Nagising siya dahil sa sinag ng araw na tumatama sa kanyang mga mata mula sa bintanang nakalimutan niyang isara kagabi. Umikot siya patalikod sa liwanag na ‘yon ngunit naramdaman niya naman ang pagkirot ng kanyang sintido na para bang may tumitibok doon. Kaya naman napipilitang bumangon ang dalaga at hinilot ang kanyang sintido. She was about to rub her eyes when she felt her mascara is still on. Doon nagsimula mag-flashback sa kanya ang lahat ng mga nangyari kagabi. Kung paano siya natamaan ng alak the moment Blade asked her to dance at kung paano siya hinatid ni Lucifer kagabi. Was that really Lucifer? Hindi kaya clone lang niya ito? He was kind to her last night. Very weird. Dahan-dahang dinilat ni Lyla ang kanyang mga mata at inilibot ang tingin sa silid. Siya lang mag-isa. Tinignan niya rin ang kanyang katawan sa ilalim ng kumot at napansing wala namang masakit sa kanya at hindi rin nagalaw ang kanyang suot na gown. Mukhang hindi naman siya pinagsamantalahan ng manyak niyang st
Tahimik na nakaupo si Lyla sa pang-isahang sofa at ganoon din si Lucifer sa kabila. Parehong masama ang tingin sa isa’t isa habang si Blade ay prenteng nakaupo sa tabi ng kanyang mommy at kumakain ng popcorn na para bang nanonod ng entertainment show.Habang ang kanilang mga magulang na si Hades at Shirley ay nakatayo at salit-salitang nakatingin sa kanilang dalawa ni Lucifer. Walang ni isa sa kanila at nagbabalak na basagin ang katahimikan. Wala rin siya sa mood na magsalita dahil baka puro pagmumura lamang para sa binata ang lalabas sa kanyang bibig.“Hindi na kayo bata,” saad ni Shirley. “You’re already an adult so please act like one. Kung may problema kayo sa isa’t isa, address it in a calm conversation. Hindi ‘yung nagbabasagan kayo ng ulo na parang mga teenagers.”Humagikhik si Blade dahilan para mapatingin siya rito. She bit her lower lip. Gusto niya itong sipain. Halatang nang-aasar ito sa kanila dahil ngumisi lang ito sa kanya. Mahina namang napailing ang kanyang mommy sa ak
Mariing nakatitig si Lyla kay Lucifer na ngayon ay kasalukuyang nakikipaghalikan sa isang babae. To be honest, she finds it disgusting. That lips used to kiss her! Tapos kung sino-sino lang pala ang hinahalikan nito ay nandidiri siya. May lumapit na lalaki kay Hades na mukhang kasama rin ni Lucifer. Halata sa mukha nitong lasing na ito at medyo pasuray-suray pa ang pagtayo. Dahil na rin sa curiousity ng dalaga ay humakbang siya palapit dito. “Tito, I’m really sorry if I can’t take him home.” Nilingon nito si Lucifer. “My homies are already asleep and I can’t drive.” Tinapik ni Hades ang balikat ng lalaki. “It’s fine. Thanks for calling.” Lyla shook her head. This is not good. Mukhang sila ni Hades ang aalalay nito pababa at papasok ng sasakyan ngunit hindi niya naman alam kung kaya niya itong buhatin. Sa sobrang bigat nito? Kung itutulak siguro sa hagdanan ay pwede pa. “Lyla?” Napatingin siya kay Hades nang magsalita ito. She immediately composed herself. “Yes, Tito?” “Can you p
