Kabanata 6

Kabanata 6

Ganti

Puyos ng galit ang kalooban ko. Ramdam na ramdam ang siklab ng apoy sa kailaliman ng puso. Hinanakit sa lalaking paasa. Sa lalaking malandi. At sa lalaking hindi ko kayang abutin.

Malamig kong tinignan ang cellphone ng tumunog iyon sa pang siyam na tawag. Nanguyom ang palad ko sa pangalan na naka rehistro. Tangina may ganang tumawag pa. Ano porket mahal ko siya, magiging ganito nalang ako. Magiging taga habol sa lalaking mahirap abutin.

Masakit sa puso na malaman iyong lahat. Masakit lalo pat katotohanan iyon. Nahihirapan na nga akong lunukin ang agwat namin tapos ganito pa ang malalaman ko. Did he use me?

Am I really a past time to him? Past time? Parausan? Tangina ni minsan hindi ako naging ganito sa lalaki. Hindi ako kailanman nasaktan sa ganitong lalaki. Pero sa kanya, grabe baon na baon ang sakit sa puso ko. Sa unang pagkakataon, lumandas ang luhang pinapangarap ng maraming lalaki.

My tears drop faster when I still remember what that woman said to me. It impacted me hard. Deep-rooted to my heart and mind. I just can't accept the fact that I've fall...not just fall but in love with that guy. I cannot accept the reality that kill me.

Namatay ang tawag ng hindi ko sinasagot. Manigas ka, parausan pala ah pwes gaganti ako. Hindi pwedeng maging talunan ako dito, hindi pwedeng malugmok lang ako sa putikan na hindi lumalaban. I didn't deserve this, he give me false hope.

Shit ano kaya ang magiging reaksyon ng mga classmate ko at maging mga lalaking nanliligaw sa akin kapag malaman nilang pinaasa lang ako ng isang may dignidad na lalaki. Fuck I can imagine them laughing while looking at me pitiful. I can imagine them looking at me with tears eye because of laughing.

Si Percila Marthalia Gravador Ragaodao ay pinaasa ng isang lalaki. Hindi pa nakuntento at ginawang parausan. Tangina ni hindi ko nga binigay sa kanya ang kabirhenan ko eh. Ni hindi ko nga nahaplos ang mabato niyang tiyan.

Ang rupok ko talaga. I shouldn't think it. I shouldn't think about that bastard. He is a big jerk. Manggagamit.

Huminga ako ng malalim bago pinunasan ang luhang pumatak sa mata ko. Hindi ako pwedeng makita ng mga tao na umiiyak. Kapag makita nila itong kawawa kong mukha, siguradong pagtatawanan talaga ako. Matigas kong pinunasan ang pisnge habang tumayo sa bench na inuupuan ko.

Alas tres na ng hapon at wala pa akong kain. Hindi ko siya sinipot sa sinasabi niyang lunch date namin. At mas lalong hindi ako papayag lalo pa't sa mga nalaman. Pinagpag ko ang pwet habang sinukbit ang bag sa balikat. Taas noo parin akong naglakad paalis ng Mags habang nakikita ko sa gilid ng mata ang mga taong nakatingin sa akin.

What? Why are they looking at me? Ganito ba talaga ako kaganda para tignan nila ng ganyan? See Karl Marx Lagunzad, sinayang mo ang babaeng iniyakan at pinagmakaawaan ng mga lalaki.

You waste my beauty. You are damn bastard, jerk, badass, crude and all. Nagngingitngit ako sa galit, at gustong gusto kong gumanti ngayon.

Hinayaan ko ang mga taong nakatingin sa akin at lumabas nalang ng tuluyan sa park. Uuwi ako ngayon at hindi na ako papasok sa school. I need to think what to do to make this fucking pain I felt gone. I need to think the best revenge for him.

Napangisi ako habang pinara ang isang jeep. Sumakay ako ng confident parin ang mukha. He want a play ah! Then let's give it.

Nakarating ako sa bahay namin ng alas singko. Wala pa ang mga magulang ko kaya umakyat na ako sa taas. Nakapagluto narin si manang kaya nagpadala ako ng pagkain sa kwarto. Buong gabi kong pag-iisipan ang gagawing paghihiganti sa kanya. Kailangan yung masasaktan talaga siya, yung mapapahiya at mararamdaman niyang kapalit-palit siya.

