KABANATA 9
"Bakit?" I curiously asked.
Tinignan ko siya at bigla siya'ng ngumuso na para'ng may tinuturo.
Yumuko ako para tignan kung ano'ng tinutukoy ni Spruce and I feel embarrassed the moment I saw it. Ang laylayan ng damit ko mula sa taas ng balakang ko hanggang sa paa, nakabukas at nakikita ang panty ko dahil hinihipan ng hangin ang damit ko.
Wtf? Ano'ng nangyare dito? Kailan pa to na sira?
Bigla ko'ng naalala nung hinila ako ng lalaki kanina, gosh baka na ipit ang laylayan kanina kaya natastas dahil sa impact ng paghila niya sa akin.
So it means kanina pa niya nakikita ang panty ko? WTF? Hindi manlang niya ako sinabihan? Manyak talaga siya Kahit kailan.
"Zinn?"
Bigla ako'ng bumalik sa realidad at mabilis na tinakpan ang tastas na bahagi ng damit ko. My Gracious nakakahiya ka Zinn.
"Sorry, nasira yata." nahihiya ko'ng saad.
Lumapit sa akin si Spruce at hinubad ang suot niya'ng jacket. Tinali niya sa bewang ko ang jacket niya kaya ngumiti ako.
"Thankyou Spruce." I uttered.
"It's okay. Let's go? Gagawa pa tayo' ng wine." He said then held my arm and we started walking forward.
"Bakit ka pala nandito?" I asked.
"Nag-alala kasi ako sayo kasi sabi ni Avi umalis ka at pumunta dito." He uttered and continued walking.
Tumango nalang ako. We continued walking, naglakad kami pabalik sa Servant's Quarters.
Nilingon ko ang pinanggalingan namin kanina, hoping I could see him again. I have a lot of questions to ask him but I saw nothing. Ang nakikita ko lang ay ang puno at ang scenario namin kanina. Naalala ko bigla ang nasira'ng damit ko. That was cringe asf. I just shook my head because of my thoughts.
Habang naglalakad kami pabalik sa Servant's Quarters, natatanaw ko sila Avierry at Cazsey sa tapat ng isang mahabang lamesa. Marami silang mga kasama na abala sa kanya-kanyang ginagawa nila. I can see the joy in everyone's face. Ang saya nilang nag-uusap kahit abala sila sa mga ginagawa nila. I can see the acceptance on their eyes, tanggap na talaga nila na dito na sila habang buhay.
Nagpatuloy lang kami ni Spruce sa paglalakad. Inaalalayan ako niya ako habang naglalakad dahil nakahawak ako sa laylayan ng damit ko na nasira.
"Zinn!" Avierry uttered the moment she saw us. "Saan ka galing?" she added.
Lumapit siya sa akin. "Nagpahangin lang ako." I uttered then smiled.
Alam kong nag-aalala sila sa akin dahil hindi ko pa kabisado ang pasikot-sikot dito pero hindi naman nila kailangan mag-alala dahil kaya ko naman ang sarili ko. Hindi naman ako mapapahamak ng basta-basta dahil kaya ko namang protesyonan ang sarili ko kung sakali, kagaya ng tinuro sa akin ni Mom noon. Wala'ng iba'ng mag poproteksyon sa akin kaya kailangan kong proteksyonan ang sarili ko.
Napansin niya na hindi ko inalis ang kamay ko sa laylayan ng damit ko at may naka tali na jacket. "Anong nangyari sa damit mo?"
Yumuko ako."Nasira kasi kanina." I winced.
Humakbang ako palapit sa inuupuan ni Avierry at umupo ako sa isa sa mga upuan na nasa gilid namin."Gagawa na ba tayo ng wine?"
I look at them with my exhaustion, feeling ko pagod na pagod ako ngayon. I look up to face them and sighed. Kumikirot ang bahagi ng likod ko na nabunggo sa puno kanina dahil tinulak ako ng wala'ng modong lalaki na yun.
Lumapit sa akin si Spruce at si Avierry, si Cazsey naman naka tayo lang sa gilid at nakatingin sa akin. Ngumiti ako sa kanya and she smiled back to me.
"Hinihintay nga namin kayo eh." saad ni Cazsey, ngumiti ako dahil ngayon lang ulit siya nagsalita.
