KABANATA 7

KABANATA 7

"Zinn dito."

Spruce is waving at me and smiling from ear to ear. 

"Sandali!" I chuckled.

Tinaas ko ang laylayan ng bestida'ng puti na suot ko dahil lagpas sa paa ko ang haba kaya nadudumihan. Avierry and Cazsey gave me some clothes to use at puro dress lahat. Nagustuhan ko naman lahat, I don't have any other choice anyways. 

Naglakad ako papalapit sa kanya bitbit ang  basket na walang laman. 

"Maganda'ng umaga Spruce, ang ganda naman ng tubo ng mga tanim mo." nakangiti'ng sabi ni Avierry.

I'm with Avi and Cazsey dahil niyaya nila ako kagabi na manguha ng ubas na gagawing alak. 

"Salamat Avi, ngapala maganda'ng umaga sa inyo." saad naman ni Spruce at nagpatuloy sa ginagawa.

Bahagya kong nilibot ang paningin ko sa paligid para mag obserba. Sobra'ng ganda dito—— malawak at marami'ng pananim na nasa paligid. 

"Sipag talaga." I mumbled as I gaze at him and gave him a smile.

"Kailangan nati'ng sipagan, ikaw Zinn dapat magsipag ka din, matakaw ka pa naman." tumatawa'ng sabi ni Spruce.

Bigla'ng pumasok sa isip ko ang katakawan ko kahapon. Gosh nakakahiya pero sobra'ng gutom ko lang talaga ako that time so nevermind. Umiwas ako ng tingin sa kanya dahil sa hiya na nararamdaman ko. 

"Hoy hindi naman ah, sadya'ng gutom na gutom lang ako kahapon." Pagtatanggol ko sa sarili.

Tumawa lang sila. Humakbang ako papunta sa kinatatayuan ni Spruce. I don't know why but I feel comfortable with this guy already. Ang saya niya'ng kasama at hindi hindi mahirap makagaanan ng loob.

I also become friends with Avierry and Cazsey, mabait din sila pareho though madalas tahimik si Cazsey but I know mabait sila'ng dalawa which is the reason why hindi din ako nahirapan na makagaanan din sila ng loob. 

"Tara na nga, manguha na tayo ng prutas." saad ni Avierry at nagsimula'ng maglakad. 

Siguro close na talaga sila dati pa kasi para'ng magkakilala na talaga sila. But Cazsey is different, para'ng ang tahimik niya tapos minsan lang nagsasalita.

"Saan tayo mangunguha?" I innocently asked.

"Doon tayo sa taniman ng ubas para nakagawa tayo ng Alak pagkatapos na kakailanganin sa pagpupulong." baling sa akin ni Avi. 

"You mean wine? Gagawa tayo ng wine na gawa sa ubas by ourselves? This would be fun." I exclaimed. 

"Yes po, opo." Avierry chuckled.

Naglakad na kami papunta sa taniman ng ubas na sobra'ng lapad. This place is amazing, para talaga'ng Paraiso dito. .

"Sandali sasama ako sa inyo." saad ni Spruce at tumakbo papunta sa amin. I turn around to gaze at him and he's running fast HAHA.

Pumunta kami sa malapit sa ubasan and I was amazed of what welcomed us. A lot of grapes hanging around that looks delicious. Nakakataman shit! 

I immediately picked it out. Sobra'ng satisfying mamitas ng grapes. It's my first time doing this. "Woah this is so satisfying". I exclaimed.

Spruced laughed and slowly moved in."Sarap sa feeling diba?" 

I just noded and smiled."Oo sobra."

Pumitas ulit ako ng isa pa'ng tumpok ng grapes at nilagay sa Basket ko. 

"pwede ba'ng kumain?" I seriously asked kasi gusto'ng gusto ko'ng kumain. Kanina ko pa talaga gusto'ng kumain dahil sobrang ganda tignan ng mga grapes sa paligid. Sigurado ako masarap 'to lalo na't freshly picked.

"Sige lang, kung gusto mo'ng kumain huwag ka'ng mahihiya." Avierry said the smiled at me. 

Nagpatuloy lang kami sa pamimitas ng Ubas at puno'ng puno na ang basket ko. Spruce started cracking Jokes. He's very funny, ang cute pa niya dahil para'ng one of the girls din siya, I'm not saying na bakla siya it's just that kapag kasama namin siya hindi ko talaga na iisip na lalaki siya. 

Nagsitawanan kami dahil sa mga biro ni Spruce, he's hilarious.

