"Birthday na bukas ng bebe mo, ah?" sabi sa kin ni Althea na kumakain ng fries. Nandito ulit kami sa kainan ng street foods.
"Oo nga. Invited ba kayo? Sa bar gaganapin," sagot ko.
Nagtext kasi sa akin kahapon si Jinx at in-inform ako na sa bar nga gaganapin. Simabi niya rin kung saang bar. Buti naman at hindi ganoon kalayo iyon.
"Nope. Hindi naman kami i-close para imbitahan niya. Pero sana naman i-invite niya kami, ’no? Ayaw niya ba i-close ’yung mga kaibigan ng future asawa niya?" tuloy-tuloy na sabi ni Cristel. Nabilaukan siya sa dami niyang sinasabi kaya inagawa niya ang ni Nicole.
"Future asawa, ampota. May girlfriend ’yun, ’di ba?" takang tanong ni Nicole.
Umirap ako. "They broke up. Nasabi ko na sa inyo last time, ah! Tska nung sila pa, umiiwas naman ako."
"Oo nga! Pero ’di mo naman sinabi kung bakit sila nagbreak. Girl, chance mo na! Comfort mo. Comfort lang, ah? Hindi ko sinasabing comflirt pero kung gano’n dinig mo, ikaw bahala," suggestion ni Cristel kaya natawa si Denise at binatukan naman siya ni Nicole.
"Umiiwas pero gumagawa ng paraan para mapansin?" sarkastikong kumento ni Joyce na kasalukuyang umiinom ng paborito niyang dutchmill kaya sinamaan ko siya ng tingin at ngumuso na lang.
Hindi naman ako matatawag na malandi nang dahil sa wala. Kaya ang daming babae na galit sa akin, eh. Akala yata nila inaahas ko mga jowa nila. Eh, ’yung mga jowa naman nila yung lapit nang lapit sa ’kin.
Pinakatitigan ko si Althea. Hanggang ngayon ay nagtataka pa rin ako kung bakit siya nandito sa school nung nakaraan. I mean... Her school was really far from here. I don’t exactly know where her school at but she once told me that it’s far from here.
Biglang may umakbay sa akin at nang makita si Jinx ay roon ko lamang naalala ang kasalanan niya sa akin. Ilang araw na ang lumipas pero hindi ako nagkaroon ng tyansang komprontahin siya tungkol do’n.
"Aray! Para saan ’yon?" reklamo niya nang sikuhin ko siya.
"Sa kalokohan mo! Ngayon ko lang naalala. Nagalit sa akin si Levi. Kaninong number ang binigay mo sa akin nung nasa Batangas tayo?"
He immediately shifted his gaze and scrathed the back of his neck. Akmang aalis siya pero hinablot ko ang buhok niya kaya napasigaw siya sa sakit.
"Saan ka pupunta?"
"Aray! Sorry na!" aniya.
"Sagutin mo muna tanong ko at bibitawan kita."
"Alam mo bang masama ang nananakit nang pisikal? Puwede kang kasuha--"
"Alam mo, sasamain ka sa akin kapag ’di mo sinagot ang tanong ko."
"Eto na! Bitawan mo muna ako!" Agad ko naman siyang binitawan. Napamura ako nang tumakbo siya palayo. Damn, I shouldn’t have trusted him!
"Number ng girlfriend ni Levi! Pinagbreak ko para sa ’yo, thanks me later! Sorry, sadya, mauulit!" sigaw niya at tuluyang umalis.
Nasapo ko na lang ang noo ko bago hinarap si Cristel. "Anong ginawa mo sa cellphone ko nung nasa Batangas tayo?"
"Sori akin! Hindi ko naman alam na number ng jowa niya ’yon! Kasalanan ko na nakialam ako pero kasalanan mo rin kasi nagtiwala ka. Pero alam mo? Si Jinx lang dapat sisihin dito kasi kung una pa lang, hndi na niya binigay ’yung number ng girlfriend---"
"Ex," I corrected.
"Oh, edi ex. Edi sana hindi kayo nag-away pero atleast, break na sila, ’di ba? ’Di ka na makiki-kabit--"
At dahil wala namang sense pinagsasabi ni Cristel, nilayasan ko na lang siya. Nagpaalam na ako sa kaibigan ko na uuwi na ako dahil gusto kong makapag-pahinga.
Wala na naman akong klase. Absent si Marga buong araw kaya tahimik ang buhay ko ngayon. Si Aaron naman ay nagiging madalas ang pagtulog sa classroom. Mukhang puyat din siya. Ano kayang pinagkakaabalahan niya? Hindi ko lang siya napapansin dahil stress ako nitong mga nakaraang araw.
Naalala ko tuloy ’yung pag-uusap namin last time. Palagi pa rin siyang tahimik at tuwing uwian ay halos madapa siya sa pagmamadali. Hindi ba niya kayang kumalma o magpaalam man lang sa akin?
Kailangan maaga akong matulog ngayon para pak na pak ang beauty ko bukas! Invited kaya si Hailey? Sana hindi, char! Sheez, malakasang inuman na naman 'to. Si Jinx, ako, at Kurt lang ang invited sa party sa tropa dahil nalaman ko kay Jinx na close din pala si Kurt at Levi.
Tinanggal ko muna ang plastic cover at nilagyan ko ng sign ko sa baba bago ibinalik ang cover. Paano ko nga pala ’to ibibigay sa kaniya? Sa bar ang punta namin kaya paniguradong magulo. Baka masira pa ’to.
Hays, bukas ko na nga lang iisipin. Ilan lang ang klase ko bukas kaya tuwang-tuwa ako dahil hindi siya magiging sagabal sa gala ko!
Kinabukasan ay late na naman ako nagising. Agad akong naligo at nagbihis. Habang naglalakad ako sa hallway ay tinext ko si Aaron.
