Chapter 44 Brandon POV Napangiti ako sa aking sarili habang inaalala ang naging tagpo kanina. Pagkatapos kong bilhin ang manggang hilaw at ang hinihinging bagoong ni Heart, naglakad kami pabalik sa kanilang bahay. Tahimik siyang naglalakad sa tabi ko, pero ramdam ko ang panaka-nakang pagdulas ng tingin niya sa akin. Napapansin ko rin ang pamumula ng kanyang pisngi tuwing nagtatawanan ang ilang mga tao sa gilid ng daan, na malinaw na kami ang pinag-uusapan. Sa bawat hakbang, hindi ko mapigilan ang sarili kong mapangiti."Hindi ko na palalampasin ang pagkakataong ito," bulong ko sa aking isipan. "Heart," simula ko, sabay tingin sa kanya. "Hmm?" sagot niya, ngunit hindi niya ako tinitingnan, halatang iniiwasan ang aking mga mata. "Pwede ba kitang imbitahan mamaya? Gusto sana kitang dalhin sa isang restaurant. May gusto akong sasabihin sayo," wika ko dito. 'Sana lang ay pumayag!' bulong ko sa aking isipan. Bigla siyang tumigil sa paglalakad at tumingin sa akin, bakas ang gulat
Chapter 45 Heart POV Hindi ko talaga maintindihan ang nararamdaman ko. Kinilig? Oo. Naiilang? Oo rin. Pinamulahan pa ako sa sinabi ni Brandon kanina—na akala niya’y may karibal siya. Ang hindi niya alam, kaibigan kong bakla ang sinabihan niya ng kung anu-ano. Kung titingnan mo kasi si AJ, para talaga siyang lalaki sa itsura at kilos. "A-h, eh hindi mo naman sinabi na kinasal ka na pala," sabay tingin niya sa tiyan ko. "At mukhang may laman na! Congrats, Puso!" sabi niya, may bahagyang biro sa tono. Hindi pa nakakapagsalita si Brandon nang bigla itong sumabat. "Don’t call her Puso. Ako lang ang may karapatang tumawag sa kanya ng ganyan," seryosong sabi niya. Tiningnan ko siya, pero hindi ko mabasa ang ekspresyon niya. Ang dilim ng mukha niya, parang gusto niyang tumalon kay AJ para protektahan ako. "AJ, pasensya ka na ha," sabi ko para iwas-gulo. "Mag-usap na lang tayo bukas. Puntahan kita sa bahay niyo." "Sure, P... este Heart! Pareho lang yun, 'di ba? Kasi ang Tagalog ng 'Hear
Chapter 46 Brandon POV Napailing na lang ako sa huli niyang sinabi, pero hindi ko mapigilang mapangiti. Hindi ko alam kung bakit kahit sa mga banat niyang may halong pagkasuplada, lalo lang akong nahuhulog sa kanya. "Sige na, hintayin mo ako dito. Kukunin ko lang yung mga gamit na magagamit mo," sabi niya bago mabilis na umakyat patungo sa kwarto niya. Habang hinihintay siya, naisip ko na parang gusto kong magtagal dito. May kakaibang init sa bahay nila na hindi ko nararamdaman sa hotel o sa mansion namin. Siguro dahil narito siya. At narito rin ang magiging mga anak namin. Napapangiti ulit ako sa isiping iyon. Pagbaba niya, dala niya ang ilang malinis na tuwalya at mga toiletries. Inabot niya iyon sa akin habang pinapanood ako na parang pinipigilan ang matawa. "Ano'ng ngiti-ngiti mo diyan?" tanong ko. "Wala lang. Hindi ko lang akalain na ang hot-shot businessman na tulad mo, magtitiis maligo sa maliit naming banyo dito sa baba." "Heart, kahit sa poso pa ako paliguan, okay lan