"Paano 'yan eh nandito na kami —tara na?" saad ko at bahagyang tumayo. Kahit pagod ako kailangan ko padin na sumama sa pag gawa ng wine dahil hinintay nila ako dito, sayang ang paghihintay nila kung hindi manlang ako tutulong, I badly want to experience it after all.
Nang makatayo ako ng tuluyan bigla akong hinawakan ni Spruce sa kamay kaya bahagya ko siya'ng nilingon. Tinignan niya ako at ngumuso, bumaling siya sa laylayan ng damit ko. "Magpalit ka muna ng damit Zinn, sasamahan na kita".
Bigla kong naalala na sira nga pala ang damit ko. Tumango nalang ako kay Spruce. Sinamahan niya ako papunta sa Room namin nina Avierry at Cazsey. Ilang segundo pa ay narating na namin ang room at huminto kami sa harap nito.
"Hintayin nalang kita dito sa labas Zinn." Spruce uttered.
Tumango nalang ako at pumasok na sa loob ng room. Marahan kong binagsak ang sarili ko sa higaan, nakakapagod. I turn sideways because I felt uncomfortable with my position. Napatitig ako sa kalansay na nasa gilid ng higaan ko. Siguro matagal-tagal na din mula nong namatay ito dahil kalansay nalang talaga siya pero bakit hindi nila pinalibing?
Tumayo ako para tignan ng mas malapit ang kalansay. Nakalagay ito sa isang kabinet na gawa sa kahoy pero may salamin sa harap na napaglalagusan ng paningin kaya nakikita ang nasa loob.
Humakbang ako palapit sa kabinet. Paunti-unti kong tinaas ang kamay ko para buksan at mahawakan ang kalansay pero bigla itong gumalaw. Napaatras ako dahil nakita Kong gumalaw ang ulo ng kalansay. Wtf? Am I hallucinating? I blinked my eyes twice to make sure I'm not.
Humakbang ulit ako palapit sa parador nang bigla'ng gumalaw ulit ito. I think there's something wrong with this skeleton here and I must probably do something to find it out. Sa pagkakataong ito hindi na ako natakot at binuksan ng tuluyan ang pintuan ng kabinet para tignan at hawakan ang kalansay. Bumungad sa akin ang masangsang na amoy na parang patay na hayop. Tinignan ko ang loob ng kabinet at may nakita ako'ng isang box na gawa sa kahoy. Nagtaka ako dahil mukha siya'ng lagayan ng alahas na parang antique, para siya'ng Treasure box.
Tinaas ko ang kamay ko para hawakan ang kamay ng kalansay. I held its hand at parang nakakatakot pero nakaka-amaze. I was about to open the treasure box when something hit my head which startled me.
"Oh shit!" bigla ako'ng nawindang nang nalaglag ang isang lumang libro na halata'ng matagal na panahon nang hindi nabubuksan.
Ang libro ay makapal at kulay pula ang cover niya. Tinitigan ko ang libro at may nakita ako'ng nakasulat. I can't read it clearly dahil maliit ang sulat na halatang sulat kamay lamang. Yumuko ako para abutin ang libro.
"Ano'ng ginagawa mo?"
Kasabay ng pagbukas at pag sara ng pinto ang pagpasok ni Cazsey. Bahagya ko siya'ng nilingon para tignan. Mabilis siya'ng naglakad palapit sa akin. Nagtaka pa ako dahil parang iba ang expression niya ngayon. Is she mad or what?
"Hmmm I—i I'm j-just..." putol-putol kong salita dahil hindi ko alam kung anong sasabihin ko. I know hindi tamang pinakialaman ko ang kabinet na to dahil hindi naman sa akin 'to. "I'm just checking it out."
Mabilis na naglakad palapit sa akin si Cazsey at padabog na tinulak ang pinto ng kabinet, dahilan para magsarado ito ng malakas. Bigla kong naalala ang paggalaw ng kalansay kanina.
"Nakita ko'ng gumalaw yan kanina, there must be some—" Cazsey didn't let me finish my words, she interrupted me.
