Hindi na mabilang ni Carmela kung nakaka ilang tungga na sya ng kanilang iniinom. Alam nya sa kanyang sarili na mababa lang ang kanyang alcohol tolerance dahil unang una palang ay hindi sya ang tipo ng tao na pala inom. Kung sa totoosin ay ito ang una nyang pagkaka taon na matitikman ang mapait na alak na dumadaloy sa kanyang lalamunan. Kasalukuyan silang nasa high end Bar kasama ang kanyang Ate Pearlyn na abala na sa pakikipag sayawan sa dance floor kasama ang mga kaibigan nito. "Aray!" Daing nya ng makaramdam ng sakit sa ulo. Sa unang pag lagok nya ng baso kanina na punong puno ng alak na bigay sa kanya ni Pearlyn ay agad syang nakaramdam ng pagka hilo at sa hindi maipaliwanag na dahilan din ay kahit ayaw nya nang uminom ay parang gusto pa ng kanyang katawan na animo'y isa syang dalubhasa sa panginginom. Kaya ngayon ay ramdam nya na ang labis na pagka hilo at init ng kanyang katawan na hindi nya alam saan nang gagaling. "Carmela" Rinig nyang tawag sa kanya ni Pearlyn. Naka pikit
"Wala pa rin bang lead?" Tanong ni Axcel kay Tristan. Isa sa mga kaibigan nyang mahilig mag imbestiga. Kasalukuyan silang nag lalaro ngayon ng Billiards sa loob ng Casino na pag mamay ari ni JohnRobert, isa sa kanilang mga kaibigan. Uminom ng Beer si Tristan bago mag salita at seryosong pumwesto habang tinatantsya sa kanyang mga mata ang bola. "Mahirap hanapin ang pinapahanap mo na ayaw mag pahanap Axcel" Malamig na sabi ni Tristan. Umusbong ang pagka irita kay Axcel. "What do you mean na hindi mo mahanap? Ganyan naba kahina ang mga koneksyon mo ngayon at wala ni isang lead ang pinapahanap ko sa'yo?""Bakit ba masyado kang obsessed? It's just a one night stand. Isang mainit lang na gabi ang nangyari sa inyong dalawa. Come on, Bro. There's a lot of fish in the sea ika nga nila-" Hindi natuloy ng kaibigan ang sasabihin ng mag salita sya. "Because she might carrying my child." Natigilan silang lahat sa sinabi nya. Ilang araw nya na iniisip na baka buntis ang Babae kaya gusto nya ito
Carmela's Point of View. Makalipas ang ilang taon ay napag desisyonan na naming umuwi dito sa Pilipinas ni Cody. Kasalukuyan na kaming nasa Apartment na uupahan naming mag Ina. Hindi ito kalakihan, sakto lang ito para sa aming dalawa at dahil na rin siguro kaunti lang ang gamit namin.Pinapanood ko si Cody habang nag lalaro. Hindi madali para sa akin na bumalik dito sa Pilipinas dahil natatakot akong malaman ito ng aking Daddy o kaya'y may ibang maka alam at maapektuhan nito ang pagiging politician nya. Ang huling naging balita ko lang sa pamilya namin ay hindi nanalong Mayor ang aking Ama dahil hindi raw hamak na mas malakas at madaming connections sa nakatataas ang nakalaban nya noong election. Ngayon ay nag fo focus nalang sila sa kanilang business na pabagsak na. Nawala ako sa pag iisip at nag tatakang tumingin sa Isang number na nag flash sa aking cellphone. Ang number na ito ay unsave kaya hindi ko alam kung sino ang tumatawag. Sinagot ko ito. "Hello?" Alanganin kong bungad s