Chapter 48 Heart POV Nasa kwarto ako, naghahanda ng mga gamit na kakailanganin niya sa paliligo. Kinuha ko ang shampoo, sabon, at tuwalya, saka lumabas upang iabot ang mga ito sa kanya. Pag-abot ko sa kanya ng mga gamit, napansin kong tila may hinahanap siya. "Hi'to mag palit ka muna ng damit, maligo ka na din para hindi ka mainitan," wika ko saka napaiwas ng tingin sa kanyang pandang tyan. Ngunit nagpalinga-linga lamang ito sabay kamot sa kanyang batok. "May kailangan ka pa ba?" tanong ko. "Ah, eh… ano kasi… baka magalit si tita kapag dito ako naligo. Hintayin ko na lang siyang dumating," sagot niya, halatang nag-aalangan. "Kung hihintayin mo si Mama, baka 9 PM ka pa makaligo. Nagpaalam siya sa akin na pupunta sa kainan namin," tugon ko dito. "Ah, ganoon ba?" sambit naman nito na may naisip kung ano. "Oo, kaya maligo ka na," bigkas ko dito. Tumango siya at tumalikod. Ako naman ay bumalik na sa kwarto upang maghanda rin sa sarili. Pagdating ko sa kwarto, agad akong
Chapter 49Brandon POVThanks sa ipis dahil sa kanya ay may rason akong puntahan s'ya dito sa itaas, pero totoo talagang takot ako sa mga ipis. Kumatok ako sa kanyang silid at ilang sigundo ay sumilip ito sa akin, kaya agad niya akong tinanong kung ano ang kailangan ko. Kaya sinabi ko sa kanyan na may ipis sa banyo sa baba, nagmakaawa epek talaga ang aking mukha para pumayag ito, at alam ko na tatalab ito dahil namumutla din naman ako. Laking tuwa ko dahil pumayag ito hanggang nilakihan niya ang pintuan upang makapasok ako sa loob. Doon ko nakita na nakatapis na pala ito ng tuwalya kaya napa mura lang ako sa aking isipan. Tangin tuwalya lamang ang nakatakip sa kanyang hubad na katawan at kahit malaki na ang kanyang tiyan ay sexy pa rin ito sa aking paningin. Nagpapaalam ito na siya muna ang maunang maliligo, kaya tumango lang ang aking sagot. Hanggang lumalikod na ito ag nagtungo sa banyo, bawat hakbang nito ay nagbibigay sa akin ng matinding init. Para bang nag-anyaya iyong sun
Chapter 50 Pagkatapos naming magbihis, sabay kaming lumabas ng silid ni Heart. Hindi ko mapigilan ang ngumiti habang inaalalayan ko siyang bumaba sa hagdan. Pagdating sa baba, dumiretso ako sa kusina para kunin ang baon niyang juice na inihanda ko. Nang makuha ko ito, bumalik ako sa kanya at niyaya na siyang umalis. Tumayo siya at dumiretso palabas ng bahay habang ako naman ang nagprisintang mag-lock ng pinto at gate. Hindi nagtagal, nakarating kami sa hotel. Inihatid ko siya sa restaurant na nasa pinakataas na palapag. Pinindot ko ang elevator button para sa 25th floor, at habang paakyat kami, tila may tahimik siyang iniisip. Nang makarating kami sa lobby ng VIP room, sinalubong kami ng isang staff. "Good evening, Mr. CEO. Nasa VIP room po sila," wika nito sa akin. "Thank you," sagot ko agad. Habang naglalakad, biglang kinalabit ako ni Heart. "Wow, ha. Ikaw pala ang may-ari ng hotel na ‘to," bulong niya na may pagkamangha sa nalaman. "Yes. Anytime, pwede kang pumunta dito,"
Chapter 51 Someone’s POV Sa sobrang galit niya, agad niyang kinuha ang telepono at tinawagan ang kanyang tauhan upang magbigay ng utos. "Hello, Bruno," tawag ko sa aking tauhan. "Hello, Madam!" sagot nito agad sa kabilang linya. "May ipapagawa ako," agad kong sabi dito. "Walang problema, Madam, basta okay ang bayad," napangiti ako. Basta pera ay walang problema basta marami ka nito. "1 million," walang gatol kobg sagot. "Deal. Sino ang ililigpit ko, Madam?" tugon agad nito at mukhang nasiyahan pa sa laki ng perang ibabayad ko. "Ang nobya ni Brandon Flores. Sa kasalukuyan, nasa hotel siya. Kapag nag-iisa na siya, saka mo siya patayin. Kailangan malinis ang iyong gawa. Ayokong may aberya!" bigkas ko dito. "Copy, Madam," agarang sagot nito. Natawa ako nang malakas matapos ibaba ang tawag. "Hahaha! Tingnan lang natin kung maging masaya ka pa sa ipinagpalit mo sa anak ko, Brandon," aniya habang nagmamaneho pauwi sa kanilang mansyon dito sa Cebu. Dahil sa yaman ng kanya
