Halos ipako na ni Carmela ang kanyang sarili sa upuan ng sasakyan. Kanina pa nanginginig ang kanyang tuhod simula ng maka alis sila sa restaurant. Hindi naman mukhang nag bibiro si Axcel sa kanyang sinabi. "Ano ba Carmela! Ilang beses nyo nang ginawa ang bagay na 'yon" pag sasabi nya sa kanyang sarili. Ngunit kahit ilang beses na nilang ginawa ang bagay na 'yon. Kakaiba ang kanilang sitwasyon ngayon kaya parang hindi nya na kayang gawin kasama ang lalaki."Hihintayin mo bang buhatin kita para lumabas ka jan?" May pag uutos sa boses ng lalaki. Hindi nya na namalayang kanina pa sila nakarating sa Mansion at heto pinag buksan pa sya ng Asawa ng pintuan. Salubong ang makapal na kilay nito. "Ah... eh" wala syang masabi na mas lalong ikina inis ng lalaki. "Kung gusto mong matulog dito sa sasakyan, then so be it..." Muli na sana nyang isasara ang pintuan ng napag desisyon na ni Carmela na lumabas, "lalabas din pala eh" bulong nya na may halong pang rereklamo. Pumasok na sila sa loob ng M
Kumuha ng ice si Carmela sa ref at inilagay ito sa kanyang eyebags."Ano ba ang nangyari sayo, Hija... Umiyak ka nanaman ba dahil napanaginipan mo si Cody?" Usisa sa kanya ni Nanay Emilda. Abala sila ngayon sa pag lalagay sa plato ng kanilang mga niluto. Tumingin si Carmela sa reflection nya sa ref, hanggang ngayon namamaga pa rin ang kanyang mata mula sa sumbatan nilang dalawa ni Axcel kagabi. Malusog ang kanyang eyebags. Paano ba naman at mga alas tres na sya ng madaling araw nakatulog tapos babangon pa ng 5:30 para tumulong sa pag luluto. "Opo" tipid nyang sagot. Alam na kasi ni Nanay Emilda na sa tuwing binibisita sya ng anak sa panaginip ay umiiyak sya, pero ngayon iba ang dahilan. Lumungkot ang mukha ng matanda, "Baka kasi kailangan mo na ring umusad... kung nahihirapan ka ngayon, tiyak na mas lalong nahihirapan ang anak mong tumawid sa kabilang buhay. Kailangan mong ipakitang maayos kana Carmela..." Tama ang sinabi ni Nanay Emilda, kailangan nya nang tanggapin ang mga nangy
"No!" Matigas na wika ni Axcel."Why no?" Nang iinsultong si Jim."Just because I say so." Ma autoridad nitong rebat. "Pero sya ang gusto kong pakasalan—""Shut your mouth Jimenez Dela Vera! Madami kang pwedeng pakasalan na Babae na paniguradong pasok sa tipo mo kaya don't you even dare go near her. Sya lang ang Babaeng hindi ko kayang makitang may kasamang iba." Nagulat si Carmela sa sinabi ni Axcel. E halos kamuhian nga sya nito e, ngayon ano nanaman ba ang sinasabi ng mokong na 'to? Nakaramdaman ng selos si Pearlyn sa sinabi ni Axcel dahilan ng pag role ng eyes nya. Lumapit sa kanya ang Asawa at hinigit sya sa tabi ni Jim, mukhang tawang tawa naman ang lalaki sa inaasta ni Axcel. Mahigpit ang hawak sa kanya ng Asawa kulang nalang ay mabali ang kanyang kamay. "This will be the last time that I will see your face here Jim. I don't want to see your face lurking around here on our mansion""You're so rude""Aalis kana o sasabihin ko kay Lolo Judas na spotted ka noong nakaraan sa is