To: Aaron
Hoy! Nandiyan na prof? Ma-le-late ako!From: Aaron
Papasok na, dalian mo. Mukhang masama timpla ni ma'am! Mga 10 na hakbang.Kumaripas na ako ng takbo dahil sa sinabi niya. Naku! Mas terror pa naman yung prof namin ngayon kesa sa prof namin na nagpalabas saakin! Hingal na hingal akong huminto sa tapat ng room namin at ang gulo pa ng buhok ko! Muntik pa akong madapa dahil naka-heels ako. Buti nalang at nabalanse ko pa rin at sanay ako sa heels.
8
"Oh? Ba’t ka nagmamadali?" tanong ng isa sa mga ka-block ko, si Lina."Nandito na raw si Miss, eh?" hinihingal pang sabi ko.
"Wala pa, ah! Baka nga ma-late si Miss kasi may meeting yata silang mga teachers." Natigilan ako sa sinabi niya at napatingin sa gawi ni Aaron na ngayon ay tumatawa.
Naglakad ako palapit sa kaniya at hinampas sa kaniya ang bag ko. Badtrip, napagod ako!
"It’s a prank!" Humagalpak siya ng tawa.
"Gusto mong i-prank ko ’yang mukha mo, huh? Hiningal ako." Inambaan ko pa siya ng suntok bago ako padabog na umupo sa tabi niya.
Wala naman kami masyadong ginawa. Sa last period ay nagquiz kami. Badtrip nga, eh! Malapit na examination tapos may mga quizes pa.
Pagkauwi ay agad akong nagpalit ng dami at nagpunta ng mall para magpa-hot oil! Para maayos lang ang buhok ko. May isang bakla na nag-ayos ng buhok ko. Gusto ko ngang magreklamo dahil halos mauntog na ako sa salamin sa harap dahil ang bigat ng kamay niya! Mukhang masisira pa ang buhok ko, ah! Pero okay lang dahil pinuri naman niya ang natural na kulay ng buhok ko. May pagka-cream white, ganern.
Naglagay rin ako ng light makeup para fresh look. I'm wearing a light pink casual tank top sleeveless crop tops partnered with low waisted ripped maong shorts.
Kitang-kita ang skin ko at ang collar bone ko dahil sa suot ko. Rose gold sandals nalang ang ginamit ko. Hassle kapag nagheels, pakiramdam ko ay malalasing ako ngayong gabi.
Nilagay ko sa loob ng sasakyan ang regalo ko kay Levi bago ako umalis. Nagtext na rin ako kay Jinx na papunta na ako. Wala pala akong number ni Levi!
"Gwy? Omg, it’s really you!" bati kaagad sa akin ni Aya, kaklase ko noong highschool. "Tara, upo ka rito!"
Nakipagbeso ako sa kaniya. Gaya ng sabi niya, naki-upo ako sa table nila dahil hindi ko pa mahagilap sina Jinx..
"Attention, guys!" tawag niya sa tatlong babae. "This is Gwy, kaklase ko no’ng highschool," pakilala sa akin ni Aya sa tatlong babae na nasa table.
"Hi! I’m Kelsey!" sabi ng babaeng blonde ang buhok at nanlaki ang nga mata ko nang abutan niya ng alak. Kalaulanan ay natawa rin at agad nilagok iyon kaya namilog ang bibig niya.
"I’m Marina. Are you friends with Levi?" nakangiting tanong ng babaeng kulot.
I gulped. Are we friends? I don’t think so... Ni hindi nga kami close. Ubod ng sungit ang isang ’yon. Mukhang tatanda ako nang maaga kapag siya ang kasama ko!
"Uh.. Actually no. Friend ko ’yung pinsan niya."
"I’m Jaymee. Well, ka-block kami ni Levi kata kami in-invite. We are all aspiring lawyers here!" She let out a soft laugh.
Ilang minuto lang akong nagtagal sa table nila bago ko nakita si Jinx at Kurt na may kinakausap na babae. Masaya sila kasama dahil pare-pareho silang madadaldal.
"Naks! Ganda, ah? Halatang pinaghandaan. Ikaw ba may birthday?" asar ni Kurt.
"Ganda ba ’yan? Saan banda? Mukhang--" Sinamaan ko ng tingin si Jinx. "Ganda nga."
Inirapan ko siya at luminga-linga sa paligid. "Where’s Levi?"
"Ayun, oh!" Sabay nguso niya sa kung saan kaya sinundan ko iyon ng tingin. May kausap na dalawang babae si Levi. "Teka nga! Mamaya punta punta ka rito tapos wala kang regalo, ah? Nakakahiya! Kilala ka pa naman nila na trooa ko, tsk."
"Meron kaya! Tska, duh? Ikaw pa talaga mahihiya? Ako nga, nagtitiis lang na kasama ka pero sa totoo lang, hiyang-hiya ako kapag magladikit tayo!"
"Hoy! Hoy! Sumusobra ka na, ah!" inis na sambit niya. "Lagay mo na nga regalo mo ro’n sa table! Kapag ’yan hindi branded, ah! Baka sa Divisoria ko lang binili!"
"Hindi nga branded pero--"
"Pucha! ’Di niya ’yan tatanggapin. Gusto niya ’yung may mga tatak! Ni hindi nga ’yan nag-uulit ng damit. Mayaman ka naman--" Hindi ko na siya pinatapos at naglakad palapit kay Levi nang makitang umalis na ang dalawang babae.
"Hi," nakangiting bati ko. Pinasadahan niya ng tingin ang suot ko bago ibinalik ang tingin saakin. "Happy birthday."
"Thanks." Ngumiti siya ng tipid. There's a hint of sadness in his eyes. "What do you want to drink?"
Tinanong niya iyon habang naglalakad kami palapit sa isang table. Walang tao roon pero maraming alak sa ibabaw kaya naupo kami. I observed him. He looks dashing and handsome with his nagy blue polo tucked in with black jeans. The first three buttons were open and the sleeves are folded until his elbow. His manly scent attacked my nose.
"Do you want this?" Inangat niya ang isang bote. Nanlaki ang mata ko nang itaas niya ang bote ng Gran Patron Burdeos.
