KABANATA 18
Czar’s POV
“Manok lang pala” saad ko bago kinamot ang ulo.
Nasaan na ba ’yong si Señorita Brazinn, lagot talaga ako kay Señora Teresa pag tumakas ‘yong apo niya na yun. Bawal pa naman siyang lumabas ng mag-isa. Hay nako.
Tumalikod nalang ako at nagsimulang humakbang pabalik sa bahay nang bigla kong napansin ang isang bagay na nasa lupa. Yumuko ako bago ito pinulot.
Teka ano to? Nagtataka kong tinitigan ang keychain na may nakasulat na Brazinn.
“Teka kay Señorita ‘to?” bulong ko.
Bigla ako akong naghinala. Bakit ito nandito eh hindi naman pumupunta dito si Señorita at tsaka masyado nang masukal dito at imposibleng pupunta siya dito nang mag-isa.
Habang nag-iisip bigla kong naalala na nasa taas nito ang silid niya. Paunti-unti kong inangat ang tingin ko at bumungad sa akin ang puting lubid na nakalugay mula sa silid niya. Lumapit ako dito at tinignan mabuti kung ano ‘yun at doon ko lang napagtanto na tela itong pinag dugtong-dugtong.
Bigla akong kinabahan dahil sa naiisip ko. Ako ang malalagot nito kay Señora. Bumalik ako sa realidad nang may tumunog pula sa gilid ng damuhan, agad ko itong nilingon at tinignan.
Nagulat ako nang makita ko ang isang selpon nasa gilid. Pinulot ko ito at tinignan.
Bumungad sa akin ang isang message na nakaflash sa screen.
__________________________
[ 13 message from Zach. ]
————————————
Diba Zach ang pangalan ng kaibigan ni Señorita na uuwi din dito ngayon? Mabilis kong pinindot iyon at binasa.
ZACH D’PINILI
[—Zinn, don’t you dare go to that forest alone! I’m on my way. That suicidal forest is dangerous!]
[—Zinn I’m coming, nasa airport na ako]
[—OTW na kami ni Tita]
[—Zinn hold on. Nasiraan kami.]
[—Wait for me okay? Wag ak pumunta ‘don nang mag-isa.]
... 8 more
Biglang nanlaki ang mata ko nang m****a ko iyon. Pupunta siya sa gubat? Maglakad na Sana ako pabalik sa loob ng Bahay para ipaalam yung Kay Señora nang bigla akong may nakita sa dulo ng damuhan.
“Señorita?” bulong ko nang mapagtanto na si Señorita Brazinn iyo. Naglalakad siya patungo sa bahay suicidal forest.
“SEÑORITA!”
“SEÑORITA BRAZINN!!” ilang besis Kong sigaw sa kanya pero hindi manlang niya ako nililingon.
Hindi pwedeng pumunta siya doon. Maaari siyang mapahamak sapagkat delikado ang gubat na iyon. Kahit ako na lumaki dito ay hindi sinubukang pumunta doon.
“SEÑORITA!”
Mabilis akong humakbang punta sa deriksyon niya para sundan siya at pigilan nang may marinig ako’ng sigaw mula sa loob ng masyon kaya lumingon ako.
“Czacario Hijo!” narinig kong sigaw ni Señora Teresa mula sa loob.
“Sandali lang po!” sagot ko naman agad.
Sandali ko pang hinintay na sumagot ulit si Señora pero hindi na siya sumagot kaya nilingon ko ulit ang deriksyon ni Señorita Brazinn pero nagulat ako nang wala na siya doon.
Hindi na ako nag-aksaya ng oras at agad na bumalik sa loob ng masyon. Kailangan nilang malaman ito nang sa ganun ay masundan namin si Señorita sa loob ng suicidal forest. Sigurado ako'ng mapapahamak siya kung hindi agad siya makakaalis doon.
“SEÑORA! SEÑOR!” hingal kong sigaw habang tumatakbo pabalik sa loon ng masyon.
