Napahilamos si Carmela pagkarating nya ng kanyang kwarto. Pagkatapos ay seryoso syang napatingin sa salamin, seryoso sya habang nakalagay sa magkabilaang lababo ang kanyang kamay. Napakagat sya sa kanyang pang ibabang labi, nararamdaman nya ang mga labi ngayon ni Axcel, "You're literally nUts, Carmela!" Bulong nya sa kanyang sarili. Kinuha nya ang towel sa isang gilid para punasan ang kanyang mukha, pagkatapos ay aggressive nya itong pinunas sa kanyang labi, binubura ang marka ng labi ng lalaki sa kanya. Padabog nya itong binagsak sa sahig at marahas na inabot ang isang malaking gunting sa cabinet. Matamaan nyang tinitigan ang kanyang sarili. Mukhang wala na sya sa katinuan ngayon. Hinawakan nya ang kanyang buhok, pinapantay ito. May kahabaan na kasi ang kanyang buhok, umaabot na ito sa kanyang baywang kung kaya maganda sigurong putulin ito ngayon. Inangulo nya na ang gunting at kapag kwan ay agad nya itong ginunting. Nahulog ang mga hibla ng buhok sa sahig ng CR. Kasabay ng pag b
Hindi pa rin natatanggal sa isipan ni Axcel ang mukha ni Carmela. Tulala sya sa kawalan, bakit kaya ginunting ni Carmela ang kanyang buhok? Mas lalo kasing gumanda ang Babae, mas tuloy tumatak sa kanyang isipan ang mukha nito. Sinabi nila kapag daw ginupit ng Babae ang kanilang buhok, sila ay nasa process ng pag mo-move on. Ganoon ba ang ginagawa ngayon ni Carmela? Nag mo-move on sya. "Babe!" Tawag sa kanya ni Pearlyn. Nag bababad sila ngayon dito sa pool pero ang kanyang utak ay lumilipad kay Carmela. "Hmm?" Napatingin sya kay Pearlyn na ngayon ay salubong ang kilay. Kanina pa ito nag sasalita pero para syang bingi na walang narinig. "C-can you c-come again?" Naaawa ang mga mata ni Pearlyn na lumapit sa kanya, "I know you're still on shock na si Unad na pala ang kinakain mo kanina. I feel terrible. Napaka walang puso talaga ni Carmela para gawin ang bagay na 'yon sa inosenteng manok! You see? That's the way she is... A heartless b!tch..." Kunwaring inaayos ni Pearlyn ang ibang h
Kinuha ni Carmela ang kulay pulang body con dress na naka lapag sa ibabaw ng kama. Hindi sya ang pumili ng kanyang isusuot ngayong family dinner. Actually, super late na nga nya nang i-text si Tristan na kailangan nya ng susuotin, nawala kasi sa kanyang isip na ngayon pala 'yon gaganapin.Ngayong gabi ang dating nila Tito Ortiz, Tita Regina, at Veronica galing Europe. Pupunta rin ang ibang kasapi ng pamilya Mostrales. Kaya inaasahan nang madaming sosyal at bigatin na tao ngayong gabi dito sa Mansion. "Masyadong revealing naman kung tignan ang napili ni Tristan!" Anas nya habang sinusuot ang dress. Hapit na hapit kasi ito sa kanyang katawan, mas lalong na defined tuloy ang hubog ng katawan nya. Mukha syang dalaga kung tignan, parang hindi nagkaroon ng dalawang anak. Bata pa naman naman sya, ang kaso lang ay hindi sya sanay sa ganito. "Maikli na nga, sabog na sabog pa kung tignan ang hinaharap..." Reklamo nya, "Baka mamaya may masabi nanaman sila tungkol sa suot ko!" Wala naman syang