Napako sa kinatatayuan si Carmela ng makarating sa mamahaling restaurant kung saan sila mag kikita ng kanyang ka blind date. Hindi nya na alam kung ilang minuto syang naka tayo sa labas at tinitignan nalang ang mga taong pumapasok sa loob. "Kaya mo 'to Carmela, para 'to sa inyong dalawa ng anak mo. Ginagawa mo ito para kay Arkin" Bulong nya sa sarili habang iniisip ang anak. Ngunit kabaliktaran ata nito na palakasin ang loob nya dahil mas lalo syang dinalaw ng kaba. Muli syang huminga ng malalim bago humakbang papasok sa restaurant. Sa isip nya ay tatapusin nya na lahat ngayong gabi dahil kung papatagalin lang nya ay mas lalo syang kakabahan. Naka suot sya ng maikling palda at revealing na damit na padala sa kanya ni Pearlyn. May kasama din itong mamahalin na shoulder Bag at mga alahas na tunay na ginto dahil kailangan nyang mag mukhang disente at mag mukhang Pearlyn talaga. Confident syang nag lakad. Ang suot nyang sandal na may mataas na takong ay gumagawa ng tunog sa bawat hakb
"What? Why so sudden?" Gulat na tanong ni Tristan kay Axcel ng sabihin nitong gusto nyang pakasalan ang naka blind date nyang Babae kagabi. "Because she's the only woman who can make me smile and laugh sa unang pag kikita palang". Mga salitang gusto nyang isagot na itinago nya nalang sa kanyang sarili. "She's so honest and one thing that I like about her is her confidence and how she speak her mind. Nagiging totoo sya sa sarili nya". Tipid nyang sagot. "Paano naman ang pinapahanap mong Babae?" "You can still continue finding her. I'll keep my promise that I'll invest at your company if you found her". Gusto lang malaman ni Axcel kung sino ang Babaeng naka one night stand nya noon at kung nasa maayos ba itong kalagayan ngayon .Nang sabihin nga ni Axcel ang magandang Balita kagabi sa kanyang Lolo ay agad nitong pina ayos ang venue ng kasal at simbahan. Muli nanaman syang napa ngiwi ng maalala nya ang sinabi ng Babae kagabi tungkol sa kanyang Lolo. "Siguro nga ay may Babae nang nak
Tonight was so magically unrealistic. Sa bilis ng pagtakbo ng oras, ngayong gabi ay naka suot na ng magarbong wedding gown si Carmela. Naka suot na rin ang kanyang belo sa ulo. Nanginginig ang kanyang buong katawan nang mag simula nang tumugtog ang paborito nyang kanta. Dream come true nga na lalakad sya sa kanyang kasal habang tumutugtog ang paborito nyang kanta, pero hindi naman ang kanyang Dream guy ang kanyang papakasalan. "Para kay Cody." Mahinang bulong nya para patatagin ang loob. Ang venue ng kanilang kasal ay sa malawak na hardin na punong puno nang magaganda at iba't ibang kulay ng mga bulaklak at halaman. Garden wedding ang theme ng kasal. Bawat detalyo ng kanilang kasal ay kuhang kuha sa kanyang gusto, parang fairytale na kahit kailan man ay hindi nya inaakalang magkaka totoo, parang Isang panaginip na gusto nyang magising at hindi. Maraming mga paro-paro na hindi magkamayaw sa paglipad sa liwanag na bilog na buwan. Kasabay ng mga ilaw na kumukutitap na parang mga bitwin
Pinapanood ni Carmela sa labas ng bintana ng sasakyan ang bawat daananang kanilang binabaybay. Ngayon ay uuwi sila sa mansion ng mga Mostrales. Nasisigurado nyang malapit na sila sa kanilang distinansyon nang matanaw sa hindi kalayuan ang malaking gate na may nakasulat na, "Mostrales De Familia". Kanina pa pinag mamasdan ni Axcel si Carmela na parang hindi ito mapakali sa kanyang kinauupuan at mistulang gusto na nitong bumaba ng sasakyan. Tumingin sa kanya si Carmela at nang mahuli syang naka tingin sa kanya ay tinaasan lamang sya nang kilay nang Babae. Palihim na napangiti si Axcel sa inasta ni Carmela. "Kita mo nga naman ang Babaeng ito. Matapos ko syang matiklop kagabi ay may lakas pa syang sungitan ako". Ani nya sa kanyang isip. Nang magising nga sila kaninang umaga matapos ang mainit at mapusok na pag sasalo nila kagabi ay halos ibato na ni Carmela ang bed lamp kay Axcel. Hindi rin sya pinapansin nang Babae nang asarin nya ito dahil naalala ni Axcel ang mga pinag sasabi ni Car
