Kabanata 7

Kabanata 7

Yes

Pagkatapos nang nangyari sa abandonadong room, bumalik ako sa IGP para makusap muli ang mga kaibigan ko.

May ngiti pa ako sa labi dahil sa nangyari sa amin doon. I can't forget how the way he moaned. How his hardness filling my center. Fuck I want to grind top of him again.

Umiling ako habang parang baliw na nakangisi habang naglalakad sa pasilyo pabalik sa IGP. Napatigil lang ako ng makitang naglalakad sa direksyon ko si Jehoshabeth Madrigal, ang babaeng may pagka gusto kay Karl Marx. How do I know? Simple, alam ko ang mga galawan ng babae. I know when they like a man, and it's our nature. 

Sa klase palang ng titig ng babaeng ito kay baby sir, tumpak na tumpak gustong gusto si Karl Marx. Taas noo akong tumingin sa kanya kahit pa may konting takot sa mata. Hindi ako papayag na ibababa niya ang pagkatao ko ng ganito lang. Oo, hindi pa ako tapos sa kolehiyo ko pero sisiguraduhin kong may mararating ako sa buhay. 

She look at me with an anger eyes. I smiled sweetly, giving her more irritated. Huminto siya ng malapit na kami sa isa't-isa pero nagpatuloy ako sa paglalakad, ngumisi lang ako ng hawakan niya ng mariin ang palapulsuhan ko. Tumingin ako sa kanya na may ngisi sa labi.

"Get off your hand or you will be suspended in this university." Malamig kong sabi. 

Napatigil siya at mabilisang tinanggal ang kamay sa palapulsuhan ko. Tumingin pa ako sa kanya ng malamig, kahit pa may ngisi sa labi pinakita ko parin sa kanya ang nagyeyelo kong mata.

Marami akong na-realized ngayon. Bakit ko ipagpipilitan ang sariling maging katulad nila kung nagsisimula palang ako. Bakit ko aabutin ang lalaking gumagapang naman pala sa akin ngayon ah! Bakit ko kailangan makipag kompetensya sa kanya kung magiging katulad naman nila ako. Things shouldn't be moved fast, it should be process slowly until it reach the point. 

Kaya imbes na maging insecurity sa kanila, bakit hindi ko nalang i-enjoy itong nangyayari sa akin. Life is timeless, anytime soon we can lost in just snap of time. Kaya dapat ang oras ay ginagamit ng maayos at nasa tamang paraan.

"Teacher Jehoshabeth Madrigal, graduate of Bachelor of secondary education major in Social Studies. Mastered in her field, already have an stable life yet doesn't have a man who can love her. A man she dreamed but that man is dreaming to different woman. Now, are you afraid that Karl Marx might be fall in my arms? Are you afraid that he might choose me than you...than you who have already in life?" Seryoso kong sabi.

Napaatras siya at nakita ko ang pagkapahiya sa mukha niya. You have the guts to embarrass me ah! Ngayon tignan natin kung saan ka aabot.

"Now tell me, are you afraid that Karl Marx love me than you...who had been in his side?" Wala akong pakialam sa narating mo. Wala din akong pakialam kung ano ka ngayon, ang mahalaga sa akin ay hindi mapupunta sayo si Karl. You will only dream." Sabi ko pa.

Sumama ang tingin niya sa akin at tila'y natamaan sa sinabi ko. Ngayon na-realized kong hindi ako yung may insecurities dito, hindi ako yung takot sa katotohanan. 

"You bitch--" 

"I am recording our talks Ms. Madrigal, in case you forget. I can send this audio immediately to the office of the president. If I were you, make a lesson plan and make your student learn your discussion. May nakapagsabi kasi sa akin na wala kang kwentang teacher." Huling hirit ko bago siya tinalikuran.

Ngumisi ako habang naglalakad palayo sa walang kwentang babaeng iyon. Hindi na ako magpapadala sa sinasabi niya. Ipagpapatuloy ko ang ginagawa kay baby sir. Tuloy pa rin!

Nang makarating sa IGP, kumaway sa akin si Lucy para makita ko. I walked confidently while ignoring those stare at me. My beauty is imported, it is only for the people who deserves to see it. Umupo ako ng makalapit sa kanila, I whipped my hair.

"So anong nangyari?" Excited na tanong ni Dom.

