Kabanata 4
Exes
Malaki ang ngiti ko sa labi habang nakaharap kay baby sir ngayon. Tulad nga ng sinabi niya kanina, we have our first date tonight. This is a sudden date and never been expecting to happen. Sa katunayan, ang tanging laman ng isip ko ay kung paano siya makuha at mapa sa akin.
I didn't know I have already his attention. I didn't know I get it from him. Akala ko, matagal pa bago ko siya makuha, bago ko maangkin ang lalaking mahirap abutin. Pero nakuha ko na pala.
In my entirely eighteen life, I have been exposed from different boys. I easily jumped from another boy if I'm done using them. They adore me more, they worship my beauty but this man in front of me, he is fucking different.
Different from being just a fling. Different from being just boy. He is different from the boys who adore me. He is different from so flirtios boys. Very different.
Ngumiti siya sa akin habang magkatitigan kami. Bwesit hindi ko kayang makipag tagisan sa mata niya, natatalo ako sa pungay niyon. He brought trembling out of myself. His eyes bombarded a lot of meaning.
"Let's eat?" He asked tenderly.
Tumango ako bago mahinhin na huminga. Napili naming dito sa isang mall pumunta. Since it's still open, I told him to just go here. Pero bago kami pumunta dito, dumiretso muna kami sa boarding house niya.
Yes. Sa boarding house niya kami pumunta muna. He brought woman clothes. Nagulat ako ng ibigay niya iyon sa akin at ipasuot. Hindi pa nga ako nakakabalik sa gulat dahil dinala niya ako sa boarding house niya, tapos may dala pa siyang damit para sa akin. Is he doing this because of his feeling for me?
Ano nga ba ang nararamdaman niya sa akin? Is it love? Wait kung pagmamahal ang nararamdaman niya sa akin aba'y kailangan kong maging seryoso. He is the type of man who need a serious relationship.
Hindi yung panandaliang saya lang. He need someone who will stay at him in all days. In all of his life. Can I give it to him? Am I ready for that relationship if he asked me? Shit why am I thinking this?
Maluwag ang boarding house. May sariling sala, kusina at may kwarto. Para lang siyang bahay kung tutuusin pero dahil wala dito ang pamilya niya kaya hindi ko iyon masasabi. He have a flat screen TV, gray couches and speaker. Hindi ko nakita ang kwarto niya dahil nakakahiya kung papasok ako doon kung wala naman akong kailangan.
Nakita ko ding may study table siya at sa dingding ay nakasabit ang kanyang graduation picture doon. Kinilabutan nga ako habang pinagmamasdan iyon, gwapo siya doon. Kahit noong college days niya, gwapo na siya at maganda ang pangangatawan.
Napaisip tuloy ako, did he have a relationship back in college? May naging girlfriend ba siya noong nag-aaral siya ng college? Kumuyom ang kamay ko habang pilit tinatanggal ang isipang iyon.
Nabalik ako sa sarili ng haplusin niya ang kamay ko. Literal na nanlaki ang mata ko habang nakatingin sa kanya. His eyes still tender. Haplos palang iyon mga bes, paano pa kaya kung nasa ibabaw ko na siya.
Ngumiti siya sa akin ng ubod ng tamis. His face never failed me. Walang katulad!
"Order na tayo." He said gentle.
Nasa isang restaurant kami dito sa mall. It was a Savory Restaurant. Maganda siya at organize naman. Naalala ko kung bakit niya ako pinagpalit ng damit.
"You have to change your clothes." He said while handing me the clothes he bought.
Tinanggap ko iyon habang nakanguso. Bakit ba?
"Stop pouting baby. Baka gusto mong sa kwarto tayo mag date.." He said huskily.
Napakurap pa ako habang hindi makapaniwalang sinasabi niya iyon. Akala ko seryoso lang sa buhay ito, may kalandian din palang tinatago.
Tinaas ko lang ang kilay ko habang nakatingin parin sa kanya.
"Bakit kailangan magpalit pa ako?" I asked curiously.
Huminga siya ng malalim bago lumapit sa akin at nilagay ang braso sa baywang ko. Shit bakit ganito siya ngayon? Nanuyo ang lalamunan ko habang hindi mapakali sa mainit niyang katawan.
"Lalabas tayo. Dapat hindi ka naka uniform. Kapag may makakita sa atin, mawawalan na ako ng trabaho at wala na akong ipapakain sayo." He said hoarsely.
Fucking holy shit. Namula ang pisnge ko dahil doon. Is he really serious? Kinikilabutan na ako sa kanya. Dati ako yung ganito, ngayon ay ganito pala ang feeling kapag nilalandi niya ako. Nakakaubos ng hangin sa katawan. Nakakapanghina ng resistensya.