"Kanina ka pa ba nag hihintay?" Tanong nya kay Jaren nang makalapit sya sa lalaki. Umupo ito sa tapat nya, nakapag order na si Jaren ng kanilang kakainin na dalawang slice ng cake at iced coffee. Umangat ang labi ni Jaren, "Hindi naman... Mukhang ayos na ayos ka ngayon ah, may date ka?" May pag bibiro sa tono nya pero hinihiling nyang sana'y salungat ang magiging sagot ni Carmela. "Kanino naman ako makikipag date?" Oo nga pala, naalala nyang hindi na sya tinuturing na Asawa ni Axcel. Kaya sino naman ang ide-date nya hindi ba?"Baka kasi after natin mag kita may iba kang kikitahin" Natawa sya, "Sino naman? Halos mangilan ngilan nga lang ang kakilala kong lalaki at syaka mailap ako kaya imposibleng may magiging ka date ako o may mag de-date sakin"Napa tuwid ng upo si Jaren at tumingin sa kanya ng seryoso, "What if this is a date?" Nanlamig ang kamay ni Carmela sa narinig, bakit ba ang weird ng mga taong nakapaligid sa kanya ngayon? Si Jimenez gusto syang pakasalan, si Axcel pinag s
NAPA BALIKWAS si Carmela mula sa mahimbing na pagkaka tulog ng maramdaman nyang parang bumabaliktad ang kanyang sikmura. Dali-dali syang tumakbo papuntang CR. Ang palikuran dito sa Maids quarter ay maliit at masikip, sakto lang para sa pagbawas at pag ligo kung kaya nakasalampak sya sa mismong sahig habang naka patong ang dalawang kamay sa toilet. Kagabi ay hindi nya makuha ang kanyang tulog kahit na kung ano-anong posisyon ang kanyang ginawa, gaya ng kanyang ka buwanang bisita, pati antok hindi na sya binisita. Ilang minuto ang tinagal ng kanyang pag duduwal. Narinig nya ang pag bukas ng pintuan ng kanyang kwarto senyales na may pumasok. "Carmela?" Pagtatawag sa kanya ni Nanay Emilda. Buong akala pa naman nya ay si Axcel ang pumasok sa kwarto nya. Nagtatakang pumasok ang matanda ng makita nyang wala si Carmela sa kanyang kama kaya dumeretsyo ito sa banyo ng marinig ang nahihirapang pagsusuka ng Babae. "Jusko po!" Utas ng matanda. Lumapit ito sa kanya upang daluhan sya, hinagod ni
Tumigil ang puso ni Carmela sa pag tibok sa kanyang narinig. Buntis? Sya, buntis? Napalunok sya at pabalang ba tumawa. "H'wag naman ho kayo mag biro ng ganyan Nanay!" Utas nya habang pinipindot pindot ang siopao. Ayaw nyang kainin ang mga ito dahil nandidiri sya. Gusto nya lang talagang titigan at pindutin. "Hindi nag bibiro si Nanay Emilda, Carmela." Si kuya Gab na nakahalukipkip na nakatingin sa kanya, nakasandal sya sa hamba ng pintuan ng kusina. "Nagkaroon ka na ba ng period mo ngayong buwan?"Wala syang balak na sagutin ang tanong ng driver pero kusa nalang na umiling ang kanyang ulo. Kagabi nya pa iniisip na hindi pa dumadating ang kanyang dalaw sa pag aakalang delayed lang sya. "Nakaramdam ka ba ng pag duduwal o kaya cramps—" Si Nanay Emilda ang sumagot sa tanong ni Gab, "Naabutan ko syang nag susuka kaninang umaga sa loob ng CR. At heto naka ilang balik na ako rito sa loob ng kusina para hainan sya ng kanyang gusto. Hindi ko na alam ang gagawin ko sa'yo Carmela baka mamaya
Triggered Warning: ⚠️ this chapter contains s3xual Abuse, kindly scape this chapter if feeling uncomfortable."Ano naman kayang ginagawa ni Axcel sa ganitong lugar?" Tanong nya habang tinatahak ang papasok. Masikip ang daan paloob sa kalye pero sa hindi kalayuan ay ang abandonadong building na dating apartment. Madaming sirang bahay ang kanyang nadaanan kung saan makikitang wala nang naninirahan dahil sira na ang mga ito at matagal ng abandonado. Masukal ang daan dahil sa mga nag kalat na sirang kahoy at basag na bote. May makikita pa ngang mga na yupos sigarilyo sa kanyang dinadaanan. Habang nasa kalagitnaan sya ng kanyang pag iisip ay naalala nya ang sinabi sa kanya ni Nanay Emilda. Napahinto sya sa pag lalakad sa gulat, "Possible kayang dito nakatago ang hidden wealth ni Gramps at alam ito ni Axcel?" Lugar kung saan walang tao, walang makaka alam na dito mag tatago dahil gusgusin ang lugar at hindi maiisip ng mga Mostrales na dito itatago ni Gramps. Mas bumilis pa ang kanyang