"Oh my gosh, wow! I love it!" Natikman ko na 'to pero dalawang beses lang, noong nagPalawan kami nila Denise last year.
"I ordered a lot of liquors. There ate some liquors that my dad bought from other countries."
Iyon lang naman ang sinabi niya pero parang gusto kong humanga sa paraan ng pagsasalita niya. Walang halong pagyayabang iyon at seryoso lang ang ekspresyon niya.
Kinuha ko ang baso at diretsong ininom ang laman. Napangiwi at napapikit pa ako nang gumuhit ito sa lalamunan ko. Ngumiti ako nang makitang nakatingin lang siya sa akin habang ginagawa iyon.
"Are you enjoying your party?"tanong ko.
Malakas ang tugtog at ang iba pa ay nagsasayawan na sa may dancefloor. Bumabalot rin sa buong paligi ang halo-halong usok.
Usok ng vape, usok ng sigarilyo at usok ng iinihaw na barbque, charot.
"A bit," maikling sagot niya at uminom ulit. I stared at him for a moment but when he looked at me, I immediately shifted my gaze. He cleared his throat.
Tahimik lang akong nakaupo sa tabi niya at ganoon din namam siya.
"You look good tonight," he said our of nowhere. I was taken a back. Did he just compliment me?
"A-are you taking about m-me?" nauutal ngunit lakas-loob na tanong ko.
He lazily run his fingers through his hair. "You’re the only one who looks good tonight."
I gasped, didn’t know what to do. My heart is loudly pounding against my rib cage. I opened my mouth but no words came out. I’m damn speechless! Why does he have to say that without a warning?
"Sus, sa kanita ka lang kasi nakatingin!" sulpot ni Cedric.
Inalis sa akin ni Levi ang paningin niya kaya nakahinga ako nang maluwag. Whoo, nakakapigil-hininga naman kasama ’tong si Levi!
"Ganda naman pala ni Gwy, kaya buhay na buhay ’yung mata ni pinsan, eh! Mula sa malayo, kumikislap ’yung mata habang tinititigan si Gwy!" pangungutya ni Jinx sa pinsan niya na wala namang reaksiyon.
"Mabuhay ang mga mata ni Levi!" Itinaas ni Cedric ang isang bote.
"Mabuhay!" sigaw nilang tatlo nina Kurt at Jinx.
"Ew, Cuervo pala ’to!" nandidiring ani Jinx at agad dumura sa kung saan. Kadiri naman ’to! Buti, wala siyang natamaan ng dura niya.
Pareho lang kaming tahimik ni Levi habang kulitan naman nang kulitan ang tatlo. Nagvibrate ang phone ko kaya naman inilabas ko ito at nakitang may text sa akin si Nicole.
From: Nicole poks
Girl! I forgot to buy you a condom, omg.Pakiramdam ko ay nag-init ang mukha ko sa nabasa ko. Sinulyapan ko si Levi pero busy siya sa pakikipag-usap kina Cedric.
To: Nicole poks
Letse, ’dinaman ako gano’ng klaseng babae. Hanggang 2nd base lang! Safe pa ang flower ko.From: Nicole poks
In case lang naman, duh? Whatever. I just texted you to say that. Malay ko ba? Birthday sex, you know.Nakagat ko ang pang-ibabang labi para pigila ang pag-tawa. Silly girl! Feeling ko tuloy ay may ibang nakakabasa ng pinag-uusapan namin para makaramdam ako ng hiya.
Napalinga-linga ako sa paligid ngunit nang i-angat ko ang aking paningin ay nagtama ang mga mata namin ni Levi. He rubbed his hands together and leaned forward while kookng at me intensely. Mukha siyang iritado. Tagos na tagos ang tingin niya, nakakapanghina.
"I already told you not to use your phone when we’re together, right?" seryosong aniya.
"S-sorry..." I softly uttered and slowly put my phone back to my purse.
"Ngumingiti ka pa," mssungit niyang kumento. Napakurap-kurap ako sa sinabi niya at hindi agad nakasagot.
Nag-iwas siya ng tingin at tinungga ang isang bote. Bumukol ang pisngi niya nang ilagay roon ang dila. He looks annoyed and that made me feel guilty! Did I ruin his mood?
"Where’s my gift?" he asked after a long silence between us.
I cleared my throat and sat properly. "Uh... Nasa kotse. Uhm... I’ll give it to you later."
"Can’t you give it to me now?"
"H-huh? Ano... Later na lang." Pinindot-pindot ko na namam ang ilong ko gamit ang falawang hintuturo. Hindi siya sumagot. Sa halip, tumayo siya habang pinanood ko siyang mag-ikot sa bawat mesa. Para siguro i-entertain ang mga bisita.
Nahagip ng paningin ko si Abby, Carla, at iba pa niyang pinsan. They are taking pictures while drinking liquors. I gulped and shifted my gaze bago pa ako makita ni Abby dahi laksidente siyang napalingon sa gawi ko. I don’t want to make a scene here.
Panay ang abot sa akin ni Jinx, Kurt at Cedric ng iba't ibang alak pero tinatanggap ko lang din. Basta alak, tanggap nang tanggap!
"So... How old are you?" tanong ni Cedric. Natawa naman ako bigla sa tono ng pagtatanong niya sa akin.
"Parang bata, ampucha. How old are you!" Tumawa nang malakas si Jinx.
"In-english ko lang naman ’yung ilang taon ka na, eh!" Ngumuso si Cedric na parang bata.
Napagpasyahan namin na maglaro habang umiinom. Sinong pasimuno? Syempre si Jinx! Siya lang naman ang mapaglaro sa amin. Chos!
"Ganito. Dare ot drink! Kung kanino tumapat ’tong empty bottle... Sana all empty bottle. Charot, ayon! ’Pag natapatan ka nitng bunganga ng bote, ikaw uutusan! Kapag ’yung puwet naman, ’yun ’yung mag-uutos!" Kumuha soya ng bote at pinuno ang isang baso. "Ano, g?"
"Oo, pero ’di mo kailangan sumigaw." Umirap ako.