Nang marating ko ang salas ay bumungad sa akin sina Señora Teresa at Señor Alessandro. Hingal na hingal ko silang nilapitan.
“Oh Hijo ano bang sinisigaw at parang takot na takot ka, ako ay nininerbiyos sayo” saad ni Señora habang nakaupo sa Sofa.
“S-si Señorita po—” putol-putol kong sabi dahil parang nauubusan ako ng hangin at hindi ako makahinga ng maayos.
“Bakit?”
“Tumakas po siya” mariin kong sabi.
“Diyosmaryosip nasaan ang Apo ko?” saan naman ni Señor Alessandro bago tumayo at lumapit sa akin.
“Pumunta po siya sa suicidal Forest” pinipilit kong pakalmahin ang sarili ko para hindi sila magulat at baka atakehin pa sa puso si Señora Teresa.
Mabilis na lumapit sa akin si Señor Alessandro at hinawakan ako sa magkabilang balikat bago niyogyog. “Nasaan ang Apo namin? Bakit hindi mo siya pinigilan?”
Yumuyo nalang ako dahil hindi ko alam ang isasagot ko. Hindi ko siya napigilan dahil hindi ko alam na pupunta siya doon.
“Pasensya na po, hindi ko po kasi alam na pupunta doon si Señorita Brazinn at—”
Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang biglang mag magsalita mula sa likod ko.
“Where is she?”
Maharan akong binitawan ni Señor Alessandro kaya agad akong lumingon sa nagsalita mula sa likod namin. Bumungad sa amin ang Ina ni Brazinn at ang isang lalaki na kung hindi ako nagkakamali ay ang best friend nito.
“I said where is Brazinn? Nasaan siya?” hindi ko nalang namalayan na nakalapit na siya sa akin at agad na hinawakan ako sa kwelyo at inangat pataas.
Yumuko lang ulit ako, I’m so sorry hindi ko sinasadyang hayaan siya na pumunta doon. Nang nakitang kong kumalma na siya ay naglakad ng loob akong magsalita.
“Ito, nakita ko ang mga ‘yan sa likod ng bahay at nakita ko siyang papasok sa loob ng Gubat. Susundan ko na sana siya ngunit tinawag ako ni Señorita Teresa at nawala nalang siya sa paningin ko”
“My gracious… what did Brazinn do?” saad ni Ma’am Alexandra habang umiiyak bago umupo sa sofa. She looks frustrated.
Bumaling ako kay Zach nang bigla niyang kinuha sa akin ang selpon na gawa ko.
“This is Zinn’s phone. Ito yung luma niyang phone na ginamit pang text sa akin kanina. I should’ve come early to stop her” saad siya bago sinuklay ang buhok gamit ang kamay nito.
“Zach , what do you mean?”
“Tita, Zinn asked me to go with her that’s why I was in a hurry kanina but damn I got trouble with my car’s engine, I swear I tried to stop her but knowing Brazinn she’s doing whatever she think’s excites her”
Nagpabalik-balik ang tingin ko sa kanila habang isa-isa silang nagsasalita. Umiling nalang nalang at huminga ng malalim.
Bakit kasi pumunta siya doon? Napakamot nalang sa batok.
“We need to call a police” saad ni Zach.
Bumaling ako kay Zach at tumango. Tama siya, kailangan namin ng tulong ng autoridad dahil alam kong masyadong delikado sa loob na pumasok sa gubat ng kami-kami lang.
“No, no!”
Bumaling kaming lahat kay Ma'am Alexandra nang bigla siyang komontra sa sinabi Zach na parang ayaw niyang malaman ng mga autoridad ang tungkol sa pagkawala ni Señorita Brazinn.
“Hmmm I mean ‘wag muna. Sasabihin lang nila na maghintay ng 24 hours before we start looking for my daughter, it’s a wasting of time kailangan na nating simulan ang paghahanap” dagdag pa niya.
