Chapter 2: Charade of Nightmares

Winsley was in his office reading and signing those bulk of papers on his table when suddenly he heard a knock on his door.

"Come in." He said at itinigil ang ginagawa, isinandig niya ang kaniyang likod sa malambot na swivel chair saka pumasok na ang kanyang secretary.

"Sir, may meeting po kayo mamaya with Mr. Ismael at exactly seven pm." Tumungin siya sa wrist watch at nagtaas ng tingin saka siya nagtanong. 

"About what? Diba' pwedeng ipag-paliban yan?" May plano kasi siya ngayong gabi. 

Bibisitahin niya ang kanyang fiance, for him as a twenty-seven-year-old guy he believes that it's time for him to settle down and have a family of his own, tutal naman ay marami na siyang naabot, may sarili na siyang business, a home at may pera na rin siyang higit pa sa kailangan niya. Napagisip-isip niya na iyon pagkatapos mamatay ng mom niya two years ago. Yun' din kasi ang bilin nito na kapag mamatay na ito wala ng mag-alalaga sa kaniya, she doesn't want him to be alone. 

"Sir, last week pa po kasi siya nagpa-appointment." Pagpapaliwanag ng sekretarya niya. 

"Ok." Pilit na tugon niya. 

Pagkatapos ng meeting niya with Ismael ay dumaan muna siya sa isang flower boutique at bumili rin siya ng choclates. Papasok na siya ng building kung saan nakatira si Ariane ang fiance niya. Pagkalagpas niya ng information desk ay hinabol siya ng isang staff na babae. 

"Sir, tawag sa kaniya nito." Lumapit na ito sa kaniya at bigla itong ngumiti. Binasa niya ang name nito Rose, yun ang nakalagay sa nametag nito. 

"Sir, pinabasabi po ni Ma'am Ariane, na if ever daw na pumunta kayo sabihin ko daw po na she's not around kaya next time niya nalang kayo pinapa-visit." Sabi nito. 

"Ah ganon ba... It's alright may ibibigay lang ako sa kanya. Iiwan ko nalang sa unit niya." Sabi niya dito, wala naman itong nagawa at agad siya'ng tumalikod  dito at tinawid ang distansiya ng elevator. He pressed the thirty-fifth floor.

"Darling, come over here." Lumapit si Ariane na naka night dress lang dala ang isang bottle ng wine and then pour a drink on Ricardo's glass. 

"Darling, I can tell you're sweeter than this." Saad nito sa mapang-akit na boses sabay taas ng baso na naglalaman ng wine sa kamay nito. Matanda na ito kung tutuusin. He's in his late 50's pero wala parin itong kupas, makisig parin ito at aktibo. Unlike his son na puro trabaho lang ang iniisip, wala palagi itong time para sa kanya. Pero iba si Ricardo he's spoiling her with luxury, buy her gifts na milyones ang halaga pero for her image kailangan niyang mag settle kay Winsley well she can manage to keep them both napangisi siya iniisip. Naalala niya tuloy na pupunta ito ngayong gabi.

"Darling, baka pumunta dito si Winsley." Tanong niya. 

"Don't worry about it, I asked his secretary a while ago sabi nito nasa business meeting ang sir niya at baka matagalan pa ito." He assured the lady and plant her kisses from her face down to her assets. 

"Talaga ha?" Tanong ni Ariane and then she cuddled him and lead Ricardo to her bedroom. 

Kasalukuyang nasa elevator pa si Winsley, tinapos niya ng maaga ang pakikipag-usap kay Ismael para maabutan sana niya si Ariane dahil alam niya na lagi itong lumalabas kasama ang mga kaibigan. Bumukas ang elevator at lumabas na siya, naglakad siya papunta ng room three-three-eight and press the code to unlock the door. The room was silent but the lights are on, that made him wonder? Kasi ang sabi nga ng staff sa baba wala daw si Ariane dito. His eyes surveyed the whole place then nakita niya ang dalawang baso na may wine pa. Parang may bisita ito sa isip niya. Pupunta na sana siya sa room ng babae pero something made him stop, nakarinig siya ng boses ng lalaki sa loob ng kwarto nito at parang napaka-pamilyar ng boses na iyon. He was hesitant at takot sa katotohanang maari niyang malaman sa oras na buksan niya ang pinto ng kwarto. Pikit mata niyang binuksan ang pinto at napatunayan niya ang kaniyang hinala. 

"What's the meaning of this!" Sigaw niya at agad naman na napatigil saka lumingon sa kintatayuan niya. He was furious about the scene he just witnessed pero pinigil niya ang sarili. Tumayo ang dad niya sabay lapit sa kaniya. 

"Winsley anak,  let me explain." Sabi nito. 

"Is there something to explain dad?" He exclaims and look at her fiance na parang nandidiri. Hindi niya masikmura ang kataksilan nito. He felt betrayed a hundred times, bakit sa tatay pa niya? Sa isip niya. 

"Of all the people in this world na pwede mong maka-sex tatay ko pa talaga?". Tanong niya sa babae. 

"I'm sorry please..." Umiiyak na ito.

Tumalikod na siya sa mga ito at agarang lumabas sa unit na 'yon. 

Nasa lobby na siya ng hotel ng hablutin siya ni Ariane. Akalain mo? nahabol pa siya nito? sa isip niya. Iwinaglit niya ang kamay nito para sana bumitaw, pero hindi nito ginawa, gumawa lang tuloy iyon ng eksena na para bang ito pa ang naagrabyado. 

"What do you want?" Pigil niya ang sarili habang sinasabi ang mga katagang iyon. 