Ngumiti ako sa kanya ng matamis bago inabot ang juice na naiwan ko. I sipped on it seductively. After drinking, I put it back to the table.

"Well I make him cum in his pants--"

"Really?"

"Oh shit did you already see his you know...manhood?"

"Oh gosh he might be blessed with his manhood, kapag kasi tinitignan ko ang gitna ng pants niya, grabe may bukol talaga." 

Umirap ako sa mga siraulo kong kaibigan. Lalong lalo pat kay Dominador, he is lusting my baby sir. 

"Hoyy Dominador kapag ikaw talagang mahuli kong pinaglalawayan ang baby sir ko, malalaman ng buong mundo ang totoo mong baho. I swear to Pearl fat." Mataray kong sabi sa kaibigang bakla.

Nag peace sign siya bago ngumisi sa akin.

"Hindi ba pwedeng mag share tayo?" Sabi niya pa.

Hinampas ko ang lamesa ng malakas, nakuha pa ang atensyon ng ibang istudyante. 

"Suntok gusto mo ah?" Galit kong sabi.

Umatras siya at tinago ang katawan kay April. Hindi uso sa akin ang share share. Kung noon ay pwede pa, pero ngayon baka makapatay ako. Lalo pat si Karl Marx ang pinag-uusapan namin dito. Ang akin ay akin!

Pagkatapos ng ilang oras na pamamalagi namin sa IGP, umalis kami at pumasok na para sa last subject namin. Alas tres na ng hapon at last subject na namin, kapag tuwing huwebes kasi tatlo lang ang subject namin. Sa Martes at byernes lang kami fully loaded. Sa myerkules ay wala namang pasok kaya rest day ko iyon. 

Our last subject is one of the major. Fundamentals of Political Science, medyo mahirap siya pero maayos naman ang grade ko. Ang hawak naman na subject ni Karl ay major din namin pero tuwing Martes iyon at byernes. Ikatlong subject namin siya sa umaga kaya nung inaya niya ako ng lunch date ay may isang subject pa kami before lunch. 

LNU is one of the famous university here in Leyte. Well we have Eastern Visayas State University beside our campus but if you are into education, LNU is the best choice. It will trained you well. EVSU main center of profession is civil engineering. 

Nang makapasok kami sa classroom, umupo kami sa refer chair since alphabetical kami sa room. Ako yung pinakadulo since letter 'r' ang apelyido ko. I sat down in my chair, looking confidently in my face. Maya-maya pa ay pumasok na ang teacher, as usual discussion kami at recitation naman. 

Sa papalapit na midterm, minamadali ng mga teachers ang lessons para maisama sa exam nila. After one hour of listening to the most boring teacher, he dismissed us immediately. 

Nasa may pintuan na kami ng magpaalam ako sa kanila.

"Mga poks alis na ako. Hinihintay na ako ni baby sir sa labas." Paalam ko.

Ngumisi sila sa akin bago ako pinakawalan. Nag vibrate ang cellphone ko at tinignan ang message.

From baby sir:

I'm waiting you near Woody eatery. Please be faster, we'll have to talk. :-|

Ngumisi ako at umalis na ng college building. Lumabas ako sa main gate ng campus an naglakad na papuntang Woody eatery. Habang naglalakad iniisip ko na ang pwedeng pag-usapan namin ni baby sir. 

Should I seduce him? What about kissing him hard? What would be great?

May ngisi pa ako sa labi ng makita si baby sir na matyagang naghihintay sa akin. Nakaupo siya sa motor niya at nasa kamay niya ang kulay pink na helmet. Huminto ako sa paglalakad at pinagmasdan siya. Here he is, waiting for me patiently. Pinagtitinginan ng mga tao pero walang pakialam dahil nasa akin lang ang atensyon niya. 

He is waiting for me while I'm here...looking at him happily. Tell me, should I continue my revenge? Should I make his life suffered? Can anybody tell me, does he deserved to be hurt? 

Ngayon pa lang ay nakonsensya na ako. Siguro ititigil ko nalang. Siguro ipagpapatuloy ko nalang ang pagmamahal sa kanya. That would be great if I choose to stay love him. Kahit pa hindi ako naliwanag sa lahat, magpapatawad ako at hahayaan nalang ang katotohanan. Siguro ang isa sa paraan para maging mature ako ay hayaan nalang ang lahat.

