[PART TWO]

“Papunta na siya dito,”

Napangiti ‘din siya dahil doon at lumapit saakin pagkatapos ay tumingin sa buwan.

Maging ako tuloy ay napatingin doon. “Alam mo bang ikaw ang naaalala ko sa buwan?” tumingin siya saakin pagkasabi niya niyon kung kaya maging ako ay napatingin sa kaniya.

“Ikaw ang liwanag sa madilim kong gabi Anastasia. Noong hindi ka umuwi kahapon ay hindi ko alam ang gagawin ko. Kahit ako ay hindi sigurado kung anak ko ba si Troy, pero dahil kamuka ko siya ay sino bang hindi manghihinala. Hindi ko kaya na wala ka saakin wife,”

“Sorry sa naging asta ko Tanner. Sadyang mahirap lang para saakin malaman na may anak ka sa ibang babae at ang katotohanan na halos magka-edad lang sila ng anak natin. Wala nang ibang pumasok sa isip ko kundi ang lumayo at umalis.”

Hinawakan ni Tanner ang magkabila kong kamay at umiling saakin.

“’Wag mo ng gagawin ‘yun okay? Kahit anong problema ang dumating sa buhay natin ay kailangan nating malutas ng magkasama. ‘Wag mo na akong iiwan sa susuno