"I'm sorry na, please I know I made a mistake pero pwede pa nating ayusin ito, masasalba pa natin to." Litanya nito, pero para sa kanya it's already over just a moment ago. 

"Well then I'm sorry Ariane because this fucking relationship is not worth saving." He leaves her crying on the floor, marami na ang nakatinging mga tao pero wala siyang pakialam sa iniisip ng mga ito at naglakad siya paalis. He reaches for his car and drive it away from this hellish place. 

"Oh bro! what's with him?" The new guy who just came ask Lance. 

"It's actually a long story bro, but to make it short his fiance was having an affair." Lance looks at him, ito ang may a*i ng bar na pinuntahan niya ngayon. They were best buddies since high school.

"Ah... talaga ba?" Tanong sa kanya ni Marko isa sa mga barkada niya. Hindi niya ito sinagot pero dinugtungan pa nito ang sinabi nito. 

"Akalain mo ipinagpalit kapa ng fiance mo? Sino ba tong' pinagpalit niya sayo, gwapo ba? Siguradohin mo lang na kasing gwapo ko." Pagbibiro nito sabay tawa ng pilit. 

"Par, it's his dad." Sabi ni Lance na nagpatigil kay Marko. Umawang ang bibig at tumingin sa kanya para kumpirmahin ang sinabi ni Lance. 

He just sighed at tinungga ang isang baso ng alak at nagsalin pa ng paulit-ulit hanggang sa makaramdam na siya ng pagkahilo. 

"I think you've had enough pare, tama nayan." Lance told him while tapping his shoulder. Napaluha siya dahil hindi niya akalain na tatay pa niya talaga? Hindi ba nila siya inisip? God! now he hates to be his father's son. 

"I'm far better than my dad pero bakit ako pinagpalit ng babaeng yun 'don!" sigaw niya

"Youwill be ok bro, you'll find someone better." Saad nito pero bigla ding nag-iba ang timpla nito, instead na maki-simpatya ay parang excited pa. 

"I have good idea!" Bulalas nito at ikinuwento ang karanasan nito sa babaeng nakilala. 

"She's superhot par, siguradong makakalimutan mo ang problema mo. Di ka magsisi, I guarantee you that she's an expert when it comes to entertaining." Ipinagsa-walang bahala niya ang sinabi nito pero nagpumilit parin itong ibigay ang number ng babae sa kanya.

"Are you sure na ikaw ang magdradrive? Kaya mo pa ba?" Nag-aalalang tanong ni Lance, nag volunteer pa itong ipag drive siya pero he declined. He was a little sober now kaya nag-decide siyang ipag-drive ang sarili. 

Nasa pataas na parte na si Winsley kaya alam niyang malapit na siya sa subdivision, mga isang kilometro mahigit na lang ang ipag-dradrive niya kaya ibinaba niya ang salamin ng kotse niya at suminghot ng preskong hangin, maraming puno sa gilid ng daan isama pa'ng gabi na kaya malamig din ang hangin. The cold breeze gives him a calming sensation kaya napapikit siya. Bigla namang tumunog ang cellphone niya, he lazily pick it at tiningnan kung sino ang tumatawag, it's his dad. Hindi niya napigilang umusbong muli ang galit na kanina pa niya pilit iwinawaksi at muli ‘ring nagbabalik ang ginawa nito sa kaniya and that made him lose control of himself.  He just continues on driving but now it was faster dahil sa galit niya, habang ang phone naman ay patuloy pa'rin sa pag-ring. Hindi niya na nakayanan at inabot ito at saka itinapon ng malakas na siguradong ikasisira nito. 

Ibinalik niya ang tingin sa daan pero huli na ng malaman niya na may babae pala na tumatawid, pinilit parin niyang apakan ang break at the very last moment pero nasagsaan pa rin niya ang babae. He was in panic now! Hindi niya alam ang gagawin and his knee's are trembling lalo na na'ng may dalawang tao na ang lumalapit sa kaniya.  Ang babae ay dinaluhan ang babae'ng nabundol niya na kasalukuyang nakabulagta. He look at her, she was pain ramdam niya iyon sa pag-sigaw nito. Then, lumapit naman ang may katandaang lalaki sa bintana ng kotse niya at pinag-pupokpok ang salamin ng kotse gamit ang kamay nito.

 

"Hoy! Lumabas ka diyan!"

Sigaw nito na lalo lang nagpataranta sa kaniya. Binuhay niya ang kotse at nag-isip mg ilang sandali but because of guilt ay pinili niyang umalis don' pinatakbo niya ng mabilis ang kotse. Hindi niya kaya ang harapin ang mga ito. He grow up tough and brave kahit sino wala siya'ng inaatrasan pero iba ngayon, nasaan na ang tapang mo? Tanong niya sa kaniyang sarili. 

Nagmamadali' na binuksan ni Winsley ang pinto ng kaniya'ng bahay na gumawa ng malakas na ingay. Nagtungo siya sa kusina at kukuha sana ng tubig sa loob ng refrigerator. Inabot niya ang isang pitsel ng tubig at kumuha ng baso at ng magsasalin na siya ay bigla'ng dumulas ang baso dahil sa panginginig mg kaniyang kamay. Hindi niya napansin na lumapit si Manang Edna ang kasambahay niya. 

"Ano na ang nangyari dito anak?" Tanong sa kanya ng matanda.

"It's nothing Manang," Sabi niya dito, pupulitin niya sana ang nabasag na baso pero naunahan na siya ng matanda. 

"Ako na." Sabi nito at binigyan siya ng tubig. 

"Ok ka na ba?."  Nag-aalalang tanong ni Manang Edna. 

"Yes Manang," Pagkatapos niyang uminom ay nag-paalam ito at tumalikod na ang matanda.