"Huwag mong pakialam ang kahit na ano man sa silid na ito." saad niya at kinuha ang libro na nalaglag sa sahig. "Marahil ay nag-mamalik mata ka lamang dahil mainit sa labas at pagod ka."
Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. No, hindi ako nag-mamalik mata. I saw it with my two eyes, that skeleton moved it's head. "Hindi, nakita ko talaga na gumalaw yan."
Bahagyang napailing si Cazsey bago tumalikod. Binuksan niya ang kabinet at nilagay sa loob ang libro. "Huwag mo nalang papakialaman ang kabinet na ito pakiusap."
Tinitigan ko lang siya habang nakatalikod sa akin."Sino ang kalansay na 'yan?" I curiously asked.
Bahagya siya'ng lumingon at ngumiti na parang walang nangyari. Nagtataka ko lang siya na tinitigan. Why is she smiling instead of answering my question?
"Magbihis ka na muna, aalis na ako". saad niya at nilagpasan niya lang ako bago nag lakad pa-alis.
Dahil sa ginawa niya nakaramdam ako ng inis. Ito na naman tayo sa bastosan."Sandali Cazsey kinakausap pa kita. I'm pretty sure nakita kong gumalaw ang ulo ng kalansay kanina. May mali eh, may mali sa kalansay na 'yan." I uttered.
Huminto siya ng bahagya pero hindi niya ako nilingon."Walang mali sa nikata mo pero pakiusap lang huwag mo nalang papakialaman ang kahit na ano mang makikita mo dito." She said the continued walking."Marami ka pang hindi alam".
"Sandali" Dahil sa sinabi niya mabilis ako'ng naglakad palapit sa kanya at hinawakan siya sa kamay para pahintuin siya sa paglalakad. I don't know why pero feeling ko na offend ako sa sinabi niya. Parang ginagawa niya akong bobo.
Humarap siya sa akin. "Pakiusap, nagmamadali ako." she mumbled.
Hindi ko binitawan ang kamay niya. "Kaya nga ako nagtatanong dahil alam ko sa sarili kong marami pa ako'ng hindi alam tungkol sa lugar na 'to. At the first place hindi ko naman ginustong mapunta sa lugar na 'to." inis kong saad.
Nakita ko ang pag-ismid niya sa akin na kinakunot ng noo ko. Bigla niyang tinapik ng malakas ang kamay ko na dahilan para mabitawan ko ang kamay niya. Nakita kong namula agad ang kamay ko dahil sa ginawa niya. Ang lakas niya masyado.
"Alamin mo ng sarili mo, hindi ba't sumama ka ng kusa kay Fetisha dito? Huwag mong sabihin na hindi mo ninais na mapunta dito. Nandito ka dahil nakatakdang mapunta ka dito kagaya ng iba at walang pumilit sayo." dahil sa sinabi niya mas lalo lang nadagdagan ang tanong sa utak ko.
"Nagtatanong ako dahil gusto ko ng sagot. You're just adding fuel to the fire, dinadagdagan mo lang ang tanong sa utak ko." I mumbled.
"Huwag mo nalang pakialaman ang mga gamit sa silid na ito. Kung hindi mo kanya'ng gawin 'yun umalis ka, hindi ko kailangan ng traidor sa silid na ito." saad niya at tumalikod ulit.
Wtf did she just say? Bastos ba talaga siya? Santa santita ang gaga, kapag kasama namin sila Avierry at Spruce ang bait niya tapos ngayon babastusin niya ako ng ganito? I felt stupid because of that, tinamaan ang ego dahil sa sinabi niya. Pinapamukha niya sa akin na sampid lang ako dito at hindi ako belong. Bakit pinilit ko ba silang dito ako patirahin? The last time I checked they voluntarily offered me to stay with them. This is ridiculous!
"CAZSEY… Sandali!" I uttered.
Biglang may kumatok sa pinto na dahilan para mapahinto ako. "ZINN?" I heard Spruce's voice outside.
Nilingon ako ni Cazsey at tinignan ng masama. Hindi pa ako tapos sa kanya. I rolled my eyes to her. Tsk Santa santita! Binuksan ni Cazsey ang pinto at niluwal nito si Spruce na balisa'ng nakatayo sa labas ng pinto.
"Bilisan niyo, nandito si Fetisha!"
