“Malalate ako,” nagsalita siya matapos ang tahimik na mga oras nila.“Wala akong alam tungkol sa iyo pero sa tingin ko mas matalino ang puso ko kaysa sa akin dahil mahal kita kahit na ganoon,” ngumiti si Abby habang hinihimas ang basang mga labi ni Lam.“Hindi ako masamang tao,” paalala niya.“Oo, alam ko,” sumangayon siya agad.Matapos bumuntong hininga lumayo siya at tumingin sa kanya.“Hindi ako makapaniwala na ako ang unang nahulog,” isinara niya ang kanyang mga labi. Kahit na ang tunog niya ay nagtatampo, napangiti rin siya ng matagal.“Bakit ang dating mo parang masa itong ideya?” pinisil ni Lam ng natutuwa ang ilong ni Abby bago tumayo.“Masyado akong madali para sa iyo,” dagdag ni Abby pero napatigil si Lam sa mga salita niya.“Lam!”Sigaw ng babae ng bigla siyang buhatin sa mga bisig niya at nakiliti ng mga halik niya sa leeg.“Lam! Tama na! Nakakakiliti. Masisira ang maganda kong buhok,” hindi siya makaiwas sa pagiging mapaglaro ni Lam habang maririnig sa buong pali
Humarap si Lam sa kanya at nagulat ng makita ang galit sa mala anghel niyang mukha.“Gusto ba ninyo na mag-away kaysa na pumasok sa school at mag-aral? Kung ganoon hahayaan ko kayo mag-away hanggang mamatay ang isa sa inyo!” ang boses niya ay mabagsik at ang mga lalakeng handa na mag-away kanina ay napapaatras na sa takot.“Pipiliin ninyo na maging basura sa kalsada kaysa maging hinaharap ng lungsod? Sige. Magaway kayo! Maglaban kayo hanggang sa wala na kayong depensahan ang sarili niyo. Ipinadala kayo sa school para magkaroon ng mas magandang hinaharap. Para bigyan kayo ng armas laban sa kahirapan sa kinalakihan ninyo. Pero anong ginagawa ninyo?!” galit na galit siya at ang boses niya ay dahilan para manginig sila sa takot.Tahimik na pinanood ni Lam ang nangyayari. Hindi makapaniwala sa lakas ng dating ni Abby sa mga batang mas malalaki at matangkad sa kanya.“Miss Abby, pasensiya na,” ang pinakamalaking lalake na mukhang pinuno ng isa sa mga grupo ng kalalakihan ay humakbang pal
“Pustahan tayo ito ang unang nakabubusog nilang pagkain buong linggo. Bihira ko sila makita dito ng ilang linggo na. Doon sila madalas na kumakain dahil abot kaya doon,” dagdag ng lalake.“Ginamit na naman nila ang allowance nila sa ibang bagay,” bumuntong hininga si Abby at bumulong.“Narinig ko na ang nanay ni Leo ay may sakit. Alam mo naman ang mga lalakeng ito, kahit na mga pasaway sila, binabantayan nila ang isa’t isa. Nagpacheckup si Milagros kahapon at ibinili pa siya ng gamot. Ang mga lalake ay siguradong inipon ang mga allowance nila para tulungan siya.”Napahinga ng malalim si Abby sa sinabi ng lalake. Hinanap niya si Leo sa grupo ng kalalakihan na tahimik na kumakain ng may isang bag ng soup sa tabi niya.“Salamat, Mr. Galvez. Kukumustahin ko si Milagros mamaya. Mauuna na kami.”Bago tumalikod, tinignan niya ng isa ng beses pa nag mga lalake. Hindi niya alam na pinapanood siya ni Lam.“Mga pasaway,” bulong ni Lam habang patuloy silang naglalakad patungo sa kalye.“Ang
“Bakit ba ang hirap nito lolo?”Bulong ni Abby habang blangkong nakatingin sa babasaging pader ng opisina ng chairman. Matapos makipagkita sa finance director at nakakuha ng negatibong balita tungkol sa proyekto na may kinalaman sa ospital, tumungo siya sa opisina ng lola niya para pakalmahin ang kanyang sarili. Bukod pa doon, para makahanap ng oras para maging mapag-isa habang walang kasama.“Hindi kita puwede biguin,” patuloy niya habang maluha-luha ang mga mata. Kung wala ang pagsangayon ng Board of Directors, ang Fuentebella District Hospital ay mananatili sa kawawa nitong lagay.“Anong namiss mo, Abigail?” pinahihirapan niya ang kanyang sarili sa financial dilemma.Kahit na gusto niyang maniwala na ang kumpanya ay may kikitain para sa kamakailan nitong investments, may parte niya na nagdududa dito.Babad na babad siya sa kanyang mga isip at hindi napansin na bumukas ang pinto.“Anong…?” nagulat siya ng may mga bisig na yumakap sa kanya. Ang klase ng yakap na minsan siyang p
Sumigaw siya sa kanyang isip habang ang kamay niya ay nililibot na ang kanyang katawan.Hindi niya inaasahan na nakakadiri ang hawak niya. Minsan na silang naging intimate noon pero iba na ngayon.“Anong ginagawa ninyo!?”Isang malakas na boses ang dumagungdong sa kuwarto, napatalong si Justin palayo mula kay Abby.Kahit na hirap na hirap siyang huminga, napatingin si Justin sa pinto kung saan nakita niya ang galit na galit niyang nanay na nakapamewang.“Anong nangyayari dito?!” ang mga mata ni Simone ay nakatingin sa dalawang tao na nakita niya sa sitwasyon.Kahit ang mga labi ni Abby ay namamaga dahil sa malinaw nilang ginawa. Nakita ni Simone ang lahat maliban sa mga luha ni Abby.“Sinubukan akong akitin ni Abby, Ma,” mabilis na paliwanag ni Justin, nagalit si Simone.“Tang ina mo!” pero nagulat siya dahil sinuntok siya ni Abby, ang kamao niya ay tumama sa mukha ni Justin.“Justin!” nagulat si Simone at sumigaw ng makita ang dugong tumutulo sa ilong niya.“Ikaw na puta ka!
