubong ang aming mga mata ni Vander. Sa mga oras na iyon ay hindi ko na napigilang yakapin siya, kasabay nito ang pagbuhos ng aking luha. "It's okay. I'm here, you're safe." bulong niya. "VANDER!" Boses ng mommy ni Axel. Agad nitong nilapitan ang kanyang anak at sumunod naman si Tito Ortiz na pinagalitan si Vander. "Pakialamero ka talaga. She's my fiancée, she's cheating on me so I'm going to teach her a lesson." Saad ni Axel. Naramdaman ko ang pagbaba ng kamay ni Vander sa papulsuhan ko, pagkatapos ay itinago niya ako sa kanyang likuran. "She's not cheating on you, it's me whom she's talking to!" galit na sagot ni Vander. Bakas ang gulat at pagtataka sa kanilang mga mukha. Gumalaw si Vander na parang may kinukuha sa bulsa ng kanyang coat at maya-maya lang ay itinapon niya ito sa mismong mukha ni Axel. "We're married. And I'm here to fetch my wife!"CHELSEA PASCUAL Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang, naka-alis na ako sa bahay na iyon. Nahihirapan pa din akong irehistro sa utak kong malaya na ako at nandito na ako sa bahay ni Vander. Mga dalawang araw makalipas pagkatapos mangyari nang eksenang iyon ay nakatanggap ako ng tawag mula kay mommy. Galit na galit silang dalawa ni daddy ng maikwento ko sa kanila ang tungkol sa pananakit sa ‘kin ni Axel. At sobra silang na-disappoint, dahil hindi daw nila inakalang may gano'n ugali ang lalaki. At nang mabanggit ko ang tungkol sa amin ni Vander ay nagulat din sila, at sinabi nila na bibisitahin daw nila ako dito para makipag-usap kay Vander.Nang una ay nahihiya pa ako, dahil hindi naman ako sanay na lagi kaming magkasama. Mas doble ang laki ng bahay niya, kung ikukumpara sa bahay ni Axel. Mababait din ang mga kasambahay niya, maging ang mga driver at hardinero ay mababait din. Mahigit isang linggo na rin akong nandidito, at patuloy ko pa rin na sinasanay ang sarili kon
CHELSEA PASCUAL“Is there anything you want me to buy for you?” biglang pagsulpot ni Vander sa likuran ko. Gulat akong lumingon sa kanya at bahagya akong napa-atras dahil ang lapit ko pala sa kanya.“A-ah, wala naman. Okay lang wag ka nang mag-abala pa,” nakangiting sagot ko. Maya-maya lang ay bigla nitong pinagkrus ang kanyang mga braso habang nakatingin sa ‘kin. Agad namang kumunot ang aking noo at binigyan siya nang nagtatanong na tingin.“C’mon, Chelsea. Nasa bahay ko na ikaw nakatira. Kaya kung may gusto ka ay sabihin mo sa ‘kin,” magiliw nitong saad. Hindi ko naman maiwasang makaramdam ng hiya. Tinulungan na nga niya akong makaalis sa bahay na iyon, tapos ngayon ay aabalahin ko pa siya. “Okay lang talaga, Vander.” Sagot ko. Narinig ko ang malalim nitong pagbuntong hininga. Maya-maya pa ay may bigla nitong inilabas ang kanyang wallet. At gano'n na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang iabot niya sa ‘kin ang kanyang credit card. “Hindi ka abala sa ‘kin. Simula nang sumang-a
SIMULACHELSEA PASCUAL “Woi!! Nandito tayo para magsaya, hindi para magluksa!” sigaw sa 'kin ni Allie. Nasa isang beach kami ngayon, inimbitahan kami ng isa sa mga kakilala namin sa college. I'm standing on the beach, surrounded by the chaos of a Beachside Blowout Party. The sun beats down on my skin as I watch people dancing wildly to the music. Yung iba naman ay lasing na lasing at nakahiga na sa buhangin. While some of them are making out– na para bang sila lang ang taong nasa islang ‘to. “PDA, masyado,” pabulong kong saad sabay iwas ng tingin.“Hay0p! Nandito ka lang pala.”Boses iyon ng kaklase kong si Arnold. “Uminom ka! Nandito tayo para magsaya at maglasing. Isa pa engage ka na sa susunod na buwan kaya pagbigyan mo na kami,” pangungulit niya pa.“TAGAYAN NA YAN! “ sigaw ng dalawang kasama niyang si Naya at Jacob.“Ogag na tagay ‘to, gusto ata akong patayin sa dami,” reklamo sa isip ko.Napairap na lang din ako at kinuha ang baso na punong-puno ng alak, at diretsyo iyong t