“What are you doing here?” Halos magpugto ang kanyang hininga nang makita si Lucifer sa kanyang ibabaw. Gamit ang ilaw mula sa lampshade, kitang-kita niyang kung paano siya titigan ng binata gamit ang mapupungay nitong mga mata. Wala sa sariling napatitig din siya sa mukha ng binata. Kahit na lasing ay sobrang gwapo pa rin nito. Hindi maintidihan ni Lyla ang biglang pagbilis ng tibok ng kanyang puso habang nakatitig sa binata. His eyes then dropped on her lips. Sa pagtitig ni Lucifer ay tila mas lalong nagwala ang kanyang puso sa hindi malamang dahilan. Pansin niya ang unti-unting pagyuko ng binata palapit sa kanya. And she exactly knows what’s about to happen. Wala sa sariling napalunok siya habang nakatitig sa kanyang labi. Ngunit dahil sa pagyuko nito ay bumaba ang pagkakahawak ni Lucifer sa kanyang pulso kung saan malapit sa parteng hinawakan ng lalaki kanina. “Aray,” mahinang d***g niya. Agad namang nag-angat ng tingin ang binata sa kanyang kama. Buong akala ni Lyla ay baban
“What the hell are you doing here?” Ganoon na lang nag panlulumo ni Lyla nang makita si Lucifer na pumasok sa loob ng banyo. She immediately covered the parts of her body that needs to be covered. Nangunot naman ang noo ng binata habang nakatingin sa kanya sa lapag. “What the hell are you doing on the floor?” Napaiwas siya ng tingin dahil sa pagkahiya. Why is he here in the first place? The answer is pretty obvious; she called for help. Pero hindi naman niya ini-expect na magigising ang binata at ito ang makakarinig sa kanyang paghingi ng tulong. “Bulag ka ba?” naiiritang tanong niya rito. “Do I like I am sitting on this damn floor, looking for fish? I slipped, idiot!” Mahinang napailing si Lucifer. Buong akala ng dalaga ay aasarin siya nito. Sino ba naman kasing hindi mag-aasar sa kanya sa sitwasyon na ‘to, ‘di ba? Nakaupo siya sa sahig at hubo’t hubad pa. Ngunit laking gulat ni Lyla nang kunin ni Lucifer ang bathrobe. “Wrap yourself. You might get cold,” sambit nito sa napakala
Sa pag-apak ng kanyang paa sa labas ng sasakyan, unang bumungad sa kanya ang amoy ng sariwang hangin na umiihip sa kanyang buhok. She roamed her eyes all over the place and noticed how unique and refreshing this place is. “Are we still in the Philippines?” mahinang tanong niya. “Yes, Lyla.” Matamis na ngumiti ang kanyang mommy. “Welcome to Batanes. Hali ka.” Hinawakan siya ng kanyang mommy sa braso at hinila siya. Agad naman siyang nagpatianod sa panghihila nito dahil busy ang kanyang mga mata kakalibot ng tingin sa paligid. This place felt surreal. Pakiramdam niya ay na sa Switzerland siya dahil sa magagandang nature views. Tumigil sila sa paglalakad at mas lalong napaawang ang kanyang bibig at tumingin sa malawak na karagatan. The turquoise water is reflecting the sunset making the scenery looks so captivating. Buong akala niya ay sa Maldives niya lang ito makikita. “This place feels magical,” she said and looked at her mother. “Are we going to stay here?” Shirley nodded his he
Maraming trabahador at lahat sila ay welcoming sa kanila, lalong-lalo na sa kanyang mommy na kanina pa binabati ng mga nakakasalubong nila. Mukhang masaya naman ang kanyang mommy kaya hindi na lang niya ito kinukulit. One thing her mother likes the most, conversing with random people and knowing their stories and sometimes… helping them. Minsan na ring naisipan ng kanyang mommy na tumakbo bilang tagapaglingkod sa bayan. Like a chairman or something, but she doesn’t like it. Kahit naman ay wala siya rito sa Pinas ay updated siya sa mga balita rito tungkol sa mga politikong pinapa-salvage. “Lyla,” tawag ni Hades sa kanya. “Come here” She pursed her lips before walking to Hades. Umakbay ito sa kanya at ngumiti sa taong kaharap nito. Kailangan niyang maging magalang dahil ayaw niyang bigyang ng impression ang mga taong magiging malapit sa mommy niya soon na m*****a pala siya. Hindi naman in-born ang pagiging m*****a niya, e. Saydang magaling lang talaga mamikon si Lucifer kaya wala pan