Chapter 52 Heart POV Pagkatapos ang eksena kanina ay agad naman nagpapaalam ang mga kaibigan ko. Labis akong masaya dahil matagal ko na silang hindi nakita at makasama. "Mauna na kami sa inyong dalawa, Puso," sabi ni Althea kasama ang kanyang asawa na si Sir Kurt. "Salamat sa inyong pagpunta dito, 'ha! At sana ay masundan pa ito," ngiti kong sabi sa kanila. "Oo naman, at saka wag kang masyadong kumikilos para hindi ka mahihirap," wika ni Angie ngayon ay hinihimas ang aking tiyan. "Tama si Angie, Heart!" sang-ayon naman ni Janeth. "Oo na po," tugon ko sa kanila sabah irap. "Ah sandali, alam niyo ba na andito si Annie sa Cebu," ngiti kong sabi. "Talaga, naku yung bakla na yun makukurakot ko talaga sa singit," bigkas ni Janeth. Hindi nagtagal ay tuluyan na silang umalis kaya agad din akong inalalayan ni Brandon. Sa totoo lang ay kinilig ako sa kanyang pag-aasikaso niya sa akin. "Doon muna tayo sa sarili kong silid," wika nito kaya agad akong lumingon sa kanya.
Chapter 170Pagkatapos ng ilang sandali ng katahimikan, gumalaw si Jammie at nagbigay ng isang malambing na halik sa aking noo. "Time to get up, love. Ang dinner natin ay naghihintay," sabi niya habang dahan-dahang inaalalayan akong tumayo mula sa kama."Ngayon na ba?" tanong ko, medyo inaantok pa. Ngunit sa isang sulyap ng kanyang mga mata, naramdaman ko ang excitement niya."Oo, love. Ang gabi ay hindi pa tapos, at may marami pang masasarap na pagkain na naghihintay sa atin." Nagbigay siya ng isang matamis na ngiti na hindi ko kayang pagtanggihan."Okay, okay," sagot ko, sabay tumayo at nagstretch. "Pero sana hindi na tayo maghihintay ng matagal. Gusto ko makapagpahinga pa pagkatapos ng dinner.""Don't worry," sagot niya habang nagsusuot ng kanyang jacket. "I promise, mas mabilis ito kaysa sa unang akala mo."Habang nagbibihis kami, nagpatuloy ang aming usapan. "Sabi nila, sobrang saya daw ng view sa restaurant na iyon," sabi ko, halatang excited na. "Sana makuha natin yung best spo
Chapter 169Pagdating namin sa tinutuluyan namin, napagdesisyunan namin ni Jammie na mamaya na lang kami kumain sa restaurant para makapagpahinga muna ng kaunti. Pagod ang katawan ko mula sa mahabang lakad at sa excitement ng araw, pero hindi maikakailang masaya ako."Magpahinga ka muna, love," sabi ni Jammie habang inihahanda ang mga gamit namin. "Mamaya, pupunta tayo sa restaurant. I heard they have the best seafood in town.""Okay," sagot ko habang inihiga ang sarili sa kama. "Pero gusto ko lang ng simple ha? Wala nang masyadong sosyalan."Tumawa siya at lumapit sa akin, umupo sa gilid ng kama. "Ikaw talaga, Kiera. Nasa honeymoon tayo, tapos gusto mo ng simple? Hayaan mo na akong gawing espesyal ang bawat sandali para sa’yo."Napabuntong-hininga ako, pero hindi ko napigilang mapangiti. "Ikaw bahala, Jammie. Pero promise, simple lang, ha?""Promise," sabi niya, sabay kindat.Habang nakahiga ako, napansin kong tahimik lang si Jammie at abala sa pag-aayos ng mga dala naming gamit. Per