Sa dami nang mga Babaeng obsess sa mga branded na bagay tiyak na hindi lang sya ang may panty na ganoon kahit limited edition pa yon na tawagin."Syaka come on Carmela! Hindi mo pag mamay ari ang mundo para ikaw lang ang taong meron sa Isang bagay. Tignan mo naman ang lalaking pinakasalan mo at pinanganak na may gintong kutsyara sa bibig. Kulang na nga ay isusubo na ang ginto sa lalaking yon eh!" Pag kukumbinsi nya sa kanyang sarili. Kagabi nga ay tabi silang dalawa nang lalaki matulog pero hindi nya mahalintana ang pagiging uncomfortable dahil lumilipad ang kanyang isipan na baka si Axcel nga ang Ama ni Cody. Pero napaka imposible naman nang kanyang mga iniisip dahil may mga taong mag kakamukha pero hindi naman mag ka ano-ano. Siguro ay sinwerte lang sya na gwapo ang anak or dahil siguro gwapo din ang kanyang Ama na hindi nya kilala. "Ewan ko ba sayo Carmela at kung ano anong pumapasok sa utak mo! Focus ka lang sa mga pwede mong gawin ngayon para kaayawan ka nang lalaki!" Sita nya
Kumuha ng ice si Carmela sa ref at inilagay ito sa kanyang eyebags."Ano ba ang nangyari sayo, Hija... Umiyak ka nanaman ba dahil napanaginipan mo si Cody?" Usisa sa kanya ni Nanay Emilda. Abala sila ngayon sa pag lalagay sa plato ng kanilang mga niluto. Tumingin si Carmela sa reflection nya sa ref, hanggang ngayon namamaga pa rin ang kanyang mata mula sa sumbatan nilang dalawa ni Axcel kagabi. Malusog ang kanyang eyebags. Paano ba naman at mga alas tres na sya ng madaling araw nakatulog tapos babangon pa ng 5:30 para tumulong sa pag luluto. "Opo" tipid nyang sagot. Alam na kasi ni Nanay Emilda na sa tuwing binibisita sya ng anak sa panaginip ay umiiyak sya, pero ngayon iba ang dahilan. Lumungkot ang mukha ng matanda, "Baka kasi kailangan mo na ring umusad... kung nahihirapan ka ngayon, tiyak na mas lalong nahihirapan ang anak mong tumawid sa kabilang buhay. Kailangan mong ipakitang maayos kana Carmela..." Tama ang sinabi ni Nanay Emilda, kailangan nya nang tanggapin ang mga nangy
Halos ipako na ni Carmela ang kanyang sarili sa upuan ng sasakyan. Kanina pa nanginginig ang kanyang tuhod simula ng maka alis sila sa restaurant. Hindi naman mukhang nag bibiro si Axcel sa kanyang sinabi. "Ano ba Carmela! Ilang beses nyo nang ginawa ang bagay na 'yon" pag sasabi nya sa kanyang sarili. Ngunit kahit ilang beses na nilang ginawa ang bagay na 'yon. Kakaiba ang kanilang sitwasyon ngayon kaya parang hindi nya na kayang gawin kasama ang lalaki."Hihintayin mo bang buhatin kita para lumabas ka jan?" May pag uutos sa boses ng lalaki. Hindi nya na namalayang kanina pa sila nakarating sa Mansion at heto pinag buksan pa sya ng Asawa ng pintuan. Salubong ang makapal na kilay nito. "Ah... eh" wala syang masabi na mas lalong ikina inis ng lalaki. "Kung gusto mong matulog dito sa sasakyan, then so be it..." Muli na sana nyang isasara ang pintuan ng napag desisyon na ni Carmela na lumabas, "lalabas din pala eh" bulong nya na may halong pang rereklamo. Pumasok na sila sa loob ng M