"Ma'am..." Muling tawag sa kanya ng driver. Kanina pa huminto ang kanilang sinasakyan sa harap ng gate ng Mansion pero wala syang lakas ng loob na bumaba dahil sa bigat ng kanyang nararamdaman. Diring diri sya sa kanyang sarili. "Kanina pa po tayo nandito baka po pwede na kayong bumaba?... Kailangan ko na po kasing umuwi dahil nag hihintay sa akin ang mga anak ko, wala pa po kasi silang kain. Iniwan ko lang sa mga kapatid ko..." Magalang na wika ng Driver, bakas ang awa sa mata nito sa kanyang kalagayan. "S-salamat po kuya..." Pagpapasalamat nya bago lumabas sa taxi. Humarurot paalis ang sasakyan kasabay ng pag puti ng buong kalangitan gawa ng malakas na kidlat. Walang tigil pa rin ang pag ulan. Ninanamnam nya ang lamig na para bang sa bawat patak ng mabigat na ulan ay nabubura nito ang trauma na kanyang naramdaman ngayon. Mabibigat ang kanyang mga hakbang habang papataas sa Mansion. Ngayon nya lang nakitang nakasara ang malawak at malaking pinto nito sa ilang buwan nyang pananatili
"MAY BALAK KA BANG PATAYIN AKO SA KABA!?" lumuluhang si Carmela. Ilang minuto na ang lumipas simula nang mangyari 'yon, pero heto, nanginginig pa rin ang kanyang kamay. Nag halo ang takot, pangamba, at pag aalala. "I'm sorry..." paos na paumanhin ni Axcel. Napa upo na si Carmela sa sahig dahil sa nang hihina nyang tuhod. Kanina pa ito nangangatog at salamat sa dyos makaka upo na sya! Umupo rin si Axcel upang mayakap sya. "Ang immature mo!" Pinag susuntok nya ang magkabilaang balikat ng dating asawa, "Pinapatay mo ako sa pagiging isip Bata mo!"Hinayaan nya lang na suntukin sya ni Carmela. Hindi naman 'yon masakit, sa katunayan pa nga nyan ay kinikilig sya sa pag mamaktol ni Carmela. "Ano bang pumasok jan sa utak mo at naisipin mong mag prank ng ganito?!"Kumawala si Axcel sa pagkakayakap nya kay Carmela upang punasan ang mga luha nito. Namumula ang mga mata ng Babae at hanggang ngayon ay bakas pa rin duon ang takot."Sorry na..." Namamaos nyang pag papasensya, pinipigilan ang sar
"Anong gusto mo? Tea? Coffee? Milk? Water? Soda? Or—" Aligaga nyang tanong. Tatayo na sana si Carmela mula sa pag kaka upo sa coach nang biglang hawakan ni Jaren ang kanyang kamay. Napatingin sya sa pag kakahawak duon ni Jaren at napa lunok. Mahigpit yon, pero mararamdaman mo ang pag iingat nang Binata na hindi sya masaktan. "I'm here to check on you... Hindi ako pumunta rito para mag pa asikaso sayo Carmela. I just want a minute today..." Tumango sya at umupo sa tabi nang lalaki. Malawak itong ngumiti sa kanya at tinignan sya mula ulo hanggang paa. Namawis tuloy ang kanyang kamay. Katulad nya, paniguradong hindi sanay si Jaren na makita syang ganito ang ayos. "It's been a month since we're a part... And wow! Look at you, you look like a grown woman..." Hindi makapaniwala nitong papuri sa kanya, "Mas lalo kang gumanda..." namula sya sa sinabi nito.Mahina nyang hinampas ang lalaki, "Ano ka ba! Nag bibiro ka nanaman eh!" Tumawa sya, "Hanggang ngayon ba iniisip mong nag bibiro ako?
