KABANATA 12
"Masyadong ka'ng maganda to be a punching bag." he Chuckled that confused me, wtf did he just say? Marunong siya mag english? "Mas bagay sayong maging asawa ko." he added.
Dahil sa sinabi siya para akong may katabing multo na biglang nagsitayuan lahat ng balahibo ko sa katawan. Siya, magiging asawa ko? For pite's sake, no! That's cringe asf!
"HELL NO, ASSHOLE!" I uttered.
Biglang tumikhim si Fetisha kaya tumingin ako sa kanya at nakita kong kinakausap niya ang isa sa mga kawal. Inikot ko pa ang paningin ko at ngayon ko lang naalala na halos lahat ng tao nakatingin sa amin.
Naglakad si Fetisha palapit sa amin at masama ang tingin niya sa akin. Bumulong siya kay Stygian sa malanding paraan, wala akong narinig dahil mahina ang bosis niya pero tumango lang si Stygian.
Tumalikod na si Fetisha at naunang naglakad papalayo. Naramdaman ko nalang na binitawan na ako ni Stygian at inayos niya ang sarili niya kaya tumayo na din ako ng tuwid at inayos ang sarili ko.
"Hindi pa tayo tapos" saad ko at inirapan ko lang siya.
Nakita kong ngumiti siya at marahan akong nilapitan. "You want more, darling?"
Hindi ako nakapagsalita sa sinabi niya, all this time marunong siyang mag english? Tinignan ko lang siya sa likod habang naglalakad papalayo papunta sa deriksyon ni Fetisha.
"PAUMANHIN NGUNIT KAILANGAN NA NAMING UMALIS, ANG LABANAN AY DITO NA MATATAPOS WALANG TALO O PANALO." Fetisha announced. "at ikaw, Lumapit ka dito." dagdag pa siya sabay baling sa akin.
I walked towards them, tumayo ako sa harap ni Fetisha at tinignan siya ng masama gayun din sa lalaking nasa harap niya.
"Nais kong ihanda mo ang iyong sarili kung sakali man na maitutuloy pa ang laban. Huwag mong kalimutan ang sampong ligaw na hayop, babalik ako dito bukas ng hapon." saad niya at tumalikod na.
Dumaan sa harap ko si Stygian at nginitian ako ng nakakaasar. I raised my middle finger towards him at binato ko siya ng maliit na sanga ng kahoy sa likod.
Bigla akong nahilo at nakaramdam ng panghihina, I felt like I want to vomit. Pinikit ko ang mata ko para subukang pakalmahin ang sarili ko nang biglang umikot ang paningin ko at ang parang nanghina ako bigla.
Dahil na rin sa pagod sa haba ng araw ko ay bumagsak ang katawan ko sa lupa. Pakiramdam ko walang lakas ang tuhod ko ngayon, nakita kong Lumapit sa akin si Spruce at Avierry, bago tuluyang pumikit ang mga mata ko ay may nakita akong lalaki na nasa likod nila at nakatingin sa akin. I can't help myself but to collapse due to fatigue.
"Brazinn? B-Brazi—" before I know, my surroundings went black.
__________________FF______________________
"Zinn? B-Brazinn?" I heard someone creaming my name, it's voice seem hopeless.
"Seniorita Zinn? Nadito ba kayo?" another cream disturbed my sleep.
Bumalikwas ako dahil sa naririnig, was that Zach and Czar? I badly tried to move my hand bad I can't.
"Z-zach?" saad ko pero walang bosis na lumalabas mula sa bibig ko.
Sinubukan Kong gumalaw para tawagin si Zach pero hindi ko magawa, kahit ang pagmulat ng mata ko hindi ko magawa. Kahit nakapikit ay may nakikita ako'ng ikaw na umaagaw ng atensyon ko.
Nagtaka ako dahil kakaiba ang nararamdaman ko ngayun, parang baliktad ang mundo at nahihirapan akong magahinga.
Buong lakas kong sinubukan na buksan ang kaliwa kong mata, paunti-unti ay nakita ko na ang paligid at ang ilaw ay tuluyan ko nang naninag kung saan nanggagaling.
Sinundan ko ng tingin ang ilaw at may nakita akong dalawang lalaki na hindi ko masyadong maaninag dahil malabo at nakabaligtad. Inikot ko ang paningin ko at napagtanto kong nasa ilalim ako ng puno habang nakagapos at bitin aptiwarik. Naramdaman ko ang sakit sa paa ko'ng nakatali at ang pagbigat ng ulo ko dahil baliktad ang posisyon ko.