Humahangos syang binuksan ang pintuan ng opisina ni Axcel, nag aalala ang tingin ng Promises na naka baling sa kanya. Naglakad sya paloob halos matapilok na sya dahil sa pag mamadali. Ibinaba nya ang mga kape sa lamesahan, tagaktak ang kanyang pawis. "Oh bakit ngayon ka lang!?" Galit na si Axcel, as if hindi sya ang salarin sa pag babayad ng mga katabing coffeeshop para mag sara ngayong araw. Hindi lang 'yon dahil sya rin ang dahilan kung bakit hindi umaandar ang elevator dahilan kung bakit mas lalo pang naramdaman ni Carmela ang pagod dahil sa hagdanan sya dumaan, e nasa pinaka taas na palapag pa naman ang opisina ng Lalaki. "Wala kasi akong mabilhan na malapitang coffee shop kaya sa kabilang bayan pa ako napadpad. Hindi rin gumagana ang elevator kaya mas lalo akong natagalan dahil dumaan ako sa hagdanan" pinunasan nya ang kanyang pawis. Sumasabay pa sa kanyang nararamdaman ang pag ikot ng mundo sa hilo dahil wala syang tulog kasabay ng pagkalam ng sikmura dahil wala pang kain si
Nag aalalang napa tingin si Hanz sa kanyang wrist watch, "It's been 30 minutes pero wala pa rin si Carmela, ayos lang kaya sya?" Natawa si Axcel habang pinag lalaruan ang ballpen, "nagsisimula palang ako pero interesting na".Natigilan sila sa pag babasa ng mga nasa papel. May mini meeting sila ngayong mag ka kaibigan para sa business collaboration nila, napag isipan kasi nilang mag tayo ng business na nakapangalan sa kanila. They will call it, "The Promises house" kung saan ito ay isang engrandeng hotel sa isang Private na Isla na kanilang bibilhin. "What do you mean?" Usisa ni Harvey. Gumuhit ang nakakalokong ngisi sa kanyang labi, "pinasara ko ang mga malalapit na coffee shop."Nahulog ang panga nilang lahat sa narinig. Talaga ngang tuluyang naging demonyo ang kanilang kaibigan dahil ang coffeeshop na paniguradong bukas ay sa kabilang bayan pa. "Kumusta na kaya sya? mukhang mainit pa naman sa labas..." Tumingin sya sa window glass at natawa ng makitang mukhang nakakapaso ang in
"Oh, saan kayo pupunta?" Takang tanong ni Mama Aegin nang makasalubong nila ang matanda sa Sala. Sa likod nya ay si Pearlyn na nakatingin sa kanilang dalawa ni Axcel at sa madiin na pagkakahawak sa kanya ng lalaki.Matapos nyang magpalit kanina ay agad syang kinalakadkad ng lalaki palabas ng maids quarter para isama sya sa kompanya."Isasama ko sya sa kompanya" tipid na sagot ng anak. Nanlaki ang mata ng matanda, "At bakit mo sya isasama Axcel? H'wag mo sabihing mas gugustuhin mong kasama ang mapag panggap na yan kesa sa tunay mong Asawa!?" "Bakit may sinabi ba akong mag de date kami sa kompanya?" Pilit pa ring nagpupumiglas si Carmela mula sa pag kakahawak ng Asawa pero kada ginagawa nya yon at sya namang mas lalong pag diin ng pagkakahawak nito. Nagbago ang ekspresyon ngayon ng Ina ng lalaki, "Hindi ba pwedeng si Pearlyn ang kasama mo ngayong araw, kararating nya lang kahapon ngunit sa halip na sya ang tinututukan mo ngayon e..." Tumingin si Mama Aegin sa kanya ng may pandidiri s
MAGIISANG LINGGO na matapos ang bangungot na nangyari sa buhay ni Axcel at Carmela. Kauuwi lang ni Carmela galing sa sementeryo. Binisita nya si Cody upang tignan na rin kung maayos na ang lapida nito. Hanggang ngayon ay sariwa pa rin ang sugat sa kanyang puso, parang kahapon lang ito nangyari at lagi nya pa ring hinahanap ang presensya ng anak. Papasok na sya sa loob ng Mansion ng bigla syang matigil ng makita ang kanyang Ate Pearlyn na nakikipag beso kay Mama Aegin. Lumipat ang kanyang tingin sa maletang naka hilera at kasalukuyang tinataas ngayon ng mga katulong. Dito na ba titira ang kapatid? Saan ito mag kwa-kwarto? Ibig bang sabihin nito ay aalis na sya sa Mansion? Alam ba ito ni Axcel? Sunod sunod na katanungan sa kanyang isip. "Welcome sa Mostrales Dela Familia Mansion..." Masayang bati sa kanya ni Mama Aegin, kumawala sila sa pag kakayakap, "I'm glad na ang totoong Pearlyn na ang naka tayo ngayon sa aking harapan. Napaka ganda mo at mas may class kapang tignan kesa sa nag