“Right Tita, we need to find Brazinn as soon as possible”
Nagsimula na kaming maghanda na maghanap kay Brazinn. Gustong sumama ni Ma’m Alexandra pero sinabihan ko sila na masyadong delikado sa loob ng forest.
“Tita sisimulan na po namin ang paghahanap” pagpapa-alam ni Zach.
“Please do your best Zach, I’m begging you” umiiyak na nagmaka-awa si Ma’am Alexandra.
Niyakap lang siya ni Zach bago bumaling sa akin at inayana na akong umalis. Bago pa man kami nakaalis ay pinigilan kami ni Señora Teresa.
“Jusko ang Apo ko, sana hibdi siya mapahamak sa gubat na iyon. Masyadong delikado doon—UHH” saad niya bago humawak sa d****b niya at pumukit na tila may iniindang sakit.
“MA! MAMA?” sigaw ni Ma’am Alexandra nang biglang nahimatay si Señora Teresa.
Mabilis kaming tumakbo pareho ni Zach palapit sa kaniya.
“T-Teresa gumising ka”
“SEÑORA”
“LOLA TERESA!”
Inalalayan namin siya upang hindi ito tuluyang matumba sa sahig. Bigla akong natumba at na out of balance nang itulak ako ni Ma’m Alexandra.
“Call the Doctor, bilis” natataranta niyang sigaw sa akin.
Mabilis kong kinuha ang telepono at tinipa ang numero ng private Doctor ng pamilya nila.
Malakipas ang ilang minuto ay nagtulong-tulong kaming alalayan si Señora at dinala sa Silid nito. Ilang sandali pa ay dumating na din ang Doctor at sinabihan kami ni Ma’am Alexandra na simulan na ang paghahanap kay Señorita Brazinn at Siya na ang bahala sa Ina nito.
Nagsimula kaming maglakbay, sa likod din kami dumaan kung saan ko nakita kanina si Señorita Brazinn. Makita sa mga mata ni Zach at ang pagiging aligaga nito.
Hapon na din at nagsisimula Nang dumilim ang paligid kaya may dala kaming flashlights at extra batteries.
Alam kong delikado dito dahil kahit dito ako pinanganak at lumaki, hindi ko pa sinusubukang pumunta dito. Usap-usapan ang hindi magandang kasaysayan ng gubat na ‘to at kung ilang tao na ang pumasok dito at hindi na nakalabas pa ulit.
Habang naglalakad ay may nakita kaming karatulang may nakasulat kaya binasa namin ito.
“WARNING SUICIDAL FOREST AHEAD!”
Yan ang nakasulat doon at halatang pinaglumaan na ng panahon ayon sa itsura nito. May bahagi itong natatakpan ng mga tuyong dahon at alikabok. Nagtaka ako nang makita kong may bahagi na tila hugis kamay.
“Sir, may marka ng kamay at halatang bago palang baka dito dumaan si Señorita Brazinn” walang pag-aalinlangan kong saad at pinutol ang katahimikan sa paligid.
“May be that’s her besides Wala namang pumapasok na ibang tao dito diba?” tanong niya sa akin habang inuusisa ang karatula.
“Opo sir, masyadong takot ng mga tao para subukang pumasok dito” saad ko naman.
“Stop calling me Sir, Zach nalang”
Tumango nalang ako at nagpatuloy na kami sa paglalakad. Habang tumatagal ay mas lalong dumidilim ang paligid kaya mas lalong nagiging masikot ang gubat. Hindi ako makapaniwala na ang isang kagaya ni Señorit ay maglalakas ng loob na pumunta dito. Napaka tapang niya bilang isang babae na lumaki sa siyudad.
Habang naglalakad ay may napansin kaming umuusok sa dulo ng gubat.
“BRAZINN!”
“SEÑIRITA BRAZINN!”
“BRAZINN NANDITO KA BA?”
Hindi kami tumigil sa pagsigaw nang sa ganun kung nandito man siya ay marinig niya kami. Ilang minuto pa ay may nakita kaming tent na nasa gilid ng puno.