PLAY WITH ME, CHELSEACHELSEA PASCUAL One month later "Bakit niyo ho ba ako pinipilit na magpakasal sa lalaking hindi ko kilala?" Nang masabi ko na ang mga salitang iyon ay padabog akong umupo sa aming sofa. Kakauwi ko lang galing sa school, at ito na kaagad ang bubungad sa 'kin. "Anak, kailangan natin itong gawin para sa ating business. Alam mo naman kung gaano kaimportante sa pamilya natin ang kumpanyang iyon," nangongonsensyang sagot sa akin ni mama. Maya-maya lang ay biglang sumulpot si papa at diretsyong umupo sa aking tabi. "Come on anak, engagement pa lang naman. Hindi kayo ikakasal kaagad," usal nito sa 'kin. Agad akong napabuntong hininga at mabilis na tumayo para makalayo sa kanila. Hindi ko alam at wala akong ideya kung bakit gano'n na lamang sila ka pursigido. At walang tigil akong kinokumbinsi sa bagay na alam naman nilang hindi ako sang-ayon. Ilang beses pa akong nakipag-talo sa kanila, pero kahit anong gawin ko ay hindi ko mabago ang kanilang desisyon.Sa labis
CHELSEA PASCUAL“Paano nga kung kilala niya talaga ako?” sa isip ko. Simula kasi kahapon at hanggang ngayon ay hindi pa rin nawala sa isip ko ang tungkol kay Vander. At mas lalong dumoble ang pangamba ko, dahil nagkaroon kami ng alitan ni Axel kagabi. Nang may makita akong kasambahay ay nilapitan ko para tanungin. "Nakauwi na po ba si Axel?" tanong ko sa isang house helper ng bahay. Umiling lang ito sa 'kin, at bilang pasasalamat ay ngumiti lang din ako. Buong magdamag akong naghintay sa kanya, para sana pag-usapan ang tungkol sa bagay na iyon.Hindi ko tuloy maiwasang sisihin ang sarili ko, dahil pakiramdam ko ay kasalanan ko naman talaga. ***Habang nasa kalagitnaan ako ng pagmumuni-muni ko ay narinig ko ang tunog ng sasakyan sa labas. Dali-dali kong inilapag ang hawak kong tasa sa lamesa, para salubungin si Axel. At ganun nalang ang pagkawala ng ngiti ko nang makita ko itong may kasamang babae. Naka-akbay siya dito at panay ang kanilang tawanan. Nang makita niya ako, ay mas l
CHELSEA PASCUAL Dinala ako ni Vander sa kanyang bahay. At agad niyang ginamot ang natamo kong sugat mula sa mga kamay ni Axel. Hindi ko maiwasang mailang dahil sa lapit ng aming mukha. Kitang-kita ko ang bawat pagkibot ng kanyang labi sa t'wing dumadapo ang hawak niyang cotton sa sugat ko. At kahit hindi siya magsalita ay nararamdaman kong galit talaga siya. Habang nakatitig ako sa kanya ay doon ko lang napansin kung gaano ka ganda ang hugis ng kanyang mukha. Mahaba ang kanyang pilik’mata, makapal at maganda ang pagkaka-ukit ng kanyang kilay. Matangos at sakto lang ang laki ng kanyang ilong na bumabagay sa hugis ng mukha niya, habang kasing pula naman ng mansanas ang kanyang labi. Alam kong gwapo siya, pero ibang level ang kagwapuhan niya kapag natitigan mo siya sa malapitan. Agad naputol ang pag-iisip ko nang muli bigla siyang nagsalita:"Stop moving. Mas lalo lang sasakit ito, dahil ang likot mo," pagsaway niya sa 'kin. Napalunok ako at hindi na nga gumalaw. Hindi niya talaga