KABANATA 10"Bilisan niyo, nandito si Fetisha!"Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi ni Spruce. "Seriously? Ano'ng ginagawa niya dito?" saad ko.Bigla ako'ng may naramdamang kakaiba, feeling ko hindi maganda 'to. Akala ko nakatakas na ako kay Fetisha 'nong tinapon nila ako dito then why is she here?"Nasa labas na lahat at kailangan daw tayong makausap ni Fetisha." saad niya.Biglang humakbang palabas ng pinto si Cazsey. "Ma-uuna na ako sa inyo." saad niya at naglakad palabas ng Bahay na para'ng nagmamadali.Naiwan kaming dalawa ni Spruce dito. Tinignan ko siya, may pag-aalala sa mukha niya. "Anong problema, bakit parang takot na takot kayo?" I asked.Lumapit sa akin si Spruce at hinawakan ako sa kamay. Kumunot ang noo ko dahil naguguluhan parin ako, Fetisha is not a harmful person based on how she deal with me kaya bakit
KABANATA 11Tinignan ko si Tatay na umiiyak na ngayon. Hindi ako papayag na mamamatay siya nang walang laban. Nakakaawa siya, tao siya at hindi hayop na ipapakain sa Sigbin. Huminga ako ng malalim at humakbang palapit kay Fetisha."Lalabanan ko ang kapatid mo, pakawalan mo lang siya." I uttered.Ngumisi lang siya. "Alalahanin mo na kapag natalo ka sa laban ninyo ay kayo'ng dalawa ng lalaki'ng iyan ang mamamatay."Bakas sa mukha ni Fetisha ang pagiging seryuso sa sinasabi niya at walang bahid ng biro. Umiling ako "Hindi ako papayag..." I started. Nilapitan ko si Tatay at inalalayan na makatayo. Humihikbi siya at nanginginig, ramdam ko ang kaba na nararamdaman niya. Ililigtas ko siya kahit ano'ng mangyari. "Hali ka Tay." Saad ko at ngumiti. Bakas sa mukha niya ang pag-asa which almost melt my heart in so much flatter.Nang makatayo na siya ay inalalayan ko siya'ng magla
KABANATA 12"Masyadong ka'ng maganda to be a punching bag." he Chuckled that confused me, wtf did he just say? Marunong siya mag english? "Mas bagay sayong maging asawa ko." he added.Dahil sa sinabi siya para akong may katabing multo na biglang nagsitayuan lahat ng balahibo ko sa katawan. Siya, magiging asawa ko? For pite's sake, no! That's cringe asf!"HELL NO, ASSHOLE!" I uttered.Biglang tumikhim si Fetisha kaya tumingin ako sa kanya at nakita kong kinakausap niya ang isa sa mga kawal. Inikot ko pa ang paningin ko at ngayon ko lang naalala na halos lahat ng tao nakatingin sa amin.Naglakad si Fetisha palapit sa amin at masama ang tingin niya sa akin. Bumulong siya kay Stygian sa malanding paraan, wala akong narinig dahil mahina ang bosis niya pero tumango lang si Stygian.Tumalikod na si Fetisha at naunang naglakad papalayo. Naramdaman ko nalang na&
KABANATA 13Tumango lang silang tatlo at nagkwentuhan na kami. Kahit may part sa akin na malungkot parin dahil sa panaginip ko, I still feel the love from them. Kahit wala sila Zach at Mom, I felt like I'm still complete.Hindi na namin napansin ang oras at hindi kalaunan ay tinawag kami ni Tiya Brenda na kumain. Nagulat kami dahil ngayon lang nila kami niyaya dahil kadalasan ay kami-kami lang din ang magkasamang kumakain.Si Tiya Brenda ang kanang kamay ni Donya Allura ayun sa sinabi sa akin ni Spruce. Sinamahan niya kami na para sumabay na kami sa kanila na kumain dahil magkakaron daw ng pagpupulong pagkatapos.Habang naglalakad kami papunta sa loob ay napansin ko ang mga matang nakatingin sa amin. I was confuse kaya kumunot ang noo ko, pagpasok palang namin sa pinto sinalubong na agad kami ng dalawang magagandang babae na malapad ang ngiti na nakatingin sa amin.&nbs