“Baka nandito lang siya at nakatulog lang” saad ni Zach bago nagsimulang maglakad palapit sa tent.
Hinayaan ko lang siya at hinintay na pumasok sa loob. Binuksan niya ito at bumungad sa amin ang mga kumot at unan sa loob ngunit walang tao dito.
Napailing nalang si Zach bago tumayo ulit.
“Fuck, where the hell is she?” nanginginig ang bosis niya habang sinasabi iyon.
Tinignan ko lang siya bahang sinisipa ang patpat ng kahoy na nakakalat sa lupa. Pagbagsak siyang lumuhod bago sinabunutan ang sarili. Napansin ko ang luhang tumutulo mula sa mga mata niya ata lumuhod ako at hinimas siya sa likod.
“Ayos lang yan Zach, mahahanap pa natin siya... Matapang yun diba?” saad ko habang pinapakalma siya.
“Matapang yun pero tanga tanga, hindi manlang iniisip na pwede siyang mapahamak dito” saad niya bago pinahid ang luha. “Kasalanan ko kung bakit siya pumunta dito ng mag-isa, if only I came on time”
Umiling ako at tinulungan siyang tumayo.
“Tumayo ka nga diyan told, wag mong sisihin ang sarili mo. Imbis na umiyak ka diyan maghanap nalang ulit tayo... tiwala lang” saad ko at nginitian lang siya.
“Tara na nga” ngumisi ito at nagsimulang maglakad palayo.
“Sundan natin yung usok, baka nadun lang siya” saad ko at sumunod kay Zach.
Ilang sandali pa ay nakarinig kami ng kahol ng aso kaya inilawan namin iton ng flashlight. Masyado nang madilim dito at nilalamig na din ako. Tinignan ko ang suot kong wrist watch, it’s already 8:30 in the evening.
“arf arf arf” nagpatuloy ang ingay na iyon habang palapit kami ng palapit.
Naglakad kami ulit palapit sa usok at sa asong kumakahol. Wala namang dalang aso si Señorita Brazinn pero kailangan naming siguraduhin kung siya nga yun o hindi.
Nakita kong lumalayo na si Zach sa akin. Lumapit ako sa kanya at bumungad sa amin ang aso na patuloy na kumakahol habang nakatali sa puno.
“Tol gabi na, umuwi na muna tayo!” saad ko.
“Hindi tol walang aalis hanggang hindi natin siya nahahanap”
Alam kong gusto niyang mahanap si Señorita pero gabi na eh. Hindi siya nakinig at patuloy sa paglalakad.
Hinayaan ko langs siya nang bigla siyang sumigaw. “What the fuck?”
Mabilis akong tumakbo sa deriksyon ni Spruce at nagulat ako sa bumungad sa amin.
