SHE'S A WALKING DEAD

ANNA POV: 

Naghabol ako ng hininga sa laki at tigas ng pagkalalaki niya sa loob ng katawan ko at sa pakiramdam ng literal na pagkawasak.  At wala siyang awa, dumiin sa leeg ko ang mga daliri niya, totoong sinasakal ako saka itinuloy ang pagpasok sa pagkababae ko hanggang sa pinakaugat  ng kanyang pagkalalaki. 

Sagad na sagad.

Nakatitig sa aking mata kung masasaktan ba ako.

Napakasakit gaya ng sariwang sugat ang pagkabanat ko, pumipintig ang aking mga laman palibot sa kanya at sinalubong ako ng mga pinong hiwa at matinding sakit na tahimik kong tinanggap.

Ngumisi ako habang nakikiramdam siya  sa loob ko.

Dahil walang wala ito sa mga tama ng baril at patalim na dumaan sa balat, laman at ugat ng aking katawan.

Kung tutuusin, isa pa nga itong masarap na tagumpay.

Si Jared ang pinapangarap ko noon na gagawa nito, walang iba. At sa dami ng pagtatangka sa pagiging maliit kong babae  ay nagawa ko itong alagaan at sa kanya pa rin pala mapupunta.

Sa ilang segundong nakabaon siya sa akin, higit pa siyang lumalaki at namamaga. Nababanat akong lalo at natitiyak kong sariwang dugo ang umaagos sa akin pababa, kumakalat sa kanyang mesa at nakita kong nasisiyahan siya sa sandaling ito na  ako naman ang nasa ilalim niya.

Pero sa  kabila ng kanyang galit, natigilan siya sandali habang mariing nakalapat ang mga labi sa pagkakatitig sa akin.

Ano ang iniisip niya?

Naggagalawan ang mga ugat niya sa buong mukha. “Uulitin ko ang tanong: kahit minsan ba, hindi ka nagsisisi sa nangyari sa pamilya ko?” Bumabagsak ang luha niya.

Kumibot ang mga ugat ko sa mukha palantadaang malapit na akong maubusan ng hininga. “H-Hindi, mamatay ka nang hayop ka!”

Hinugot niya ang sarili sa akin at umulos uli nang mas mariin. Niluwagan ang kamay sa leeg ko nang makitang mamamatay ako sa kamay niya. Naglabas-masok sa akin sa pinakamabilis at mariiing magagawa niya. “Demonyo ka talaga! Kung wala kang bahid man lang ng pagsisisi, isinusumpa kong gagawin kong impyerno ang buong buhay mo!” 

Nagsimulang umikot ng mabilis ang mundo ko. Masakit ang ginagawa niya sa akin at totoo yong parusa. Pero naroon sa kisame ng opisina niya  ang mukha ng ate ko, nakikita kong naghihirap at nag aagaw buhay ang katawan sa kandungan ko. At may sinasabi ito na hindi ko narinig. Kung sino ang humahabol noon  dito. At kung paanong ang huling lakas na magagawa nito ay banggitin ang pangalan ni Catherine.

Dumiin uli ang kamay ni Jared sa leeg ko nang makitang manhid ako sa lahat ng ginagawa niya kaya tinitigan ko siya sa ilalim ng aking pilik-mata at isinumpa ko siya sa tahimik kong paraan.

At para insultuhin ang maliit niyang tagumpay, ngumisi ako sa kanya.

Bilang ganti, mas naging mariin ang mga sumunod niyang pagbayo na nayanig ang kabuuan kung saan ako nakahiga. Naglaglagan ang ilang gamit kasama na ang name plate niya.

Sa matayog na wooden rack na punong-puno ng mga libro, nasa sentro ang picture frame ang dahilan ng lahat ng gulo sa pagitan namin ni Jared.

Nakatitig sila sa akin, tinutuya rin ako. Ang mama niya, si Sophia, ang stepdad niyang si Frank at pinakamamahal niyang kapatid na si Stephen.

Yong tatlong taong mundo ni Jared kaya sinasakal ako habang inaangkin.

Demonyo nga ba kung walang pagsisisi kapag nakapatay ka ng tao?

Kung ganon, demonyo nga ako.

Walang duda.

“Shit!” 

Isang malakas na ulos sa loob ng pagkababae ko at nakaraos si Jared. Sagana. Mainit. Malawak ang pag alon ng kanyang pagkalalaki.

Gaya ng tindi ng galit niya sa akin.

"Ahhhh......!" Pinuno ng sigaw niya ang malaking silid, gaya ng hari na nanalo sa pinakamalaking digmaan na nagapi nito.

Pumikit ako nang mariin at itinanggi ko sa isip ko na hindi ko ito dapat pagdaanan.

Hindi ito patas.

At kung magkakaroon ako ng pagkakataon, pagbabayarin ko rin siya.

Tatlong buhay nga ang nawala sa pamilya niya pero hindi lang siya ang nawalan at nasaktan.

Mas maraming buhay ang nawala sa parte ko  pagkatapos ng pangyayaring yon sa pagitan naming dalawa.

Nasaan ang hustisya?

Hindi yon kailanman magiging patas.

At sa tamang panahon, siya naman ang dapat na humingi ng awa ko.

Isinusumpa ko yan.

*********

ANNA POV: 

“NASA kontrata, malinaw, na kung bigla kang tatakas, ititigil ang lahat ng after-surgery treatment kay Catherine. Ilalagay din siya sa wanted list at hindi makakalabas kung nasaan man siyang bansa.”

Humigpit ang kamay ko gilid ng mesa habang bumabangon. Gusto ko siyang patayin ora mismo. “At bakit mo naman gagawin yon?”

Naupo siya sa swivel chair, tumatahip pa rin ang dibdib sa paghahabol ng hininga matapos naming magtalik. Nakatitig siya sa kumalat na dugo sa mesa  pababa sa drawer niyon.  “Negosyo ito. At hindi birong halaga ang pinakawalan ko. Kilala kita. Kapag nakuha mo na ang gusto mo posibleng tumakas ka na lang, hindi ba?”

“Siguradong may paraan para labas siya sa paghihiganti mo, hindi ba?” Hindi ko mahagilap ang sarili ko kung paano magbibihis. Manhid ang mga paa ko at parang matutumba ako sa mabuway na pagkakatayo.

Tumatahip ang dibdib ko at halos hindi ako makahinga.

At nanggigigil ako sa kanya higit sa matinding sakit na nasa pagitan ng hita ko.

Kumikirot yon sa bawat pagkilos ko, pero mas masakit na wala akong kontrol kung paano niya gustong imanipula ang lintik na kontrata na ni hindi ko binasa.

“No way.” Sinibat niya ako ng tingin. Walang awa. “Wala akong ginawa kundi magpayaman at gamitin lahat ng meron ako para pahirapan ka.” Ngumisi siya sa akin, nagagawang magyabang sa kabila nang kanyang  pagkahumaling. 

Hinablot ko ang straps ng damit ko  mula sa bewang ko at nangangatal ang mga daliri ko habang isinusuot.  “Tsk. Nakakaawa ka naman pala.  Maliban sa akin, wala ka na palang ibang bagay o taong ginusto?”