Walang imik na nakaupo si Lyla sa sala kasama ang babaeng ‘speical friend’ kuno ni Lucifer. Palangiti ito ngunit there’s something about this woman na hindi gusto ni Lyla. But let it be clear, she’s not threatened. Sa makatotohanan nga ay gusto niyang nandito ang babaeng ito para naman hindi mapunta sa kanya ang atensyon ni Lucifer. Finally! Hindi na siya ang pag-iinitan ng binata. “Si Luke po ang nagbabayad sa tuition fees ko at mga miscellaneous fees ko sa school,” saad nito. “Kaya I’m so grateful kay Lucifer. He’s a good friend of mine and a good boss to my parents.” Hearing these words from this woman, pakiramdam niya ay nagsisinungaling lang ito. Why the hell would Lucifer do that to someone, right? Or maybe this woman in front of her is not just someone to Lucifer. Kasi nga, ‘di ba, ‘special friend’ ito? “Really? That’s really good to hear,” nakangiting tugon ng mommy niya. “Anong taon ka na ngayon, hija?” “I’m already twenty-three, Tita. I am studying culinary arts,” sagot
“NAKAHANDA NA BA ANG lahat?” tanong ni Lin sa hindi mabilang na beses. Mahinang natawa si Pammy na tanging responde nito sa tanong ng kapwa niya sekretarya. Hindi na lang ito pinansin ni Lyla at muling nag-scroll sa kanyang hawak na tablet. It’s been six months. Yes. She has to move her design launching for six months kasi hindi niya pa kayang humarap sa maraming tao habang sa loob-loob niya ay gulong-gulo pa siya. It took her a lot of sleepless nights thinking what’s wrong with her. Kung bakit ganoon ang mommy niya. And luckily, her father sends her flower every time she feels down or anything. Kahit papano ay nararamdaman niyang hindi siya nag-iisa. She took a very deep breath and caressed her tummy. It took her a lot of courage to finally reschedule her design launching. At sa totoo lang, kinakabahan siya. Alam niyang maraming magkukwistyon sa kanya tungkol sa tiyan niya at tungkol kay Lucifer. “Grabe. Parang hindi pa seven months si baby,” sambit ni Lin habang nakatingin sa kan
Nanginginig ang kanyang mga kamay habang hawak ang panyong may burda ng pangalan na hinding-hindi niya makakalimutan. Her heart is beating erratically and she wanted to cry. Sa sobrang bilis ng tibok ng kanyang dibdib ay halos mahirapan na siya sa paghinga. Luciann… Nanghihina siyang napaupo sa lapag at humikbi. Hindi siya maaring magkakamali. This hanky is his. Pinagawa niya ito sa manugang ni Daylinda nang mapagdesisyunan niya ang pangalan ng kanyang anak. Sa ganoong pagkakataon siya naratnan ng taong bumukas ng pinto ng silid ni Lucky. She covered her face with her palm and sobbed silently while holding the hanky. Agad naman siyang dinaluhan ng taong pumasok sa silid at huli na nang malaman niyang si Lucifer ‘yon. “What happened? Are you okay?” he asked. She looked up at him and cried even harder. Mabilis naman siyang binalot ng binata sa isang mahigpit na yakap. Pinikit ni Lyla ang kanyang mga mata at umiyak nang umiyak. Pakiramdam niya ay nabuksan ang sugat sa kanyang puso na