KABANATA 19 Brazinn’s POV “ITIGIL NIYO ‘YAN!” biglang nagising ang aking diwa nang marinig ko ang bosis ng kung sino na sumigaw mula sa likod ko. Inikot ko ang aking paningin at nakita kong paunti-unting natutumba ang mga lalaking kanina ay nananakit sa ak in. Bahagya akong napapikit nang may kung anong likido ang dumampi sa ang mukha. Paunti-unti kong tinaas ang kamay ko para kapain iyon at nagulat ako sa nakita, may dugo! Nag-ipon ako ng lakas para makagalaa at makita ang kung sino man ang nakikipagpatayan sa mga taong nanakit sa akin kanina. Ilang sandali pa ay nakita ko ang isang lalaking matapang na nakikipag ispadahan sa limang lalaki, hindi klaro sa akin dahil nakataliko siya at baliktad ang pangin ko. Namamangha ako habang pinapanuod ang eksena sa karapan ko. Ilang sigundo pa ay natumba na ang tatlo sa mga lalaki at dalawa nalang ang natira. I must s
KABANATA 20“Salamat sa tulong mo” saad ko bago nahihiyang pinilipit ang dalawang daliri.All this days inaayaw at kinaiinisan ko siya dahil sa pagiging bastos at sa pagiging magaspang ng ugali niya. Simula nung una ko palang siyang nakilala hanggang sa nangyaring labanan noong mga nakaraang araw. Pero kahit na ganun, tinulungan parin niya kami. Niligtas niya ang buhay ko laban sa mga pirata at tinulungan pa niya kaming manghuli ng ligaw na hayop.Kung hindi dahil sa kanya, siguro isa na akong karnenorte na kinakain ng Sigbin. Bukod pa dun, baka pati si Tatay Alberto nadamay pa. I can manage to let him die after I saved his life before. Fetisha is real monster, wala siyang awa pati matanda sasaktan. Wala ba siyang magulang na nagturo sa kanya ng magandang asal at huwag mang-apak ng tao?“Walang ano man” saad nito at ngini
KABANATA 21“Alam nyo, bagay po kayo” nakangiting saad ni Nika.“Magjowa po ba kayo?” tanong naman ni Rica na may malapad an ngiti sa labi.Ngumiti naman ako dahil sa mga tanong na yun. Mga bata talaga, kung ano iniisip. Lumingon ako kay Spruce, tumingin din siya sa akin bago kami nagtawanan. Umalis ako sa taas ni Spruce at bumaba sa damuhan.“Hali nga kayo dito” saad ko at tinaas ang kamay. Humiga naman agad silang Lima sa tabi namin ni Spruce. Ilang sandali din kaming nanatili sa ganung posisyon.Hindi nagtagal ay tinawag na kami ni Donya Allura at Don Loathur dahil magsisimula na ang celebration. Nakahawak kamay kaming pito habang naglalakad palapit sa mesa. Sinalubong kami ni Donya Allura na masayang tumulong sa pag-aayos ng mga bulalak sa gitna ng mesa.Ang ganda ng pagakaka-organize, simula sa
KABANATA 22Ilang araw na din ang nakalipas simula noong mapahamak ako sa subat at tinulungan ako ni Stygian. Nakompleto namin ang sampong ligaw na hayop, may sobra pa ngang tatlo eh. It was all because of Stygian, sobrang galing niyang manghuli ng ligaw na hayop at bukod pa ‘dun, alam niya din kung saang parte ng gubat maraming ligaw na hayop kaya hindi na kami nahirapan.Noong araw na ‘yun mismo, nakilala ko ang totoong siya. Sobrang layo niya sa inaakala kong pagkatao niya, hindi siya mahirap pakisamahan. Marami din kaming napag-usapan ’nung araw na ’yun and I must say he’s no harmful person. Sobrang layo ng katauhan niya kay Fetisha and speaking of which, nakwento niya din sa akin ang history at status nila Fetisha.Tinuturing ko na din siyang kaibigan pero hindi ko pa siya ganoong pinag kakatiwalaan dahil kagaya ng sinabi ni Spruce dati, this place is full of lies. Hindi ko
KABANATA 23“I FINALLY FIGURED IT OUT!”Bigla siyang tumayo at winagayway ang papel na hawak niya. Dahil sa ginawa ni Spruce, hindi ko napigilan ang sarili ko na matawa. I love seeing him like that. Ano kaya ang ibig-sabihin ng code?“Ano? Anong nabuo mo?” nagtataka kong tanong bago tumayo at lumapit sa kanya. I don’t know exactly how he figured it out but he indeed a genius. Sa idea palang niya na bilangin ko yung letters, it’s a thing only genius people can even do.“Come here” saad niya at nilatag ang libro sa higaan niya bago pinagdikit ang papel na sinulatan ko at papel na sinulatan niya. Nagulat ako sa nabasa ko, I covered my mouth with my hands realizing what was exactly written in the paper. “That was a hard riddle, I’m proud that we finally figured things out”Ang libro ng deriksyon ay hanapin