Chapter 168Natigil ako sa paglalakad at tumingin sa kanya, hindi alam kung anong isasagot. Sa halip, hinila ko siya at niyakap nang mahigpit. “Salamat, Jammie,” bulong ko. “Salamat kasi lagi mo akong pinapasaya.”Hinalikan niya ang noo ko at tumingin sa akin na para bang ako lang ang nasa mundo niya. “At salamat din, Kiera, kasi tinanggap mo ako, kahit sobrang kulit ko.”Nagpatuloy kami sa paglalakad, mas magaan ang mga hakbang at mas puno ng pagmamahalan ang paligid. Sa bawat hakbang namin, alam kong hindi lang kami naglalakad patungo sa susunod naming adventure—kundi sa mas masayang kinabukasan na magkasama.Habang naglalakad kami ay bigla na lang may bumunggo sa akin. Napatingin ako nang maigi sa babaeng bumunggo sa akin. Ang ganda niya, at halatang may kumpiyansa sa sarili. Napansin kong ngumiti siya nang makita si Jammie, isang ngiting tila may halong pagkasabik."Oh my gosh, is that you, Jammie?" tanong niya, ang boses niya ay parang musika sa tenga—malambing pero may kakaibang
Chapter 167Kiera POVHabang nakasandal ako kay Jammie, naramdaman ko ang bilis ng tibok ng puso niya. Pareho kaming humihingal, pero hindi maitatanggi ang saya sa aming mga ngiti.“Jammie,” bulong ko habang hinahaplos ang braso niya. “Minsan talaga, hindi ko alam kung paano kita haharapin kapag nagiging sobrang sweet ka.”Natawa siya nang mahina at niyakap ako nang mas mahigpit. “Sweet ba talaga? O bastos na?” tanong niya, halata sa tono ang pagbibiro.“Hmp! Pareho!” sagot ko, sabay hampas sa braso niya, pero alam kong hindi ko maitago ang pamumula ng pisngi ko. Napabuntong-hininga ako habang nakatingin sa lagoon. Ang liwanag ng tubig ay parang salamin ng nararamdaman ko ngayon—payapa pero puno ng emosyon."Alam mo," simula ko habang tumitingin sa mga rock formations, "hindi ko akalain na ganito pala ang pakiramdam ng pagiging masaya." Tumingin ako sa kanya at nakita ko ang banayad na ngiti niya, ang ngiting palaging nagpaparamdam sa akin ng seguridad.“Anong ibig mong sabihin?” tano
Chapter 166 Pagdating namin sa sikat na cave sa Hawaii, napanganga si Kiera sa ganda ng tanawin. Ang entrance ng kuweba ay napapalibutan ng mga luntiang halaman, at ang banayad na lagaslas ng tubig mula sa lagoon sa loob ay tila isang awit na nagbibigay ng kakaibang kapayapaan. Ang sikat ng araw na tumatama sa tubig ay lumikha ng mala-kristal na reflection na tila sumasayaw sa dingding ng kuweba. "Wow, ang ganda naman dito," sabi niya, nakangiti habang hinahawakan ang kamay ko. "Ang romantic!" Lumapit kami sa lagoon, at naupo kami sa isang bato sa gilid nito. Binuksan ko ang dala naming maliit na picnic bag at kinuha ang bote ng tubig para ibigay sa kanya. "Sabi ko sa'yo magugustuhan mo 'to," sabi ko habang pinagmamasdan siyang humigop ng tubig. Ngumiti siya at tumingin sa akin. "Thank you, Jammie. Ang saya ko na sinama mo ako dito." "Anything for you, love," sagot ko, sabay haplos sa kanyang pisngi. "Gusto ko lang na maging memorable ang bawat sandali natin." Habang n
Chapter 165Warning....Author Note: Lahat na naisulat ko dito ay kathang-isip isip ko lamang, kung may nasulat akong mali o magkapareho ay hindi ko sinasadya. -Love: Inday Stories----------------Habang hinihintay ko ang aming almusal, binuksan ko ang mga kurtina ng kwarto. Ang liwanag ng araw ay pumasok sa silid, binibigyan ito ng mas mainit at mas magaan na ambiance. Mula sa aming bintana, kita ang magandang tanawin ng dagat at ang asul na kalangitan na tila walang bakas ng ulap.Pagkatapos ay tumungo ako sa veranda ng aming suite upang huminga ng sariwang hangin. Ang amoy ng dagat at ang malamig na simoy ng hangin ay nagbigay ng ginhawa. Napaisip ako tungkol sa aming mga plano ngayong araw. Ito ang unang buong araw namin bilang mag-asawa dito sa Hawaii. Kailangan itong maging espesyal, naisip ko.Makalipas ang ilang minuto, dumating na ang food service at maingat kong inayos ang tray sa isang maliit na mesa sa tabi ng kama. Pagkatapos, bumalik ako kay Kiera at dahan-dahang gini