"G!" sabay na sigaw nina Cedric at Kurt. Agad pinaikot ni Jinx ang bote at unang tumapat ang bunganga kay Cedric; ang dulo naman ay kay Jinx.
"Ano, ha?" hamon niya kaagad kay Jinx na siyang mag-uutos.
"Hmm... " Naglalaro ang ngisi sa labi ni Jinx. "Magtwerk ka sa dancefloor." Sabay hagalpak ng tawa.
Natawa ako nang ma-imagine ko si Cedric na nagte-twerk sa dancefloor. Sumimangot siya.
"Luh, corny! Ayoko," reklamo niya at kinuha ang bote. Gusto kong masuka nang tuloy-tuloy niya iyong ininom.
"Kj mo naman!" saad ni Jinx.
Sunod ay si Kurt ang nautusan at si Jinx na naman ang mag-uutos. Nagtwerk nga si Kurt sa dancefloor. Si Jinx naman ay nanghalik na lang ng babae bigla dahil utos iyon ni Kurt. Pinagsabihan ko sila na ibahin ang utos pero ayos lang daw dahil katuwaan lang naman.
"Katuwaan? Consent muna! Kung may hahalik bigla sa akin na lalaki, magagalit kayo, ’di ba?' iritadong sabi ko. "I can’t believe you."
"Gwy... Normal naman ’to dahil nasa bar--"
"Ang baho ng mindset mo!" Tumaas ang boses ko kay Kurt. "You’re damn pissing me off. Hindi ginawa ang bar para i-legal ang pambabastos sa babae. Don’t give me that palusot na kesyo nasa bat kaya okay lang. The fuck? Pala-bar ako pero hindi ko pinangarap mabastos, bobo."
"Chill..." pigil sa amin ni Jinx.
Umirap ako at hindi na pinansin si Kurt. Nagoatuloy pa rin kami sa pagkalaro. I can’t believe his mindset.
Wherever you are and whatever you wear, you still deserve to be respected.
"Aha! Tumapit din sa ’yo!" Ngumisi ng nakakaloko si Cedric sa akin. Naningkit ang mata ko sa kaniya dahil halatang may binabalak siya.
Ako si Ed Caluag at may nararamdaman akong kakaiba!
"Kiss a random guy na nasa table ng kinauupuan ngayon ni Levi." Lumawak lalo ang pagkakangisi niya, tila tuwang tuwa pa. Nanlaki ang mata ko sa narinig.
Madali lang yata sana iyon pero ’wag naman sa harap ni Levi! Baka magselos! Charot. Ayoko namang inumin ’yung alak dahil pink gin iyon! Pinaka-ayokong alak sa lahat!
"Bakit? Wala namang gusto si Levi sa ’yo, ah?" pahayag ni Kurt kaya natigilan ako saglit at napaisip.
Oo nga naman... Bakit ko ba siya iniisip? Eh, wala naman siyang pakialam sa akin. Hindi naman niya ako gusto.
"Sus! Eh, bakit nagbibigay ng malisya?" sabi naman ni Cedric.
Napatingin ako sa kaniya at naoatango-tango dahil may point siya. Oo nga! Bakit nga naman siya nagbibigay ng malisya kung wala siyang gusto sa akin? O baka naman sadyang assuming lang ako? Should I trust my instinct?
Ugh! Whatever, nag-a-assume nga lang siguro ako!
"Ayun na nga, eh! Para malaman natin kung may gusto ba si Levi o wala sa panget na ’to..." Tinuro pa niya ako kaya hinampas ko ang kamay niya. "Push mo na ’yung dare. Kapag nagalit siya, ibig-sabihin, may gusto siya sa ’yo pero kapag hndi... edi iyak!"
Bakit naman ako iiyak kapag hindi nagalit si Levi?
Ilang segundo akong natigilan bago ako tumayo at lumapit sa may table na kinaroroonan ni Levi. Napataas ang kilay ko nang nakita na may nakaupong babae sa tabi niya at hinahaplos-haplos pa ang hita niya! Napatingin sila sa akin nang maglakad ako papalapit. ’Di ko alam pero nakaramdam ako bigla ng inis at hinatak ang lalaking katabi ni Levi sa left side at hinalikan ito.
"Woah! Hot!"
"Wild!"
"Rated spg!"
"Shit! My virgin eyes!"
Naghiyawan ang mga nasa table. Agad akong lumayo sa lalaki na tila namamangha pa na nakatingin sa akin. Ngumisi siya at hinawakan ako sa baywang pero nanatili lamang akong nakatitig sa kaniya habang pinapakiramdaman si Levi.
"Hi, miss. What’s your name?" Nakangiti niyang sabi at bumaling kay Levi. "Bro! ’Di mo sinabing may ganito pala kagandang babae na invited"
Hindi sumagot si Levi kaya tiningnan ko siya. Nanatiling blangko ang mukha niya ngunit nag-iigting ang kaniyang mga panga. Nag-iwas siya ng tingin at inilipat sa babae na para bang walang nangyari. May kung anong kumirot sa puso ko at umalis ako bigla roon. Nagpunta ako sa parking lot at akmang bubuksan ang pinto ng sasakyan ko nang may pumigil sa akin.
"Where are you going?" Malamig ang boses niya nang itanong iyon. Pakiramdam ko ay hinihigop niya ang lakas ko nang magtama ang paningin namin.
I bit my lips to stop myself from crying. Shit, ang babaw ko naman para umiyak.
"I’m going home."
"My party’s not yet over," agap niya.
Tinanggal ko ang kamay niya sa wrist ko kaya bumaba ang tingin niya doon. "Righr. You’re not yet done flirting with your visitors. Bumalik ka na roon. They need you."
"And I need you, too..."
Sarkastiko akong tumawa. "Why?"
Hindi siya sumagot kaya nagsalita ako ulit. "It’s okay, we’re not together so I have no rights to demmand but... you really are hard to read. Sa tingin mo ba porke ganito akong klaseng babae, hindi na ako nasasaktan?"