KABANATA 24FETISHA’S POVKailangan kong gumawa ng paraan para ma-ilayo si Stygian sa babaeng yun. Masyado siyang marahas bilang isang baguhan dito sa Paraiso. Masyado siyang mayabang, simula sa pagligtas niya sa buhay ng kapatid ni Allura hanggang sa pagiging malapit niya sa mga ito. Ngayon ang kaharian nila ay paunti-unti nang nagkakaroon ng lakas at pagbabago dahil kanya.“Hindi ma-aari” mariin akong sumigaw dahil sa aking naisip. Hindi ako papayag na mag hari-harian dito ang babaeng iyon. Kaya ko siya pinatapon doon ay dahil doon siya nararapat, sa mga alipin.“Kamahalan, tama na po, higit na mas maganda ka parin kumpara sa babaeng iyon at wala siyang kakayanan na talunin ka” napalingon ako dahil sa sinabi ni Tycun. Tama ang sinabi niya, isang maliit na sagabal lang siya na kailangang walisin upang mawala sa daan.“Pero
KABANATA 25Spruce’s POVNaglakad na ako papunta sa library dito sa loob ng Servant’s quarters. We really need to find out who wrote that letter at the back of the book. He/she must know something about how we will going to get out of this place. We don’t belong to this place and we gotta go back to the real world before it’s too late.Dahan-dahan akong pumasok sa loob at sinigurado kong walang nakakita sa akin. Mahigpit na ipinagbabawal ang bisita dito at ang nakakapasok lang ay ang mga inuutusan na maglinis dito, which is the reason why I was able to steal that book from here before.Umakyat ako sa taas at nagsimulang maghanap ng libro. Kailangan ko pang makahanap ng librong kagaya ng sulat kamay ng nagsulat ‘nun sa likod ng libro.“Cough cough” napa-ubo ako dahil sa kapal ng alikabok dito. Masyadong marami ang mga libro par
KABANATA 26Brazinn’s POV“Hali ka na, Ybe... Maglaro na tayo!” saad ng batang nasaharapan ko habang nilalahad ang kaliwa niyang kamay na akin. Inaya niya akong maglaro sa loob ng gubat.Hindi ko alam pero ang saya ko na magkakalaro na naman kami ulit. Ilang days na din kaming hindi nakapaglaro dahil sabi ni Mommy hindi ko na daw siya dapat maging friend dahil hindi naman daw siya totoo. Pero palagi kaming naglalaro at mabait siya kaya hindi ko siya iiwasan. He’s my friend and he will always be my kuya.“Sandali lang, baka makita ako ni Mommy, she will gonna make palo na naman my pwet.” usal ko habang naka-pout ang bibig ko. Ngumiti naman agad siya at kinurot ako sa pisnge. “A-aray, kuya Isai, masakit” saad ko bago hinawakan ang pisngi ko.Ganito nalang palagi ang ginagawa niya sa mukha ko. Kuya Isai is so bad talaga!&nb
KABANATA 30“I have something to tell you.”Buong gabing hindi nawala sa isip ko ang huling line na sinabi ni Spruce bago siya tuluyang natulog. He left my mind hanging.Pagkatapos kasi niyang sabihin ang line na ‘yon, bigla siyang natulog. Gusto ko sanang malaman kung anong sasabihin niya because it made me curious and my curiosity is killing me right now. Pero ayaw ko namang istorbuhin ang tulog niya. I mean, he need that sleep, that rest. Pagod kasi siya.Buong gabi kong inalagaan si Spruce. I wiped his body out. Ang dami niyang sugat.Kahit na nakatulog na siya, he still didn't let go of my hands kaya hindi ako makaalis.After how many minutes, paunti-unti nang lumuluwag ang pagkakahawak niya sa akin. Sakto din na tapos na ako sa pagpupunas sa kanya. I took the advantage to stand up. I heaved a deep sigh when he d
KABANATA 29“No... but Stygian is in danger,” I said sobbing, “I don't want him to get hurt, I don't want anyone to get hurt because of me,” sinubukan kong pigilan ang sarili ko sa pag-iyak pero tila may sariling paa ang aking mga luha at nagsilabasan sa mga mata ko. Alam kong nagmumukha na akong tanga dito pero hindi ko mapigilan na isipin ang pwedeng mangyari kay Stygian. He have lost too much blood.“Shh, Zinn don't blame yourself. It was not your fault. Let's just hope and pray that nothing happened to Stygian,” saad ni Spruce na patuloy sa paghagod ng likod ko. “Upo ka muna at magpahinga,” dagdag pa niya na agad ko rin namang sinunod. I sat back to the wooden chair.I take a deep sigh to calm myself, habang mahigpit akong niyayakap ni Spruce. Makalipas ang ilang sandali ay saka lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita ulit.
