Home / Romance / Our Ceaseless Love / Chapter Thirty Eight: Fennier

Share

Chapter Thirty Eight: Fennier

last update Huling Na-update: 2021-10-26 23:26:01

"Oh my gosh, Chanel!" narinig kong sigaw ni Zari mula sa area kung saan ko siya iniwan. Nakita kong tumakbo rin siya palapit sa akin kasabay nina Geo at Dior na nagtatago kanina sa likod ng puno.

Nakita ko rin na natataranta sila habang nakatingin sa kalagayan ko ngayon. Si Dior ay lumilinga-linga sa paligid upang makahanap siguro ng bagay nakakatulong para maialis ako rito. Si Geo naman ay nag-aalalang nakatingin sa akin habang pilit na inaabot ang kamay niya.

Kasalukuyang nakabaon ang aking mga paa sa isang napakalaking butas at may mga sanga sa ilalim ko kung saan nakabaon ang mga paa ko. Hindi ko na rin maramdaman ang mga paa ko dahil sigurado ako na may sugat na ito.

"Humawak ka sa kamay ko, Chanel. Ilalabas kita riyan," desperadong ani Geo. Pasimple akong tumingin kay Dior ngunit nakita kong nakatingin din siya sa akin habang umiiling. "Come on, Chanel! Baka ma-infection pa ang sugat mo!"

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • Our Ceaseless Love   Chapter Thirty Nine: Enemy

    "Are you sure na sasama ka pa rin sa amin kahit ganiyan ang kalagayan ng paa mo?" nag-aalalang tanong ni Zari habang nakatingin sa paa kong may benda pa rin hanggang ngayon."Nakailang tanong na kayong tatlo, pero hindi na talaga magbabago ang isip ko. Kilala niyo ako, kapag sinabi kong gusto ko, makukuha ko," sagot ko. Pasimple kong sinulyapan si Dior at nakita kong nakatingin lang siya sa mga estudyante na nagbubuhat na ng mga boxes ng relief goods donation na ipamimigay namin sa mga tao na nakatira sa bundok."Fine... pero bubuhatin ka ni Geo, okay?" ani Zari dahilan upang samaan siya ng tingin ni Farrah. "What's your problem, b*tch?""No! It should be Kuya Dior dahil siya ang boyfriend ni Chanel," mataray na ani Farrah habang masama ang tingin kay Zari. Nakapulupot din ang kaniyang kamay sa braso nito dahilan upang mag init ang ulo ko. Kainis. Alam na nga nilang may past silang dalawa tapos ganiyan pa siya kung makal

    Huling Na-update : 2021-10-27
  • Our Ceaseless Love   Chapter Forty: Volunteers

    Kasalukuyan na kaming naglalakad papunta sa maliit na bayan na nasa ibabaw ng bundok. Balita ko, marami raw roon ang mahihirap dahil na rin sa kakulangan sa pera since malayo sila sa kapatagan.Habang naglalakad ako, pakiramdam ko ay may sumasaksak sa akin mula sa likuran. Dahil doon ay pasimple kong nilingon ang tao sa likuran ko at nakita ko ang grupo ng mga babaeng madalas na nang bubully sa akin. Nagtatawanan sila habang nagbubulungan at sumusulyap-sulyap pa sa akin. Kung titingnan sila, iisipin ng ibang tao na may masama silang binabalak sa akin.Hindi ko na lang sila pinansin at pinagpatuloy ang aking paglalakad kahit medyo kumikirot na naman ang sugat ko sa paa."Excuse us!" madiin at mataray na sambit ng isang tinig. Dumaan siya sa gilid ko at hinawi ako paalis dahilan upang mapaupo ako sa lupa. Nang tingnan ko ang dinaanan niya kanina, nakita kong maluwag pa naman ang daan doon ngunit sinadya pa rin niyang dumaa

    Huling Na-update : 2021-10-28
  • Our Ceaseless Love   Chapter Forty One: She's Missing