Life should not be miserable. It should be enjoy. Kahit pa punong-puno ng problema ang mundo, ngingiti parin sa lahat. Ngumiti ako habang pinagmamasdan parin ang lalaking inaasam-asam ko.

Hindi ko namalayang nakatingin na pala siya sa akin kaya ng magising ako mula sa pagngiti sa kanya, namula ang pisnge ko ng makita ang mapungay niyang mata habang nakatingin sa akin. He smiled at me tenderly while his eyes remain softly. 

Tumayo siya mula sa pagkakaupo at nilahad ang kamay sa akin. Ngumiti ako at nagpatuloy sa paglalakad. Hindi naman na malayo ang agwat namin sa isa't-isa kaya nakarating agad ako sa kanya. He held my hand tightly.

"Your smiling..." He said softly.

Mas lalo pa akong ngumiti habang hindi maitago ang saya sa mga mata. For all the happiness I've felt, this is my most best. Mas masaya pala ang ganito lang, yung simpleng bagay lang.

"You make me smiling." I replied.

Namutawi ang multi ng ngiti sa labi niya. Hindi napigilan ang sarili sa pagngiti. Binigay niya sa akin ang helmet kaya kinuha ko iyon sa kamay niya.

"This is your helmet. I bought that yesterday. Naisip ko kasing parati kitang susunduin kaya bumili ako para may sariling helmet ka." Mahimbing niyang sabi.

Tumango ako habang pinagmasdan ang kulay pink na helmet. So hindi ito para sa kabit niya? Binili niya talaga 'to para sa akin? Wow ah!

So all my doubts are not real. 

"Talaga ba?" Nakanguso kong tanong. Pinipigilan ang pag ngiti sa kanya.

Nakita ko ang magaganda niyang ngipin ng ngumiti ulit siya sa akin. Iba talaga ang kagwapuhan niya. Ibang-iba sa mga nakasanayang lalaking nakikita ko. His handsome face is so much addicted. 

"Oo. Binili ko yan kahapon tapos hindi mo manlang ako sinipot nung lunch date natin. Alam mo bang sobra akong nagagalit sayo." Mahinahon niyang sabi.

Napatahimik ako saglit dahil sa sinabi niya. Alam kong hindi tama yung ginawa ko, hindi dapat ako nagpadalos-dalos sa lahat. I should've talk to him properly.

"Sorry poooooo.." Malambing kong sabi.

Ngumiti na talaga siya ng sabihin ko iyon. Naramdaman ko ang paghigpit ng kamay niya sa akin. 

"Your so beautiful. Damn let's go," He said.

Tumawa nalang ako. Sinuot ko na ang helmet at sumakay sa motor niya. Umalis kami ng dahan-dahan lang ang pagpapaandar. Napatingin ako sa wristwatch at tinignan ang orasan, alas singko na ng hapon kaya maraming mananakay ang naghihintay sa sasakyan. Nilagay ko ang braso sa baywang niya.

Napangisi ako ng may maisip na kalokohan. I slowly touching his tummy seductively. Dahan-dahan kong binaba ang kamay sa ibabang bahagi ng tiyan niya, narinig ko na agad malutong mura niya. Mas lalo akong napangisi, this is interesting. 

Hinimas ko pa ang tiyan niya ng ilang beses, rinig na rinig ang marurutong niyang mura. I felt his rock tummy, indicating that his abscess is inducing softly. 

"Fuck stop it baby." Malutong niyang mura.

Ngumisi ako at hinimas muli ang abs niya. Ang tigas ah! Grabe parang pandesal lang ang tiyan niya, bukol na bukol sa fitted niyang uniform. 

"Hmm you don't like it?" Ang boses ay marahan.

Suminghap siya sa boses kong mahina. Hindi yata kinakaya ang pangungulit ko. 

"Baby gustong gusto ko pero parang awa mo na, wag dito sa public. Baka hindi ako makapag timpi." Pinipigilan niya ang pagsasalita. 

Ngumiti ako ng tagumpay. Finally tumalab na rin ang kamandag ko.

"Saan mo ba gusto baby sir hmm?" Mahina ko paring sabi.

Napabuntong hininga siya sa kakulitan ko. I continue touching his abs. Napatingin ako sa braso niya, shit lumalabas na ang ugat mga poks. 