"Zach… nandito ako!" sigaw ko pero wala paring bosis na lumalabas.
Nakita ko silang naglalakad palapit sa akin kaya nagkaroon ako ng pag-asa na maligtas nila ako.
"Zach!! ZACH, CZAR NANDITO AKO." Sigaw ko ulit para mapansin nila ako pero wala parin akong bosis.
"Zach… Wala siya dito" saad ni Czar at tinignan si Zach.
Umiling si Zach. "No hanggang hindi natin siya nahahanap hindi tayo aalis dito”,saad ni Zach at nagpatuloy sa paghahanap.
"Zach, gabi na at delikado na dito, bukas nalang ulit."
Umiling si Zach at sumama kay Czar na umalis palayo. Dahil sa ginawa nila, nawalan ako ng pag-asa.
"ZACH! NANDITO AKO! CZAR TULUNGAN NIYO AKO !" paulit-ulit akong sumigaw pero hindi nila ako marinig dahil walang bosis na lumalabas sa bibig ko.
Hindi na ako makahinga at halos maubos na ang bosis ko sa kakasigaw. Hingal na hingal ako habang sinusubukang labanan ang pagod na nararamdaman, tuluyan na akong nawalan ng lakas at tuluyang nawala ang liwanang na nakikita ko.
Sukong-suko na ako nang makakita ulit ako ng kakaibang uri ng ilaw mula sa harapan ko at may nakita akong anino.
"BRAZINN? B-BRAZINN!"
Bigla akong napasinghap ng hangin dahil pakiramdam ko huling hininga ko na iyon.
Bumungad sa aki Ang isang lalaking nakaupo sa harap pero hindi ko maaninag dahil madilim.
Mahigpit siyang niyakap at sumobsob ako sa balikat niya, hindi ko nalang namalayan na tumutulo na ang luha ko dahil halo-halo ang nararamdaman ko ngayon.
Sobrang bigat ng d****b ko at hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko, I badly wanna go home. Kasabay ng pag-agos ng luha ko ang pag hikbi ko sa balikat niya. I don't know how to get rid of this but all I wanted to do is to go home.
"Pakiusap ilayo mo ako dito… pakiusap! Gusto ko nang umuwi, p-pakiusap i-ilayo niyo na ako d-dito, Utang na loob." saad ko at halos maubusan na ako ng hangin dahil sa sobrang bigat ng nararamdaman ko.
"Shhhh tahan na mahal, Shhhh it'll be okay"
Mas lalo'ng humigpit ang pagkakayakap ko sa kanya, habang hinihimas niya ang likod ko para patahanin ako mas lalo lang ako'ng naiiyak.
"Let me sing a song for you para makatulog ka na ulit."
Hmmm hmmm hmmmmm~~
Kung tayo ay matanda na
Sana ay hindi tayo magbago
kailan man, nasaan ma'y ito ang pangarap ko~~
Ramdam ko ang pamumungay ng mga mata ko dahil sa pagod at antok. It's more easy for me to fall asleep when I cried Lalo na pag mag kanta akong naririnig. Ang bosis nya ay parang hinihele ako, it sounds good.
makuha mo pa kayang,~
ako'y h****n at yakapin~~
Hmmmm hmmmmm~
Hanggang sa pag tanda natin,
nagtatanong lang sayo
ako pa kaya'y iibigin mo
kung maputi na ang buhok ko~
Hindi ko nalang namalayan ang sarili ko na umiiyak at tuluyan nang bumagsak ang katawa ko. The next thing I know, I'm already laying on the bed.
Naramdaman ko ang malambot na kamay na pumahid sa mata ko, hindi ko na minulat ang mata ko dahil wala na akong lakas.
Naramdaman ko nalang ang mainit na kumot na yumakap sa katawan ko at ang malambot na bagay na dumampi sa noo ko.
Dahil bigla kong naramdaman ang yapak na palayo sa akin, marahan kong binuksan ang mata ko at bumungad sa akin ang anino ng isang lalaking naglalakad at ang sunod na nangyari ay ang pagsarado ng pinto.
Hindi ko na namalayan ang sunod na nangyari dahil ang buong paligid ay dumilim na.
