SIMULA
CHELSEA PASCUAL “Woi!! Nandito tayo para magsaya, hindi para magluksa!” sigaw sa 'kin ni Allie. Nasa isang beach kami ngayon, inimbitahan kami ng isa sa mga kakilala namin sa college. I'm standing on the beach, surrounded by the chaos of a Beachside Blowout Party. The sun beats down on my skin as I watch people dancing wildly to the music. Yung iba naman ay lasing na lasing at nakahiga na sa buhangin. While some of them are making out– na para bang sila lang ang taong nasa islang ‘to. “PDA, masyado,” pabulong kong saad sabay iwas ng tingin. “Hay0p! Nandito ka lang pala.” Boses iyon ng kaklase kong si Arnold. “Uminom ka! Nandito tayo para magsaya at maglasing. Isa pa engage ka na sa susunod na buwan kaya pagbigyan mo na kami,” pangungulit niya pa. “TAGAYAN NA YAN! “ sigaw ng dalawang kasama niyang si Naya at Jacob. “Ogag na tagay ‘to, gusto ata akong patayin sa dami,” reklamo sa isip ko. Napairap na lang din ako at kinuha ang baso na punong-puno ng alak, at diretsyo iyong tinungga. “WHEW, SHOT PUNO!” “LAKAS MO TALAGA, CHELSEA!” “TARAY!” Mayabang akong ngumisi sa kanila at muling sumenyas na tagayan ulit ako. Gusto ko lang maglasing, nang sa gano’n ay sandali kong makalimutan ang tungkol sa engagement. Hindi ko kasi alam kung ano ang dapat kung maramdaman. Kung magagalit ba ako o iiyak? Ayaw ko din namang suwayin ang mga magulang ko. At ang pagpapakasal sa taong hindi ko kailanman nakilala ay hindi talaga magandang ideya. “Pumunta ka na doon sa dancefloor. Baka swertihin ka at makasayaw mo iyong si Mr Rutledge,” bulong sa ‘kin ni Allie. Hindi ko na matandaan kung nakailang baso ako. Natagpuan ko na lang ang sarili kong sumasayaw sa gitna nang napakaraming tao. At sa bawat oras na lumilipas ay mas lalong lumakas ang tunog ng musika, at dahil doon ay dumoble din ang excitement na nararamdaman ko sa katawan. Ang tanging nasa isip ko lang ay gusto kong magsaya ngayong gabi, habang hawak ko pa ang buhay ko. I was in the middle of dancing wildly, when I felt someone's presence behind me. Kumawala ang pilyang ngisi sa labi ko at idiniin ang aking likuran sa katawan ng lalaki. I bit my lower lip when I heard him laughed in a sexy way. Maya-maya lang ay naramdaman ko ang kanyang mga kamay sa bewang ko. At sinasabayan ang bawat galaw ng katawan ko. “You're so sexy,” he whispered in a seductive way. Parang kiniliti ang katawan ko nang marinig ko ang kanyang boses. Dahil sa kyuryusidad na bumabalot sa utak ko ay unti-unti akong umikot paharap sa kanya. Agad na naningkit ang mga mata ko nang hindi ko makita nang maayos ang mukha niya. My vision was getting blurry, dahil siguro lasing na ako. Pero kahit gano’n pa man, masasabi kong gwapo ang lalaking nasa harapan ko ngayon. At siguradong-sigurado ako roon. Hindi pa nagkamali itong mga mata ko, kapag gwapo na ang pinag-uusapan. Ilang minuto ko siyang tinititigan, at kahit ni isang segundo ay wala akong pinalagpas. Hanggang sa namalayan ko na lang na kusa nitong inangat ang aking mga braso. At siya na mismo ang pumulupot niyon sa kanyang leeg. “Do you want to make out with me? biglang naibulalas ko. Kahit na medyo malabo ang paningin ko ay alam kong ngumisi siya sa sinabi ko. Then, he suddenly pulled me closer to him, at inilapit niya ang kanyang labi sa aking tenga. Napasinghap ako dahil sa kuryenteng biglang dumaloy sa buong sistema ko. My legs are shaking, because of the excitement. “I will gladly do it, baby,” pabulong