"Hinahamon mo talaga ako ah!" Sabi niya at binilisan ang pagpapatakbo ng motor.

Natigil ako sa paghaplos at napayakap ng mahigpit sa kanya. Yung kaluluwa ko halos matanggal dahil sa bilis ng pagpapatakbo niya. Mabilis kaming nakarating sa hindi ko alam na lugar. Napatingin ako sa bahay na nakatayo sa harap ko. Wait...this house is familiar, it's his boarding house.

Ano naman gagawin namin dito? Natutop ko ang bibig ng mahulaan ang tinatakbo ng isip ko. Did he...did he want to happened something to us? Like intimate sex? Yung rough? 

"Why are we here?" Takang tanong ko.

Hindi ko alam kung tama ba ang iniisip ko pero kinakabahan na ako. Hindi dapat ako matakot sa kanya, aba'y gusto ko kaya ang mangyayari sa amin.

Naramdaman ko ang braso niya sa baywang ko. He jail me between his body and arms. 

"I'm gonna cook a food for us baby. House date," He whispered.

Nakiliti ako sa boses niyang tumama sa tainga ko. Nanuot iyon sa kalamnan ko kaya nanginig ng kaunti ang katawan ko.

Napahinga na ako sa sinabi niya. Magluluto lang pala ng pagkain namin e. Kala ko na kung ano, kala ko yung ano...yung pinakahihintay ko.

Binuksan niya ang pinto at pumasok kaya sumunod ako. Pinagmasdan ko ang kabuohan ng boarding house niya, it's big like a normal house. Gaya ng sabi ko, may sariling sala at kusina siya. May kwarto din na para sa kanya. May study table din. 

"Bakit ka nga pala nag bo-board?" Tanong ko sa kalagitnaan ng pagmamasid ng boarding house niya. 

Tumingin siya sa akin habang nilagay niya ang susi ng motor sa study table niya, pati ang bag na nakasukbit sa likod niya.

"Wala akong bahay dito at tsaka hindi kami nakatira dito. I'm from Samar, dito ko lang napiling magturo." He said while looking at me.

Tumango ako. Hindi pala siya taga dito, so ibig sabihin wala dito ang pamilya niya dahil nasa Samar. Kaya pala iba ang mukha niya.

"Malayo kayo sa samar? I mean saang samar kayo nakatira?" Tanong ko ulit.

Ngumiti siya.

"Sa San Sebastian baby. Malayo 'yon at higit apat na oras ang biyahe papunta doon." Sagot niya.

Tumango ulit ako. San Sebastian? Ngayon ko lang narinig ang lugar na iyan. I've heard about Sta. Rita, Calbiga but his place? Ngayon lang.

"You can go to my room if you want." Sabi niya.

I sighed. Lumakad ako papuntang kwarto niya, I opened the door slowly. Nang tuluyan kong mabuksan, nakita ko ang simple niyang higaan. He has this three divided foam, iyon yata ang kama niya. Ang design pa nun ay spongebob. Really? A very good professor in LNU is sleeping in this kind of bed? 

Ridiculously.

Nakita ko din ang cabinet niya, gawa pa sa plywood. Simpleng simple ng kwarto niya, hindi katulad ng sa akin. Pero kontento na siya sa ganitong higaan, sa ganitong lalagyan ng damit. May tatlong unan siya, siguro ay tandayan yung isa, samantalang pangharang yung isa sa gilid niya. 

Ngumiti ako. Ibang klaseng lalaki!

Lumabas ako ng kwarto niya, ngayon ay ang study table niya ang napagdiskitahan ko. Tinignan ko ang mga librong nasa lamesa, iba't-ibang klaseng libro. May human geography, Asian studies, Political Science books and so on. May mga test paper din na nakalapag sa lamesa. It's for midterm examination. 

Grabe ngayon palang ay may exam na siya para sa midterm. Handang handa ang baby sir ko. 

Pagkatapos ng ilang oras na pagtitingin sa mga gamit niya, naamoy ko na ang mabangong adobo. Napatingin ako sa lamesa, nakahain na pala ang siya kaya lumapit ako at kumuha ng plato namin. Sinama ko na din ang kutsara at tinidor. Napangiti ako ng matapos niyang ilagay ang kanin kaya sabay kaming umupo.