Hindi na ako nakasagot at sinunod nalang ang utos niya. I changed my uniform. Naglagay din ako ng light make up bago lumabas ng banyo niya. He was already in his black t-shirt and ripped jeans. Tumindig lahat ng balahibo ko habang pinagmamasdan ang pinaka gwapong lalaki na nakita ko sa mundo.
My father is already handsome but this man is very different. His handsomeness kill all my foundation in life. He took every breath I have.
Ngumuso siya kaya napangiti ako. Ang cute lang ng baby sir ko.
"You don't need to put make up on your face. You are already beautiful..." He said huskily.
Wala na. Gumuho na talaga ang mundo ko. Masyado siyang nagpapahulog tangina. Hindi ko na mahanap ang tamang pag-iisip.
Iyon ang laman ng isip ko habang nagbibiyahe kami papunta sa mall. At ngayon nga tinatanong niya sa akin ang order ko.
"What you want to eat baby?" He asked for the third time.
Namumula na ang pisnge ko dahil sa kilig na nararamdaman. Ni kailanman hindi ko ito naramdaman sa mga naging exes ko. Hindi ko naramdaman ang ganitong kilig habang nililigawan ako ng mga iba't-ibang lalaki. Pero sa kanya, halos sumabog itong puso ko.
He brought out the best in me.
"Pwedeng ikaw nalang?" Wala sa sariling sagot ko.
Kung kanina mapungay ang mata niya. Ngayon ay mas lalong pumungay dahil sa sagot ko. He bite his lip while looking at me tenderly. Ano bang sinabi ko?
"You are naughty damn.." He said patiently.
Kumurap ako bago inisip ang sinagot sa kanya kanina. Ano bang sinagot ko?
"Ah?" Tanong ko.
Ngumiti siya sa akin bago tinaas ang kamay para tawagin ang waiter.
"You can't eat me baby. Wala kang makakasama sa buhay mo kapag kinain mo ako nyan." He said.
Dahil sa kilig na nararamdaman. Hinampas ko ng mahina ang kamay niya, tumawa siya kaya nakita ko ulit ang magaganda niyang ngipin. May kapatid pa ba siya? Bakit habang tumatagal, nag-iiba itong nararamdaman ko para sa kanya. I am not into serious relationship, I am fond flirting boys but now? It was all changed because of this man. He changed my perspective in life.
Am I only challenge to him?
Tumahimik nalang ako habang pinagmamasdan siya na sinasabi sa waiter ang order namin. Every open his mouth, it more telling me that he is hard to reach. He is unreachable. Kapag naaalala kong may propesyon siya, palagi akong dinadala ng kahinaan sa ibaba. It always degraded me.
Musmos palang ako samantalang handa na siya na bumuo ng pamilya niya. He is stable now, but me? I'm still walking to my dream. It will take more years before I graduate. It will take a lot of years before I'm become professional.
Minsan naiisip ko na siguro hindi talaga kami pwede. Na hanggang taga abot nalang ako sa kanya. Na hanggang taga hiling nalang ako sa kanya. Maraming tao ang tututol sa amin sa oras na malaman nilang mayroon kaming ganitong relasyon.
May relasyon na nga ba kami? He just said to me that he has feeling but specific with love. Maybe I'm just over reacting with that feeling he mentioned.
I ignore that thoughts and just focus in the date we have now. I should enjoy this, baka bukas o sa ibang araw mag-iba na naman ang ugali niya. Siguro pinaglalaruan niya lang ako ngayon. Knowing that I am crazy over him. I should not be calmed.
Pagkatapos niyang umorder, tinignan niya ulit ako gamit ang mapupungay na mga mata. I smiled and let this feeling drawned me.
"Are you aware of our aged gap hmm?" He ask in the middle of our stare.
Nagulat ako sa tanong niya. Hindi alam kung ano ang pinupunto niya. Is he asking the gap or he just want me to realize that I am no good for him?
I swallowed hard before looking at him serious. You want to rid me?
"Yes.." Matapang kong sagot.
Sa bawat pagtutulak niya sa akin, mas lalo akong ginaganahan na makuha siya. Sa bawat paghamong pilit niyang itatak sa aking isipan, mas lalong nasasabik ang pusong baliw.
Maaari niyang matakasan ang pag-ibig ko pero hinding hindi ang puso kong nabaliw dahil sa kanya.
Sumeryoso ang mukha niya at huminga ng malalim. Am I really hard on him?
"I'm already 28 and my kind of age, I need a serious relationship Martha. I need someone who will take care of me. Someone can provide to take all my tiredness." He said with eyes full of serious.