niyang saad sa ‘kin. “Hindi naman masama ang ideyang naisip ko at gwapo rin naman siya kaya bawing-bawi,” sa isip ko. Wala sa sariling tumingkayad ako at inabot ang kanyang mga labi. Hindi ko alam kung bakit ko iyon ginawa, all I know is that I want to kiss him. My heart started racing, and I didn't expect to feel this way just from kissing him. I didn't know him. Basta-basta lang siyang sumulpot sa likuran ko habang sumasayaw ako. I went here to have fun, hindi para makipaghalikan sa isang lalaking hindi ko kilala. Yet, here I was, losing myself in a kiss with a man I'd just met. And to make things more complicated, I'm supposed to get engaged in a few weeks. Bahala na si Batman, I want to make out with him. Hindi na rin naman kami magkikita pagkatapos nito, kaya gora lang.PLAY WITH ME, CHELSEACHELSEA PASCUAL One month later "Bakit niyo ho ba ako pinipilit na magpakasal sa lalaking hindi ko kilala?" Nang masabi ko na ang mga salitang iyon ay padabog akong umupo sa aming sofa. Kakauwi ko lang galing sa school, at ito na kaagad ang bubungad sa 'kin. "Anak, kailangan natin itong gawin para sa ating business. Alam mo naman kung gaano kaimportante sa pamilya natin ang kumpanyang iyon," nangongonsensyang sagot sa akin ni mama. Maya-maya lang ay biglang sumulpot si papa at diretsyong umupo sa aking tabi. "Come on anak, engagement pa lang naman. Hindi kayo ikakasal kaagad," usal nito sa 'kin. Agad akong napabuntong hininga at mabilis na tumayo para makalayo sa kanila. Hindi ko alam at wala akong ideya kung bakit gano'n na lamang sila ka pursigido. At walang tigil akong kinokumbinsi sa bagay na alam naman nilang hindi ako sang-ayon. Ilang beses pa akong nakipag-talo sa kanila, pero kahit anong gawin ko ay hindi ko mabago ang kanilang desisyon.Sa labis
CHELSEA PASCUAL“Paano nga kung kilala niya talaga ako?” sa isip ko. Simula kasi kahapon at hanggang ngayon ay hindi pa rin nawala sa isip ko ang tungkol kay Vander. At mas lalong dumoble ang pangamba ko, dahil nagkaroon kami ng alitan ni Axel kagabi. Nang may makita akong kasambahay ay nilapitan ko para tanungin. "Nakauwi na po ba si Axel?" tanong ko sa isang house helper ng bahay. Umiling lang ito sa 'kin, at bilang pasasalamat ay ngumiti lang din ako. Buong magdamag akong naghintay sa kanya, para sana pag-usapan ang tungkol sa bagay na iyon.Hindi ko tuloy maiwasang sisihin ang sarili ko, dahil pakiramdam ko ay kasalanan ko naman talaga. ***Habang nasa kalagitnaan ako ng pagmumuni-muni ko ay narinig ko ang tunog ng sasakyan sa labas. Dali-dali kong inilapag ang hawak kong tasa sa lamesa, para salubungin si Axel. At ganun nalang ang pagkawala ng ngiti ko nang makita ko itong may kasamang babae. Naka-akbay siya dito at panay ang kanilang tawanan. Nang makita niya ako, ay mas l
CHELSEA PASCUAL Dinala ako ni Vander sa kanyang bahay. At agad niyang ginamot ang natamo kong sugat mula sa mga kamay ni Axel. Hindi ko maiwasang mailang dahil sa lapit ng aming mukha. Kitang-kita ko ang bawat pagkibot ng kanyang labi sa t'wing dumadapo ang hawak niyang cotton sa sugat ko. At kahit hindi siya magsalita ay nararamdaman kong galit talaga siya. Habang nakatitig ako sa kanya ay doon ko lang napansin kung gaano ka ganda ang hugis ng kanyang mukha. Mahaba ang kanyang pilik’mata, makapal at maganda ang pagkaka-ukit ng kanyang kilay. Matangos at sakto lang ang laki ng kanyang ilong na bumabagay sa hugis ng mukha niya, habang kasing pula naman ng mansanas ang kanyang labi. Alam kong gwapo siya, pero ibang level ang kagwapuhan niya kapag natitigan mo siya sa malapitan. Agad naputol ang pag-iisip ko nang muli bigla siyang nagsalita:"Stop moving. Mas lalo lang sasakit ito, dahil ang likot mo," pagsaway niya sa 'kin. Napalunok ako at hindi na nga gumalaw. Hindi niya talaga