——FF————
Nagising ako dahil sa sikat ng araw na tumatama sa mukha ko. I gulp as I felt the pain in my face.
Marahan kong hinawaka ang masakit na bahagi ng mukha ko nang bigla akong napangiwi. Naalala ko na nasuntok pala ito ng walang hiyang lalaki'ng 'yun.
I was about to get up when I felt something inside me, parang sobrang bigat ng pakiramdam ko ngayon.
Biglang kong naalala ang napanaginipan ko kagabi. Teka? May lalaki akong kausap kagabi at kinantahan pa niya ako, ano ngaba yun?
I tried to Hmm the song because it seems familiar to me nang bigla akong nakaramdam ng gutom, hindi nga pala ako kumain kagabi.
Tumingin ako sa gilid ng higaan ko at may nakita akong plato na may nakalagay na pagkain at basong may laman na inumin. Binasa ko ang nakasulat dito; eat me, Drink me?
May nakita akong note na naka patong sa mesa na may nakasulat so I read it.
Hi Zinn, magpahinga ka muna diyan at kumain ka, inumin mo ang nasa baso dahil gamot 'yan sa sinat, kami munang bahalang manghuli ng ligaw na hayop, kumain ka dahil hindi ka nakakain kagabi."
—Spruce
Ngumiti ako dahil sa nabasa, how thoughtful of Spruce to prepare a meal and a herbal medicine for me.
I take the food and eat it, it's a kind of bread I think and then fruits and veggies. I drink the juice, it looks delicious like a smoothie. I sip a little and I almost vomit because of its taste. Wtf was that?
Gosh bakit ang pangit ng lasa? Pero dahil mabait akong bata at gusto kong gumaling agad, I covered my nose and drank it out..
Kahit nasusuka, kumain nalang ako ng prutas.
I didn't get up yet dahil medyu mabigat pa ang pakiramdam ko. Dahil bored ako, naisip kong lapitan ulit ang Cabinet na may skeleton sa loob.
When I was about to open it biglang may kumalabog sa labas ng room kaya sinilip ko ang bintanang gawa sa kahoy, I heard some foot steps Kaya kumunot ang noo ko.
"Hello? May tao ba diyan?" I said.
Wala naman akong nakikitang tao dito pero nakita ko sila Cazsey, Avierry at Spruce na papunta dito at may dalang itim na baboy kaya bumalik nalang ako sa higaan at nagkumot as if I didn't wake up yet.
"Hays nakakapagod" saad ni Cazsey at binagsak ang sarili sa higaan.
"Oo nga eh, nakakapagod tapos isa lang nakuha natin" saad naman ni Avierry habang nag-aayos ng gamit.
Nakikinig lang ako habang nagtutulog-tulugan, hindi ko muna binuksan ang mga mata ko.
Hinintay ko na magsalita din si Spruce pero wala, ilang sandali pa naramdaman ko nalang na may umupo sa tabi ng Higaan ko at may umayos sa kumot ko kaya bigla kong naalala na may gumawa din nito kagabi sa akin.
Naramdaman ko ang malambot na kamay sa noo ko. "Medyu mainit pa siya, siguro masyado siyang napagod kahapon."
Dahil sa sinabi niya, paunti-unti akong gumalaw at binuksan ang mga mata ko.
Bumungad sa akin si Spruce na may hawak na plangganang may laman na tubig at bimpo.
"HHHMMMMMM"
Tinignan ko si Spruce na seryuso sa ginagawa, hindi niya ako napansin kaya bahagya akong bumangon dahilan para napatingin siya.
"Zinn? Ayos na ba ang pakiramdam mo?" Nag-aalala niya'ng saad habang inaalalayan ako na bumangon.
I smiled to him. "Okay na ako Spruce, baka mamaya pwede na akong magsimulang manghuli na ligaw na hayop para kay Fetisha" I said.
Umiling siya at tumayo. "No, baka mabinat ka, kami nalang muna ang manghuhuli"
"Hindi ako na, ano ka ba nakapahinga na ako ng matagal kaya ayos na ako, nakainom, na din ako ng gamot."
Nakita ko ang pagsang-ayon sa mukha niya kaya ngumiti ako."Sige walang problema, sasamahan ka namin mamaya."
Tumayo siya at pinatong ang planggana sa mesa, kinuha niya na din ang pinggan at baso.