Chapter 14Kahit hindi ko gustong magsasalita habang kumakain ay hindi ko nalang namalayan ang sarili ko dahil sa sinabi ni Ginang Allura.“Paano mo nalaman ang tungkol sa Sigbin Ija, diba bago ka lang dito?”Halata ang pagtataka sa mukha ni Donya Allura habang tinatanong ako. Bigla kong naisip na siguro hindi nila inaasahan na alam ko ang tungkol 'don dahil ilang araw palang ako dito.“Oo nga Brazinn, paano mo nalaman ang tungkol sa Sigbin?” dagdag pa ni Avierry.Habang nag-iisip ng sasabihin ay nagkunwari akong may nginunguya sa loob ng bibig ko.“Hmm Naba—”Magsasalita na sana ako nang biglang sumabad si Spruce...“Naikwento ko kanya ang tungkol doon, kagabi bago siya matulog ay tinanong niya ako tungkol doon at kung bakit kinakailangan ni Fetisha na
KABANATA 15SOMEONE'S POVSobra akong nag-aalala sa kanya kanina nang makita ko siyang himatayin at bumagsak sa lupa.Maingat akong naglalakad papunta sa Room nina Brazinn. It's kinda late already.I know it's kinda weird but this was the only way I know to visit Brazinn and check her if she's okay without anyone knowing.She need me tonight.I badly wanna talk to her more than just a friend, I wanna confess to her.Kaswal lang ako na naglalakad patungo sa room nila para kung sakali man na may makakita sa akin, hindi maghihinala.Sobrang tahimik ngayon ng paligid at ang tangi ko lang naririnig ay ang ungol ng aso at ang huni ng mga Ibon.Patuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa hindi ko nalang namalayan na nasa harap na ako ng room nila.N
KABANATA 16BRAZINN'S POV“Tara na habang maaga pa”, saad ko at inangat ang bag na may lamang gamit para sa pangangaso.“Tara!” agad naman na sumagot si Spruce.Tumayo na ako at nagsimulang humakbang papunta sa pinto ng room namin. We're currently here in the stockroom of Servant Quarters. Donya Allura offered us to use everything we will be needing. Maraming mga gamit dito na ayun kay Donya Allura, gamit ng mga kawal para sa digmaan.Karamihan dito ay mga ispada, sibat at Pana. Hindi man ako marunong ng mga ito pero nagdala ako ng ispada, Pana at sibat na gagamitin kung sakali man na may umatake sa amin sa loob ng gubat ayun sa sabi ni Donya Allura.FLASHBACK“Kung sakali man, mag-ingat kayo sa loob ng gubat sapagkat may nagbabantay doon na galing sa ibang Hanay. Nagiging mahigpit sila sa g
KABANATA 17Hindi ko namalayan ang pagtayo ni Spruce nang narinig niya ang kaluskos ng dahon mula sa lugar na may kumalabog kanina.Pigil-hininga ko itong sinundan ng tingin and to my surprise bumungad sa akin ang tatlong baboy ramo. Nakita kong gumalaw si Cazsey at Spruce, pomusisyon sila at nagbabadyang tirahin ito. Si Cazsey ay sibat ang gamit habang si Spruce naman ay pana.Tinitigan ko sila bago binalik ang tingin sa mga baboy ramo na naglalakad. Tatlo sila and I know kapag pinana at sinibat yan ni Spruce at Cazsey dalawa lang ang tatamaan at makatakas ang isa. I need to do something.Nakita kong lumingon si Spruce kay Cazsey kaya palihim kong inayos ang arrow ng pana ko. Ilang sandali pa ay pinosisyon na ni Spruce ang pana at sinisinta ang target, ganun din ang ginawa ko.Tinaas ni Spruce ang kamay niya at nagbilang ng tatlo gamit ang mga daliri 
KABANATA 30“I have something to tell you.”Buong gabing hindi nawala sa isip ko ang huling line na sinabi ni Spruce bago siya tuluyang natulog. He left my mind hanging.Pagkatapos kasi niyang sabihin ang line na ‘yon, bigla siyang natulog. Gusto ko sanang malaman kung anong sasabihin niya because it made me curious and my curiosity is killing me right now. Pero ayaw ko namang istorbuhin ang tulog niya. I mean, he need that sleep, that rest. Pagod kasi siya.Buong gabi kong inalagaan si Spruce. I wiped his body out. Ang dami niyang sugat.Kahit na nakatulog na siya, he still didn't let go of my hands kaya hindi ako makaalis.After how many minutes, paunti-unti nang lumuluwag ang pagkakahawak niya sa akin. Sakto din na tapos na ako sa pagpupunas sa kanya. I took the advantage to stand up. I heaved a deep sigh when he d