Isinama ni Lam si Abby sa ibang lugar para pakalmahin siya at ayusin ang bun niya. Mabilis niya itong inayos kung saan napangiti si Abby.“Naayos na,”bulong niya ng masaya habang nakatingin sa salamin.Nasa tagong parte sila ng lobby at ang malaking salamin na pader ay nagagawa ang layunin niya. Matapos ang masalimuot na engkuwentro kasama ang nanay ni Justin, hindi na niya gustong manatili sa parehong floor kung nasaan sila. Pakiramdam niya nakakulong siya.Kaya napagdesisyunan ni Lam na dalhin siya sa lobby para may space siya na kailangan niya.“Kumusta ang pakiramdam mo ngaoyn?” mahina niyang tanong habang inilalagay ang ilang hibla ng buhok niya sa likod ng kanyang tenga.“Mas maganda na ang pakiramdam ko ngayon. Salamat sa iyo,” lumapit siya lalo sa dibdib niya at huminga ng malalim para amuyin siya.Mahinhin niyang hinimas ang likod niya habang magkatabi sila. Parehong kuntento ang dalawa habang magkayakap lang. Nawala si Abby sa sarili niya sa sarap ng pakiramdam at stead
“Walang hihingi ng kapatawaran mula sa iyo,” galit niyang sinabi habang humigpit ang kapit niya sa manibela.“Entitled ka sa nararamdaman mo sa kanila,” dagdag ni Lam habang hawak ang kanyang kamay na nasa hita niya.Ngumiti sila sa isa’t isa at kumportable sa katahimikan ng biyahe. Kahit pagkatapos magparking, walang nagsalita.Pero, bago sila dumating sa lobby, nagsimula dumating ang mga sasakyan. Tumigil sila habang pinapanood ang komosyon.“May emergency meeting ang Board of Directors?” tanong niya sa sarili niya habang inaalala ang schedule.Mabilis kumilos ang mga tao, lumabas sila ng sasakyan at pumasok sa gusali na nakakagulantang. Mukhang may emergency na nangyayari sa loob.“Tara na,” nagmadali siya pumasok pero umakyat na ang lahat sa kung saan matatagpuan ang boardroom.Habang hatak ang kamay ni Lam, nagmadali sa paglalakad si Abby sa takdang lokasyon.“Anong nangyayari, Tessie? Bakit nagmamadali ang Board?” agad niyang tanong matapos makita ang babae sa opisinang p
“Ngayon ko lang napansin, napalitan ang air con?” tumingala si Abby at tinignan ang air con ng pumasok siya sa kuwarto nilang mas malamig kaysa sa karaniwan.“Nagreklamo ako sa landlord kahapon, ipinaliwanag ni Lam habang inaalis ang bitones ng damit niya. Kakarating lang nila pagkatapos ng dinner.Matapos ang komosyon sa opisina, nakumbinsi niya si Abigail Marie na umalis. Isinama siya ni Lam sa mall para mag shopping. Pero sa dahil sa mood ni Abby, nauwi sila sa park na walang tao. Naglaakad-lakad sila ng walang direksyon hanggang sa mapagod si Abby at nagutom.“Wow, hindi ko alam na ganito sila kabilis kumilos,” sa unang pagkakataon ng mula tanghali, ngumiti si Abby ng tunay.Ininda nila ang sirang air con mula unang araw. Kagabi, nagising siya ng disoras ng gabi, pinagpapawisan at hindi mapakali. Matapos makita ang bagong install na air con ay naging dahilan para makahinga siya ng maluwag dahil hindi na siya babangungutin at magiging kumportable na ang tulog.“Walang hindi mar