    DIOR's POVKasalukuyan akong naglalakad habang nililinga-linga ang aking ulo at paningin upang hanapin si Chanel. Nawala kasi siya sa paningin ko kanina noong nag sintas ako. Natanggal kasi ito at nang lingunin ko si Chanel, nawala na ito sa paningin ko. Kahit magkagalit kami ngayon as a couple, hindi mababago ang katotohanan ako ang bodyguard niya kaya binabantayan ko pa rin siya.Imbes na pababa ng bundok ang lakad ko, papanik muli sa bundok ang ginagawa ko. Mabuti na lamang at hindi ko napapansin ng mga professors dahil sa ginagawa ko. Iniisa-isa ko rin ang mukha ng mga kaklase namin upang makita si Chanel ngunit nakarating na ako sa huling estudyante, pero hindi ko pa rin siya makita.Ako na lang mag-isa ang narito dahil medyo napalayo na sila sa akin dahil patuloy pa rin ang paglalakad nila pababa. Muli kong nilibot ang aking paningin ngunit wala akong nakita na kahit anong bakas ni Chanel.

    Huling Na-update : 2021-10-29
  • Our Ceaseless Love   Chapter Forty Two: Recovery

    "Chanel, come here. Kuya has a surprise for you.""Really, Kuya? What's that?""Come here and see it for yourself."Tinakpan niya ang mga mata ng kapatid gamit ang mga maliliit niyang kamay. Inakay niya ito palabas ng kanilang bahay at huminto na nang marating nila ang lugar na inihanda niya."Kuya, bakit ang tagal? I'm so excited na, oh.""Okay. Open your eyes, Princess."Dahan-dahang iminulat ng batang babae ang kaniyang mga mata at tiningnan ang nasa kaniyang harapan. Noong una ay tanging malabong rebulto lang ng isang tao ang kaniyang nakikita kaya kinusot niya ang kaniyang mga mata hanggang sa luminaw na ito.Muli siyang tumingin sa taong nasa kaniyang harapan at nakita ng kaniyang mga mata ang mukha ng isang batang lalaki. Ngumiti siya rito at kumaway pa ngunit nakat

    Huling Na-update : 2021-10-29
  • Our Ceaseless Love   Chapter Firty Three: Sembreak

    After a week na pag stay ko sa hospital, finally ay nakalabas na rin ako. Noong una ay napa-paranoid pa ang mga kaibigan ko at ayaw akong palabasin ngunit nang doctor na ang nagsabi, pumayag na rin sila.Kasalukuyan akong nakahiga sa aking kama kasama si Dior. Nakahiga ako sa kaniyang braso habang pareho kaming abala sa pagpindot ng kaniya-kaniya naming mga cellphone.Ilang sandali lamang, pareho kaming napaiktad nang biglang tumunog ang cellphone ko. Sinagot ko ang tumatawag doon ngunit bago pa man ako makapagsalita ay biglang may sumigaw mula sa kabilang linya dahilan upang ilayo ko sa aking tainga ang cellphone ko."Hello, Chanel. Nandyan ka pa ba?" tanong ni Zari. Muli kong nilapit sa aking tainga ang cellphone ko at sumagot sa kaniya. "Magkita-kita tayo rito sa mall bago mag sembreak.""Bakit naman ako sasama sa inyo?" taas-kilay na tanong ko. As if naman na makikita nila ako through voice

    Huling Na-update : 2021-10-29
  • Our Ceaseless Love   Chapter Forty Four: Alemanya Leona

    "Chanel, dalian mo na riyan. Naghihintay na sina Tita sa baba. May ibibigay pa raw sa 'yo bago tayo umalis," ani Dior mula sa labas ng aking kwarto habang patuloy pa rin sa pagkatok.Inis ko namang kinuha ang kwintas ko at isinuot iyon. Nang matapos ako roon ay agad ko nang inayos ang mga gamit kong nakakalat pa at inilagay iyon sa loob ng aking maleta. Kahit one week lang ako roon, marami pa rin akong dinalang damit para palagi akong may extra. Wala kasi akong mauutusan doon para ipaglaba ako. Ayaw kasi akong pagsamahin ng mga katulong ni Mommy.Nang matapos akong mag-ayos ng mga gamit at sarili ko, binitbit ko na iyon palabas. Paglabas ko, naabutan ko si Dior sa harap ng pinto ng kwarto niya at bored na nakatingin sa akin. Naglakad naman siya palapit sa akin at kinuha ang mga gamit ko. Ipinaiwan ko lang ang hand bag ko dahil naroon ang mga pangunahing mga gamit ko.Pagkababa namin, naabutan namin sina Mommy at Daddy sa