MATAPOS silang kumain ay pupunta sana ng comfort room si Carmela para mag ayos nang bumagal ang kanyang paglakad ng makita sa kanyang patutunguhan ang Ina-inahan at si Pearlyn. Mahina silang nag tatawanan habang inaasuyan ni Mama Precious ang buhok ng kapatid. Hindi nya maiwasan makaramdam ng pagka inggit sa kanyang napapanood. Napa kagat sya sa kanyang pang ibabang labi ng makaramdam ng sakit sa kanyang puso, ito ang isa sa mga hindi nya naramdaman. Ang pag mamahal ng isang magulang. "Sabihin mo kay Axcel na ulitin ka nyang pakasalanan, redo your wedding... para naman maranasan kong ilakad ka sa harapan ng altar...""H'wag ka pong mag alala, Ma. I'll make sure po na hindi na po mauulit ang nangyari from the past at mararanasan nyo ang mga gusto ninyo.""That's good to hear, anak... I can't wait for that day to come" Napabaling ang atensyon ng dalawa sa kanya nang makita sya. Sa mukha palang ani mo'y pinag sakluban ng langit at lupa ang mukha ng kanyang Ina ng makita sya. Si Pearly
"Anong ginawa mo rito?" Tanong nya kay Jaren. Pataas sila ngayon sa Terris ng Mansion kung saan walang makaka rinig sa usapan nilang dalawa. "Renz invited me last minute...""Why?" Ano naman ang rason ni Renz para papuntahin dito si Jaren? Knowing na hindi rin sila in good terms noong naka confine pa sya sa hospital.Ano kayang hangin ang nalanghap non? para ipalanghap nya rin kay Axcel. "Sinabi nyang meron ang mga magulang mo ngayon dito at nag kaka initan kayo..." Napa lingon sya sa sagot ng lalaki, "Hindi ka daw nya kasing magawang ipag tanggol ngayong gabi dahil may alitan din sila ng kanyang Ina. He's afraid that something bad might happened tonight..." Napakagat sya sa kanyang pang ibabang labi. Actually, tama lang ang pag dating ni Jaren kanina para ipag tanggol sya sa kanyang magulang, kung siguro hindi dumating ang lalaki ay nakagawa na sila ng eksena sa loob ng Mansion. Tumango sya, "But you don't have to go if you're kinda busy... Alam ko namang punong puno ang schedule
Umiling si Axcel, "H-hindi pa ako nakaka alala... But I can feel that I have a deep connection with Gramps... Sometimes I always dream about him... Ang sabi ay scattered memories ko ito from my past. Naalala ko na ang ibang bagay nong kabataan natin na sya ang nag aruga sa ating dalawa... I can now remembe-r some things... Bumabali-k na ang iba kong ala-ala"Lumipad ang palad ni Carmela sa kanyang bibig sa narinig. Ibig sabihin sa bawat araw na lumipas na nakaka panaginip ang lalaki ay bumabalik ang kanyang memorya? Tumingin sa kanya si Axcel, nakiki usap ang kanyang mga mata sa kanya, "Kilala mo ba ang pumatay kay G-gramps?" Sasagotin nya sana 'yon ng unahan sya ni Renz, "We are still not sure kung ano ang ikinamatay ni Gramps given na sinabi ng kanyang Doctor na may taning talaga ang kanyang buhay..."Nag tatakang tumingin sya kay Renz, alam nilang dalawa na may pumatay talaga sa matanda pero bakit ganito ang sagot ni Renz kay Axcel? "T-then what's the meaning of what I've heard
announcement: regarding po sa Chapter 92 sa huling part, hindi po si Jaren ang tumulak kay Carmela, si Javin po ang kanyang ex, huhu pasensya na po, lutang ako habang nag susulat since pinilit ko lang may sulat kahapon ng madaling araw para hindi ako matambakan ng update, pero yes po, si Javin po ang may gawa non dahil busy si Jaren (nag absent muna sya sa duty nya para bantayan ako ngayon dahil medjo mataas lagnat ko hehe joke pang po) pasensya na ulit! Happy reading! ***Flashbacks: Palinga-linga si Pearlyn habang bumababa sa taxi. Naka takip ang kanyang ulo ng kulay itim na scarf upang matakpan ang kanyang mukha. Balot na balot din sya ngayon na para bang may tinataguan. Mahirap na at baka mamaya ay palihim syang pinasundan ni Axcel sa kanyang mga kaibigan. Nang mapansin nyang walang kakaiba sa kanyang paligid ay pumasok na sya sa isang bahay. May kalumaan na ito pero maayos pa naman ang kabuuan, pwedeng tirahan. Ang maganda rin dito ay walang masyadong kabahayan, kaya naman mal