Hindi porket ganito ako kabaliw sa kanya ay aabusuhin niya. Aba'y mamumuro 'yon. Pagkapasok ko sa kwarto ay hinubad ko na ang uniform. Pumasok ako sa banyo at naligo. I need to freshen myself, dapat makapag-isip ako ng mabuting igaganti.

Lumabas ako ng banyo na hubot-hubad pa. Nakita ko ang pagkain na nasa side table ko. Pumasok na ako sa wardrobe at kumuha ng pantulog. After everything, I ate my food then rest myself for a little while.

Nasa kama ako habang tumunog muli ang cellphone ko. This time it's not call anymore, it's a message from him. I took my phone and read his message for me.

From baby sir:

If you ain't gonna take my call, I promise to hell you won't like my anger. I warned you.

Natutop ang bibig ko habang nanginig ang kamay sa mensahe niya. Ang tigas din ng mukha nito eh, sa sobrang kapal kaya gumawapo---erase his not handsome. Starting tonight, I will give him a compliment. I will do my very fucking best to forget him. To forget his handsome face.

Makakalimutan ko nga ba talaga? Kaya ko bang kalimutan ang gwapo niyang mukha? Yung balbas niyang nagbibigay taglay ng kagwapuhan sa kanya. Yung labi niyang ilang beses ko nang natikman. Yung mga mata niyang mapupungay. Yung ilong niyang talo pa ang akin. Yung panga niya na umiigting kapag hinahalikan ko.

Oh shit ang sabi kakalimutan, bakit deniscribe ko na ang mukha niya. Bwesit talaga. Bwesit na bwesit. Sa sobrang bwesit ko, gustong gusto ko nalang siyang ikama. My God I'm really crazy.

Bumalik ang tingin ko sa screen ng cellphone at muling namuhi ang galit sa kanya. May pa-warning warning pa siya ah! Anong akala niya susunod ako? Aba'y susunod talaga ako kapag makita ko ang mapungay niyang mata.

I shook my head for many times. I should stop thinking that bastard. Never think him again. Pero maya-maya papasok na naman siya sa isip ko.

Nilapag ko ang cellphone sa side table at hindi na muling tinignan ito. Tumayo ako mula sa pagkakaupo at humarap sa malaking salamin na aking pintuan. Ang maliwanag na buwan ay nagmistulang ilaw sa akin teresa. Nakaharap ito sa akin at kitang-kita ko ang parang mapa sa gitna nito.

Muli akong nag-isip ng mabuting igaganti. Ano ba ang maganda gagawin para sa kanya? Hmm siguro kung ipapahiya ko siya sa buong university? That would give him a big embarrassment. His precious dignity will lost and his profession will be ruined.

What about I'll seduce him and make him hard then leave after turning on? That would kill him big time. Hahanap hanapin niya ako tapos hindi siya makakatulog dahil sa pag-iisip sa mga maiinit kong haplos. Well that will benefit me.

Or maybe I should do what he said to me in the date? I will make him fall in love to me, deep-rooted. Then after, I will leave him the same woman who leave him. It will break his heart, the way I feel right now. It will make him suffered, like what I feel right now.

Napaisip ako sa ikatlong paghihiganti. That is the best among those three, masakit sa parte niya dahil iniwan muli siya ng babae. Sa akin naman, siguro makakaramdam ako ng awa sa kanya pero iisipin ko ang unang pakay ko kung bakit humantong ako sa paghihiganti.

Tama. Mas mabuti iyong pangatlong ganti, mamahalin niya ako, sasambahin, at kababaliwan at sa huli ay iiwan ko siya. Siguradong wasak na wasak ang puso niya. Katulad ng nararamdaman ko ngayon.

Huminga ako ng malalim bago umupo sa kama ko at kinuha ang cellphone. Ang naisip ko ay ganito, kailangan kong i-record ang balak ko para sa oras na bumigay ako sa kanya, pakikinggan ko lang ito para bumalik sa isipan ko ang plano.

Siguradong kapag nasa kalagitnaan na kami ng lahat, mahuhulog ako nyan at bibigay sa kanya pero bago iyon mangyari, papakinggan ko lang itong plano ko and boom, babalik sa utak ko ang paghihiganti. Ang talino ko talaga, sobra.