KABANATA 29“No... but Stygian is in danger,” I said sobbing, “I don't want him to get hurt, I don't want anyone to get hurt because of me,” sinubukan kong pigilan ang sarili ko sa pag-iyak pero tila may sariling paa ang aking mga luha at nagsilabasan sa mga mata ko. Alam kong nagmumukha na akong tanga dito pero hindi ko mapigilan na isipin ang pwedeng mangyari kay Stygian. He have lost too much blood.“Shh, Zinn don't blame yourself. It was not your fault. Let's just hope and pray that nothing happened to Stygian,” saad ni Spruce na patuloy sa paghagod ng likod ko. “Upo ka muna at magpahinga,” dagdag pa niya na agad ko rin namang sinunod. I sat back to the wooden chair.I take a deep sigh to calm myself, habang mahigpit akong niyayakap ni Spruce. Makalipas ang ilang sandali ay saka lang ako nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita ulit.
KABANATA 28“Zinn? Stygian?”Mabilis kong minulat ang aking mata nang may biglang kumalabit sa akin. Napatingin ako sa binti ko at nakita ko ang binti ni Stygian na nakapatong sa akin. I'm still facing his chest, naka sandal naman ang ulo niya sa ulo ko.“Zinn!” mabilis kong hinarap ang nagsalita at nagulat ako nang makita ko si Spruce na nakatayo sa harap namin.“Spruce?” gulat kong sabi. Anong ginagawa niya dito? Nahuli din ba siya? Gagawa na sana ako nang bigla kong naramdaman ang sakit sa aking balikat, “Aww!”Naramdaman kong gumalaw si Stygian. Nagulat naman ako nang bigla akong nilapitan ni Spruce at tinulungang bumangon bago hinubad ang tali sa kamay at sa paa ko. Hinawakan niya ako sa balikat at tinulungang makatayo at maglakad. Napatingin ako kay Stygian dahil hindi siya agad tinulungan ni Spruce.&
KABANATA 27Tinitigan ko siya at hindi ko sinasadyang mapatingin sa mapuka niyang labi. Nagtaka ako nang nakita ko ang dugo sa gilid nito. “Anong nangyari sa labi mo?”Mabilis siyang umiwas ng tingin nang itanong ko ‘yon kaya kumunot ang noo ko. Kung titignan ang sugat sa gilid ng labi niya at ang pamumula nito, parang sinuntok ‘yon o nabunggo kung saan.“Habunggo lang ya, maliit lang yan kaya huwag mo nang pansinin. Ang isipin natin sa ngayon ay kung paano tayo makakatakas dito.” seyusong sabi nito kaya agad naman akong tumango at sinimulang gumalaw at sinubukang alisin ang kamay ko mula sa pagkakatali. “Ititgil mo ‘yan, masasaktan ka lang sa ginagawa mo. Namumula na ‘yang kamay mo at baka magkasugat ka pa!”Napahinto ako dahil sa sinabi niya bago yumuko. I can't think of any other way para maka alis dito kaya ‘yon n
KABANATA 26Brazinn’s POV“Hali ka na, Ybe... Maglaro na tayo!” saad ng batang nasaharapan ko habang nilalahad ang kaliwa niyang kamay na akin. Inaya niya akong maglaro sa loob ng gubat.Hindi ko alam pero ang saya ko na magkakalaro na naman kami ulit. Ilang days na din kaming hindi nakapaglaro dahil sabi ni Mommy hindi ko na daw siya dapat maging friend dahil hindi naman daw siya totoo. Pero palagi kaming naglalaro at mabait siya kaya hindi ko siya iiwasan. He’s my friend and he will always be my kuya.“Sandali lang, baka makita ako ni Mommy, she will gonna make palo na naman my pwet.” usal ko habang naka-pout ang bibig ko. Ngumiti naman agad siya at kinurot ako sa pisnge. “A-aray, kuya Isai, masakit” saad ko bago hinawakan ang pisngi ko.Ganito nalang palagi ang ginagawa niya sa mukha ko. Kuya Isai is so bad talaga!&nb
