CHAPTER 4

I smile at the moment I arrive at the El Nido Palawan, ang sarap ng simoy ng hangin, ang ganda ng tanawin dito. My eyes are focused on the rock formations and the sands, gusto ko tuloy dumiretsyo sa dalampasigan. Pero dapat ay mag-check in muna ako ngayon. 

Walking distance lamang ang hotel at balak ko na hindi ako sa mamahalin na hotel. Para mag-kasya ang pera ko hanggang kailan ako pwede na mag-stay. 

Pero sa totoo lang, ayoko nang umalis dito. Ang sariwa ng hangin at ang hampas ng mga alon ay nakaka hipnotismo. 

Pumasok ako sa hotel entrance at dumiretsyo sa receptionist, binaba ko ang gym bag na iilang damit lang ang nadala ko. 

"Good afternoon ma'am, what I can do for you," she said and smile at me, i start looking at my wallet, pero ng kapain ko ang back pack ko ay hindi ko makita. 

Inalis ko ang pag-kakasukbit at binuksan ang pinag-lagyan ko ng wallet, but my face went pale. Hindi ko makita ang wallet ko. Lumusot ang kamay ko sa dulo ng bag and when I open the biggest part where the money is located. Wala nang laman ito. Butas din ang bag ko. 

"Oh my God, this is not true." Binaba ko ang bag ko sa sofa at lumapit saakin ang receptionist, she offer some help and my tears start rolling down on my cheeks, nang hihina ako at hindi makapaniwala na ganito ang sasapitin ko after a long travel. 

Alam ko ng bumaba ako sa airport ay hindi ganito, but when I travel at sumakay sa van papunta sa El Nido, doon lang ako nag-suspetya. 

"Ma'am?" I look at her saka ako sumalampak sa sofa at tanging phone ko ang nakapa ko sa bulsa ko. I almost had a heart attack kung pati ang phone ko ay nanakaw. 

"My wallet is missing, and my money." Minasahe ko ang sentido ko saka naman may lumapit na isa pang staff na may edad. They call a police at wala ako magawa kundi ang bawasan ang natitira ko na pera sa online bank. Pero ang laman non ay hindi mag-kakasya sa isang buwan. 

I had to eat and I'm planning to buy some island here, pero mukang mag-hihirap ako at magugutom. 

The ATM, nasa wallet yon. Nag dala ako ng cold cash para sana hindi ko na kailangan mag-withdraw. 

I'm such a stupid, I never experience this kind of situation. Sa buong buhay ko ay nasa side ako ng magulang ko. I am not allowed to work, ang kailangan ko daaw gawin ay pagandahin ang image ko, para kapag mag-aasawa ako ay hindi ako mahirapan makahanap ng mapapangasawa. 

And I am against that. Ayoko umasa sa mapapangasawa ko, I am too young at isa pa may boyfriend ako noon, and Dark is enjoying his life with that woman. Nakakainis lang, ako dapat ang kasama nya ngayon, kung hindi lang sana sya nag-madali sa gusto nya makuha. 

He can't understand that I am scared. I want a assurance from him, hindi maintindihan na komplikado din ang sitwasyon ko since i was young. 

Wala akong alam na ganito pala ang kalakaran na pinasok ng magulang ko, I'm clueless on my fate. Gusto nila ay sila ang pipili para saakin and hindi ako papayag na ganon ang mangyare. 

"Ma'am, naireport na po namin sa pulis station ang nang-yare." Inabot nito saakin ang towel at nag-thank you naman ako, inabot ang phone ko para sa payment ng hotel room at ang panahon an mag-stay ako dito. 

Nag-uumpisa akong kabahan, hinaplos ko ang dibdib ko at nakapa ko ang kwintas na suot ko. 

Kumunot noo ko saka naalala na may jewelries ako na suot. I have earrings and necklace. A luxurious watch. An idea came into my mind and smile. Alam ko na mauubos ang pera ko kung sakali. Kailangan ko makaisip ng paraan para mag-kasya ang pera ko at makapag-budget ako even I'm clueless on it. 