Binuksan ko ang recording at plinay ito. Tinapat ko ang bibig sa speaker ng cellphone ko at nagsimula nang magsalita.

March 18, 2020

I Percila Marthalia Ragaodao, promise to myself to continue my revenge in order take back to the man who hurt me. My revenge will be in this way, I will make him fall in love with me. When he become so in love with me, I will do the same girl who leave him. I will leave him and never see again. I will make him feel that he is changeable. I will make him feel that he is not worth to love. I will make his life suffered. And that is under my revenge.

I stop the recording and save it to my sd card. Wala namang hahawak na iba ang cellphone ko, tanging ako lang ang may access dito. Napangisi ako habang nilagyan ng title ang nirecord ko. 'Reminder for my revenge.' iyan ang nilagay ko. Pagkatapos kong gawin iyon, binalik ko ang cellphone sa side table at humiga na sa malambot kong kama.

Napatingin ako sa kisame habang bumalik sa aking alaala ang binabalak na paghihiganti. Tell me, should I do that? Tell me, it is necessary to have revenge on him?

Sa katunayan, hindi naman niya kasalanan kung bakit ako nagkakaganito eh. Hindi niya hawak ang puso ko kaya hindi niya mapipigilan ang pagtibok nito para sa kanya. Hindi niya kasalanan kung bakit ko siya mahal. Pero hindi mabuti 'yong ginawa niya sa akin. Binigyan niya ako rason para umasa sa kanya. If he could just tell me that I'm just his toy, I can adjust myself from him.

Hindi sana ako maa-attached sa kanya ng ganito. I would've save my heart from falling...from loving him.

Hindi mapapanatag ang loob ko kung hindi ako makaganti. My pride eating me. Hindi pwedeng ganito ang mangyayari sa akin.

Tinanggal ko sa isipan lahat ng iyon at piniling ipikit nalang ang mga mata. I slept with a handful thoughts. Nagising nalang ako sa sikat ng araw, naalala kong hindi ko naisara ang kurtina sa glass door ko kaya pumasok agad ang sinag ng araw sa akin.

Umupo ako at tinaas ang mga kamay para maiunat ang mga ugat ko. Pagkatapos ay tumayo na ako at pumasok sa banyo. I did my morning ritual, bathing, toothbrush and then dressed myself in our uniform. Umupo ako sa tukador ko at nagsimulang maglagay ng dark lipstick sa labi ko.

Sunod naman ay ang blush on, mascara and eyeliner. Ngayon hindi na light make up ang nilagay ko, napatingin ako sa salamin habang tinatanaw ang mukha. I am look like a matured woman with a college degree. Maganda naman talaga ako kahit walang make-up, pero kailangan kong mas lalong magpaganda ngayon. Kailangan kong baliwin ang lalaking nagpaasa sa akin.

Tumayo na ako at huling nilagay sa katawan ko ay ang pabango. I sprayed it all over my body. The smell of it soothing in my nose, giving me the positive vibe.

Lumabas ako ng kwarto at bumaba na. Mom and dad wasn't in the table yet, but there are already food. I sat down and starting eating my breakfast. I put bacon, toast bread and hot chocolate. I sipped on my hot choco, delicious. I finished my breakfast immediately.

Lumabas na ako ng gate ngunit agad napatigil ng bumungad sa akin ang madilim na mga mata. Nanatili ako sa gate namin habang pilit kinakaya ang mata niyang tila'y papatay ng tao. Nanginig man ang tuhod, hindi ko iyon pinansin at taas noo parin akong tumingin sa kanya.

Hindi ako magpapatalo no! Lokohan lang pala ang gusto niya aba'y pagbibigyan ko. Hindi pa talaga siya nakuntento at sinabi pa sa katrabaho niya ah!

Huminga siya ng malalim bago unti-unting pumungay ang mata niya. Doon ko na iniwas ang paningin ko sa kanya, shit hindi ko pwedeng makita ang mapupungay niyang mata. Maaantala ang paghihiganti ko dahil pagkarupok ko.

"Take the helmet so that we can go now." He voice is darkly.