A month had passed. Sa susunod na araw ang launching ng design na dahilan ng pagkakulong ni Zaylee ngayon. Yes, she’s in prison right now. Akala niya nga ay tutulungan ito ni Lucifer ngunit mukhang nagkamali siya. “Mommy, are you really gonna leave?” tanong ng bata habang nakatingin sa kanya. “I’m going to mis you.” Napangiti siya sa sinabi ng bata. Tinotohanan ni Lucifer ang sinabi nitong hindi ito magpapakita sa kanya. It’s been a month since she last time saw him. Nandito na siya nakatira sa bahay ni Lucifer ngayon at masasabi niyang nagiging komportable na siya rito. Malaki ang naging tulong ni Lucky para kahit papano ay maaliw siya sa bahay. Ngunit sa isang buwan na ‘yon, hindi pa rin niya mabanggit sa kanyang ina ang tungkol dito. Sure as hell, her mother will be overly dramatic again. “Yes, baby.” Tipid siyang ngumiti rito. “I don’t think your father will let you come with me.” Kasi sa totoo lang, gusto niyang makasama si Lucky pabalik sa New York. She wanted to introduce h
Hindi niya alam kung ilang oras na siyang umiiyak ngunit wala siyang pakialam. Wala rin siyang pakialam kung dala ng kanyang lungkot at pagkalasing ay nagha-hallucinate na siyang si Lucifer ang kanyang kaharap ngayon at nagpapakalma sa kanya.All she knew is that… she feels a little better. Pakiramdam niya ay nakunan ang sakit na kanyang kinikimkim sa dibdib. This is really a big help. Niyakap siya nito nang mahigpit na mas lalong nagpaiyak sa kanya. She bit her lower lip and closed her eyes. Maybe this is her hallucination. Maybe she’s just longing for him to comfort her. Kasi ganon naman lagi, e. Yung tipong ‘yung taong nanakit sa ‘yo ang nais mong magkomporta sa ‘yo.And because of crying so hard, Lyla didn’t notice she passed out. Nagising na lang siya nang maramdaman niyang may magaang kamay ang dumampi sa kanyang pisngi. She slowly lifted her eyelids and the moment she saw him, she closed her eyes again.Napahawak siya sa kanyang ulo. Lasing pa ba siya? Dalawang bote lang naman
Tulalang nakatitig si Lyla sa kanyang hawak na papel. Hatinggabi na ngunit hindi siiya makatulog kakaisip kung aalis na ba siya sa bansang ito o bisitahin ang kanyang kapatid na nasa ospital. It’s funny to think that she’s worried about someone who doesn’t seem to care about her. Mariing kinagat ng dalaga ang ibabang labi at humugot ng malalim na hininga. Kasi sa totoo lang, gusto niya ring makita ang kanyang ama. After hearing what her father was up to during those times she thought she suffered alone makes her feel bad. And the only thing to make her feel better is to apologize to him in person. She closed her eyes and dropped her body on the bed. Dinilat niyang muli ang mga mata at tumitig sa kisame; iniisip kung ano ang kanyang dapat gawin. Gusto niyang tawagan si Bella ngunit ayaw niya namang abalahin ito sa pag-aaral dahil sa kanyang pag-o-overthink. “Damn,” she murmured and rolled her eyes. Minsan napapaisip siya kung bakit ganito kabait ang puso niya. Inaamin niyang mas nat
Inayos ni Lyla ang buhok ng bata at ngumiti rito. Kakarating lang nila rito sa Manila at hindi pa rin sila nagkakausap ni Lucifer. She’s dying to know more about Britanny’s conditions because it seems very serious. Ngunit ano nga ba ang magagawa niya ngayon bukod sa tumunganga rito?She must admit, she’s worried. She’s worried kahit na hindi alam ni Britanny na kapatid siya nito. Ngunit maiiwasan niya bang makaramdam ng ganito?“Is there something troubling your mind, Mommy?”Wala sa sarili siyang napatingin sa batang nakatingin sa kanya. Nakakunot ang noo nito at mukhang nais nitong malaman kung ano ang bumabagabag sa kanyang isipan. Pinilit na lang ni Lyla ang ngumiti rito.Alam niyang matalino ang bata ngunit ayaw niyang damayin ito sa pag-o-overthink niya.“Nothing, anak. There’s nothing.” Tipid siyang ngumiti rito. “Do you want to go home na?”Ngumuso ito at niyakap ang kanyang paboritong stuffed toy na lagi niyang dala kahit saan. Kaya minsan ay tig-tatatlong bagahe ang kanyang