CHELSEA PASCUAL Kasalukuyan akong nasa hapag kainan, habang nasa harapan ko naman si Axel at tahimik na kumakain. Kahit ayaw ko siyang kasabay ay wala akong choice, kasi gutom na gutom na talaga ako. Kaya ang ginawa ko na lang ay binibilisan ko, nang sa gano'n ay makaalis na ako. "Slow down, Chelsea. Gano'n mo ba ka ayaw na makasabay akong kumain?" rinig kong asik niya. Hindi ko siya sinagot at itinuon lang ng husto ang aking atensyon sa pagkain na nasa aking pinggan. Wala akong balak na makipag-usap sa kanya, dahil alam kong magtatalo lang din kami.Hanggang sa matapos na ako ay tahimik akong tumayo at binitbit ang ginamit kong pinggan at hinatid iyon sa kusina. "Naku ma’am, dapat ay iniwan niyo na lang ho ito doon." Saad ni manang Lucy at agad na kinuha mula sa kamay ko ay pinggan. Nakangiti akong sinundan ito papasok sa loob ng kusina. Agad na bumungad sa akin ang iilang kasambahay na tahimik at kumakain sa loob. Maging ang mga personal driver ay naroon din. "Di ‘ba po may sa
CHELSEA PASCUAL Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang, naka-alis na ako sa bahay na iyon. Nahihirapan pa din akong irehistro sa utak kong malaya na ako at nandito na ako sa bahay ni Vander. Mga dalawang araw makalipas pagkatapos mangyari nang eksenang iyon ay nakatanggap ako ng tawag mula kay mommy. Galit na galit silang dalawa ni daddy ng maikwento ko sa kanila ang tungkol sa pananakit sa ‘kin ni Axel. At sobra silang na-disappoint, dahil hindi daw nila inakalang may gano'n ugali ang lalaki. At nang mabanggit ko ang tungkol sa amin ni Vander ay nagulat din sila, at sinabi nila na bibisitahin daw nila ako dito para makipag-usap kay Vander.Nang una ay nahihiya pa ako, dahil hindi naman ako sanay na lagi kaming magkasama. Mas doble ang laki ng bahay niya, kung ikukumpara sa bahay ni Axel. Mababait din ang mga kasambahay niya, maging ang mga driver at hardinero ay mababait din. Mahigit isang linggo na rin akong nandidito, at patuloy ko pa rin na sinasanay ang sarili kon
CHELSEA PASCUAL“Is there anything you want me to buy for you?” biglang pagsulpot ni Vander sa likuran ko. Gulat akong lumingon sa kanya at bahagya akong napa-atras dahil ang lapit ko pala sa kanya.“A-ah, wala naman. Okay lang wag ka nang mag-abala pa,” nakangiting sagot ko. Maya-maya lang ay bigla nitong pinagkrus ang kanyang mga braso habang nakatingin sa ‘kin. Agad namang kumunot ang aking noo at binigyan siya nang nagtatanong na tingin.“C’mon, Chelsea. Nasa bahay ko na ikaw nakatira. Kaya kung may gusto ka ay sabihin mo sa ‘kin,” magiliw nitong saad. Hindi ko naman maiwasang makaramdam ng hiya. Tinulungan na nga niya akong makaalis sa bahay na iyon, tapos ngayon ay aabalahin ko pa siya. “Okay lang talaga, Vander.” Sagot ko. Narinig ko ang malalim nitong pagbuntong hininga. Maya-maya pa ay may bigla nitong inilabas ang kanyang wallet. At gano'n na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang iabot niya sa ‘kin ang kanyang credit card. “Hindi ka abala sa ‘kin. Simula nang sumang-a