"Ayt nakaka pagod pala mamitas." I mumbled then sat in the grass. 

Umupo ako at nilapag ang basket na hawak ko sa lupa, sobra'ng bigat niya promise. I picked out some and put it on my mouth. 

I sighed and look up. Tinignan ko si Spruce at Avierry na laglalakad palapit sa akin. 

"Napagod ka ba?" Spruce asked then sat beside me.

Umupo si Spruce sa kanan ko at sa kaliwa naman si Avierry."Medyu but that was satisfafying so... nevermind" 

We all laughed ourselves out. I know it's kinda exhausting but I really enjoyed it. When the silence bind us I roam my eyes around.

Habang nililibot ko ang paningin sa paligid I saw Cazsey, nasa ubasan parin siya. He seem different from Avierry, para'ng napakatamik niya'ng tao. Since I first saw her, I rarely saw her smile and socializing with us, even with Spruce.

"Tahimik ba talaga'ng tao si Cazsey?" I curiously asked the two of them without actually throwing them a glance.

I am still looking at Cazsey doing her stuff and minding her own self na para'ng may sarili siya'ng mundo. 

"Ganyan talaga siya sa mga tao'ng hindi pa niya masyado'ng kilala, she's a bit antisocial." Avierry stated with authority.

"Matagal na kayo'ng magkaibigan?" I asked again and glance at her.

"Not exactly, I just met her here at Paraiso de Inferno, siya ang una ko'ng naging kaibigan dito when I entered this place pero mas nauna siya sa akin dito." Avierry explained.

"Oh okay, how about you Spruce?" saad ko at binalingan si Spruce na nangunguha ng bato at tinatapon sa damuhan.

He immediately look at me. "Ha? Ano'ng ako?" 

Ayt lutang, hindi pala siya nakikinig sa akin? "I am asking about Cazsey, how and when did you know her?" I repeated.

"Hmm Cazsey? For me she's kinda weird and different when I first saw her. Sobra niya'ng tahimik na tao, minsan mo lang nakikita'ng magsalita o ngumiti but she's nice if you already know her. Nakilala ko siya when I first entered this place." Spruce seriously said and continued doing his stuff.

Tinignan ko si Cazsey na nakatalikod lang sa amin, siguro mahiyain siya or she's antisocial like what Avierry said earlier.

"I thi—" 

I was about to talk but Cazsey turned around and look at us, the moment she noticed we are looking at her she immediately look down, para'ng nahihiya siya. 

Naglakad siya papunta sa amin bitbit ang dala niya'ng basket. 

Nang makalapit siya huminto siya sa harapan ko at nilapag ang hawak na basket. The silence bind us again. 

"Hi Cazsey!" I uttered then genuinely smiled. She just noded and look down again.

Makalipas ang ilang segundo, tumayo si Spruce at inayos ang sarili niya."Let's go guys, gagawa pa tayo ng wine kaya bilisan natin." 

Tumingala ako kay Spruce at tumayo na din, I grabbed my basket. "Tara!"

Naglakad na si Spruce Kaya tumayo na din si Avierry. Sumunod kami kay Spruce bitbit ang mga basket namin. 

Nasa unahan si Spruce, nasa likod niya kami ni Avierry na sabay maglakad at sa likod naman namin si Cazsey na nakayuko lang. 

Naglakad lang kami, bigla ko'ng napansin na wala nang nakasunod sa amin kaya lumingon ako. "Cazsey" I uttered.

Dahil sa sinabi ko huminto din si Avierry at si Spruce. Lumingon-lingon ako sa paligid para hanapin siya...

Bigla ko siya'ng nakita na naglalakad pabalik patungo sa kakahoyan sa likod ng ubasan. She's walking continuously as if hindi niya kami nakasama kanina at hindi manlang siya nagpaalam na babalik.

Bigla akong hinawakan ni Avierry sa balikat. "Hayaan mo na lang siya Zinn, baka may naiwan." Spruce uttered.

"Siguro nga." I said then continued walking.

Habang naglalakad kami bigla ako'ng napalingon dahil pakiramdam ko may dumaan sa gilid namin, I saw it on my peripheral vision. 

Bigla ako'ng lumingon and I saw someone walking towards a tree. That guy was the same guy I saw earlier at the forest and the guy in the castle. 

What is he doing here? Akala ko ba tinapon na nila ako dito sa sinasabi nila'ng Bahay tambakan?