Inangat ko ang kamay papuntang hita ko at doon iyon pinirmi. What is he implying to me?
Mas lalo akong kinakabahan dahil sa mata niyang seryoso ang tingin sa akin. Bakit ganito ang naging topic namin? Bakit sa dami-dami ng pwedeng pag-usapan ay ganito pa? At bakit ang tagal tagal ng order namin?
Napatingin siya sa kamay kong nasa hita ko na. Hindi niya man sabihin pero bahid doon ang pagtataka.
He sighed heavily.
"You are so young and free. Natatakot akong baka kapag maging akin ka na, magsawa ka bigla at iwan nalang ako. I am afraid of lefting behind." He said in voice low.
Napatingin ako sa kanya ng deretso. My eyes widened with what he said. Left behind? Does someone left him? Seriously?
Sa ganitong itsura ni baby sir ay may magloloko pa? He is everything that woman dream. With the profession in his name and mastered in his career. Iniwan pa din? Kung ako iyon baka mag proposed na ako sa kanya. He should be keep.
Huminga siya ng malalim bago ako tinignan ng malalim. Ang kanyang mata ay punong-puno ng iba't-ibang mensahe. Hindi ko alam kung ano ang tamang ipapakita sa kanya. I'm still shocked and amused by what he said. Kung ako 'yong babae, I wouldn't leave this kind of man. He is perfect to be loved and to be a husband.
May trabaho. May hangarin sa buhay. Kayang-kaya kang buhayin at higit sa lahat ay gwapo. He deserved to be loved.
"I'm afraid you might be like her Martha. Sa una lang naging maayos pero nung nakuha na, biglang iniwan at pinagpalit. I hate to say this but fuck you make my life lived again. You make me live again." He said full of emotion.
Nahigit ko ang hangin sa dibdib habang pinagmamasdan siya sa mukha. Hindi pa nagsi-sink in sa isip ko ang mga sinasabi niya. I'm still amused.
Nilapag niya ang kamay sa lamesa habang nakatingin sa akin. He open his arm to me, nang maintindihan ko ang ibig niyang sabihin ay tinaas ko ang kamay sa lamesa at inabot niya iyon. He intertwined our hands.
"I will gonna court you baby. I will make sure this time, no one will slip me again...not even you," He said with finality.
Naputol lang ang pagtitigan namin ng ilapag ng waiter ang courses namin. It was all delicious. Sa pagkakatantya ko, apat na pagkain ang nasa lamesa namin ngayon.
Nagsimula kaming kumain habang pilit kong tinatanggal sa isip ang sinabi niya. Hindi ako mag i-enjoy nito kung ganito ang takbo ng isip ko. He invade everything to me now. He invade my life, my heart, and my lips. Fucked but I love him now.
Ngayon masasabi ko nang mahal ko nga talaga siya. Akala ko hindi ako makakaramdam ng ganito. Akala ko hanggang pakikipag landian lang ang kayang ibigay ng puso ko. I can love and feel this even at before I'm just addicted in flirting.
Sasabihin ko ba sa kanya na mahal ko siya at hindi ko kailanman gagawin ang iwanan siya? Should I tell him this feeling I have for him? Masyado bang maaga para sa nararamdaman ko?
He just said that he will court me. I should try to feel being courted by the man I loved. Maybe that's the best think to do.
Natapos kaming kumain ng sabay. Hindi namin naubos ang pagkaing inorder niya kaya pinabalot namin iyon.
"Para saan?" Tanong ko habang hinihintay ang pinabalot niyang pagkain.
"Ibibigay ko sa mga street child. Sayang naman kung itatapon lang." Sagot niya.
Mas lalo akong nahuhulog kapag ganito siya. He is kind and everything. Nagulat ako ng maramdaman ang kamay niya sa kamay ko. Magkahawak kamay kami ng lumabas sa restaurant. Mahigpit ang hawak niya at tila ba'y ayaw akong bitawan.
Sumakay kami sa escalator papuntang third floor. I don't know if the movieworld still open. It's already eight in the evening. Nang makarating kami sa ikatlong palapag, mahigpit parin ang pagkakahawak niya sa kamay ko.
Bukas pa ang movieworld pero hindi na sila pwedeng magpabili ng ticket. Paalis na kami ng biglang may tumawag sa akin.
"Martha?" It was a familiar voice.
Hindi ako humarap ngunit randam na ramdam ko na mas lalong humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay ko.
Hindi ako ang lumingon pero si Karl ang gumawa nun. He looked back to the person who called me.
"Ikaw nga haha. Nice seeing you again." Sabi pa ng hindi ko pa kilala.