KABANATA 28“Zinn? Stygian?”Mabilis kong minulat ang aking mata nang may biglang kumalabit sa akin. Napatingin ako sa binti ko at nakita ko ang binti ni Stygian na nakapatong sa akin. I'm still facing his chest, naka sandal naman ang ulo niya sa ulo ko.“Zinn!” mabilis kong hinarap ang nagsalita at nagulat ako nang makita ko si Spruce na nakatayo sa harap namin.“Spruce?” gulat kong sabi. Anong ginagawa niya dito? Nahuli din ba siya? Gagawa na sana ako nang bigla kong naramdaman ang sakit sa aking balikat, “Aww!”Naramdaman kong gumalaw si Stygian. Nagulat naman ako nang bigla akong nilapitan ni Spruce at tinulungang bumangon bago hinubad ang tali sa kamay at sa paa ko. Hinawakan niya ako sa balikat at tinulungang makatayo at maglakad. Napatingin ako kay Stygian dahil hindi siya agad tinulungan ni Spruce.&
KABANATA 27Tinitigan ko siya at hindi ko sinasadyang mapatingin sa mapuka niyang labi. Nagtaka ako nang nakita ko ang dugo sa gilid nito. “Anong nangyari sa labi mo?”Mabilis siyang umiwas ng tingin nang itanong ko ‘yon kaya kumunot ang noo ko. Kung titignan ang sugat sa gilid ng labi niya at ang pamumula nito, parang sinuntok ‘yon o nabunggo kung saan.“Habunggo lang ya, maliit lang yan kaya huwag mo nang pansinin. Ang isipin natin sa ngayon ay kung paano tayo makakatakas dito.” seyusong sabi nito kaya agad naman akong tumango at sinimulang gumalaw at sinubukang alisin ang kamay ko mula sa pagkakatali. “Ititgil mo ‘yan, masasaktan ka lang sa ginagawa mo. Namumula na ‘yang kamay mo at baka magkasugat ka pa!”Napahinto ako dahil sa sinabi niya bago yumuko. I can't think of any other way para maka alis dito kaya ‘yon n
KABANATA 26Brazinn’s POV“Hali ka na, Ybe... Maglaro na tayo!” saad ng batang nasaharapan ko habang nilalahad ang kaliwa niyang kamay na akin. Inaya niya akong maglaro sa loob ng gubat.Hindi ko alam pero ang saya ko na magkakalaro na naman kami ulit. Ilang days na din kaming hindi nakapaglaro dahil sabi ni Mommy hindi ko na daw siya dapat maging friend dahil hindi naman daw siya totoo. Pero palagi kaming naglalaro at mabait siya kaya hindi ko siya iiwasan. He’s my friend and he will always be my kuya.“Sandali lang, baka makita ako ni Mommy, she will gonna make palo na naman my pwet.” usal ko habang naka-pout ang bibig ko. Ngumiti naman agad siya at kinurot ako sa pisnge. “A-aray, kuya Isai, masakit” saad ko bago hinawakan ang pisngi ko.Ganito nalang palagi ang ginagawa niya sa mukha ko. Kuya Isai is so bad talaga!&nb
KABANATA 25Spruce’s POVNaglakad na ako papunta sa library dito sa loob ng Servant’s quarters. We really need to find out who wrote that letter at the back of the book. He/she must know something about how we will going to get out of this place. We don’t belong to this place and we gotta go back to the real world before it’s too late.Dahan-dahan akong pumasok sa loob at sinigurado kong walang nakakita sa akin. Mahigpit na ipinagbabawal ang bisita dito at ang nakakapasok lang ay ang mga inuutusan na maglinis dito, which is the reason why I was able to steal that book from here before.Umakyat ako sa taas at nagsimulang maghanap ng libro. Kailangan ko pang makahanap ng librong kagaya ng sulat kamay ng nagsulat ‘nun sa likod ng libro.“Cough cough” napa-ubo ako dahil sa kapal ng alikabok dito. Masyadong marami ang mga libro par