He stared at me sighed. "What do you mean ganitong klaseng babae?"
I was taken a back. "H-huh?"
He stepped forward that made me step back. Napalunok ako nang hawakan niya ang baba ko. Hindi ko malaman kung saan titingin sahil sa sobrang lapit namin sa isa’t isa. Nagtama ang paningin namin. There’s something in his eyes I can’t understand. He looks mad.
Bumilis ang tibok ng puso ko nang bumaba ang tingin niya sa labi ko. I pressed my lips together due to nervousness. Tiningnan niya akong muli at napapikit na lang nang haplusin niya ang labi ko.
"Silly lips. Kung kani-kanino na lang humahalik."
Huminga ako nang malalim bago siya buong lakas na itinulak. "P-puwede ba? Hindi porke alam mong gusto kita o ano ay may karapatan ka nan paglaruan ako!"
"What are you saying? Stop playing with me, Gwyneth. I don’t like you and I will never do."
Nanikip ang dibdib ko at parang anumang oras ay hindi ako makakahinga ngunit hindi ko iyon ipinakita. Umayos ako ng tayo at pilit na ngumiti.
"Yeah, you’re maybe my type but I don’t like you. Whatever... You’re just my game."
Hindi ko alam kung saan nanggaling ’yong sakit na ’to at ’yung mga pinagsasabi ko. Epekto na rin siguro ng alak pero alam kong hindi ako lasing. Ni hindi nga ako nahihilo.
"Gwy, we only know each other for... I don’t weeks. Wala pang isang buwan. Kagagaling ko lang sa relationship. Hindi pa ako ready na magmahal ulit."
I gave him a small smile. "You’re not ready because you don’t want to be ready."
"I don’t get you. What the hell are you saying?" parang nauubusan ng pasensya na sabi niya.
"Can’t you see? I like you so damn much to the point na nababaliw na ako ka-iisip sa ’yo! Damn! Why so dense, Levi?" bulalas ko ngunit agad ring natigilan nang mapagtanto ang sinabi ko.
Sheez...
Kakasabi ko lang na hindi ko siya gusto, ’di ba? What the he did I just say? Shit!
Nag-angat ako ng tingin sa kaniya at halatang gulat din siya na nakatingin lang sa akin.
"Y-you like me? B-but how..." Hindi na niya magawang ituloy.
Mabilis akong umiling. "I d-don’t know. Kalimutan mo na lang ang sinabi ko, epekto lang ng alak."
Shit! Ano bang sinasabi ko? Nababaliw na talaga 'ko! Paano ko naman siya magugustuhan, eh hindi naman kami nagkikita palagi at ilang beses ko palang siyang nakasama!
"I still love her.." bigo niya akong tiningnan bago huminga ng malalim.
"Then, why!" sigaw ko nang akmang tatalikod na siya sa akin kaya napahinto siya at tumingin sa akin. "Why did you try to kiss me?"
Binasa ng dila niya ang labi niya bago seryosong tumingin sa akin at sumagot. Para akong napapaso sa paraan ng kanyang pagtingin.
"I never tried to kiss you. Stop assuming things. You’re just my game, too..." ulit niya sa simabi ko bago ako tuluyang talikuran at iniwan akong tulala. Saktong pagkatalikod niya ay tumulo ang luha ko.
Bakit ang gulo ng utak niya? Ang hirap hirap niyang basahin! Nung kelan may 'It's always because of you' pa siyang nalalaman tapos muntik niya akong halikan noong pumunta ako sa school nila, hinatid ako, tapos--- shit! Hindi ko na alam, Levi.
Ilang segundo kong pinakalma ang sarili ko bago naglakad papunta sa sasakyan ko. Nahagip ng paningin ko ang regalo ko sa kaniya. Huminga ako ng malalim bago umiling. Kinuha ko ito at naglakad papunta sa basurahan sa gilid ng isang sasakyan at itinapon ito.
Busy ako sa pagre-review sa room bago magsimula ang exam kahit pa wala namang pumapasok sa utak ko dahil sa dami ng iniisip ko. Sinulyapan ko si Aaron na natutulog na naman at ginising ko siya. Mukhang puyat na naman siya. Siguro ay napuyat lang siya kaka-review. Dumating na ang prof at nagsimula na ang exam. Napatingin pa ako kay Marga na nakatulala lang, mukhang wala siya sa sarili.
Ano bang nangyayari sa mga tao ngayon? Halos lahat kami ay parang mga wala sa sarili. Hindi ko alam kung paano ko natapos ang exam basta sinagutan ko lang ang mga tanong. Hindi ko lang alam kung tama ba yun o ano.
"Marga, are you okay?" Tanong ko nang magkasabay kami papalabas ng pinto. Hindi niya kasi ako ininis ngayong araw. Charot! Naalala ko kasi iyong sinabi ni Cedric na napaaway siya dahil hinarang si Marga ng mga kalalakihan.
"Don’t qct like you really care and nice. Sabagay, ganiyan naman ’pag kontrabida. Pakitang tao sa una para makuha ang gusto." Inirapan niya ako at umalis.
Napabuntong-hininga nalang ako. Ako na nga ang nagmamagandang loob, ako pa ang naging masama!
Inakbayan ako bigla ni Aaron. "Don’t mind her, hindi pa kasi siya gaanong nakaka-recover sa nangyari. Na-trauma siya sa nangyari to the point na kailangan na niya ng driver para ihatid-sundo siya. Babae nga ’yung driver niya, eh. Ayaw na raw niya sa lalaki."
"Naayos na ba ni Luis?" tanong ko.
"Napakulong na ’yung mga lalaki. Lasing pala at napagtrip-an ’yung kapa-- si Marga. Kaso hindi sila okay ni Luis dahil dumidistansya si Marga. Binibigyan din muna siya ni Luis ng oras para makapag-isip," aniya na tinanguan ko lamang.