He's very caring para din siyang si Zach, palagi akong inaalagaan na parang kapatid.
Tatalikod na sana si Spruce nang bigla ko siyang mahigpit na hinawakan.
"Spruce… ikaw ba ang gumawa ng gamot na 'yan?" seryoso kong tanong.
Kumunot ang noo niya at tumingin sa akin. " Hmm yup, why?" saad nito.
"Next time 'wag mo nalang akong gawan ng gamot" nakita ko ang pagtataka sa mukha niya ganun din kay Avierry at Cazsey. "Gosh ang pangit ng lasa, halos isuka ko pati lamang-loob ko, lasang lupa." dagdag ko pa sa maarting paraan.
Ang buong sulok ng room ay napuno ng tawanan naming tatlo. "Thankyou nga pala guys ah… you're the best talaga."
KABANATA 13Tumango lang silang tatlo at nagkwentuhan na kami. Kahit may part sa akin na malungkot parin dahil sa panaginip ko, I still feel the love from them. Kahit wala sila Zach at Mom, I felt like I'm still complete.Hindi na namin napansin ang oras at hindi kalaunan ay tinawag kami ni Tiya Brenda na kumain. Nagulat kami dahil ngayon lang nila kami niyaya dahil kadalasan ay kami-kami lang din ang magkasamang kumakain.Si Tiya Brenda ang kanang kamay ni Donya Allura ayun sa sinabi sa akin ni Spruce. Sinamahan niya kami na para sumabay na kami sa kanila na kumain dahil magkakaron daw ng pagpupulong pagkatapos.Habang naglalakad kami papunta sa loob ay napansin ko ang mga matang nakatingin sa amin. I was confuse kaya kumunot ang noo ko, pagpasok palang namin sa pinto sinalubong na agad kami ng dalawang magagandang babae na malapad ang ngiti na nakatingin sa amin.&nbs
Chapter 14Kahit hindi ko gustong magsasalita habang kumakain ay hindi ko nalang namalayan ang sarili ko dahil sa sinabi ni Ginang Allura.“Paano mo nalaman ang tungkol sa Sigbin Ija, diba bago ka lang dito?”Halata ang pagtataka sa mukha ni Donya Allura habang tinatanong ako. Bigla kong naisip na siguro hindi nila inaasahan na alam ko ang tungkol 'don dahil ilang araw palang ako dito.“Oo nga Brazinn, paano mo nalaman ang tungkol sa Sigbin?” dagdag pa ni Avierry.Habang nag-iisip ng sasabihin ay nagkunwari akong may nginunguya sa loob ng bibig ko.“Hmm Naba—”Magsasalita na sana ako nang biglang sumabad si Spruce...“Naikwento ko kanya ang tungkol doon, kagabi bago siya matulog ay tinanong niya ako tungkol doon at kung bakit kinakailangan ni Fetisha na
KABANATA 15SOMEONE'S POVSobra akong nag-aalala sa kanya kanina nang makita ko siyang himatayin at bumagsak sa lupa.Maingat akong naglalakad papunta sa Room nina Brazinn. It's kinda late already.I know it's kinda weird but this was the only way I know to visit Brazinn and check her if she's okay without anyone knowing.She need me tonight.I badly wanna talk to her more than just a friend, I wanna confess to her.Kaswal lang ako na naglalakad patungo sa room nila para kung sakali man na may makakita sa akin, hindi maghihinala.Sobrang tahimik ngayon ng paligid at ang tangi ko lang naririnig ay ang ungol ng aso at ang huni ng mga Ibon.Patuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa hindi ko nalang namalayan na nasa harap na ako ng room nila.N
KABANATA 16BRAZINN'S POV“Tara na habang maaga pa”, saad ko at inangat ang bag na may lamang gamit para sa pangangaso.“Tara!” agad naman na sumagot si Spruce.Tumayo na ako at nagsimulang humakbang papunta sa pinto ng room namin. We're currently here in the stockroom of Servant Quarters. Donya Allura offered us to use everything we will be needing. Maraming mga gamit dito na ayun kay Donya Allura, gamit ng mga kawal para sa digmaan.Karamihan dito ay mga ispada, sibat at Pana. Hindi man ako marunong ng mga ito pero nagdala ako ng ispada, Pana at sibat na gagamitin kung sakali man na may umatake sa amin sa loob ng gubat ayun sa sabi ni Donya Allura.FLASHBACK“Kung sakali man, mag-ingat kayo sa loob ng gubat sapagkat may nagbabantay doon na galing sa ibang Hanay. Nagiging mahigpit sila sa g