Hindi parin ako tumingin sa kanya kahit pa nakita ko sa gilid ng mata ang pag abot niya sa akin ng kulay pink na helmet. Wait what? Bakit kulay pink na ah? Did he changed it? Para kanino, sa kabit niya?

Umirap ako at taas noong naglakad sa gilid ng daan. Hindi ko siya pinansin ngunit napatigil ulit ako ng marinig ang sinabi niya.

"You won't like dragging in my motor baby. Do not force me," He said with full of authority.

Kinabahan na ako sa sinabi niya. Napalunok ako ng maraming beses bago pumikit at iniisip ang tamang gagawin. Hindi ito pwede, hindi niya ako pwedeng hawakan sa leeg. Kapag sinunod ko siya, siguradong lalake ang ulo niya. Shit dalawa na nga ang ulo niya eh, sa taas may baba pa.

Umiling ako at sinubukan muling maglakad ngunit halos mabuwag ako sa sobrang higpit ng kamay na humawak sa palapulsuhan ko.  Nanlaki ang mata ko habang kinakaladkad niya ako sa harap ng motor niya, he trapped me in his body while his eyes remaining on my face.

His jaw is automatically clenching. Galit na galit sa pagsuway ko. Naramdaman ko ang pagsuot niya ng helmet sa ulo ko, naamoy ko pa na bago iyon.

"I told you not to force me. I really hate people disobeyed my command." He said darkly.

Hindi ako nakapagsalita. Natameme ako sa sobrang bigla. I couldn't even process what have done. It was so fast. Very fast.

Nabalik lang ako sa sarili ng maramdaman kong unti-unti niya akong sinasakay sa motor. Pinagpapalo ko ang dibdib niya sabay sa pagpupumiglas. Nabitawan niya ako kaya nagkaroon ako ng pagkakataon na makaatras palayo sa kanya. I was about to run when I felt his steel hand again, this time it's scooping my waist.

Hindi na ako nakapagsalita ng tuluyan niya na akong maisakay, nasa harap ako at siya naman ay sa likod ko. Pinaandar niya agad ang motor palayo sa bahay. He can still managed to drive it while I'm in front. Nabalisa ako ng maramdaman ang bukol na tumatama sa ibabang pwet ko. Napapikit ako habang tinitiis ang tumatamang bukol sa likod ko.

Ang tigas mga poks! Shit daks si baby sir ko. Kung nasa maayos lang kami na sitwasyon, nilandi ko na ito ngunit ngayon ay hindi. Galit ako sa kanya at gusto ko siyang mabura sa alaala ko.

"Stop moving. Fuck I'm hard baby," He said huskily.

Napapikit pa ako ng tumama sa batok ko ang mainit niyang hininga. Pigilan mo ang pagkarupok self! Isang malaking pagsubok lang ito.

"Bakit mo ba kasi ako sinakay ah!" Galit kong sabi.

He sighed heavily.

"I told you, I'll fetch you everyday. You forget it easily." He said softly.

Umiling ako at pilit hindi pinaniniwalaan ang sinasabi niya. Ang mga lalaki ay mabulaklakin ang bibig, gagawa sila ng paraan para mahulog ang babae. Tapos pag mahulog na, tsaka iiwan. Bwesit na mga lalaki, dapat sa kanila hindi tinutuli para walang lakas na makapang babae eh.

Naku kung hindi ko lang talaga nararamdaman na daks itong si baby sir baka matagal ko nang inayawan. Teka yun lang ba talaga ang habol ko sa kanya? Grabe ah, bastos ko talaga!

Umirap ako, napatingin ako sa side mirror ng ngumisi siya. Nakita niya ang pag-irap ko kaya mas lalo akong nainis. Tatawa-tawa pa ah! Ngumuso pa ako sa sobrang inis na nararamdaman.

"Stop pouting and rolling your eyes. You look like a mouse didn't able to eat a cheese." He said while laughing.

Hinampas ko ang kamay niya na nasa pagitan ko. Namumuro na ah, grabe ako mukhang daga? Shit yung pride ko mama nagiging Ariel na.

"Bakit ang gwapo-gwapo mo ah? Tsee mukha kang gurang na pangit." Inis kong sabi.

Tumawa pa siya kaya mas lalo akong naiinis. Hinampas ko pa ang braso ko kahit nasa kalagitnaan kami ng biyahe.