Titig na titig si Lyla sa binata habang kausap si Britanny sa kabilang linya. Sumikip ang dibdib ni Lyla sa kaalamang si Britanny ang kausap nito. She must be very important to him. Sa pagkakaalam niya, sinabi ni Lucifer sa kanya na nasa binata ang phone niya. They’ll spend their week here bonding with each other. But then… sinagot pa rin nito ang tawag ni Britanny. But what is she complaining about? Siya itong nagsabi rito na sagutin ang tawag tapos siya pa ang makakaramdam ng ganito. At isa pa, sino ba siya sa kanyang tingin param magselos nang ganito? Yes, she must admit it, she’s freaking jealous. Pero wala na siyang magagawa pa. At dahil nakatitig siya sa binata, kitang-kita niya kung paano umiba ang ekspresyon nito sa mukha kaya pati siya ay nakaramdam ng pagkabahala. He looked at her and she looked back at him with a confused look. “Okay. Give me an hour.” Hour? Nang matapos ang kanilang usapan ay agad itong tumayo at tumingin sa kanya. Nalilito siya sa mga kilos nito at
“Ang sakit ng ulo ko,” reklamo niya sa binata. Mahina itong natawa at nilapitan siya. Nakasimangot lang siya rito habang ang binata ay panay ang tawa. Tumatawa ring lumapit sa kanya si Lucky at yumakap sa kanyang beywang. Nandito sila sa Rock Pools, ang kanilang huling destinasyon sa araw na ito. Dalawang araw na lang ang natitira at babalik na sila sa Maynila. And to be honest, parang ayaw niya nang umalis. She wanted to stay here forever with Lucifer and Lucky. Never in her life felt this much contentment. Ngayon lang. And sadly, fate will take them away again. “Masakit pa?” tanong ni Lucifer nang halikan nito ang kanyang ulo. Paano ba naman kasi, hindi niya alam na mayroon palang bato roon sa pwesto kung saan siya nag-dive. Mabuti na lang at hindi masyadong malakas ang impact ng pagkakauntog niya. Sapat lang para hindi siya magkabukol. “Mommy, why are you wearing shirts? Why don't you wear bikinis like them?” Sabay turo ni Lucky sa mga babaeng nakasuot ng bikini. Nag-angat si
Tumitig siya sa kawalan at humugot ng malalim na hininga. Hindi pa rin naalis sa kanyang isipan ang tagpo nila ng Lola ni Gio kanina. She didn’t expect to see them here. Masyado na sigurong maliit ang Pilipinas para magtagpo ang kanilang mga landas. “That’s the sixth deep breaths I heard from you.” Hindi niya na pa kailangan lumingon kung sino ito. Tumabi ito sa kanya ng upo ngunit hindi niya pa rin inaalis ang tingin sa kawalan. Masikip ang kanyang dibdib at nalulungkot siya. Sino ba namang hindi makakaramdam ng lungokot, ‘di ba? Malapit nang mag-isang dekada nang mawala si Gio pero hanggang ngayon pala ay sinisisi pa rin siya ng pamilya ng mga ito. Hanggang ngayon ay galit pa rin ang na sa puso nila kapag nakikita siya o nababanggit man lang ang pangalan niya. “Forget what they said,” mahinang usal ni Lucifer. Mapait siyang napangiti at tumingala sa kalangitan. “I tried. I’m trying. But I don't think I can. Even their words they told me nine years ago is still in my head. Those