CHELSEA PASCUAL“Is there anything you want me to buy for you?” biglang pagsulpot ni Vander sa likuran ko. Gulat akong lumingon sa kanya at bahagya akong napa-atras dahil ang lapit ko pala sa kanya.“A-ah, wala naman. Okay lang wag ka nang mag-abala pa,” nakangiting sagot ko. Maya-maya lang ay bigla nitong pinagkrus ang kanyang mga braso habang nakatingin sa ‘kin. Agad namang kumunot ang aking noo at binigyan siya nang nagtatanong na tingin.“C’mon, Chelsea. Nasa bahay ko na ikaw nakatira. Kaya kung may gusto ka ay sabihin mo sa ‘kin,” magiliw nitong saad. Hindi ko naman maiwasang makaramdam ng hiya. Tinulungan na nga niya akong makaalis sa bahay na iyon, tapos ngayon ay aabalahin ko pa siya. “Okay lang talaga, Vander.” Sagot ko. Narinig ko ang malalim nitong pagbuntong hininga. Maya-maya pa ay may bigla nitong inilabas ang kanyang wallet. At gano'n na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang iabot niya sa ‘kin ang kanyang credit card. “Hindi ka abala sa ‘kin. Simula nang sumang-a
CHELSEA PASCUAL Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang, naka-alis na ako sa bahay na iyon. Nahihirapan pa din akong irehistro sa utak kong malaya na ako at nandito na ako sa bahay ni Vander. Mga dalawang araw makalipas pagkatapos mangyari nang eksenang iyon ay nakatanggap ako ng tawag mula kay mommy. Galit na galit silang dalawa ni daddy ng maikwento ko sa kanila ang tungkol sa pananakit sa ‘kin ni Axel. At sobra silang na-disappoint, dahil hindi daw nila inakalang may gano'n ugali ang lalaki. At nang mabanggit ko ang tungkol sa amin ni Vander ay nagulat din sila, at sinabi nila na bibisitahin daw nila ako dito para makipag-usap kay Vander.Nang una ay nahihiya pa ako, dahil hindi naman ako sanay na lagi kaming magkasama. Mas doble ang laki ng bahay niya, kung ikukumpara sa bahay ni Axel. Mababait din ang mga kasambahay niya, maging ang mga driver at hardinero ay mababait din. Mahigit isang linggo na rin akong nandidito, at patuloy ko pa rin na sinasanay ang sarili kon
CHELSEA PASCUAL Kasalukuyan akong nasa hapag kainan, habang nasa harapan ko naman si Axel at tahimik na kumakain. Kahit ayaw ko siyang kasabay ay wala akong choice, kasi gutom na gutom na talaga ako. Kaya ang ginawa ko na lang ay binibilisan ko, nang sa gano'n ay makaalis na ako. "Slow down, Chelsea. Gano'n mo ba ka ayaw na makasabay akong kumain?" rinig kong asik niya. Hindi ko siya sinagot at itinuon lang ng husto ang aking atensyon sa pagkain na nasa aking pinggan. Wala akong balak na makipag-usap sa kanya, dahil alam kong magtatalo lang din kami.Hanggang sa matapos na ako ay tahimik akong tumayo at binitbit ang ginamit kong pinggan at hinatid iyon sa kusina. "Naku ma’am, dapat ay iniwan niyo na lang ho ito doon." Saad ni manang Lucy at agad na kinuha mula sa kamay ko ay pinggan. Nakangiti akong sinundan ito papasok sa loob ng kusina. Agad na bumungad sa akin ang iilang kasambahay na tahimik at kumakain sa loob. Maging ang mga personal driver ay naroon din. "Di ‘ba po may sa
CHELSEA PASCUAL Dinala ako ni Vander sa kanyang bahay. At agad niyang ginamot ang natamo kong sugat mula sa mga kamay ni Axel. Hindi ko maiwasang mailang dahil sa lapit ng aming mukha. Kitang-kita ko ang bawat pagkibot ng kanyang labi sa t'wing dumadapo ang hawak niyang cotton sa sugat ko. At kahit hindi siya magsalita ay nararamdaman kong galit talaga siya. Habang nakatitig ako sa kanya ay doon ko lang napansin kung gaano ka ganda ang hugis ng kanyang mukha. Mahaba ang kanyang pilik’mata, makapal at maganda ang pagkaka-ukit ng kanyang kilay. Matangos at sakto lang ang laki ng kanyang ilong na bumabagay sa hugis ng mukha niya, habang kasing pula naman ng mansanas ang kanyang labi. Alam kong gwapo siya, pero ibang level ang kagwapuhan niya kapag natitigan mo siya sa malapitan. Agad naputol ang pag-iisip ko nang muli bigla siyang nagsalita:"Stop moving. Mas lalo lang sasakit ito, dahil ang likot mo," pagsaway niya sa 'kin. Napalunok ako at hindi na nga gumalaw. Hindi niya talaga