CHELSEA PASCUAL“Is there anything you want me to buy for you?” biglang pagsulpot ni Vander sa likuran ko. Gulat akong lumingon sa kanya at bahagya akong napa-atras dahil ang lapit ko pala sa kanya.“A-ah, wala naman. Okay lang wag ka nang mag-abala pa,” nakangiting sagot ko. Maya-maya lang ay bigla nitong pinagkrus ang kanyang mga braso habang nakatingin sa ‘kin. Agad namang kumunot ang aking noo at binigyan siya nang nagtatanong na tingin.“C’mon, Chelsea. Nasa bahay ko na ikaw nakatira. Kaya kung may gusto ka ay sabihin mo sa ‘kin,” magiliw nitong saad. Hindi ko naman maiwasang makaramdam ng hiya. Tinulungan na nga niya akong makaalis sa bahay na iyon, tapos ngayon ay aabalahin ko pa siya. “Okay lang talaga, Vander.” Sagot ko. Narinig ko ang malalim nitong pagbuntong hininga. Maya-maya pa ay may bigla nitong inilabas ang kanyang wallet. At gano'n na lang ang panlalaki ng mga mata ko nang iabot niya sa ‘kin ang kanyang credit card. “Hindi ka abala sa ‘kin. Simula nang sumang-a
CHELSEA PASCUAL Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang, naka-alis na ako sa bahay na iyon. Nahihirapan pa din akong irehistro sa utak kong malaya na ako at nandito na ako sa bahay ni Vander. Mga dalawang araw makalipas pagkatapos mangyari nang eksenang iyon ay nakatanggap ako ng tawag mula kay mommy. Galit na galit silang dalawa ni daddy ng maikwento ko sa kanila ang tungkol sa pananakit sa ‘kin ni Axel. At sobra silang na-disappoint, dahil hindi daw nila inakalang may gano'n ugali ang lalaki. At nang mabanggit ko ang tungkol sa amin ni Vander ay nagulat din sila, at sinabi nila na bibisitahin daw nila ako dito para makipag-usap kay Vander.Nang una ay nahihiya pa ako, dahil hindi naman ako sanay na lagi kaming magkasama. Mas doble ang laki ng bahay niya, kung ikukumpara sa bahay ni Axel. Mababait din ang mga kasambahay niya, maging ang mga driver at hardinero ay mababait din. Mahigit isang linggo na rin akong nandidito, at patuloy ko pa rin na sinasanay ang sarili kon
CHELSEA PASCUAL Kasalukuyan akong nasa hapag kainan, habang nasa harapan ko naman si Axel at tahimik na kumakain. Kahit ayaw ko siyang kasabay ay wala akong choice, kasi gutom na gutom na talaga ako. Kaya ang ginawa ko na lang ay binibilisan ko, nang sa gano'n ay makaalis na ako. "Slow down, Chelsea. Gano'n mo ba ka ayaw na makasabay akong kumain?" rinig kong asik niya. Hindi ko siya sinagot at itinuon lang ng husto ang aking atensyon sa pagkain na nasa aking pinggan. Wala akong balak na makipag-usap sa kanya, dahil alam kong magtatalo lang din kami.Hanggang sa matapos na ako ay tahimik akong tumayo at binitbit ang ginamit kong pinggan at hinatid iyon sa kusina. "Naku ma’am, dapat ay iniwan niyo na lang ho ito doon." Saad ni manang Lucy at agad na kinuha mula sa kamay ko ay pinggan. Nakangiti akong sinundan ito papasok sa loob ng kusina. Agad na bumungad sa akin ang iilang kasambahay na tahimik at kumakain sa loob. Maging ang mga personal driver ay naroon din. "Di ‘ba po may sa
CHELSEA PASCUAL Dinala ako ni Vander sa kanyang bahay. At agad niyang ginamot ang natamo kong sugat mula sa mga kamay ni Axel. Hindi ko maiwasang mailang dahil sa lapit ng aming mukha. Kitang-kita ko ang bawat pagkibot ng kanyang labi sa t'wing dumadapo ang hawak niyang cotton sa sugat ko. At kahit hindi siya magsalita ay nararamdaman kong galit talaga siya. Habang nakatitig ako sa kanya ay doon ko lang napansin kung gaano ka ganda ang hugis ng kanyang mukha. Mahaba ang kanyang pilik’mata, makapal at maganda ang pagkaka-ukit ng kanyang kilay. Matangos at sakto lang ang laki ng kanyang ilong na bumabagay sa hugis ng mukha niya, habang kasing pula naman ng mansanas ang kanyang labi. Alam kong gwapo siya, pero ibang level ang kagwapuhan niya kapag natitigan mo siya sa malapitan. Agad naputol ang pag-iisip ko nang muli bigla siyang nagsalita:"Stop moving. Mas lalo lang sasakit ito, dahil ang likot mo," pagsaway niya sa 'kin. Napalunok ako at hindi na nga gumalaw. Hindi niya talaga