Chapter 164Pagkatapos naming mag-usap tungkol sa aming mga plano at pangarap, unti-unting bumalot ang katahimikan sa aming kwarto. Sa kabila ng pagod mula sa mahabang araw, ang init ng aming mga damdamin ay nanatili. Tinitigan ko si Kiera habang nakahiga siya sa tabi ko—ang kanyang mga mata ay puno ng pagmamahal, at ang kanyang mga labi ay tila naghihintay ng isang malambing na halik. “Kiera,” bulong ko, habang marahan kong hinaplos ang kanyang pisngi. “Gusto kong iparamdam sa’yo kung gaano kita kamahal.” Napangiti siya at dahan-dahang lumapit sa akin. "Jammie, nararamdaman ko iyon araw-araw. Pero mas gusto kong maramdaman iyon ngayon, dito, at ngayon lang." Hindi ko na napigilan ang sarili ko. Hinalikan ko siya nang malambing—mabagal, puno ng damdamin, at tila bawat galaw ay sumisigaw ng pagmamahal. Nararamdaman ko ang lalim ng aming koneksyon habang lalong nagiging mas malalim ang aming halik. Ang kanyang mga kamay ay dahan-dahang bumalot sa aking batok, habang ang akin ay humaw
Chapter 163 Nagpahinga kami ng maaga upang makapag-recharge pagkatapos ng mahabang araw ng kasal, biyaheng papuntang Hawaii, at mga paghahanda. Alam ko na kailangan namin ang lakas para sa susunod na araw, kaya hindi muna namin pinag-usapan ang mga personal na bagay tungkol sa aming unang gabi bilang mag-asawa. Sa halip, nag-focus kami sa pag-papahinga, kasama na ang pagninilay-nilay sa lahat ng mga magagandang nangyari. Habang nakahiga, nararamdaman ko ang init ng katawan ni Kiera sa tabi ko. Hindi kami nagmamadali, at ang bawat sandali ay puno ng tamis ng pagmamahal. Kasabay ng malalalim na hininga, natulog kami nang mahimbing, na may mga pangarap na nag-aantay sa amin kinabukasan. Walang alalahanin, walang pagdududa—ang lahat ng nararamdaman ko sa mga sandaling iyon ay ang kaligayahan at pasasalamat na magkasama kami, nag-uumpisa ng bagong buhay bilang mag-asawa. Kinaumagahan, nagising kami ng maaga dahil sa kasiyahan at excitement para sa unang araw namin bilang mag-asawa.
Chapter 162Paglabas namin ng bahay, hinatid kami ng buong pamilya hanggang sa sasakyan. Habang papalayo kami, tanaw ko pa rin ang mga ngiti nila Mommy Heart, Daddy Brandon, at Tatay Tonyo, na tila nagsasabing nasa tamang landas kami.Sa sasakyan, hawak-hawak ko ang kamay ni Kiera. "Excited ka na ba?" tanong ko sa kanya habang nakangiti.Tumango siya, at sa mga mata niya ay nakita ko ang saya at pagmamahal na dala ng lahat ng nangyari ngayong araw. "Oo, Jammie. Ito na siguro ang pinakaespesyal na simula ng ating buhay."Alas-siyete ng gabi, habang kami'y sakay ng eroplano papunta sa Hawaii, hindi ko mapigilang isipin ang lahat ng nangyari. Sa bawat sandali, mas tumitibay ang pagmamahal ko kay Kiera. At alam kong ito ang umpisa ng mas maraming magagandang alaala na magkasama naming bubuuin.Habang nasa eroplano, napatingin ako kay Kiera na nakaupo sa tabi ko, ang mukha niya'y puno ng saya at excitement. Hawak niya ang ticket na ibinigay ni Emer kanina, at parang hindi pa rin siya makap