KABANATA 17Hindi ko namalayan ang pagtayo ni Spruce nang narinig niya ang kaluskos ng dahon mula sa lugar na may kumalabog kanina.Pigil-hininga ko itong sinundan ng tingin and to my surprise bumungad sa akin ang tatlong baboy ramo. Nakita kong gumalaw si Cazsey at Spruce, pomusisyon sila at nagbabadyang tirahin ito. Si Cazsey ay sibat ang gamit habang si Spruce naman ay pana.Tinitigan ko sila bago binalik ang tingin sa mga baboy ramo na naglalakad. Tatlo sila and I know kapag pinana at sinibat yan ni Spruce at Cazsey dalawa lang ang tatamaan at makatakas ang isa. I need to do something.Nakita kong lumingon si Spruce kay Cazsey kaya palihim kong inayos ang arrow ng pana ko. Ilang sandali pa ay pinosisyon na ni Spruce ang pana at sinisinta ang target, ganun din ang ginawa ko.Tinaas ni Spruce ang kamay niya at nagbilang ng tatlo gamit ang mga daliri 
KABANATA 18Czar’s POV“Manok lang pala” saad ko bago kinamot ang ulo.Nasaan na ba ’yong si Señorita Brazinn, lagot talaga ako kay Señora Teresa pag tumakas ‘yong apo niya na yun. Bawal pa naman siyang lumabas ng mag-isa. Hay nako.Tumalikod nalang ako at nagsimulang humakbang pabalik sa bahay nang bigla kong napansin ang isang bagay na nasa lupa. Yumuko ako bago ito pinulot.Teka ano to? Nagtataka kong tinitigan ang keychain na may nakasulat na Brazinn.“Teka kay Señorita ‘to?” bulong ko.Bigla ako akong naghinala. Bakit ito nandito eh hindi naman pumupunta dito si Señorita at tsaka masyado nang masukal dito at imposibleng pupunta siya dito nang mag-isa.Habang nag-iisip bigla kong naalal
KABANATA 19 Brazinn’s POV “ITIGIL NIYO ‘YAN!” biglang nagising ang aking diwa nang marinig ko ang bosis ng kung sino na sumigaw mula sa likod ko. Inikot ko ang aking paningin at nakita kong paunti-unting natutumba ang mga lalaking kanina ay nananakit sa ak in. Bahagya akong napapikit nang may kung anong likido ang dumampi sa ang mukha. Paunti-unti kong tinaas ang kamay ko para kapain iyon at nagulat ako sa nakita, may dugo! Nag-ipon ako ng lakas para makagalaa at makita ang kung sino man ang nakikipagpatayan sa mga taong nanakit sa akin kanina. Ilang sandali pa ay nakita ko ang isang lalaking matapang na nakikipag ispadahan sa limang lalaki, hindi klaro sa akin dahil nakataliko siya at baliktad ang pangin ko. Namamangha ako habang pinapanuod ang eksena sa karapan ko. Ilang sigundo pa ay natumba na ang tatlo sa mga lalaki at dalawa nalang ang natira. I must s
KABANATA 20“Salamat sa tulong mo” saad ko bago nahihiyang pinilipit ang dalawang daliri.All this days inaayaw at kinaiinisan ko siya dahil sa pagiging bastos at sa pagiging magaspang ng ugali niya. Simula nung una ko palang siyang nakilala hanggang sa nangyaring labanan noong mga nakaraang araw. Pero kahit na ganun, tinulungan parin niya kami. Niligtas niya ang buhay ko laban sa mga pirata at tinulungan pa niya kaming manghuli ng ligaw na hayop.Kung hindi dahil sa kanya, siguro isa na akong karnenorte na kinakain ng Sigbin. Bukod pa dun, baka pati si Tatay Alberto nadamay pa. I can manage to let him die after I saved his life before. Fetisha is real monster, wala siyang awa pati matanda sasaktan. Wala ba siyang magulang na nagturo sa kanya ng magandang asal at huwag mang-apak ng tao?“Walang ano man” saad nito at ngini