"Axcel! Dito ka lang!" Pag uutos sa kanya ng kanyang Ina. Pinipigilan ang kanyang pag baba sa Yate. Pagod nyang binalingan ng tingin ang kanyang Ina, "P-paano ako mananatili rito kung alam kong nasa peligro ang buhay ni Carmela, Ma..." Nanghihina nyang ani. Nag salubong ang kilay ng kanyang Ina, "pero hindi ibig sabihin non na bababa ka at magpapaka super hero! Tignan mo nga kung gaano ka bayolente ang dagat ngayon! Sa isang hampas ng malaking alon maaari kang maanod kasama ang lintik na bangka na yan!" Hindi kalmado ang dagat, galit na galit ito na mukhang lalamunin ang kanilang gagamitin na bangka. Nauna nang pumalaot si Renz kahit binawalan sya ni Tita Regina. Hindi nya pinakinggan ang Ina at basta nalang syang umalis. Muntikan na ngang tumaob ang bangka nya sa lakas ng hangin at hampas ng alon. "Hintayin mong kumalma ang dagat at ang pag sikat ng araw Axcel!" Si Papa Murphy na galit. "Kumalm-a? Pa... Paano nyo nasasabi ang mga salitang 'yan ngayon?" Hindi makapaniwala nyang t
"MAY BALAK KA BANG PATAYIN AKO SA KABA!?" lumuluhang si Carmela. Ilang minuto na ang lumipas simula nang mangyari 'yon, pero heto, nanginginig pa rin ang kanyang kamay. Nag halo ang takot, pangamba, at pag aalala. "I'm sorry..." paos na paumanhin ni Axcel. Napa upo na si Carmela sa sahig dahil sa nang hihina nyang tuhod. Kanina pa ito nangangatog at salamat sa dyos makaka upo na sya! Umupo rin si Axcel upang mayakap sya. "Ang immature mo!" Pinag susuntok nya ang magkabilaang balikat ng dating asawa, "Pinapatay mo ako sa pagiging isip Bata mo!"Hinayaan nya lang na suntukin sya ni Carmela. Hindi naman 'yon masakit, sa katunayan pa nga nyan ay kinikilig sya sa pag mamaktol ni Carmela. "Ano bang pumasok jan sa utak mo at naisipin mong mag prank ng ganito?!"Kumawala si Axcel sa pagkakayakap nya kay Carmela upang punasan ang mga luha nito. Namumula ang mga mata ng Babae at hanggang ngayon ay bakas pa rin duon ang takot."Sorry na..." Namamaos nyang pag papasensya, pinipigilan ang sar
"Anong gusto mo? Tea? Coffee? Milk? Water? Soda? Or—" Aligaga nyang tanong. Tatayo na sana si Carmela mula sa pag kaka upo sa coach nang biglang hawakan ni Jaren ang kanyang kamay. Napatingin sya sa pag kakahawak duon ni Jaren at napa lunok. Mahigpit yon, pero mararamdaman mo ang pag iingat nang Binata na hindi sya masaktan. "I'm here to check on you... Hindi ako pumunta rito para mag pa asikaso sayo Carmela. I just want a minute today..." Tumango sya at umupo sa tabi nang lalaki. Malawak itong ngumiti sa kanya at tinignan sya mula ulo hanggang paa. Namawis tuloy ang kanyang kamay. Katulad nya, paniguradong hindi sanay si Jaren na makita syang ganito ang ayos. "It's been a month since we're a part... And wow! Look at you, you look like a grown woman..." Hindi makapaniwala nitong papuri sa kanya, "Mas lalo kang gumanda..." namula sya sa sinabi nito.Mahina nyang hinampas ang lalaki, "Ano ka ba! Nag bibiro ka nanaman eh!" Tumawa sya, "Hanggang ngayon ba iniisip mong nag bibiro ako?