"Aminadong gwapo ako Martha, isa ka nga sa nahulog sa karisma ko eh." Hambog niyang sabi kaya nagngingitngit ako sa inis.

"Hindi ako nagwagwapuhan sayo no! Mas gwapo yung PE instructor namin, macho pa." Nakanguso kong sabi.

Nawala ang tawa sa kanyang mukha at napalitan iyon ng madilim na anyo. Tumahimik na ako ng maging seryoso ang mukha niya.

Tama naman ah! Gwapo din yung PE teacher namin kaso bakla ata. Sayang talaga ang mga gwapong lalaki, nagiging bakla nalang. Yung lahi talaga nasasayangan ako.

Huminto ang motor sa gilid ng hotel, malapit lang naman ang school dito. Isang liko lang daan na papuntang paaralan namin.

Bumaba ako mula sa motor at tinanggal ang helmet sa ulo. I held it back to him, tinignan niya muna ako bago iyon tinanggap. Hindi mo ako madadaan sa mga titig mo. May plano ako at kailangan ako ang manalo dito.

I make my face serious.

"Wag mo na akong sunduin at kaya ko nang umuwi. And please, stop being annoyed. Nakakairita ka eh!" Sabi ko.

Lumambot ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Napalunok pa ako para lang pigilan ang paglalaway. Naramdaman ko ang kamay niyang malambot sa palad ko.

Nakatitig siya sa akin, mata sa mata.

"What's wrong baby?" He ask softly.

Nanindig ang balahibo ko sa boses niyang malambing. Tangina naman oh! Paano ako makakaabante sa pag ganti kung ganito siya sa akin. Poks alam niyo naman sigurong marupok ako diba!

Hindi ako sumagot at nanatiling kalmado kahit konting konti nalang ay luluhod na ako sa harap niya.

"Hindi mo ako sinipot sa lunch date natin. And you didn't attend your class. You have problem baby? You can tell me." He said softly.

Huminga ako ng malalim bago iniwas ang tingin sa kanya. Kung sasabihin ko ba sayong mayroon nga makatutulong ka ba? Kung sabihin kong ikaw ang problema ko, may magagawa ka ba?

Parausan lang ba talaga ako? Past time? Iyon lang ba talaga ang nararamdaman niya sa akin?

Umasa ako sa posibilidad na maging kami kahit mahirap isipin ang layo ng agwat namin sa isa't-isa. Umasa ako na baka pwede kami...na baka pwedeng subukan kasi paano malalaman kung hindi susubukan.

Pero nag-uumpisa pa ngalang may humarang na. What more if we're become in a relationship. Baka buong paaralan i-bash kami, duraan ang dignidad niya.

Si Karl Marx, na isang Political Science graduate ay pumatol lang sa isang cheap na babae. Sa babaeng walang patutunguhan ang buhay. Sa babaeng suki ng bar gabi-gabi. Iba't-ibang lalaki ang nakakasalamuha. Sa babaeng walang dignidad at wala pang narating.

Natatakot ako sa kanilang mga salita pero tinatatagan ko ang loob kasi alam ko, mairaraos namin iyon kung sakaling mapagbigyan.

But sad to say, I am just his past time. I am only his outlet.

"Wala tayong maaayos na problema kung tatakasan mo lang ako. I want you to be honest with me baby." He said pleading now.

Umiling ako ako habang nakatingin sa mata niya. Nakikiusap iyon na sabihin ko ang tinotoyo ng ulo ko.

"Wala akong problema. I just don't want to see you." Malamig kong sabi.

Tinanggal ko ang pagkakahawak ng kamay niya sa akin. Tumalikod na ako at naglakad palayo sa kanya. This time I am the one who turned back on him.

Kahit ngayon lang, maramdaman kong hindi ako naghahabol. Kahit ngayon lang.

I heard him saying his last word.

"Percila Marthalia please baby...let's talk about your problem," He said again in pleading voice.

I ignore him. Just this one!

Kung parausan lamang ako, hindi pwedeng maging lusyang lang ako na walang ginagawa. Hindi pwedeng bumagsak ako sa paraang walang ginawa.

Minsan lang ako umibig pero hindi pa tama. Minsan nga lang ako maging ganito, masasaktan pa. Is this a karma? To all the boys I've hurt before?