"You eat adobo?" 

I smiled.

"Of course." 

He smiled.

"Good. Ayoko ng maarteng asawa!" He said smiling.

Tumingin ako sa kanya ng nakanguso. Anong asawa? Excited lang sir?

"Hindi ako maarte, sadyang maganda lang talaga ako." Taas noo kong sabi.

Ngumuso siya parang hindi sang-ayon sa sinabi ko. Aba'y kontra siya sa kagandahan ko ah? Hindi niya ba nakikita yung mga magaganda kong mata? Yung labi ko? Yung ilong ko? Jusko ang ganda ko talaga.

"Kumain na tayo." 

I was about to get rice when he stop me. Tumingin ako sa kanya na naguguluhan ang mata. Hindi niya ako papakainin?

"Magdasal muna tayo baby." He said.

Napatulala ako sa sinabi niya. Natamaan ako doon, sa bahay kasi hindi ko nakikitang nagdadasal kami before eating. This is my first time.

Pumikit ang mata niya at nag sign of the cross. Dahil hindi ko alam ang gagawin, ginaya ko nalang siya. I closed my eyes and doing what's his doing. Binuksan ko ang mata at pinagmasdan siya.

"God thank you for this blessing. I am thankful that you give us this life. Thank you for everything Jesus Christ. Thank you for being with us, for not giving to us. Thank you for sharing your love. Please guided us in a good way, we ask it in the name of the Almighty God, amen." Dasal niya.

Ano pa ang mahihiling ko sa ganitong lalaki? He has everything I am asking. Swerte ang magiging asawa niya if ever mag settle down siya. Ngumiti ako ng matamis. 

Hindi lang gwapo, may takot din pala sa panginoon.

Nang binuksan niya ang mata, diretso iyon sa akin. Pumungay iyon kaya umiwas ako ng tingin. 

"Bakit Martha?" He ask.

Nagkibit-balikat lang ako. 

"Swerte ng magiging asawa mo, mabait na may takot pa sa diyos." Out of nowhere kong sabi.

Ngumiti siya bago tumingin sa akin ng seryoso.

"Kung ganun ay swerte ka." Malambing ang boses.

Natahimik ako at napatitig sa kanya. Nagloloko ba siya? Ngayon na-realized kong imposibleng magkatuluyan kami hanggang sa huli. Alam ko dadating ang panahon na makakahanap siya ng mas deserving sa akin. I know when that time come, I will accept it willingly. 

Masakit man isipin pero tatanggapin ko. Anyway, that is life. That is the process of life. Hindi tayo sigurado sa isang bagay, mayroon talagang pagkakataon na magdududa tayo kung tama ba itong ginagawa natin. Pero alam ko kapag dumating yung panahon na 'yon, magiging masaya ako para sa kanila.

This day, I realized everything. Walang problema mangarap, pero dapat limitado. Karl Marx, he deserved the loved. He didn't deserve me, he didn't deserve a girl like me. A girl who has been with different boys before, a girl who had been love night life. He deserved more than I am. He deserved the world.

"We don't know Karl." Maikling sagot ko.

Tumitig pa siya sa akin. Malalim ang mga mata niya, para bang hinahanap niya ang sagot sa mata ko.

Nang may mahanap na yata siya, huminga siya ng malalim bago ngumiti.

"We know Martha. We know if we just let it happen." Sagot naman niya.

Hindi na ako sumagot. Hinayaan ko nalang siya sa iniisip niya. 

"Let's eat." Sabi ko habang tumingin sa pagkain.

Tumango siya at nagsimula na kaming kumain. Masagana akong kumakain habang sarap na sarap sa luto niya. May talent din siya sa pagluluto, ano pa ang hihilingin ng babae sa kanya.

Natapos kaming kumain ng busog. Niligpit niya ang pinagkainan namin, ako naman ay tumayo at nilapitan ang bag. Sinukbit ko iyon at tumingin kay Karl na ngayon ay palapit na sa akin.

"Hatid na kita." Sabi niya habang naglalakad palapit sa akin.

Tumango ako. Nang makalapit, inabot niya ang kamay ko at naglakad na kami palabas ng boarding house niya. Nilagay niya sa ulo ko ang helmet at umalis na kami.