Hindi malunok ni Carmela ang kinakain nyang kanin. Ang sarap ng kanilang gabihan pero parang wala itong lasa dahil lumilipad ang kanyang utak sa sinabi ni Jen kanina. Kahit kaharap nya si Axcel na malalim na nakatingin sa kanya na kanina pa sya pinapanood ay para lang itong hangin.Hindi nakikita, pero nararamdaman, o siguro multo? Hindi na nga pinapansin dahil hindi nakikita pero panay ang paramdam.Padabog nyang ibinaba ang kanyang kutsara na gumawa ng tunog, "Kilala mo ba kung sino ang nag pa kalat ng mga pictures na 'yon?" Nang gigigil nyang wika, "I'm pretty sure isa 'yon sa dumalo nang kasal natin!"Normal ba ang nararamdaman ni Axcel nang marinig galing kay Carmela ang salitang, 'kasal natin?' kasi kung hindi... Ibig bang sabihin nasisira na ang mga emosyon sa kanyang katawan? Umiling sya at sabay subo nang kanyang kinakain. Sinubukan nya namang tawagan si Tristan para mag tanong pero imbes na maka kuha ng sagot—responsibilidad ang kanyang nakuha dahil sa isang batang napag k
Napahinga nang maluwag si Axcel nang ibagsak nya ang kanyang katawan sa malambot na kama. Wala na silang naging choice kundi mag sabay ni Carmela sa loob nang taxi na kanyang pinara dahil pinag tulakan na ni Jen si Carmela papasok duon. Everyone assumes that they're together officially na tinatago lang nila ang kanilang relasyon due to work related and dahil na rin sa mga nangyari sa kanilang dalawa. How he wish na ganoon nga. Hinihiling nya na sana kagaya ng kanilang iniisip ang sitwasyon nila ngayon. He groans, "Who in the world spread those pictures!?" Iniisip nya kung sino ang magkakaroon nang mga larawan noong ikinasal silang dalawa ni Carmela but everytime he thinks of it. Una talagang pumapasok sa kanyang utak ang kanyang mga kaibigan. Imposible namang si Gramps ang gagawa no'n e wala na ang matanda sa mundong ibabaw.Kung ang kanyang pamilya naman ay ano pa't ikakalat nila ang mga litratong 'yon? ***Napa sulyap si Arkin sa cellphone ni Tristan na kanyang iniwan sa coffee
MATAPOS ang kanilang Photoshoot ay nag palit na sya nang kanyang damit. Habang nag huhubad sya sa fitting room ay hindi pa rin mag kamayaw ang pag tibok nang kanyang puso. Paano ba naman at nararamdaman nya pa rin ang haplos ni Axcel sa kanyang baywang, ibaba ng dibdib at sa kanyang braso at hanggang ngayon ay para pa rin syang kinu kuryente. "Nababaliw kana, Carmela!" Singhal nya sa kanyang sarili. Mas lalo nya pang ipinilig ang kanyang ulo nang maramdamang muli ang hininga ni Axcel na tumatama sa kanyang leeg. Bahaw syang natawa, "Parang awa mo na Axcel!" Inis nyang wika na para bang kaharap ngayon ang lalaki. Hindi pa ito patay, pero heto, mukhang minumulto na sya nang presensya nang lalaki gawa ng kanina, "Pwede bang lubayan ako ng letche mong kaluluwa! Nakaka bastos na! Kaunting respeto naman ohhh... Nag papalit ako!" Ngayon ay na kumpirma nya na talagang hibang na sya! She totally lost her mind because of Axcel!"AHHHHHH!" sigaw nya at nang gigigil na kinuha ang kanyang isusuo
Kasalukuyan silang nasa loob ng sasakyan. May sarili namang sasakyan si Axcel pero nagawa pa talaga nitong maki sabay sa kanya sa pag uwi. Naiinis sya ngayon at mabibigat ang kanyang pag hinga! Napapansin 'yon ni Axcel at alam nya ang dahilan at dahil 'yon sa Babaeng kasama nya kaninang pumasok sa hall. "I told you, she's one of our investors. Sinundo ko sya sa airport dahil hindi nya alam papunta sa venue. She doesn't know everyone... but me" humina ang boses ni Axcel sa kanyang pang huling sinabi. Mas lalo tuloy syang nilukob nang inis! Pwede namang mag tanong ang Babae na 'yon ah! Pipe ba yon? Hindi makapag salita? At kailangan pa talagang si Axcel?!Kunot ang nuo nyang binalingan ang lalaki, "Why? Is it your job to—" Hindi nya natuloy ang kanyang sasabihin nang sagutin na ni Axcel ang kanyang magiging katanungan. "It's part of my job... I'm the vice president after all..." She looked so pissed right now, "It's also part of my job na makipag kwentuhan kay Zaech. If you're allow