I can't accept that I'm just his outlet. Kapag wala yung tunay na mahal niya, sa akin naman pupunta. Kapag wala yung mahal niya, sa akin tatakbo.

I ask for love, can't it be granted to me without hindrances? Can't it be?

Pumasok ako sa school na malungkot ang mukha. My friends look at me like they are looking at the most unexpected happen.

"Himala malungkot yung mukha ng reyna. Ano kayang nangyari?" Si Dom habang nakatingin sa akin.

Inirapan ko siya bago inabot ang buko juice na binili. Pearl, Lucy, April and Lyka are still looking at me curiously.

"Hindi mo nakita si baby sir no!" Si Lyka sa boses na natatawa.

Tumingin ako sa kanya ng masama. Tumahimik siya at napahinga nalang ng malalim.

"This is very serious. You all know that Karl Marx is very unreachable, sa sobrang taas ang hirap abutin. There is this teacher named Jehoshabeth Madrigal, one of the instructor here confront me last day. She said that I'm just dreaming a high, and never will happen. Ang tulad daw nila ay hindi bagay sa mga ilusyonadang katulad ko." I said.

Nakinig sila habang hinihintay ang kadugtong ng sasabihin ko.

"Ang katulad daw ni Karl Marx ay hindi nararapat sa akin. Isa lang daw akong parausan, past time. Masakit isipin pero hindi ko matanggap na sasabihin niya iyon sa ibang tao. He can tell me directly if he want to get rid of me, hindi yung sasabihin niya pa sa ibang tao." I tell them.

Napahinga silang lahat. Napatingin ako kay April habang nakatingin din pala sa akin.

"Masakit nga naman iyon pero hindi tamang sa iba pa niya sinabi. Yes he has the right to debar your feelings for him but at least in a good way." April said.

Tumango ako sa kanya. She just smile sadly. These are my friends, they've know me for so almost one year now.

"Maybe you should find another one. Yung walang sabit. Yung kayang-kaya mo lang abutin." Lucy said.

I sighed.

"Yes. Try another again. Baka kapag nasubukan mo ulit sa iba, mawala yang nararamdaman mo kay sir." Lyka interrupt.

I sighed again.

"Fling nalang kasi muna poks. Ang taas kasi ng hinahangad mo eh. Yan tuloy masakit lumagapak?" Si Dominador.

I rolled my eyes on him. Walang silbi!

Magsasalita na sana si Pearl ng may humawak sa balikat niya. Lahat kami ay napatingin sa lalaki payat ngunit gwapo at sobrang puti. Mataas ito at yung ayos ng buhok ay nahahati sa kabila. Kulay gray pa! Aba'y sino itong nilalalang sa harap namin.

Inis na bumaling si Pearl sa lalaking nasa likod niya. Anong meron ah mga poks?

"Bumili kasi ako ng snack mo, baka gusto mong kainin." Sabi ng lalaking payat.

Shit gwapo din siya ah! Kahit payat at least may mukha. Tumaas ang kilay ni Pearl sa lalaki.

"Did I tell you to bought this ah?" Inis na sabi ng kaibigan namin.

Wow ang taray ng friend namin! Ang ganda ah, kung makainis kala mo saksakan ng kagandahan.

Ngumiti ako sa lalaking payat. Napatingin siya sa akin at ngumiti pabalik. Gwapo din kaya!

"Hi.." Bati ko.

Ngumiti siya.

"Hello. Mga kaibigan kayo ni Pearl." He said.

Tumango kami. Si Pearl ay mas lalong nainis.

"What is your name? And how are you related to our friend hmm?" Ako na ang nagtanong.

Napatingin ako kay Dominador, yung mata nasa mukha talaga ng lalaki eh.

Napahawak pa siya sa batok habang ngumiti ulit.

"Leander Niccolo Malazarte, suitor of your friend." He said softly.

Is this...oh shit my friend has already a suitor. First time in history.

Nakita ko ang pagpula ng pisnge ni Pearl. Pabebe pa si ateng! Nang makita niya akong nakatingin sa kanya, binalik niya ang pagiging supladang mukha.

Teka...bagay sila ah, isang mataba at isang payat.

"Akin na nga yang pagkain at umalis ka na." Suplada paring sabi ni Pearl.