KABANATA 30“I have something to tell you.”Buong gabing hindi nawala sa isip ko ang huling line na sinabi ni Spruce bago siya tuluyang natulog. He left my mind hanging.Pagkatapos kasi niyang sabihin ang line na ‘yon, bigla siyang natulog. Gusto ko sanang malaman kung anong sasabihin niya because it made me curious and my curiosity is killing me right now. Pero ayaw ko namang istorbuhin ang tulog niya. I mean, he need that sleep, that rest. Pagod kasi siya.Buong gabi kong inalagaan si Spruce. I wiped his body out. Ang dami niyang sugat.Kahit na nakatulog na siya, he still didn't let go of my hands kaya hindi ako makaalis.After how many minutes, paunti-unti nang lumuluwag ang pagkakahawak niya sa akin. Sakto din na tapos na ako sa pagpupunas sa kanya. I took the advantage to stand up. I heaved a deep sigh when he d
KABANATA 29“No... but Stygian is in danger,” I said sobbing, “I don't want him to get hurt, I don't want anyone to get hurt because of me,” sinubukan kong pigilan ang sarili ko sa pag-iyak pero tila may sariling paa ang aking mga luha at nagsilabasan sa mga mata ko. Alam kong nagmumukha na akong tanga dito pero hindi ko mapigilan na isipin ang pwedeng mangyari kay Stygian. He have lost too much blood.“Shh, Zinn don't blame yourself. It was not your fault. Let's just hope and pray that nothing happened to Stygian,” saad ni Spruce na patuloy sa paghagod ng likod ko. “Upo ka muna at magpahinga,” dagdag pa niya na agad ko rin namang sinunod. I sat back to the wooden chair.I take a deep sigh to calm myself, habang mahigpit akong niyayakap ni Spruce. Makalipas ang ilang sandali ay saka lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita ulit.
KABANATA 28“Zinn? Stygian?”Mabilis kong minulat ang aking mata nang may biglang kumalabit sa akin. Napatingin ako sa binti ko at nakita ko ang binti ni Stygian na nakapatong sa akin. I'm still facing his chest, naka sandal naman ang ulo niya sa ulo ko.“Zinn!” mabilis kong hinarap ang nagsalita at nagulat ako nang makita ko si Spruce na nakatayo sa harap namin.“Spruce?” gulat kong sabi. Anong ginagawa niya dito? Nahuli din ba siya? Gagawa na sana ako nang bigla kong naramdaman ang sakit sa aking balikat, “Aww!”Naramdaman kong gumalaw si Stygian. Nagulat naman ako nang bigla akong nilapitan ni Spruce at tinulungang bumangon bago hinubad ang tali sa kamay at sa paa ko. Hinawakan niya ako sa balikat at tinulungang makatayo at maglakad. Napatingin ako kay Stygian dahil hindi siya agad tinulungan ni Spruce.&
KABANATA 27Tinitigan ko siya at hindi ko sinasadyang mapatingin sa mapuka niyang labi. Nagtaka ako nang nakita ko ang dugo sa gilid nito. “Anong nangyari sa labi mo?”Mabilis siyang umiwas ng tingin nang itanong ko ‘yon kaya kumunot ang noo ko. Kung titignan ang sugat sa gilid ng labi niya at ang pamumula nito, parang sinuntok ‘yon o nabunggo kung saan.“Habunggo lang ya, maliit lang yan kaya huwag mo nang pansinin. Ang isipin natin sa ngayon ay kung paano tayo makakatakas dito.” seyusong sabi nito kaya agad naman akong tumango at sinimulang gumalaw at sinubukang alisin ang kamay ko mula sa pagkakatali. “Ititgil mo ‘yan, masasaktan ka lang sa ginagawa mo. Namumula na ‘yang kamay mo at baka magkasugat ka pa!”Napahinto ako dahil sa sinabi niya bago yumuko. I can't think of any other way para maka alis dito kaya ‘yon n
KABANATA 26Brazinn’s POV“Hali ka na, Ybe... Maglaro na tayo!” saad ng batang nasaharapan ko habang nilalahad ang kaliwa niyang kamay na akin. Inaya niya akong maglaro sa loob ng gubat.Hindi ko alam pero ang saya ko na magkakalaro na naman kami ulit. Ilang days na din kaming hindi nakapaglaro dahil sabi ni Mommy hindi ko na daw siya dapat maging friend dahil hindi naman daw siya totoo. Pero palagi kaming naglalaro at mabait siya kaya hindi ko siya iiwasan. He’s my friend and he will always be my kuya.“Sandali lang, baka makita ako ni Mommy, she will gonna make palo na naman my pwet.” usal ko habang naka-pout ang bibig ko. Ngumiti naman agad siya at kinurot ako sa pisnge. “A-aray, kuya Isai, masakit” saad ko bago hinawakan ang pisngi ko.Ganito nalang palagi ang ginagawa niya sa mukha ko. Kuya Isai is so bad talaga!&nb