Nang humarap ako, nanlaki ang mata ko habang hindi makagalaw sa kinatatayuan. Oh shit this boy is one of my exes. If I'm not mistaken, he is the one who took my first kiss.
"Oh you look more beautiful now." He said ignoring the man beside me.
Ngumiwi ako sa sinabi niya. I feel Karl Marx hand hold me tight.
"Ahh ehh I-i'm beautiful even before." Tanging sagot ko.
Ngumisi si Eldon habang ang mga mata ay punong-puno ng pagnanasa sa akin.
"I still remember your lips. I was your first kiss right?" Sabi niya na kinaubos ng hangin ko.
Napalunok ako bago tumingin kay Karl na ngayon ay umiigting ang panga. Madilim ang mata niya habang nakatingin sa lalaking kaharap namin. Umiling ako bago hinila si baby sir paalis sa kanya.
Kahit nahihirapan, nakaya ko pa ding mahila si Karl Marx paalis doon. Nasa elevator kami habang tahimik siya sa tabi ko. Kaming dalawa lang dito at bigla akong kinabahan dahil sa sobrang tahimik niya.
Napatingin ulit ako sa kanya, ang mukha ay ganun parin. Galit at seryoso. His eyes stands with a rage. Muntik pa akong mapaatras ng bumaling siya sa akin gamit ang matang mapangahas.
"You are dating me and same time your exes bugging. Damn it," He said darkly.
I closed my tightly before letting this hard breath on me. He think very wrong. He might think that I'm not virgin anymore. He might change his mind in courting me. Damn it.
"L-look I didn't know he's here. It might coincidence." Sagot ko sa nanginginig na boses.
Mas lalong dumilim ang mata niya, hindi tanggap ang mga sinabi ng ex ko. Maybe he got it wrong.
"And that fucking brute has this guts to tell it in front of me huh. I want to wreck his neck right now Martha..." He said dangerously.
Umiling ako bago inabot ang braso niya. He look at it as if I am the most dirty woman. Napakurap pa ako bago bumitaw at umatras sa kanya.
Masakit isipin na ganun ang tingin niya sa akin. Hindi ko naman kasi alam na magkikita pa kami ni Eldon. He was my first boyfriend, that time I am so addicted with boys. I didn't even feel being in love because I just want flings only. At ngayon nagkita kami sa hindi inaasahang pagkakataon, mawawala pa ang pag-asang maging kami.
Nakita ko ang paglambot ng mga mata niya ng makitang umatras ako. Lumapit siya sa akin at kinulong ako sa pagitan ng braso niya. His eyes is now tender.
"I'm sorry. I just can't accept it baby. I can't accept that he was your first kiss and I'm not. Bahala na nga, basta ako yung huli.." Sabi niya.
Bumukas ang pinto ng elevator kaya umalis siya sa harap ko at hinawakan ang kamay ko. Lumabas kami na parang walang nangyari. Hindi na kami nanatili sa mall, umalis na kami. Sakay ng motor ay huminto kami sa mga nadadaanang street children para ibigay ang pagkaing pinabalot niya.
Napangiti pa ako ng halos umiyak ang isang bata ng binigyan niya.
"Salamat po kuya pogi. Natatandaan ko po kayo, salamat po talaga." Sabi ng bata.
Nanlambot ako habang pinagmamasdan sila. This kids needs a shelter. They need a home who can give them a life. Nakakalungkot isipin pero nakakaya talagang iwan sila ng mga magulang nila.
Parents should be priorities their children. If they can't give the foods that need of their child's, they shouldn't make another child. The population is sinking because of this children lifeless.
Napatingin sa akin ang batang babae, karga-karga niya ang kapatid na bunso yata. Shit nakakaawa.
She smiled genuinely.
"Hello po ate ganda. Girlpren po ba kayo ni kuya pogi?" Inosente niyang tanong.
Narinig ko ang munting halakhak ni Karl Marx sa tabi ko. Tumingin ako sa kanya na nakataas ang kilay.
Humigpit ang pagkakahawak ng kamay niya sa akin habang hinihintay ng bata ang sagot niya.
"Asawa ko siya Marie.." Sagot ni Karl na nagpatindig ng balahibo ko.
Ngumiti ang batang babae habang kitang-kita ko ang saya sa mga mata niya.
"Bagay po kayo kuya pogi. Salamat ulit po." Huling sabi ng bata bago umalis sa harap namin at umupo sa gilid para kumain.
Tumingin pang muli si Karl sa kanila bago ako tinignan at nginitian. Damn that smile!
"Paano ba yan asawa na kita haha.." Sabi niya habang tumatawa.
Umirap lang ako. Piste kinikilig ako!