KABANATA 24FETISHA’S POVKailangan kong gumawa ng paraan para ma-ilayo si Stygian sa babaeng yun. Masyado siyang marahas bilang isang baguhan dito sa Paraiso. Masyado siyang mayabang, simula sa pagligtas niya sa buhay ng kapatid ni Allura hanggang sa pagiging malapit niya sa mga ito. Ngayon ang kaharian nila ay paunti-unti nang nagkakaroon ng lakas at pagbabago dahil kanya.“Hindi ma-aari” mariin akong sumigaw dahil sa aking naisip. Hindi ako papayag na mag hari-harian dito ang babaeng iyon. Kaya ko siya pinatapon doon ay dahil doon siya nararapat, sa mga alipin.“Kamahalan, tama na po, higit na mas maganda ka parin kumpara sa babaeng iyon at wala siyang kakayanan na talunin ka” napalingon ako dahil sa sinabi ni Tycun. Tama ang sinabi niya, isang maliit na sagabal lang siya na kailangang walisin upang mawala sa daan.“Pero
KABANATA 23“I FINALLY FIGURED IT OUT!”Bigla siyang tumayo at winagayway ang papel na hawak niya. Dahil sa ginawa ni Spruce, hindi ko napigilan ang sarili ko na matawa. I love seeing him like that. Ano kaya ang ibig-sabihin ng code?“Ano? Anong nabuo mo?” nagtataka kong tanong bago tumayo at lumapit sa kanya. I don’t know exactly how he figured it out but he indeed a genius. Sa idea palang niya na bilangin ko yung letters, it’s a thing only genius people can even do.“Come here” saad niya at nilatag ang libro sa higaan niya bago pinagdikit ang papel na sinulatan ko at papel na sinulatan niya. Nagulat ako sa nabasa ko, I covered my mouth with my hands realizing what was exactly written in the paper. “That was a hard riddle, I’m proud that we finally figured things out”Ang libro ng deriksyon ay hanapin
KABANATA 22Ilang araw na din ang nakalipas simula noong mapahamak ako sa subat at tinulungan ako ni Stygian. Nakompleto namin ang sampong ligaw na hayop, may sobra pa ngang tatlo eh. It was all because of Stygian, sobrang galing niyang manghuli ng ligaw na hayop at bukod pa ‘dun, alam niya din kung saang parte ng gubat maraming ligaw na hayop kaya hindi na kami nahirapan.Noong araw na ‘yun mismo, nakilala ko ang totoong siya. Sobrang layo niya sa inaakala kong pagkatao niya, hindi siya mahirap pakisamahan. Marami din kaming napag-usapan ’nung araw na ’yun and I must say he’s no harmful person. Sobrang layo ng katauhan niya kay Fetisha and speaking of which, nakwento niya din sa akin ang history at status nila Fetisha.Tinuturing ko na din siyang kaibigan pero hindi ko pa siya ganoong pinag kakatiwalaan dahil kagaya ng sinabi ni Spruce dati, this place is full of lies. Hindi ko