"WHAT?! THIS IS RIDICULOUS! ASAWA AKO NG BIKTIMA! ANONG IBIG MONG SABIHIN NA BAWAL AKO PUMASOK?! I NEED TO CHECK MY HUSBAND—HE NEEDS ME!!" Hindi makapaniwalang pag hihisterikal ni Aegin sa mga pulis na naka bantay sa pintuan nang hospital kung saan sinugod si Murphy. Mahigpit ang pag babantay ngayon sa hospital. Mahigit ding ipinag babawal na bawal bumisita ang kung sino mang myembro ng pamilya. Ang papasok lang sa loob ay ang may pinaka mataas na posisyon na pulis at ang mga Doctor at Nurses upang i-check ang kalagayan ng matandang lalaki. Nang malaman ni Aegin ang nangyari kay Murphy. She immediately run to the hospital, kulang na nga lang ay paliparin nya na ang kanyang sinasakyan kanina sa labis na pag aalala. "Ma'am with all due respect, hindi po talaga pwede—""GINAGAGO N'YO BA AKO?! GANYAN BA KAYO KA WALANG PUSO!? I NEED TO KNOW HIS CONDITION WITH MY OWN EYES! I WANT TO SEE HOW BAD IS IT AND HOW HE IS RIGHT NOW!!!" Mukha na syang lata na walang laman ngayon sa sobrang ingay
Padabog na itinapon Carmela ang kanyang shoulder bag sa kanyang lamesahan. Kasalukuyan syang nasa kompanya ngayon. Dumeretsyo na sya rito dahil wala naman syang ibang pupuntahan. Saan nga ba sya pupunta ngayon? Kung panay ang buntot sa kanya nang mga reporters sa nag iinit na Balita. Sabagay at pag kaka kitaan nila dahil duon naman naka sasalay ang kanilang trabaho kaya ganoon nalang kung sugurin sya nang mga ito na mukhang may zombie apocalypse. "Bwisit!" Mabigat nyang singhal at mabigat ang loob na umupo sa kanyang swivel chair. Hindi sya makakapunta ng presinto — pinag bawalan ang presensya nilang dalawa ni Axcel! Ang rason ay baka kung ano 'raw ang magawa nila kay Murphy! "Letcheng justice system ito! Pati ba naman ang mga lintik na kriminal ay protektado ng lintik na batas!" Naiintindihan nya naman na bawal silang pumasok, e, dahil literal na makakapatay talaga sila ngayon — lalo na si Axcel! Naiintindihan nya rin naman na bawat tao ay may mga karapatan, pati ang mga kriminal!
Pansamantalang itinigil ang pag ku-kwestyon kay Murphy dahil kahit anong pilit nilang sumagot ito ay mukhang wala itong balak mag salita, nawalan na ata nang boses ang G4ga! Hindi naman pwedeng mag tutuloy-tuloy ang lahat, buti nalang talaga at naibigay na nila ang ebidensya sa mga awtoridad. Laking tulong din talaga ang boses nang nga mamamayan nang mapanood ang balita. Hindi lang sya ang humihingi ng hustisya — marami sila. Si Axcel ay nasa loob ng investigation room para mag bigay nang kanyang panayam tungkol sa sitwasyon na kanilang kinakaharap ngayon. Pinapanood nya ang nang hihinang mukha ni Axcel sa one way mirror. Dinudurog sya habang pinapakinggan ang mga sagot nang lalaki. "Sigurado ka bang wala kang planong pagaanin ang kaso nang iyong Ama?"Umiling ito, "He deserves it..." Hindi nya na narinig ang mga sumusunod nitong sasabihin dahil...Nawala ang atensyon nya sa pinapanood nang tumunog ang kanyang cellphone. Number ito nang isa sa mga tauhan ni Bruce. Matapos nya kasin