    Huling Na-update : 2021-10-30
  • Our Ceaseless Love   Chapter Forty Five: Danielle

    "Heather?" sambit ng isang tinig. Nang lingunin ko iyon, nakita ko ang isang pamilyar na tao. "Ano'ng ginagawa mo rito?" nagtatakang tanong ko habang nakatingin sa lalaking nasa harapan ko. "Danielle, right?" "Oo! Mabuti na lang at natatandaan mo pa ako," nakangiting aniya. "Dito kami nakatira at dito na ulit ako nagtatrabaho." "Nagtatrabaho?" takang tanong ko at tumango naman siya. "Oo. Mula bata pa lamang ako, dito na nakatira sa Alemanya Leona ang pamilya namin. Dito na ako lumaki at dito na rin ako nagbinata. Dating tauhan ang mga magulang namin sa bahay na ito at nang mamatay sila ay kami na ang pumalit sa kanilang dalawa," pagkukwento niya. "Aalis na kami, Ate." Tumango naman sa kaniya 'yung babaeng mataray. Iginaya niya ako pasakay roon sa golf cart at sumakay ako roon. Nang makasakay ako roon, pinaandar na niya ang golf cart at sinimulan na niyang patakbuh

    Huling Na-update : 2021-10-30
  • Our Ceaseless Love   Chapter Forty Six: Familiar

    "Ito na 'yung picture ng first love ko. Ito lang ang tanging litratong nasa akin. Ito na lang ang pinanghahawakan ko para mahanap siya. Umaasa ako na kahit malayo na ang mukha niya rito sa picture na ito ngayon dahil malaki na siya, sana ay makita ko pa rin siya kahit sa malayo lamang," ani Danielle at mababakas sa kaniyang tono ng boses ang lungkot. "Heather, this is Chanel Ganza." Mas nagulat ako nang banggitin niya ang pangalan ko. So, alam na pala talaga niya ang pangalan ko mula dati pa? Ngayong nagkita ulit kami, ang pagkakakilala niya sa akin ay si Heather at hindi niya alam kung ano ang surname ko. Ang alam niya ay anak ako ng business partner nina Daddy, without knowing na ako na 'yung matagal niyang inaasam-asam na makita at makasama. Hindi ko alam kung maaawa ba ako sa kalagayan niya o hindi. Gusto ko siyang tulungan para mahanap ang first love niya, pero paano ko magagawa iyon kung mismong ako ang hinahanap niya? Kung kanina,

    Huling Na-update : 2021-10-30

Pinakabagong kabanata

  • Our Ceaseless Love   Chapter Seventy Three: GutZales Company

    One week after we arrived in my home country, Philippines. Marami kaming ginawang pagbabago tulad na lang ng pag-aayos ng bahay, pag-transfer sa anak ko at paghahanao ng informations about the GutZales company.And according to my research, their company was freshly established pero sila na agad ang nangunguna sa lahat ng book companies. Mukhang mataas ang pinag-aralan ng CEO nito at marami ring connections kaya gano'n na lang ang paglago ng company nila.Tomorrow will be my best day. Pupunta na ako sa company nila to accept their offer. At kapag maganda ang performance ko sa kanila, sa tingin ko pwede na kaming mag for good dito sa Pilipinas. After all, matagal na rin naman kaming nanirahan sa New York."I'm home, Mom."Napatingin ako sa direksyon na pinaggalingan ng boses at nakita ko ang aking anak na pagod na pagod na humiga sa sofa ng sala. Nang lapitan ko siya, nakita kong pikit na ang kanyang mga mata at hindi na nagawang alisin ang pagkakasabit ng bag sa balikat at pagkakasuot

  • Our Ceaseless Love   Chapter Seventy Two: Home Town

    "So, kelan ang flight n'yo ni Dean pabalik sa Pilipinas?" tanong ni Geo habang tumutulong sa pag-iimpake ng mga gamit namin ng anak ko."Day after tomorrow," simpleng sagot ko, at nilagay ang huling damit sa bag."How will you explain to your parents about Dean? Baka atakihin sa puso si Tito Harley kapag nalaman nilang nag New York ka lang, pag-uwi mo meron ka ng Dean.""Don't worry, hindi ko naman sila bibiglain pagdating namin doon. Hindi muna ako magpapakita sa kanila hangga't hindi pa malapit ang birthday ko," sagot ko, at napatango-tango na lang siya bago ako iniwan mag-isa sa kwarto ko.Nang matapos ako sa pag-aayos, pinuntahan ko si Dean sa kwarto niya. Mahimbing na siyang natutulog habang yakap ang paburito niyang unan.Nilapitan ko siya at umupo sa gilid ng kama niya. Marahan kong hinaplos ang buhok niya upang hindi siya magising."I know it's hard na hindi mo makilala ang tunay mong ama, but I'm only doing this for you. Ayokong dumating ang panahon na makita mo siya pero hin