Habang nasa biyahe, tumingala ako sa langit at pinagmasdan ang magagandang butuin. Sa kislap nito, animo'y nagsilbing ilaw sa madilim na daan. 

Alam kong nasasanay na ako sa ginagawa ni Karl Marx sa akin. Yung paghatid sundo niya, iba ang epekto nun sa akin. At alam ko masasaktan ako ng lubos sa oras na mawala ito. Kung panaginip man ito, parang ayoko ng magising.

Parang gusto ko nalang manatili sa init ng katawan niya. Natatakot ako sa maraming dahilan, natatakot ako dahil baka matapos na ito. Pero kahit man dumating 'yong araw na iyon, tatanggapin ko ng buong puso.

Huminto kami sa tapat ng bahay ko. Umalis ako sa pagkakaupo at tumayo sa harap niya. Inalis ko din ang helmet ko ganun din ang sa kanya.

Mapupungay na ang mga mata niya habang pinagmamasdan ako. I smiled. 

Ngayong araw ko siya sasagutin. Kahit pa hindi niya ako tinanong, sasagutin ko na siya. Ayoko nang patagalin pa ito. Gusto kong sulitin lahat para sa oras na magising ako, naging kontento ako.

Inabot ko ang mukha niya at hinaplos ito. He closed his eyes while feeling my caress. Lumapit ako at hinalakan ang labi niya. Napadilat siya ng maramdaman ang labi ko.

Bumitaw ako at tumingin sa mga mata niya. Mahal na mahal ko na talaga siya. Hulog na hulog na ako sa kanya, yung tipong matibay at ukit na ukit sa puso ko ang lalaking ito. Yung tipong mahihirapan akong makalimutan siya. 

I smiled.

"Yes." Sabi ko.

Kumunot ang noo niya. Hindi naintindihan ang sinabi ko.

"Yes what?" He ask.

"I said yes. Gusto na kitang maging boyfriend ko baby sir." Sabi ko.

Gumuhit ang ngiti sa labi niya. This time, he was the one who reach my lips. Malalim at nakakapanabik ang halik niya. Sa lambot ng labi niya, gustong gusto ko nalang na halikan 'yon buong buhay ko.

Our lips parted. We look at each other.

"Then I'm yours boyfriend now. You are really mine now." He said huskily.

I nodded. Ayoko nang patagalin pa, gusto kong maramdaman kung paano ba magmahal ang isang Karl Marx.

"Akin ka na din ah. Selosa ako baby sir, kapag nakita talaga kitang makipag lampungan sa iba patay ka talaga sa akin." Nakataas kilay kong sabi.

Ngumiti siya at inabot ang baywang ko. Lumapit ako para mayakap siya. I hugged him tight.

"I won't cheat. I am loyal baby, I promise that." He said softly.

Ngumiti ako bago humiwalay sa yakap niya. Inabot ko pa muli ang labi niya bago umatras palayo sa kanya. 

"Goodnight baby sir. Ingat sa pag-uwi." Sabi ko.

Ngumiti siya. 

"Goodnight baby. I love you," 

Natigilan ako. Oh shit did he say it? Did he love me?

Namula ang pisnge ko dahil doon. Kinikilig ako sa kanya.

Ngumuso siya ng hindi ako sumagot. Ang cute niya kapag ngumunguso. 

"Walang sagot sa sinabi ko?" Nakanguso niya pang sabi.

Ngumisi ako. Nagpapalambing yata sa akin itong baby sir ko e. Lumapit ako at hinalakan muli ang labi niya. Bumitaw ako at tumingin sa kanyang mga mata.

"I love you too." Malambing kong sabi.

Ngumiti siya. Umatras na ako at tumalikod, hindi ko na kaya. Parang puputok ang puso ko sa sobrang kilig.

Binuksan ko ang gate at tumingin muna sa kanya. He is ready to go now. I waved my hand and smile at him.

"Ingat baby sir." Huling sabi ko.

Tumango siya bago umalis. Pumasok na ako sa bahay na may ngiti sa labi. Matutulog ako ng masaya ngayon. Matutulog ako ng walang problemang iniisip. Ngayon napanatag na ang puso ko. Ibibigay ko ang lahat sa kanya, mamahalin ko siya. Magiging tapat ako. 

Magiging tapat ako sa lalaking kauna-unahang kong minahal. 

--

Alexxtott