"Anong ibig mong sabihin na nakatakas ang driver!? Hanapin mo sya ngayon din!" Bulyaw ni Axcel kay Tristan sa kabilang linya."I'm currently finding it pero wala talaga eh, deleted ang lahat, parang may makapangyarihang nag ko cover up sa kanya..." Kabadong sagot ni Tristan. Dahil sa sagot na yon, naitapon ng lalaki ang hawak nyang baso na may lamang beer. Tumunog ito ng malakas dahil sa pagka basag, napa tayo sya na nang gigigil."Listen to me. I won't let that punk get away kung kailangang bali baliktarin ang Mundo at halughugin sya. Gawin mo! Kapag nahanap mo ang gunggong na 'yon iharap mo sya sakin..." Dinampot nya ang bote ng beer sa kanyang office table at binato ito sa kanyang pintuan. Ang sekretarya nyang dapat na papasok sa office ay natakot ng marinig ang malakas na pagka basag ng kung ano. "At baka makapatay na ako ng tao. He just killed my Son, Tristan. I want him now, iharap nyo sakin ang bwisit na yan!" Nang gagalaiti nyang utos. Namumula na ngayon ang kanyang mata. Nan
"A-asan ang anak ko?" Nanginginig na tanong ni Carmela habang tumatakbo papunta sa emergency room ng hospital.Sa hindi kalayuan makikita nyang kumakaripas din ng takbo si Doctor Jaren habang nag mamadaling sinusuot ang surgical mask. Nang malaman ng lalaking itatakbo si Cody sa hospital mula sa isang nurse na naka sakay sa ambulansya at kritikal ang kondisyon ng Bata, kahit day off nito ay nag mamadali syang pinaharurot ang kanyang sasakyan, sya lang din kasi ang nag iisang doctor sa Emergency room na magaling kaya hindi nya gustong ipagkatiwala sa ibang doctor si Cody. Nagkasalubong silang dalawa sa main door, magsasalita na sana sya ng bigla syang unahan ng Binata habang sinusuot ang isang gloves. "Wait for us here, hindi ka pwedeng pumasok sa loob. I will do my best." Agad na itong pumasok sa loob."Jusko" takot na utal ni Carmela habang umiiyak. Napahilamos na sya gamit ang kanyang palad sa mukha. Sinubukan nyang pakalmahin ang kanyang sarili pero parang sa tuwing ginagawa nya
"Pearlyn, hello?? Ayos kalang ba? Kanina pa kita tinatawag." Kung hindi pa sya nilapitan ni Janeth tiyak na hindi pa sya babalik sa kanyang huwisyo. Hindi nya pa rin tinataggal ang paningin sa tatlong unexpected guess. Bakit nandito ngayon si Pearlyn at ang kanilang magulang? Paniguradong alam na nila ang pag papanggap na kanyang ginagawa dahil may lakas na ng loob si Pearlyn na iharap dito ang dalawang matanda. Nagtama ang tingin nila ni Papa Ronald, bakas sa mata nito ang gulat ng makita sya at kalaunang napalitan ng dinadalang kapangyarihan na mapanganib dahilan ng pagtayuan ng kanyang balahibo sa katawan, nakakaramdam na sya ngayon ng lubusang takot sa tingin na yon. "A-h ano nga pala ulit ang sinasabi mo?" Muli nyang tanong dahil kahit nag salita na si Janeth ay wala pa ring pumasok sa kanyang utak dahil iniisip nya ang magulang at ang maaring mangyari ngayong araw. "Ang sabi ko mag sisimula na tayo kapag lumabas na sa mansion si Axcel" tumango nalang sya sa sinasabi ni Jan