  • Our Ceaseless Love   Chapter Seventy One: His Success

    4 years later..."Congratulations for your success, Ms. Co," ani Hans, my best friend and also my business parter."No, thank you for giving me the opportunity to sign here in your company and work with these two young and successful entrepreneurs," nakangiting papuri niya, and we humbly giggle."Make us... our company proud, Ms. Co," nakangiting ganti ko at umalis na rin siya pagtapos."So, how did you convince her to work with us?" natatawang tanong ni Hans at lumagok ng wine na hawak niya."It just happened, Hans. Wala ka yatang bilib sa karisma ko," tumatawang sagot ko.Napapailing na lang siyang umalis at in-entertain ang mga bisita ng kumpanya.Nang mawala siya sa paningin ko, I just roam my eyes habang tinitingnan ang mga naipundar namin ni Hans this past few years. After all these things that happened to me... to us, we're still fighting for our dreams. And now, nagbunga na lahat ng pinaghirapan namin.After all the sacrifices and pain, my wounds were healed. Pain motivated me

  • Our Ceaseless Love   Chapter Seventy: New Beginning

    Parang huminto ang mundo ko nang marinig ang sinabi ng doctor. Wala akong ibang nakikita kundi madilim at tahimik na paligid."I-Im pregnant?" hindi makapaniwalang tanong ko. Tumango ang doctor dahilan upang mapatakip ako sa bibig ko. Nagbunga ang isang gabing pinagsaluhan namin ni Dior. Ang huling gabi namin sa Alemanya Leona na itinuring kong pinakamagandang araw sa buhay ko ay nagbunga. Ang mas malala pa nito, ang tatay ng dinadala ko ay ang taong sobra kong minahal ngunit nasilaw sa yaman at iniwan ako.Paano ko maipagpapatuloy ang buhay at pag-aaral ko kung buntis ako? Dapat ko bang tanggapin at buhayin ang batang ito gayong bunga lamang siya ng hindi namin pag-iingat? Dapat ko bang dalhin 'to sa sinapupunan ko gayong mag-isa na lang ako?Lumong-lumo akong umuwi sa bahay. Wala akong mapagsabihan ng dinadala kong problema dahil for sure, oras na malaman nila ito ay isususmbong nila 'to sa parents ko. Wala akong ginawa kundi umiyak nang umiyak hanggang makatulog ako."Miss Heathe

  • Our Ceaseless Love   Chapter Sixty Nine: New York

    Cold breeze greeted my face as I came out of the plane. I roamed my eyes and saw a new environment for me to move on and start a new beginning. This will be a perfect place to heal and forget all the awful memories. "Miss Chanel Ganza?" Rinig kong pagtawag sa pangalan ko dahilan upang lingunin ko siya. I saw a man wearing a suit with shades above his head. He's smiling but I just look at him."It's Heather Ganza," I said at ginantihan din siya ng ngiti. "Oh, sorry, Miss Heather. By the way I'm your new bodyguard. Ipinadala ako rito ni Mr. Ganza to keep an eye on you since hindi ka pa sanay dito sa New York," he said, as my forehead furrowed. "Don't worry. Once na masanay ka na rito, tapos na ang kontrata ko. You'll live on your own and have your privacy." Tumango na lang ako.Iginaya niya ako papunta sa kotseng naghihintay sa amin sa labas ng airport. Pinagbuksan niya ako ng pinto at sumakay roon.Habang nasa byahe, I tried to familiarize my eyes with this place para naman hindi a