Habang nagbibiyahe kami papunta sa bahay ko, mahigpit na nakayakap ang mga braso ko sa baywang niya. Sa kahabaan ng daan, tahimik at tanging ilaw ng mga street light ang sumasalubong sa amin.
Ilang oras ang lumipas, nakarating kami sa bahay ng ligtas. Hininto niya ang motor sa harap ng gate namin, bumaba naman ako at tinanggal ang helmet sa ulo ko. Nakaharap na siya sa akin at mapupungay ang mga mata.
"Salamat sa dinner." Sabi ko habang nakatitig sa kanya.
Ngumiti siya at inabot ang kamay ko. He hold it like there's no tomorrow.
"You always welcome. Kaya mo bang makipagpuyatan sa akin gabi-gabi?" Tanong niya.
Tumaas ang kilay ko. Ano ang ibig niyang sabihin?
"Oo naman. Bakit?"
He smiled devilishly.
"Then I will call you every night. We'll start making our love life baby." He said and then reached my lips for a peck kiss.
Ngumisi ako bago inabot din ang labi niya at halikan siya ng malalim. He kissed me back, I deepen the kiss and bite his lower lips. Naramdaman kong napatigil siya.
When I parted my lips, I looked at him with a smirk on my lips. Namumula ang tainga niya gayundin ang leeg. Indicating that he is already turn on.
I touched his face before step back. You are very turn on because of me.
"Good Night baby sir. See you tomorrow." I said while waving my hand.
He licked his lips while looking at me. Kulang pa sa halik ko.
"You are damn naughty." He said inpatient.
Tumalikod na ako habang may ngisi sa labi. That's what you get from me Karl Marx. You will be fall, not only once but forever. You will crawl on my feet and beg for my lips. I will make sure of that.
This is the best ever day for me.
The best day.
--
Alexxtott
Kabanata 5Past timePara akong baliw na nakangiti habang nakatingin sa aking cellphone. It was already two in the morning and I'm still awake. The horn of chickens are already hearing because of the upcoming morning.Hinihintay ko parin ang reply ni baby sir. Actually limang segundo palang naman ang nakalipas nung nag reply siya sa akin. Pero itong sarili ko ay sobrang hindi nakaka paghintay. Hindi ko alam pero simula ng mag text siya sa akin kanina, hindi ko mapigilan ang kilig.Naningkit ang mata ko habang naghihintay parin sa reply niya. Aba'y isang oras na ang nakalipas ah, bakit hindi parin siya nagre-reply?I typed another message for him.Baby sir:If you want to sleep just tell me. I'm like idiot waiting your reply :-|Inis kong sinend ang message sa kanya. Kapag hindi pa siya magreply, tutulugan ko talaga siya. Si
Kabanata 6GantiPuyos ng galit ang kalooban ko. Ramdam na ramdam ang siklab ng apoy sa kailaliman ng puso. Hinanakit sa lalaking paasa. Sa lalaking malandi. At sa lalaking hindi ko kayang abutin.Malamig kong tinignan ang cellphone ng tumunog iyon sa pang siyam na tawag. Nanguyom ang palad ko sa pangalan na naka rehistro. Tangina may ganang tumawag pa. Ano porket mahal ko siya, magiging ganito nalang ako. Magiging taga habol sa lalaking mahirap abutin. Masakit sa puso na malaman iyong lahat. Masakit lalo pat katotohanan iyon. Nahihirapan na nga akong lunukin ang agwat namin tapos ganito pa ang malalaman ko. Did he use me?Am I really a past time to him? Past time? Parausan? Tangina ni minsan hindi ako naging ganito sa lalaki. Hindi ako kailanman nasaktan sa ganitong lalaki. Pero sa kanya, grabe baon na baon ang sa
Kabanata 7YesPagkatapos nang nangyari sa abandonadong room, bumalik ako sa IGP para makusap muli ang mga kaibigan ko.May ngiti pa ako sa labi dahil sa nangyari sa amin doon. I can't forget how the way he moaned. How his hardness filling my center. Fuck I want to grind top of him again.Umiling ako habang parang baliw na nakangisi habang naglalakad sa pasilyo pabalik sa IGP. Napatigil lang ako ng makitang naglalakad sa direksyon ko si Jehoshabeth Madrigal, ang babaeng may pagka gusto kay Karl Marx. How do I know? Simple, alam ko ang mga galawan ng babae. I know when they like a man, and it's our nature.Sa klase palang ng titig ng babaeng ito kay baby sir, tumpak na tumpak gustong gusto si Karl Marx. Taas noo akong tumingin sa kanya kahit pa may konting takot sa mata. Hindi ako papayag na ibababa niya ang pagkatao ko ng ganito lang. Oo, hindi pa ako tapos sa kolehiy