Huminto kami sa may locker para ilagay ko ang iba kong gamit. Nakapikit lang siya at idinikit ang noo sa mga lockers habang nakapikit. Tinitigan ko siya at nang hindi kayanin ay nagtanong na ako.
"Are you okay?" tanong ko ngunit naroon ang pag-iingat.
Dumilat siya at pagod na ngumiti saakin. "What would you do if I’m not?
"Uh... Hug you?" patanong na sabi ko, hindi sigurado.
Hindi ako magaling magcomfort at tanging yakap o tainga ko lang ang maaari kong i-alay. Iyon lang ang alam kong paraan na. makapagpapagaan ng loob niya dahil kapag down na down ako ay iyon din ang hinahanap ko.
"Okay, then... Can you give me a hug?" pagod na tanong niya at napatitig naman ako sakan'ya. There's something in his eyes na hindi ko maintindihan.
Niyakap ko siya at nagulat ako nang marinig ko ang paghikbi niya sa balikat ko. Titingnan ko sana ang mukha niya pero hinigpitan niya ang yakap niya sa akin.
"Now, I’m home..."
Aaron...
"H-huh?" takang tanong ko kay Aaron at humiwalay sa pagkakayakap niya sa akin. "I mean... You’re my friend and I am home when I’m with my friends." Ngumiti siya at pinunasan ang luha niya. "Pucha, nababading na naman ako." Tumingkayad naman ako para maakbayan ko siya. "Hindi nakababawas ng pagkalalaki ang pag-iyak. Basta here lang ako." "Drama natin, sis," sabi niya kaya natawa na lang din ako. Nilibre ko na lang siya ng street foods bago umuwi. Hinatid pa nga niya ako kahit pa may sasakyan naman akong dala. Pagkapasok ko ng room kinabukasan ay hindi ako pinansin ni Marga kaya hinayaan ko na lang siya. Pabor naman sa 'kin. Ilang araw ang dumaan at parang nabunutan kami lahat ng tinik nang matapos na ang exam. Na-kuwento pa sa amin ni Cristel na nahimatay si Joyce noong unang araw ng exam.
Magkasama kami ngayon ni Luis at kumakain kami ng street foods. Niyaya ko siya noong nakita ko siya kanina sa may soccer field. Mukha siyang malungkot, eh. "Hoy, ano? Okay ka pa ba?" Siniko ko siya ng mahina. Ngumiti siya. "Of course. Hindi lang talaga kami okay ngayon ni Marga. Nahihiya siguro siya sa akin dahil sa nangyari sa kaniya." Napatango naman ako sa sinabi niya. "Intindihin mo na lang. Alam mo nqmang conservative si Marga saka nakaka-trauma naman talaga kapag nabastos ka. Hindi ko talaga ma-gets kung bakit may nambabastos. Tigang na tigang ba sila?" Kanina pa ako napapabuntong-hininga dahil ang tahimik niya. Hindi ako sanay na tahimik siya, eh. Pabalik kami sa soccer field ngayon dahil nandoon ang bag namin pareho. Iniwan kasi namin nbago kami pumunta riro. Malakas ang loob namin dahil may cctv naman doon.
Bago ko pa mahatak sa buhok ’yong babae parabilayo siya ay naitulak na siya ni Levi. "What the hell, Pia?" Kunot na kunot ang noo ni Levi at panay ang mariing punas sa labi niya. Pakiramdam ko anytime mapupunit na, eh! "Sorry, dare lang," nakangising sabi ng babae tapos bigla siya napatingin sa akin. "Girlfriend? Sorry." "Dare?" Levi uttered and chuckled sarcastically. "You kissed me without my consent because of a fucking dare?" Pia laughed. "What? It’s just a kiss! As if you’re still a virgin." Umigting ang panga ni Levi. Tumingin siya sa gilid niya bago ibinalik ang seryosong tingin kay Pia. Huminga siya nang malalim. "It is considered as sexual assault. What kind of a woman are you?" He gulped. "When a girl kissed a man without his consent, it’s okay? But when a man kissed a woman without her consent, it’s sexual
Panay ang pagbuntong-hininga ko at pag-irap habang papunta ako sa mansion ng mga Gabriel. Tinawagan ako ni ate Mel, pinapupunta daw ako ni tita. Siguro kakausapin ako about sa pagditch ko ng class. Ilang araw na lumipas pero ngayon pa lang nila ako kakausapin. Sabagay, ngayon lang siguro sila nagkaroon ng oras para alamin kung nabubuhay pa ba ’ko. "Good afternoon, Miss Hope," magalang na bati sa akin ng mga maid pagkapasok ko. Kakatapos lang ng klase. As usual, hinatid ako rito ni Levi. Suot ko pa rin ang uniform ko. Si Aaron ay nang-asar pa kanina at g-in-oodluck pa ako. "Hi, Couz! Sino ’yong naghatid sa ’yo? Boyfriend?" Napairap ako nang bumungad sa akin si Paris. "Chismosa ka?" Inirapan ko siya. "Susumbong kita! Nagditch ka na nga ng class tapos may boyfriend ka pa! Siguro siya ang dahilan kung bakit ka nagcutting! Aral muna bago landi, oy!