CHELSEA PASCUAL“Paano nga kung kilala niya talaga ako?” sa isip ko. Simula kasi kahapon at hanggang ngayon ay hindi pa rin nawala sa isip ko ang tungkol kay Vander. At mas lalong dumoble ang pangamba ko, dahil nagkaroon kami ng alitan ni Axel kagabi. Nang may makita akong kasambahay ay nilapitan ko para tanungin. "Nakauwi na po ba si Axel?" tanong ko sa isang house helper ng bahay. Umiling lang ito sa 'kin, at bilang pasasalamat ay ngumiti lang din ako. Buong magdamag akong naghintay sa kanya, para sana pag-usapan ang tungkol sa bagay na iyon.Hindi ko tuloy maiwasang sisihin ang sarili ko, dahil pakiramdam ko ay kasalanan ko naman talaga. ***Habang nasa kalagitnaan ako ng pagmumuni-muni ko ay narinig ko ang tunog ng sasakyan sa labas. Dali-dali kong inilapag ang hawak kong tasa sa lamesa, para salubungin si Axel. At ganun nalang ang pagkawala ng ngiti ko nang makita ko itong may kasamang babae. Naka-akbay siya dito at panay ang kanilang tawanan. Nang makita niya ako, ay mas l
PLAY WITH ME, CHELSEACHELSEA PASCUAL One month later "Bakit niyo ho ba ako pinipilit na magpakasal sa lalaking hindi ko kilala?" Nang masabi ko na ang mga salitang iyon ay padabog akong umupo sa aming sofa. Kakauwi ko lang galing sa school, at ito na kaagad ang bubungad sa 'kin. "Anak, kailangan natin itong gawin para sa ating business. Alam mo naman kung gaano kaimportante sa pamilya natin ang kumpanyang iyon," nangongonsensyang sagot sa akin ni mama. Maya-maya lang ay biglang sumulpot si papa at diretsyong umupo sa aking tabi. "Come on anak, engagement pa lang naman. Hindi kayo ikakasal kaagad," usal nito sa 'kin. Agad akong napabuntong hininga at mabilis na tumayo para makalayo sa kanila. Hindi ko alam at wala akong ideya kung bakit gano'n na lamang sila ka pursigido. At walang tigil akong kinokumbinsi sa bagay na alam naman nilang hindi ako sang-ayon. Ilang beses pa akong nakipag-talo sa kanila, pero kahit anong gawin ko ay hindi ko mabago ang kanilang desisyon.Sa labis
SIMULACHELSEA PASCUAL “Woi!! Nandito tayo para magsaya, hindi para magluksa!” sigaw sa 'kin ni Allie. Nasa isang beach kami ngayon, inimbitahan kami ng isa sa mga kakilala namin sa college. I'm standing on the beach, surrounded by the chaos of a Beachside Blowout Party. The sun beats down on my skin as I watch people dancing wildly to the music. Yung iba naman ay lasing na lasing at nakahiga na sa buhangin. While some of them are making out– na para bang sila lang ang taong nasa islang ‘to. “PDA, masyado,” pabulong kong saad sabay iwas ng tingin.“Hay0p! Nandito ka lang pala.”Boses iyon ng kaklase kong si Arnold. “Uminom ka! Nandito tayo para magsaya at maglasing. Isa pa engage ka na sa susunod na buwan kaya pagbigyan mo na kami,” pangungulit niya pa.“TAGAYAN NA YAN! “ sigaw ng dalawang kasama niyang si Naya at Jacob.“Ogag na tagay ‘to, gusto ata akong patayin sa dami,” reklamo sa isip ko.Napairap na lang din ako at kinuha ang baso na punong-puno ng alak, at diretsyo iyong t