  • Our Ceaseless Love   Chapter Sixty Eight: Behind the Sadness

    Makalipas nang tatlong linggo, sa wakas ay pinayagan na rin ako ng mga doctor na umalis na ng hospital. Nakakasawa na rin kasi roon dahil puro hospital foods lang ang nakakain ko at bawal pang magdala ng mga pagkain galing sa labas."Heather, kakain na tayo," ani Mommy na kasalukuyang naka silip sa siwang ng pinto ng kwarto ko. Ngumiti naman ako at tumango kaya umalis na rin agad siya.Nakakapanibago sina Mom and Dad ngayon. Mag mula kasi noong naaksidente ako, palagi na silang nasa tabi ko. Noong naka recover naman ako, lagi na silang nasa bahay at work at home na rin ang ginagawa nila sa trabaho nila. I know na gusto nilang bumawi... but I'm not used to this kind of situation. Lumaki akong walang magulang, physically.Bumaba na rin ako pag tapos nang ilang minuto. Naabutan ko naman sina Mommy and Daddy sa dining area. May mga pagkain na sa hapag kainan, pero hindi pa rin nila iyon ginagalaw at mukhang hihintay pa

  • Our Ceaseless Love   Chapter Sixty Seven: Trade

    Nagising ako nang dahil sa ingay na napapakinggan ko na sa tingin ko ay nanggagaling lamang sa bandang gilid ko. Nang akma ko na sanang imumulat ang aking mga mata ay naudlot iyon nang mapakinggan ko ang mga pinag uusapan nila."Maayos na ba ang lagay ng anak namin?" tanong ni Mommy at halata sa boses niya ang pag aalala habang nanginginig pa ito."Well, she's still under observation since muntik na naman siyang mamatay kanina. Good thing ay nabigyan agad siya ng first aid," sambit ng doctor. "Sa harap lang siya ng hospital naaksidente kaya naaksyunan sgad ng mga nurses."Muntik na naman akong mamatay? Kating kati na ba talaga si Kamatayan na sunduin ako kaya palagi niya akong pinapahamak?"Thank you very much, Doc. We don't know how to express our gratitude to all of you for saving our daughter's life, again," ani Mommy. Medyo nilagyan ko ng siwang ang aking mga mata kaya bahagya ko sikang nakikita.

  • Our Ceaseless Love   Chapter Sixty Six: Lost Childhood Memories

    Kasalukuyang nag lalakad ang dalawang bata habang ang naka angkla pa sa braso ng batang lalaki ang isang batang babae."You know what, Geo, may napanaginipan ako kagabi. Ayon sa panaginip ko, malapit ko na raw makita ang the one ko. I can't wait na dumating na siya," masayang sambit ng batang babae."Chanel, you're too young for that. At saka anong the one? Gusto mo bang isumbong kita sa Kuya mo?" pananakot ni Geo. Bumusangot naman ang mukha ni Chanel dahil sa narinig sa kanyang kaibigan."Who you ka sa akin kapag nahanap ko siya. I'm sure na mag seselos ka dahil kapag nahanap ko na siya, hindi na kita sasamahan. Bahala ka na," nag tatampong pag babanta ni Chanel. "Mag hanap ka ng sa 'yo.""E ikaw nga ang gusto ko," pabulong na sagot ni Geo, dahilan upang mapatingjn si Chanel sa kanya. Nakakunot ang noo nito at bakas ang pagtataka sa kanyang mukha."Ano'ng sinabi mo?" nag tatakan

  • Our Ceaseless Love   Chapter Sixty Five: Accident

    Kasalukuyang tumatakbo ang higit sa sampung nurse at mga doctor habang tinatakbo ang pasilyo ng hospital. Ang mga nurse at ilang doctor ang tumutulak sa hinihigaan habang may isang doctor na nagc-CPR sa pasyente."Bilisan niyo pa ang pag tulak! Baka hindi na natin siya maabutan nang buhay kung ilang minuto pa ang lilipas!" natatarantang sigaw ng Doctor habang patuloy pa rin ang pag CPR sa pasyente.Mas dinoble ng mga nurse at doctor ang bilis sa pag tulak kaya mabilis na rin nilang narating ang operating room. Nang makarating sila roon ay agad silang kumilos at nag handa na para sa operasyon na magaganap.Sa kabilang banda naman, mayroong mag asawang nag mamadaling tumatakbo papasok sa loob ng hospital. Halos hindi na mag kaintindihan sa pag takbo ang dalawa habang umiiyak pa ang babae.Nang makarating sila sa tapat ng operating room, nanghihinang umupo ang babae sa upuan ng waiting area habang patul

DMCA.com Protection Status