Kabanata 8Kung ganitoMasaya akong nakatingin sa facebook account ko habang binabasa ang mga comments and chat sa akin ng mga kaibigan ko. Some of them are just a friend, some are not familiar and of course my friends. Tapos ko nang ilagay sa bio ko ang status. Yes, I want to know the world that I am already taken. Not only for fun nor playing around but serious relationship. I am fucking serious with our relationship. I want to take it as my first and last love.Ganito ba talaga kapag magmahal ka? You will feel the butterflies in the stomach whenever you thinking that you have a boyfriend who love you back. The sensation of having this kind of feeling is giving me millions of thinking.Sabagay hindi ko nga naramdaman ang ganitong feeling noon. I am only into flings, playing with boys. Dating after leaving and
Kabanata 9PagsuyoKumain kami sa isang Italian and Filipino restaurant. It was Kitchen 2k, a famous food center in the town. Maganda ang design ng restaurant, unique at sobrang nakakahalina sa pakiramdam ang kapaligiran niya.The meals are priced in just two thousand pesos only. Anything you want to eat it provided in your payment. Sulit at masasarap ang pagkain nila. That's what I observed when we get inside. There are some foreigners eating, and some are just merely stranger. As what I noticed, this restaurant is famous and highly recommended to the family gatherings.Dati na itong na i-kwento sa akin ng mga kaibigan ko. They even plan on having a bonding here. Mag-aambagan lang daw kami pero hindi iyon natuloy dahil sa dami ng ginawa namin nung finals. They said that the view here is breathe taking when at afternoon. At hindi nga sila nagkamali, manghang-mangha ako habang nakaupo kami sa
Kabanata 10OnlyMadaling natapos ang midterm week namin. Natapos ang mga examination ng maayos. Feeling ko naipasa ko lahat ng subject. Hindi ko naman sinabing madali lang pero malakas ang instinct ko na naipasa ko siya.Sa mga major, hundred percent I pass it. Nag review talaga ako ng isang gabi para lang matutunan lahat ng major subject ko. At hindi nga ako nagkamali, naging madali lang siyang sagutin. Tinulungan naman ako ni Karl na mag review sa ibang subject ko. Natulog ako sa boarding house niya ng isang araw para mapagtuonan pansin ang subject ko.Maayos na ang lahat sa akin. Ngayon ang tanging iniisip ko ay ang practice para sa field demo. Malapit na kasi ang foundation ng university at kailangan naming makabuo ng sayaw. Madali lang naman ang mga steps kapag pinag-aralan talaga. If you get the steps serious, then the follow better.Mabuti nalang at hindi ako
Kabanata 11PainterMahigpit na nakayakap sa akin ni Karl. Tila'y ayaw akong pakawalan. Simula ng dumating kami dito kanina, hindi na niya ako binitawan. Wala naman kaming ginagawa kung di ang magyakapan sa higaan.As what he said, he love cuddling with me. At tsaka naiinis parin ako sa kanya dahil sa ginawa niya sa akin. Pakshet hindi 'yon madali para sa akin. Halos hindi ako makatulog sa kakaisip sa kanya. Kung may nagawa ba ako, o kung talagang busy lang siya.Ang mukha ko ay nasa dibdib niya at amoy na amoy ang bango niya. Naka t-shirt na gray siya at kahit amoy downy lang ang damit hindi parin mawawala ang angking kagwapuhan. He is wearing the most handsome face for me. Well, aside from my father that my genes running through, he is the second.I cannot deny the features of his face. Those eyes. Those lips. Those eyelashes. Those nose. And those jaw. Damn i
Kabanata 12BoardmateHalos hindi ako pansinin ni Karl ngayong araw. Wala lang siyang imik kahit pa kumakain kami. Mabuti nalang at sabado ngayon kaya may oras kami sa isa't-isa.Naku naman, susuyuin ko na naman ang lalaking ito. Napaka matampuhin naman ng boyfriend ko jusko.Hindi ako umuwi sa bahay ngayong araw. Nagpaalam naman ako kay mama na hindi muna ako uuwi. Siguro mamayang hapon para kunin lang ang mga gamit ko.Buo na ang desisyon ko. Lilipat na ako dito, hindi ako papayag na may ganung batang umaaligid sa kanya. Wala na akong pakialam sa sasabihin ng ibang tao. Basta ang mahalaga ay kasama niya ako.Sinundot ko ang tagiliran niya habang nakahiga kami. Katatapos