CHELSEA PASCUAL“Paano nga kung kilala niya talaga ako?” sa isip ko. Simula kasi kahapon at hanggang ngayon ay hindi pa rin nawala sa isip ko ang tungkol kay Vander. At mas lalong dumoble ang pangamba ko, dahil nagkaroon kami ng alitan ni Axel kagabi. Nang may makita akong kasambahay ay nilapitan ko para tanungin. "Nakauwi na po ba si Axel?" tanong ko sa isang house helper ng bahay. Umiling lang ito sa 'kin, at bilang pasasalamat ay ngumiti lang din ako. Buong magdamag akong naghintay sa kanya, para sana pag-usapan ang tungkol sa bagay na iyon.Hindi ko tuloy maiwasang sisihin ang sarili ko, dahil pakiramdam ko ay kasalanan ko naman talaga. ***Habang nasa kalagitnaan ako ng pagmumuni-muni ko ay narinig ko ang tunog ng sasakyan sa labas. Dali-dali kong inilapag ang hawak kong tasa sa lamesa, para salubungin si Axel. At ganun nalang ang pagkawala ng ngiti ko nang makita ko itong may kasamang babae. Naka-akbay siya dito at panay ang kanilang tawanan. Nang makita niya ako, ay mas l
PLAY WITH ME, CHELSEACHELSEA PASCUAL One month later "Bakit niyo ho ba ako pinipilit na magpakasal sa lalaking hindi ko kilala?" Nang masabi ko na ang mga salitang iyon ay padabog akong umupo sa aming sofa. Kakauwi ko lang galing sa school, at ito na kaagad ang bubungad sa 'kin. "Anak, kailangan natin itong gawin para sa ating business. Alam mo naman kung gaano kaimportante sa pamilya natin ang kumpanyang iyon," nangongonsensyang sagot sa akin ni mama. Maya-maya lang ay biglang sumulpot si papa at diretsyong umupo sa aking tabi. "Come on anak, engagement pa lang naman. Hindi kayo ikakasal kaagad," usal nito sa 'kin. Agad akong napabuntong hininga at mabilis na tumayo para makalayo sa kanila. Hindi ko alam at wala akong ideya kung bakit gano'n na lamang sila ka pursigido. At walang tigil akong kinokumbinsi sa bagay na alam naman nilang hindi ako sang-ayon. Ilang beses pa akong nakipag-talo sa kanila, pero kahit anong gawin ko ay hindi ko mabago ang kanilang desisyon.Sa labis
SIMULACHELSEA PASCUAL “Woi!! Nandito tayo para magsaya, hindi para magluksa!” sigaw sa 'kin ni Allie. Nasa isang beach kami ngayon, inimbitahan kami ng isa sa mga kakilala namin sa college. I'm standing on the beach, surrounded by the chaos of a Beachside Blowout Party. The sun beats down on my skin as I watch people dancing wildly to the music. Yung iba naman ay lasing na lasing at nakahiga na sa buhangin. While some of them are making out– na para bang sila lang ang taong nasa islang ‘to. “PDA, masyado,” pabulong kong saad sabay iwas ng tingin.“Hay0p! Nandito ka lang pala.”Boses iyon ng kaklase kong si Arnold. “Uminom ka! Nandito tayo para magsaya at maglasing. Isa pa engage ka na sa susunod na buwan kaya pagbigyan mo na kami,” pangungulit niya pa.“TAGAYAN NA YAN! “ sigaw ng dalawang kasama niyang si Naya at Jacob.“Ogag na tagay ‘to, gusto ata akong patayin sa dami,” reklamo sa isip ko.Napairap na lang din ako at kinuha ang baso na punong-puno ng alak, at diretsyo iyong t