Hindi malunok ni Carmela ang kinakain nyang kanin. Ang sarap ng kanilang gabihan pero parang wala itong lasa dahil lumilipad ang kanyang utak sa sinabi ni Jen kanina. Kahit kaharap nya si Axcel na malalim na nakatingin sa kanya na kanina pa sya pinapanood ay para lang itong hangin.Hindi nakikita, pero nararamdaman, o siguro multo? Hindi na nga pinapansin dahil hindi nakikita pero panay ang paramdam.Padabog nyang ibinaba ang kanyang kutsara na gumawa ng tunog, "Kilala mo ba kung sino ang nag pa kalat ng mga pictures na 'yon?" Nang gigigil nyang wika, "I'm pretty sure isa 'yon sa dumalo nang kasal natin!"Normal ba ang nararamdaman ni Axcel nang marinig galing kay Carmela ang salitang, 'kasal natin?' kasi kung hindi... Ibig bang sabihin nasisira na ang mga emosyon sa kanyang katawan? Umiling sya at sabay subo nang kanyang kinakain. Sinubukan nya namang tawagan si Tristan para mag tanong pero imbes na maka kuha ng sagot—responsibilidad ang kanyang nakuha dahil sa isang batang napag k
Napahinga nang maluwag si Axcel nang ibagsak nya ang kanyang katawan sa malambot na kama. Wala na silang naging choice kundi mag sabay ni Carmela sa loob nang taxi na kanyang pinara dahil pinag tulakan na ni Jen si Carmela papasok duon. Everyone assumes that they're together officially na tinatago lang nila ang kanilang relasyon due to work related and dahil na rin sa mga nangyari sa kanilang dalawa. How he wish na ganoon nga. Hinihiling nya na sana kagaya ng kanilang iniisip ang sitwasyon nila ngayon. He groans, "Who in the world spread those pictures!?" Iniisip nya kung sino ang magkakaroon nang mga larawan noong ikinasal silang dalawa ni Carmela but everytime he thinks of it. Una talagang pumapasok sa kanyang utak ang kanyang mga kaibigan. Imposible namang si Gramps ang gagawa no'n e wala na ang matanda sa mundong ibabaw.Kung ang kanyang pamilya naman ay ano pa't ikakalat nila ang mga litratong 'yon? ***Napa sulyap si Arkin sa cellphone ni Tristan na kanyang iniwan sa coffee
MATAPOS ang kanilang Photoshoot ay nag palit na sya nang kanyang damit. Habang nag huhubad sya sa fitting room ay hindi pa rin mag kamayaw ang pag tibok nang kanyang puso. Paano ba naman at nararamdaman nya pa rin ang haplos ni Axcel sa kanyang baywang, ibaba ng dibdib at sa kanyang braso at hanggang ngayon ay para pa rin syang kinu kuryente. "Nababaliw kana, Carmela!" Singhal nya sa kanyang sarili. Mas lalo nya pang ipinilig ang kanyang ulo nang maramdamang muli ang hininga ni Axcel na tumatama sa kanyang leeg. Bahaw syang natawa, "Parang awa mo na Axcel!" Inis nyang wika na para bang kaharap ngayon ang lalaki. Hindi pa ito patay, pero heto, mukhang minumulto na sya nang presensya nang lalaki gawa ng kanina, "Pwede bang lubayan ako ng letche mong kaluluwa! Nakaka bastos na! Kaunting respeto naman ohhh... Nag papalit ako!" Ngayon ay na kumpirma nya na talagang hibang na sya! She totally lost her mind because of Axcel!"AHHHHHH!" sigaw nya at nang gigigil na kinuha ang kanyang isusuo
Kasalukuyan silang nasa loob ng sasakyan. May sarili namang sasakyan si Axcel pero nagawa pa talaga nitong maki sabay sa kanya sa pag uwi. Naiinis sya ngayon at mabibigat ang kanyang pag hinga! Napapansin 'yon ni Axcel at alam nya ang dahilan at dahil 'yon sa Babaeng kasama nya kaninang pumasok sa hall. "I told you, she's one of our investors. Sinundo ko sya sa airport dahil hindi nya alam papunta sa venue. She doesn't know everyone... but me" humina ang boses ni Axcel sa kanyang pang huling sinabi. Mas lalo tuloy syang nilukob nang inis! Pwede namang mag tanong ang Babae na 'yon ah! Pipe ba yon? Hindi makapag salita? At kailangan pa talagang si Axcel?!Kunot ang nuo nyang binalingan ang lalaki, "Why? Is it your job to—" Hindi nya natuloy ang kanyang sasabihin nang sagutin na ni Axcel ang kanyang magiging katanungan. "It's part of my job... I'm the vice president after all..." She looked so pissed right now, "It's also part of my job na makipag kwentuhan kay Zaech. If you're allow