Kabanata 25PaghaharapAfter the meet up with the Pokers, I delivered myself home early. Nagulat ako ng bumungad sa aking kwarto si Chan, he was in my bed, trying to narcotize my daughter. It was late four in the afternoon and my parents aren't home. Maybe they left my daughter to Chan since he's here. Kinabahan nga ako nung pumasok ako sa bahay na tahimik, kaya heto at umakyat ako agad sa taas para makita kung nandito ba ang anak ko. Mabuti nalang at nandito nga at kasama pa ni Chan.I looked at my daughter, her eyes tender as she sleep to Chancellor arms. Ngumiti ako nang bumaling sa akin si Chan, he was in his plain gray t-shirt and ripped jeans. He look so handsome and dashing. Pumasok na ako ng tuluyan at nilapag ang bag sa tukador ko. Nakita ko pa ang mapanuri niyang tingin sa akin, taas hanggang baba ko. I just smiled seductively."You dress like that? Tita told me you visit city hall?" He ask profoundly.I remain my smile. Lumibot pa ako sa harap niya at pinakita ang pinakam
Kabanata 24PokersI have already plan for the upcoming birthday of that president. I have a gown to wear for it and it's all already. Bukas pa naman ang nasabing party kaya may oras ako ngayon para magsimula sa proseso ng gagawin ko kong negosyo.I have plan to build a mini coffee, just for welcoming my business. Sunod na ako magbabalak ng malaki at mga branch nito kapag naging maayos ang kalalabasan ng unang bukas ko ng coffee shop. May maganda na akong naisip na design para sa coffee shop, it's just freedom coffee shop. Kumbaga kung sino man ang papasok at o-order ng kape sa shop ko, mayroon akong freedom wall para isulat lahat ng nararamdaman o hinaing ng mga customer ko. I want them to feel free while inside my coffee shop. Every freedom wall is for my customer. Kung may gusto silang isulat, libre at walang bayad. It's kinda not new but I love that style. Kasi sa ganyang paraan, nailalabas ko ang lahat ng nararamdaman sa puso. It gives me freedom to write and shout all my exper
Kabanata 23Panyo"Ma why are we riding in airplane? Where are we going?" Talitha curiosity said.Tumingin ako sa kanya at ngumiti. Kasalukuyan kaming naka aboard sa eroplano. Ngayong araw ang pag uwi namin at inaasahan kami ng magulang ko ngayon araw. My mother said that papa is safe and stable now. He just have a panic heart attack and now his safe. Nasa gitna namin si Talitha habang masagana namang natutulog si Chan sa gilid. I sighed deeply."Baby we are going home today. Your grandfather waiting for you there." Smiled at her.She smile back and touch my cheeks. My daughter in her sweet gesture. Sa tuwing pinagmamasdan ko siya, hindi mawala sa memorya ko ang mukha ng ama niya. She look like her father, carbon copy. Wala yatang nakuha sa akin e, pati ang galaw at pagsalita katulad ng hinayupak na iyon.Ganito talaga kapag mahal na mahal mo ang tao, ang kinalalabasan ay ang anak mo. Halos magkamukha sila at hindi ko maitatanggi ang pagkakatulad talaga nila. Kaya natatakot akong umu
Kabanata 22DarknessLife must be beautiful and productive. Life makes all worth it. I have seen people who fell in love and happy. I have seen couple who survive and still holding onto each other. I have seen life who had been survive and still breathing.But...I am the only one who didn't survive for the life I want. I didn't survive and now I am throe. I had been wishing to have the life I want...but it seems the world wouldn't like to grant it. Never.I smiled to the person who saved me from everything. I smiled to the man who had been in my side to support me and never leave me. I smile to him...the man who make my life subsist. "It has been five years from now Martha. Limang tao na tayong nandito sa Nuuk, wala kabang balak na umuwi sa Pilipinas?" Chancellor voice echoed.Umulit akong ngumiti at hinimas ang balikat niya. Nasa terrace kaming dalawa at tinitignan ang magandang tanawin ng mga bumabagsak na snow. Malamig dito at halos limang jacket ang isuot namin dito. Lalo pa ngay
Kabanata 21MalayaTumingin ako sa picture frame namin na nasa side table. It was the most happiest picture we have. The memorable and unforgettable. I remember this day, it was happened in the Mags when we eat an ice cream. It was happened two months ago from now.Namuo ulit ang luhang tumakas sa mata ko. Namuo ulit ang sakit at pagdadalamhati para sa kanya. Isang buwan na simula ng umalis siya. Isang buwan na simula ng maiwan ako dito at naghintay sa kanya. Isang impyernong buwan na simula ng hindi na siya bumalik.Isang buwan na at hanggang ngayon bumabalik sa alaala ko ang mga mata niya, ang ilong at ang kabuohan ng mukha niya. Ano bang nangyari? Bakit hindi na siya bumalik? Bakit hanggang ngayon wala parin siya? Bakit hanggang ngayon...hindi parin siya nakakabalik? Anong nangyari?I touched the my tummy, I smile sadly when I felt it...when I felt his baby inside me. Yes, I am two weeks pregnant now. I am bearing his child now. I am the mother of his child now...pero bakit hindi p