KABANATA 25Spruce’s POVNaglakad na ako papunta sa library dito sa loob ng Servant’s quarters. We really need to find out who wrote that letter at the back of the book. He/she must know something about how we will going to get out of this place. We don’t belong to this place and we gotta go back to the real world before it’s too late.Dahan-dahan akong pumasok sa loob at sinigurado kong walang nakakita sa akin. Mahigpit na ipinagbabawal ang bisita dito at ang nakakapasok lang ay ang mga inuutusan na maglinis dito, which is the reason why I was able to steal that book from here before.Umakyat ako sa taas at nagsimulang maghanap ng libro. Kailangan ko pang makahanap ng librong kagaya ng sulat kamay ng nagsulat ‘nun sa likod ng libro.“Cough cough” napa-ubo ako dahil sa kapal ng alikabok dito. Masyadong marami ang mga libro par
KABANATA 24FETISHA’S POVKailangan kong gumawa ng paraan para ma-ilayo si Stygian sa babaeng yun. Masyado siyang marahas bilang isang baguhan dito sa Paraiso. Masyado siyang mayabang, simula sa pagligtas niya sa buhay ng kapatid ni Allura hanggang sa pagiging malapit niya sa mga ito. Ngayon ang kaharian nila ay paunti-unti nang nagkakaroon ng lakas at pagbabago dahil kanya.“Hindi ma-aari” mariin akong sumigaw dahil sa aking naisip. Hindi ako papayag na mag hari-harian dito ang babaeng iyon. Kaya ko siya pinatapon doon ay dahil doon siya nararapat, sa mga alipin.“Kamahalan, tama na po, higit na mas maganda ka parin kumpara sa babaeng iyon at wala siyang kakayanan na talunin ka” napalingon ako dahil sa sinabi ni Tycun. Tama ang sinabi niya, isang maliit na sagabal lang siya na kailangang walisin upang mawala sa daan.“Pero
KABANATA 23“I FINALLY FIGURED IT OUT!”Bigla siyang tumayo at winagayway ang papel na hawak niya. Dahil sa ginawa ni Spruce, hindi ko napigilan ang sarili ko na matawa. I love seeing him like that. Ano kaya ang ibig-sabihin ng code?“Ano? Anong nabuo mo?” nagtataka kong tanong bago tumayo at lumapit sa kanya. I don’t know exactly how he figured it out but he indeed a genius. Sa idea palang niya na bilangin ko yung letters, it’s a thing only genius people can even do.“Come here” saad niya at nilatag ang libro sa higaan niya bago pinagdikit ang papel na sinulatan ko at papel na sinulatan niya. Nagulat ako sa nabasa ko, I covered my mouth with my hands realizing what was exactly written in the paper. “That was a hard riddle, I’m proud that we finally figured things out”Ang libro ng deriksyon ay hanapin
KABANATA 22Ilang araw na din ang nakalipas simula noong mapahamak ako sa subat at tinulungan ako ni Stygian. Nakompleto namin ang sampong ligaw na hayop, may sobra pa ngang tatlo eh. It was all because of Stygian, sobrang galing niyang manghuli ng ligaw na hayop at bukod pa ‘dun, alam niya din kung saang parte ng gubat maraming ligaw na hayop kaya hindi na kami nahirapan.Noong araw na ‘yun mismo, nakilala ko ang totoong siya. Sobrang layo niya sa inaakala kong pagkatao niya, hindi siya mahirap pakisamahan. Marami din kaming napag-usapan ’nung araw na ’yun and I must say he’s no harmful person. Sobrang layo ng katauhan niya kay Fetisha and speaking of which, nakwento niya din sa akin ang history at status nila Fetisha.Tinuturing ko na din siyang kaibigan pero hindi ko pa siya ganoong pinag kakatiwalaan dahil kagaya ng sinabi ni Spruce dati, this place is full of lies. Hindi ko