I’m wearing a black halter top partnered with brown cargo pants and black high cut shoes. I also put black scarf on my hair. Maganda naman ang kulay ng buhok ko kaya bumagay siya sa black scarf. Nagtira rin ako ng iilang hibla sa harapan para mas maayos. Naglagay ako sa maliit kong bag ng black jacket crop top, extra crop tops and shirt, extra pants and flipflops. Nandoon na rin lahat ng kaartehan ko sa mukha. Napasimangot ako nang maalalang marami pa nga pala akong gawain na ipapasa next week. Whatever, it’s weekend kaya dapt pahinga muna. "Good morning!" nakangiting bati ko kay Levi pagkababa ko ng condo. Sinabihan ko kasi siya na ako na lang ang bababa. Well, magsho-shopping muna kami tapos deretso roadtrip na. "Morning," he greeted. Pinasadahan ko ng tingin ang suot niya at may kung anong kiliti na naman akong naramdaman sa tiyan ko. Para kaming couple! Ang cute! He’s wearin
Isang linggo na ang dumaan noong nagdate kami ni Levi. Ginugol ko lang ang sarili ko sa pag-gawa ng mga school works. Naipasa ko na ang lahat ng gawain kaya nabawasan na ang pagka-stress ko. Wala namang ganap sa amin ni Levi. Normal pa rin naman ang turingan namin. Char! Para kaming mag M.U, I guess? Well, alam ko naman sa sarili kong mahal ko na siya. Yes, mahal. It’s just that... hindi ko pa sigurado kung ito na ba yung tamang oras para sagutin ko na siya. Seryoso ba talaga siya sa akin? Parang masiyadong mabilis. Magiging busy na naman kami this week dahil sinabi sa school namin ang tungkol sa foundation week. Stress na naman kami mga estudyante no’n sigurado. May mga booths doon. Ang saya ng college namin, ’di ba? Kila Althea kasi ay wala daw mga ganoon sa kanila.May mga events pero wala silang foundation week. Kaya nga nag-uusap na sila kung mag-di-ditch ba si Althea para makasama sa amin.&nbs
"Usog mo pa kaunti," sabi ko na agad namang sinunod ni Aaron. "Ayan, ayan. Okay na!" Nagpagpag siya at bumaba sa upuan. Namumuo ang butil ng pawis sa noo nito kaya binigyan ko siya ng panyo. Agad naman niyang kinuha iyon at ipinunas sa pawis niya. Nakapamaywang kong pinagmasdan ang buong paligid. "Parang may kulang pa, eh..." I sighed. "Huh? Maganda naman na, eh? Parang wala nang kulang." Sinuri rin ni Aaron ang paligid. Inaayos namin ngayon ang mini museum booth namin. Ito kasi ang naisip ko. May mga artworks din na puwede nilang bilhin sa murang halaga lang. Kasama ko si Aaron sa pag-de-design ng booth dahil ang iba naming ka-grupo ay tapos na sa mga inatas kong gawain nila. "Okay na ’yan, bahala na. Napapagod na ako, eh." I shrugged. He pursed his lips. "Ang perfectionist mo. By the way, sabay na tayo pumunta kina Luis mamaya." Tumango ako. "Sige. Sun
Have you ever wanted to run away and hide? Like you don't want the world to know that you’re existing, fighting and surving. Because you always feel like you’re running in circles. Because you always wake up and you wanted to die. I sighed. I’ve always wanted to disappear and give up on everything... Not until Levi came. He’s the only one who magically takes all my pain away.I’m aware that we’re rushing things a bit. We became together within just a month. "What are you thinking, hmm?" Levi hugged me from behind and kissed my shoulder. I smiled and shook my head. "Wala naman. Akalain mo ’yon? One week na agad tayo?" "Pero parang kahapon mo lang ako sinagot." Natawa ako. "Ang bilis nga, eh! Pero ang galing, ah? Hindi pa tayo nag-aaway. Sabagay, sa simula lang naman lagi masaya." Lumuwag ang pagkakayakap niya sa akin at hinarap
Napangiti ako habang pinagmamasdan sina Marga at Luis na magkahawak ang kamay habang kinakausap ang wedding planner nila. Tatlong buwan na ang lumipas at last week lang ay nag-propose na si Luis kay Marga. Kinuntsaba niya pa nga ako. Ngayon ay pinaghahandaan na nila kaagad ang kasal nila pero alam ko ay next year pa magaganap dahil gusto nila bongga. Marriage... Isa iyon sa pangarap ng mga babae. Hindi lahat, pero maraming babae ang nais maranasang ikasal. Ako? Isang tao lang naman ang nakikita ko noon na kasama ko palapit sa altar pero alam kong imposibleng mangyari ’yon dahil... Tapos na. Tapos na kami, dahilan kung bakit hindi ko na makita ang sarili kong nakasuot ng puting gown at naglalakad palapit sa taong mahal ko. "Thank you po," nakangiting sabi ni Marga sa wedding planner nila at hinatid ito sa labas dahil n
"Huy! Tulala ka na naman diyan!" panggugulat sa akin ni Cristel. Napabuntong-hininga ako at inilapag ang inumin sa may sink. Nandito ang mga kaibigan ko ngayon sa bahay. Hinayaan ko na lang din sila dahil nakokonsensya na ako sa ginagawa kong pag-iwas sa kanila. Kami lang ni Cristel ang nandito sa kusina dahil gumagawa kami ng nachos. As usual, hindi mawawala ang paggawa niya ng iced coffee. Si Nicole at Joyce na naman ang kulang. Si Joyce ay hindi raw nila alam kung nasaan. Magta-tatlong buwan na raw'ng wala si Joyce. Matagal na rin daw iyong pinahahanap pero hanggang ngayon ay wala pa rin. Hanggang ngayon tuloy ay hindi ako mapakali kaiisip sa babaeng ’yon. Si Nicole ay nasa ibang bansa pa rin at hindi ko pa siya nakakausap ulit. Ilang years ba kasi ang kakailanganin bago maging Doctor? Mag-iilang taon na rin siya roon, ah? Wala rin kaming boys na kasama dahil hindi ako pumay