Ngumiti si Leander sa kanya bago nahihiyang humarap sa amin at nagpaalam paalis.

Pagkaalis palang bigla ng nagsitawanan ang mga kaibigan ko.

"Haha bagay kayo, mataba at mapayat." Tawanan namin.

Umirap si Pearl habang nakatingin sa amin.

"Inggit lang kayo. Walang hingian ah!" Sabi niya at nilagay na ang pagkain binigay ni Leander sa bag.

Tumatawa pa ako ng biglang tumahimik ang kaibigan ko sa pagtawa. I stop laughing and look at them. They pin point at my back. I turn my head slowly to see who is it.

Natahimik ako at inayos ang sarili habang inalis ang mata sa lalaking nasa likod ko.

"Girls can I barrow your friend please?" Karl Marx voice envelope my friends ear.

Walang paligoy-ligoy na nagsitanguan ang mga kaibigan ko.

"Sige baby--ayy sir kahit hindi mo na isauli basta hindi kami hulog sa subject mo haha." Sabat ni Dominador.

I rolled my eyes for many times. Are they really my friend?

Narinig ko ang tawa ni baby--este Karl Marx sa likod ko. Shit bakit ba ang rupok ah!

I was about to protest when I felt his hand envelope my palm. Hinila na niya ako palabas ng IGP. Mabuti nalang at konti lang ang istudyante ngayon.

Hindi na ako nakapagsalita ng pinasok niya ako sa isang room na madilim. He locked me between his possessive arms. Hahawakan ko na sana ang balikat niya ng bigla niyang sinakop ang labi ko.

He invade my lips roughly... slowly become passionately. Napaungol pa ako ng mas lalo niyang pailalimin ang halikan namin. Rinig na rinig ko ang bawat sanggupaan ng labi namin sa isa't-isa, tila'y walang magpapatalo.

Bagama't hinihingal, pinilit kong makawala sa labi niyang marahas. I breathe hard, taking back all the air lost to me.

"You damn make me crazy. You cannot ignore me like nothing baby." He said huskily.

Hinahabol ko pa ang hininga ko habang nanginginig ang mga tuhod sa ginawa niya. Wala bang makakakita sa amin dito?

"We'll talk properly baby..." He said and reached my lips again.

As I wanted more his lips, I revenge my lips to fight in his dare kiss. As he kiss me thoroughly, I sipped every part of his mouth. He moaned, praying for my kiss more.

I cupped his face and kiss him deeply. Walang tigil hanggang sa umaatras na kami, napaupo siya sa isang lumang upuan habang sinamantala ko naman ang pagkakataon na umupo sa kandungan niya. Sentrong sentro sa umiigting niyang alaga.

He moaned hard. I kiss him hard. This is what you get making me your past time.

I grind myself to his hardness. We both now filled the dark room in a lusty moan. I continue doing it, then kissing his lips again.

"Fuck baby stop it ahh shit." He said in moaning.

I smirk. Continuing grinding myself to his member.

"Ahh damn it Percila Marthalia, you stop it baby. I might...cum ahh," He said now in a pleasure voice.

I didn't listen. I faster myself grinding to his member, faster until I felt a wet bombing in his pants. Rinig na rinig ko ang kahinaan niya habang hingal na hingal sa ginawa ko.

"I told you to stop. Fuck baby you make me cum in my pants." He said in a low tone.

"At least you like it."

I reached his lips for the last time before I stand up and clean myself. Hinang-hina pa siya at kitang-kita ko ang basa sa gitna ng pantaloon niya. Nilabasan nga siya!

That's what you get from me!

"I have to go. Bye!" I bid my goodbye and leave him in the dark room.

Napahinto ako at napasandig sa pader habang hinahawakan ang dibdib ko. Pinagpawisan ako dun ah! Ang bilis niya palang labasan.

I still feel his hardness in my center. Throbbing it hardly. I shook my head to lost it.

Hamunin niyo na lahat, wag lang ako. Patikim palang iyon, marami pa akong baon. Kung sa ganoon ko siyang paraan mababaliw, gagawin ko 'yon araw-araw. Tignan lang natin kung hindi niya ako hanap-hanapin.

Lintek lang ang walang ganti.

--

Alexxtott