KABANATA 25Spruce’s POVNaglakad na ako papunta sa library dito sa loob ng Servant’s quarters. We really need to find out who wrote that letter at the back of the book. He/she must know something about how we will going to get out of this place. We don’t belong to this place and we gotta go back to the real world before it’s too late.Dahan-dahan akong pumasok sa loob at sinigurado kong walang nakakita sa akin. Mahigpit na ipinagbabawal ang bisita dito at ang nakakapasok lang ay ang mga inuutusan na maglinis dito, which is the reason why I was able to steal that book from here before.Umakyat ako sa taas at nagsimulang maghanap ng libro. Kailangan ko pang makahanap ng librong kagaya ng sulat kamay ng nagsulat ‘nun sa likod ng libro.“Cough cough” napa-ubo ako dahil sa kapal ng alikabok dito. Masyadong marami ang mga libro par
KABANATA 24FETISHA’S POVKailangan kong gumawa ng paraan para ma-ilayo si Stygian sa babaeng yun. Masyado siyang marahas bilang isang baguhan dito sa Paraiso. Masyado siyang mayabang, simula sa pagligtas niya sa buhay ng kapatid ni Allura hanggang sa pagiging malapit niya sa mga ito. Ngayon ang kaharian nila ay paunti-unti nang nagkakaroon ng lakas at pagbabago dahil kanya.“Hindi ma-aari” mariin akong sumigaw dahil sa aking naisip. Hindi ako papayag na mag hari-harian dito ang babaeng iyon. Kaya ko siya pinatapon doon ay dahil doon siya nararapat, sa mga alipin.“Kamahalan, tama na po, higit na mas maganda ka parin kumpara sa babaeng iyon at wala siyang kakayanan na talunin ka” napalingon ako dahil sa sinabi ni Tycun. Tama ang sinabi niya, isang maliit na sagabal lang siya na kailangang walisin upang mawala sa daan.“Pero
KABANATA 23“I FINALLY FIGURED IT OUT!”Bigla siyang tumayo at winagayway ang papel na hawak niya. Dahil sa ginawa ni Spruce, hindi ko napigilan ang sarili ko na matawa. I love seeing him like that. Ano kaya ang ibig-sabihin ng code?“Ano? Anong nabuo mo?” nagtataka kong tanong bago tumayo at lumapit sa kanya. I don’t know exactly how he figured it out but he indeed a genius. Sa idea palang niya na bilangin ko yung letters, it’s a thing only genius people can even do.“Come here” saad niya at nilatag ang libro sa higaan niya bago pinagdikit ang papel na sinulatan ko at papel na sinulatan niya. Nagulat ako sa nabasa ko, I covered my mouth with my hands realizing what was exactly written in the paper. “That was a hard riddle, I’m proud that we finally figured things out”Ang libro ng deriksyon ay hanapin
KABANATA 22Ilang araw na din ang nakalipas simula noong mapahamak ako sa subat at tinulungan ako ni Stygian. Nakompleto namin ang sampong ligaw na hayop, may sobra pa ngang tatlo eh. It was all because of Stygian, sobrang galing niyang manghuli ng ligaw na hayop at bukod pa ‘dun, alam niya din kung saang parte ng gubat maraming ligaw na hayop kaya hindi na kami nahirapan.Noong araw na ‘yun mismo, nakilala ko ang totoong siya. Sobrang layo niya sa inaakala kong pagkatao niya, hindi siya mahirap pakisamahan. Marami din kaming napag-usapan ’nung araw na ’yun and I must say he’s no harmful person. Sobrang layo ng katauhan niya kay Fetisha and speaking of which, nakwento niya din sa akin ang history at status nila Fetisha.Tinuturing ko na din siyang kaibigan pero hindi ko pa siya ganoong pinag kakatiwalaan dahil kagaya ng sinabi ni Spruce dati, this place is full of lies. Hindi ko