Kabanata 20Signature"Why are you here? What's wrong Martha? Alam mo, nahahalata ko na ang pagiging ganito mo. I want to know what's really bothering you." Chancellor concerned voice echoed.I look at him and while my mouth chewagain a food. His eyes were really concerned. He sighed heavily.Should I tell him about us? Should I tell him about Karl Marx doing with me? Is he really a trustworthy person? If I tell him about the truth, wouldn't he divulge it? Would he keep it as his secret?Chancellor is good to me. He help me with all my pains now. I can call him anytime and ask a help. I can make him come with me and just put his self beside me so that I can cry in his shoulder when I'm shattered. He is good to me. He is very real and amiable guy. I think, I can trust him with my secret. I swallowed the food so I can talk. We look at each other intently."You really wanna know Chan?" I ask him verily.He sighed then nod his head, cue that he really wanna know. I will gonna tell him no
Kabanata 19 Estrecia Blaine"Base on my research, Estrecia Blaine Costiño is the only girl he pursue back then. She was very young when Sir Karl Marx starting to like her." Dominador said.Napatingin kaming lahat sa kanya. Nasa IGP kami at kasalukuyang kumakain ng snack namin. Kanina, pagkatapos ng pangalawang subject namin ay vacant namin kaya dito kami dumiretso. I told them about the girl who visited last night. I told them that I feel there is something on them. Hindi ko alam kung malakas lang ba talaga ang pakiramdam ko pero sa klase ng nasaksihan ko kagabi, tunay na pinahahalagahan ni Karl yung babaeng yun.Hindi niya man sabihin pero ramdam ko e. Ganito ba talaga ang instinct ng babae? Kahit walang tiyak na sagot, talagang kukumbinsihin ang sarili na tunay ang pakiramdam niya. Is this what we feel, girls? Pagkatapos ng nangyari sa boarding house kaninang umaga, iniwan niya ako at hindi hinatid sa iskwelahan namin. Paglabas ko ng kwarto, wala ng bakas ni Karl kaya sobra akong
Kabanata 18BisitaThe town look so fabulous. The city lights make the scenery best. The people walking in the street make the whole town alive. Seeing this scene makes me calm. Nawala ng kaunti ang nararamdaman kong sakit kanina. Habang pinagmamasdan ko ang kabuohan ng Tacloban, naramdaman ko ang pagkawala ng pait sa puso ko. It's like...this scenery makes me really calm.Dahil sa katuwaan namin ni Chancellor, hindi na kami nakapasok sa last subject namin at namasyal na lang sa downtown. He even introduce to me the Station of the Cross, it's one of the beautiful spot here. Hindi ko akalain na may ganito pala sa Tacloban, I am living here but I am unaware with this cozy sight.Station of the Cross is the God Homes. Every station has it statue of Jesus suffering from the crucifixion. Kaya habang inaakyat namin ang taas ng bundok, nakaramdam ako ng bigat sa puso habang pinagmamasdan ang statue. Tapos nang makarating kami sa rurok ng bundok, doon ko na nakita ang magandang tanawin ng Ta
Kabanata 17TalkHindi ako bumangon sa higaan namin kahit pa kanina pa ako gising. I let my sighed hard pumice in me. Hindi ko akalain na magagawa namin iyon. Magagawa sa lamesang kinakainan namin. Tama nga ang mga sinabi ng kaibigan ko. It was a good feeling last night. I remember every thrust he did, it was filled with love and care. Every spur his seeds inside me, indicated of his pure loved. Yes, ilang ulit pa naming ginawa iyon hanggang sa umabot kami ng umaga. I didn't know that it was Karl Marx first too. Kaya sobrang nasabik yata sa akin kagabi at inangkin ako ng paulit-ulit. Ilang beses niya ding pinasok sa akin ang katas niya at pakiramdam ko punong-puno pa ako hanggang ngayon.Nanlaki ang mata ko ng maalala ang lahat. Pakshet kailan ako huling dinatnat? I remember my last period was second week of last month and it was far now. Oh shit matagal na akong dinatnat at may pakiramdam akong hindi mabuti. What if I am fragile? What if I get pregnant? Libo-libong tahip ng kaba a