Nararamdaman ko nga na talagang may koneksiyon ako sa kaniya at tama ang hinala kong isa siya sa mga nakaraan ko. Pero bakit nakaraan ko na siya? Bakit hindi na kasalukuyan? "I want to know more about... us," halos pabulong na saad ko. Seryoso ang mga tingin niya sa akin. "What about us?" "Paano naging tayo?"" "Nanligaw ako at sinagot mo ako." Napairap ako sa agarang pagsagot niya na wala namang kwenta. "Ano nga?" Tamad niya akong tinitigan at sa huli ay tamad din siyang napabuntong-hininga. "Maghintay ka, Gwy," mataman niyang sinabi. "Ang hirap kasing maghintay sa bagay na wala pero parang meron," nawawalan ng pag-asa na wika ko. Hindi na siya sumagot pa. Matinding katahimikan ang bumalot sa aming dalawa. Tumingin a
Hope. My name’s already screaming that despite of all the darkness, there’s still a hope. At this point, I can only hope. And now, I’m deeply hoping for myself to remember my past. "But what if your answer is the only way for me to remember?" pagpupumilit ko. He lazily sighed and shifted his seat. "I would never risk it if answering you will just put you in danger." Hindi naman ako nakasagot. Ganoon niya ba kagustong masigurado ang kaligtasan ko? "But—" He groaned. "No more buts, Gwy. I’m here because I want you to know that I’ll court you again." Napaawang ang labi ko at gulat na napatingin sa kaniya. May kung anong kumiliti sa sikmura ko. Napatakip ako sa bibig ko nang bigla akong sinukin. Nang makabawi ay umayos ako ng tayo at tinaasan siya ng kilay. "Why would you court me?" H
"Kumain na ako," sabi ko at dumiretso sa sofa niya. Naalala ko na naman tuloy iyong si Architect Torres. She’s his cousin pala! Nakakahiya at nasabunutan ko pa! Buti hindi siya nagalit. "Uh... Si Honey, is she really your cousin?" Naramdaman ko ang paglingon niya sa akin at naroon na naman ang mapaglarong ngisi sa kaniyang labi kaya sinamaan ko siya ng tingin. "Oo nga." "Ah..." Tumango ako. "Eh, bakit bawal pumasok ang iba rito bukod sa inyong dalawa?" Lumawak ang ngisi niya. "Maarte ang pinsan kong iyon." Hindi ko na lang siya pinansin at namili ng panonoorin sa Netflix niya. Bahala siya kumain mag-isa. Busog pa ako at isa pa, bakit hindi na ang siya magpaakyat ng pagkain niya rito? At teka nga, bakit pa ba ako naririto? "Saan mo ba gustong ipalagay iyang painting mo at nang makaalis na ’ko?" tanong ko. Tumalim a
Natapos ang one week at napagpasyahan na ng lahat na umuwi na ako sa bahay. Noong una ay ayaw pumayag nina Sky pero wala naman na silang nagawa dahil kailangan kong bumalik sa mga pamilya ko. Napag-usapan nila na bibisitahin na lang nila ako sa bahay kapag may oras sila para bumisita. "Nahanap na ba si Joyce?" dinig kong tanong ni Denise sa mga kaibigan kong nasa likod. Pinaggigitnaan kasi ako ni Sky at Dane. Dito na sumabay sa amin ang tatlong kaibigan at ang iba ay sa isa pang van. "Hindi pa nga, eh. Nanghingi na rin ako ng tulong kina Mommy para mas mahanap natin ang babaeng ’yon," sagot ni Cristel. "Last time, ang sabi niya sa akin ay gusto niyang mag-hike," sabi ni Althea na mukhang hindi na nakatiis. Kanina pa kasi siya nananahimik. "Bundok? Ano namang gagawin niya ro’n?" nagtatakang tan
Bigla nalang akong umalis at iniwan ko siya roon sa mesa. Ayaw kumalma ng puso ko kaya bumalik muna ako sa cottage. Body shot? Paano kami nagkakilala nang dahil sa body shot? Ganito rin ba ang nangyari noon? Sa beach din ba? Kami ba talagang dalawa ’yong nakita ko kanina habang nakapikit ako? Pakiramdam ko ay nananaginip ako nang gising. Hindi rin sumasakit ang ulo ko gaya ng kadalasang nangyayari sa akin. Siguro dahil hindi ko pinipilit na makaalala ako. Tama nga si Levi, ako lang ang dapat makatuklas ng bagay na ito dahil kung pipilitin ko, baka sa hospital o clinic ako pulutin. Naramdaman kong sumunod sa akin si Levi pero hindi ko siya pinansin. Tahimik lang kami at walang nagbabalak na bumasag ng katahimikan. Nang hindi makatiis ay nagsalita na rin siya. "Is your head aching?" he asked. I shook my head. "Nope." "Well, uh... That
Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. Napahawak ako sa ulo ko nang maramdaman ang pananakit nito. Nakapikit akong umupo sa kama at sumandal sa headboard ng kama. Nang muli akong magmulat ay napasigaw ako nang makita si Levi na nakaupo sa gilid ng kama ko. "You scared me to death, you dumbass!" sigaw ko habang nakahawak pa rin sa dibdib ko. "I’m sorry," he apologized. "Ayaw mo bang lumabas?" Huminga ako ng malalim at napatingin sa veranda ng hotel. Nakabukas ang sliding door doon kaya ramdam ko ang sariwang hangin at alam kong hapon na. Anong oras na rin kasi kami nakabalik sa room namin kaya siguro late na ako nagising. Nananakit ang ulo ko dahil pata bang kulang pa ako sa tulog kahit hindi naman. "What are you doing here?" I asked him. Hindi siya sumagot at sa halip ay tumayo siya bago ako tinalikuran upang pumunta s
Nang magising ako ay napansin ko ang madilim na kalangitan. Naramdaman ko rin ang lamig ng buong kuwarto kahit pa balot na balot ako sa makapal na comforter. Dahan-dahan akong tumayo at pinatay ang aircon. I turned on the lights. Dumiretso ako sa maleta ko at kumuha roon ng cardigan. I was wearing a sando, so I needed something that could make me feel warm. Pinihit ko ang doorknob at lumabas ng kuwarto. I’m starving. I also bring my phone with me. Nakita kong 4 am na. I almost scream when I saw someone sitting on a couch. May mumunting liwanag na nagmumula sa laptop niya kaya nakilala ko siya agad. Okay, it’s Sky. Nakita kong naka-hang lang ang laptop at kinakalikot niya ang kung ano sa vape. "You didn’t sleep?" I asked and sat beside him. Napatalon siya sa gulat kaya natawa ako. Umusog siya kaunti upang bigyan ako ng espasyo. "Hindi pa ako inaantok," he answered. "Bakit ka nagising?" "Because