Chapter 31

WMS#38 C31

PAUL VINCENT POV

“Hindi ba tayo magdadala nang mga tauhan?” tanong sa akin ni Diego.

“Hindi na, mas makakabuti kung tayong tatlo lang ang pupunta roon.”

“Sigurado ka bang naroon talaga ang kapatid mo?”

“Hindi ko alam. Pero malakas ang pakiramdam ko na naroon si Donie.”

“Bilisan n’yo na. mas maganda kung ganitong oras tayo pupunta.” Napatingin ako sa aking wristwatch at nakitang mag-alas dose na ng hating gabi.

“Para naman tayong mga aswang nito.” Natatawa kong wika habang nailing. Sinamaan ako nang tingin ni John John dahil sa sinabi ko.

“Malala na talaga ‘yang kaibigan mo,” natatawa ring wika sa kanya ni Diego.

“Tsk, akala mo ba naglalaro tayo Dude?” tanong sa akin ni John John.

“’Di naman kayo mabiro, tinatanggal ko lang naman ang kaba sa d*bdib n’yo!”

“Ul*l! anong akala mo sa akin?”

“Malamang tao!”

“Tsk, bilisan n’yo na.” Wika ni John John kaya sumakay na kami sa isang bangka. Hindi ko alam kung saan ito nakuha ni John John pero talagang maasahan siya. hindi rin ito di-