Bigla ako'ng huminto kaya huminto din si Avierry."Ano'ng problema Zinn?" She asked.

I look at her and shook my head."Nothing."

"Guys tara na!" 

We turn around to see Spruce shouting. Malayo na ang agwat namin sa kanya, he's waving his hands on us. Naglakad na din si Avierry dahil nakita niya na malayo na si Spruce.

"Tara na Zinn." Avierry uttered.

Tinignan ko ulit ang lalaki and I can still see him walking away. 

"Mauna na muna kayo Avi, may titignan lang ako sa kakahoyan." I said.

Kumunot ang noo ni Avi. "Ano'ng gagawin mo?" 

"Mauna ka nalang muna, pakidala naman kay Spruce nito." I mumbled then hand her my basket.

Nagtaka pa siya pero wala naman siya'ng nagawa kaya tumango nalang siya, she then mouthed a 'yes'. 

'Di kalaunan ay tinanggap nya ang basket pero halata ko ang pagdadalawang isip sa mga mata niya. I just smile at her as he continue walking forward towards Spruce.

Naglakad nalang ulit ako pabalik. I can still see the guy walking away. Sinundan ko kung saan papunta ang lalaki at binilisan ko pa na maglakad para maabutan ko siya.

He's walking slowly kaya sigurado ako na hindi ako mahihirapan na habulin siya.

"HEY!" I shouted.

He turn around and glance at me then continued walking as if he saw nothing. Kumunot ang noo ko, did he just ignored me? 

Bigla siya'ng lumiko papunta sa malaki'ng puno kaya mas lalo ko pa'ng binilisan para maabutan ko siya. Ilang segundo pa bigla siya'ng nawala na siya sa paningin ko. 

Hingal na hingal ako nang makarating ako sa harap ng puno. This place is kinda weird, may malaki'ng kahoy dito na hindi ko alam kung ano pero sobra'ng laki niya na para'ng marami'ng ugat na mamaki. Sa ilalim maraming tuyo'ng dahon na naka kalat.

I slowly walked towards the tree to look for that guy. Paunti-unti ko'ng hinawi ang mga dahon na nasa gilid ko. Tinignan ko kung ano ang likod ng puno para tignan pero wala'ng tao. 

"Are you there?" I uttered. 

Nilibot ko ang paningin ko sa paligid. Sobra'ng tahimik dito at ang naririnig ko lan ang ay ang huni ng ibon at ang kaluskus ng mga dahon na hinihipan ng hangin. 

Wala na talaga dito ang lalaki, bakit ang bilis niya yata'ng nawala? 

Ayt kailangan ko siya'ng makausap dahil sigurado ako'ng alam niya kung paano makakaalis dito dahil nakita ko siya before sa entrance ng gubat at nakausap ko pa siya. 

Bigla ako'ng bumalik sa realidad nang nakarinig ako ng yapak mula sa likod ng puno. He might be hiding there. 

Naglakad ako sa gilid ng puno at paunti-unting sinilip.

Napa atras ako nang bigla'ng bumungad sa akin ang isa'ng malaki at kulay itim na Ibon at sobra'ng pula ng mata na para'ng nag-aapoy. Gosh this bird startled me.

"Fuck this bird!" I madly said.

I sighed and turned back, uuwi nalang ako sa Servants Quarter wala na yata dito ang lalaki'ng yun.

I started walking when I felt like someone is with me so I stopped. Tumalikod ako para tignan kung may tao ba but I saw no one. 

Bahagya kong nilibot ang paningin ko sa paligid para siguruhin na wala'ng sumusunod sa akin pero wala talaga. Sadyang ang ako lang ang mag-iisa'ng tao dito. 

"May tao ba dito?" I mumbled.

Hindi ako gumalaw nang naramdaman ko'ng may kung ano sa likod ko. I roam my eyes around to observe without moving my body. 

Naramdaman ko ang yapak ng paa na papalapit sa akin, I pretended unaware of that and stand still.

Nang naramdaman ko'ng malapit na sa akin ang yapak I prepared myself. I know someone is going to attack me from behind.

While preparing myself if ever someone would attack me, bigla'ng may humawak sa balikat ko kaya hinawakan ko ang kamay at inikot patalikod para makaharap kung sino man 'yun. Hindi ko na hinintay na makaganti siya at sinipa ko sa tiyan without letting go of his hands na dahilan para mapaluhod siya.

Mabilis akong lumingon at nagulat ako sa bumungad sa akin. "Ikaw?"