"WHAT?! THIS IS RIDICULOUS! ASAWA AKO NG BIKTIMA! ANONG IBIG MONG SABIHIN NA BAWAL AKO PUMASOK?! I NEED TO CHECK MY HUSBAND—HE NEEDS ME!!" Hindi makapaniwalang pag hihisterikal ni Aegin sa mga pulis na naka bantay sa pintuan nang hospital kung saan sinugod si Murphy. Mahigpit ang pag babantay ngayon sa hospital. Mahigit ding ipinag babawal na bawal bumisita ang kung sino mang myembro ng pamilya. Ang papasok lang sa loob ay ang may pinaka mataas na posisyon na pulis at ang mga Doctor at Nurses upang i-check ang kalagayan ng matandang lalaki. Nang malaman ni Aegin ang nangyari kay Murphy. She immediately run to the hospital, kulang na nga lang ay paliparin nya na ang kanyang sinasakyan kanina sa labis na pag aalala. "Ma'am with all due respect, hindi po talaga pwede—""GINAGAGO N'YO BA AKO?! GANYAN BA KAYO KA WALANG PUSO!? I NEED TO KNOW HIS CONDITION WITH MY OWN EYES! I WANT TO SEE HOW BAD IS IT AND HOW HE IS RIGHT NOW!!!" Mukha na syang lata na walang laman ngayon sa sobrang ingay
Padabog na itinapon Carmela ang kanyang shoulder bag sa kanyang lamesahan. Kasalukuyan syang nasa kompanya ngayon. Dumeretsyo na sya rito dahil wala naman syang ibang pupuntahan. Saan nga ba sya pupunta ngayon? Kung panay ang buntot sa kanya nang mga reporters sa nag iinit na Balita. Sabagay at pag kaka kitaan nila dahil duon naman naka sasalay ang kanilang trabaho kaya ganoon nalang kung sugurin sya nang mga ito na mukhang may zombie apocalypse. "Bwisit!" Mabigat nyang singhal at mabigat ang loob na umupo sa kanyang swivel chair. Hindi sya makakapunta ng presinto — pinag bawalan ang presensya nilang dalawa ni Axcel! Ang rason ay baka kung ano 'raw ang magawa nila kay Murphy! "Letcheng justice system ito! Pati ba naman ang mga lintik na kriminal ay protektado ng lintik na batas!" Naiintindihan nya naman na bawal silang pumasok, e, dahil literal na makakapatay talaga sila ngayon — lalo na si Axcel! Naiintindihan nya rin naman na bawat tao ay may mga karapatan, pati ang mga kriminal!
Pansamantalang itinigil ang pag ku-kwestyon kay Murphy dahil kahit anong pilit nilang sumagot ito ay mukhang wala itong balak mag salita, nawalan na ata nang boses ang G4ga! Hindi naman pwedeng mag tutuloy-tuloy ang lahat, buti nalang talaga at naibigay na nila ang ebidensya sa mga awtoridad. Laking tulong din talaga ang boses nang nga mamamayan nang mapanood ang balita. Hindi lang sya ang humihingi ng hustisya — marami sila. Si Axcel ay nasa loob ng investigation room para mag bigay nang kanyang panayam tungkol sa sitwasyon na kanilang kinakaharap ngayon. Pinapanood nya ang nang hihinang mukha ni Axcel sa one way mirror. Dinudurog sya habang pinapakinggan ang mga sagot nang lalaki. "Sigurado ka bang wala kang planong pagaanin ang kaso nang iyong Ama?"Umiling ito, "He deserves it..." Hindi nya na narinig ang mga sumusunod nitong sasabihin dahil...Nawala ang atensyon nya sa pinapanood nang tumunog ang kanyang cellphone. Number ito nang isa sa mga tauhan ni Bruce. Matapos nya kasin