"Ma'am, eto na po ang susi ng room nyo, dadalhin na po ng staff namin yung baggage nyo," I smile and thanked her, may interview pa sa pulis mamaya para sa nawala ko na gamit. May identification naman ako sa wallet. Sana binalik nya ang wallet. Mahal din ang wallet na yon. 

Kinakabahan ako habang tinatahak ko ang pasilyo at ang kwarto ay tapatan. The bell boy looks irritated, naiinis na ang layo ng room ko. Well it's not my fault na malayo ang natitirang room nila dito. 

He stop at the room 22 at nilampasan lang ako, I really want to cry. Hindi ko nararanasan na itrato ako ng ganon, I mean he don't need to work if he is not happy with this line of work. 

Umismid ako ata binuksan ang pinto bago hinatak ang bag ko. The room is simple and clean. I sigh when I didn't find an aircon here in this room. Sumalampak ako sa sahig at kinalkal ang maleta ko. I found my other wallet na may authentication pa ng LV at wala itong laman. I also have this jewelries. 

Ang mabilis mabenta ay jewelries, but the sentimental value. Lalo na ang bracelet na niregalo saakin ni Dark. I smile and the flashbacks of good old memories with him. Ang saya sayang balikan. Pero hindi na pwedeng maulit. He abandon me when I can't give what he want. 

Maybe, sex always matters. Kapag may pag-kukulang ka. Sa iba hahanapin. At kapag nahanap na sa iba, itatapon na ang relasyon, it hurts. I fight for him, ayaw sa kanya ng angkan ko but I still hold on. 

Ayoko na mag-sisi sa huli, binitawan sya dahil lang sa mababaw na dahilan. Kasi para saakin, napaka babaw ng dahilan na ayaw sa kanya. Kami ang mag-sasama sa huli kaya for me. Their opinion is not important at all. 

But here I am, alone and unwanted. Engage pa sa anak ni Go, ayoko na kinikontrol nila ang buhay ko. Dahil una sa lahat ako ang mag-isang haharap sa mga bagay na ginugusto nila. 

At ayoko matali sa isang relasyon na sila din ang mag-bebenipisyo sa huli. Kaya hindi ako nag-tataka na ang mga pinsan ko na lalaki ay nawawala. Saka nalang umuuwi kapag naka buntis na ng babae at ikakasal. 

I try my best to look for the other choices, kaso wala ako magawa kundi ibenta ang bagay na meron ako sa akin, but what Dark gave is very important for me, mag-kakamatayan bago ko i-let go ang binigay nya saakin.

Nag-buntong hininga muna ako bago tumayo at nag-palit ng damit, i have to eat at mag-liwaliw muna at mag-appreciate sa ganda ng El Nido. Bihira ako lumabas noon, and this time. I will make sure that my run away plan is worth ita kahit nanakawan ako.

After i change my dress, lumabas agad ako at dinama ang init ng hangin, natanaw ko ang restaurant ng hotel na pinag-check-in ko saka may mga babae at matanda anaag nag-uusap sa gilid.

I am about to pass to them when i heard some offer that catch my attention, kaya tumigil ako sa tapat nila.

"Mag-babantay kalang ng rest house. Libre na ang pag-kain at maganda ang sahod. Saka bihira pa umuwi ang may-ari ng rest house.." sandali ako lumingon at lumapit sa kumpol na mga tauhan ng hotel.

"Gusto ko sana pero may contract tayo dito.."

"Kaya nga, sayang at ngayon ko lang nakita yon," he said and drink some water on the glass.

Lumapit ako sa kanila at ngumiti ng malawak, maye working is not that bad. I can earn some money and enjoy the environment of Palawan.

"May I know where is that rest house located?" I asked and they look terrified when they saw me pero nag-sikuhan sila kung sino anga mag-sasalita

"No, don't worry. Gusto ko talaga mag-trabaho and sorry if bigla ako nag-tanong," naiilang na saad ko at tumalikod na ako. 

I am about to walk away ng lumingon ako at tawagin ako ng babae na andoon sa pinag-tanungan ko.

"Sasamahan nalang po namin kayo ma'am," she said and i can't help but to smile and hug her tight.

Basta wala gaanong tao sa rest house, pwede naman na ako doon at para di rin maubos ang pera na baon ko.

"Thank you so much.."