Pagkatapos mag-almusal ng mag-anak ay tumungo na sila sa entertainment room para sa gaganapin kunong 'massage session'. Pabor naman iyon kay Sierra dahil wala siyang trabaho sa araw na iyon. Natapos na kasi ang kanyang trabaho bilang personal wardrobe assistant ni Shanaia Sanchez ngayong tapos na ang photoshoot ng mga ito. Ngayon ay balik opisina na siya at gagawin na ang totoong trabaho, iyon ay ang magdesenyo ng mga damit. Wala ring pasok ang mga bata sa araw na iyon dahil sa biglaang pagbabago ng panahon. Kaya ngayon ay nakatambay sila sa entertainment room. "I am so happy right now, Mommy!" Ngiting abot langit na sinabi ni Thalia. "Because you and handsome uncle are here! We can be a happy family!" Maligalig pang dagdag ng batang babae. "Are you happy, Kuya Vester?" Baling nito sa batang lalaking tahimik lang. Dumako ang tingin ni Sierra kay Vester, tiningnan ang bawat reaksyon nito sa mukha. Kumunot ang noo ng bata na para bang pinag-iisipan pa nito ang sagot sa tanong ng
Masyado yatang naging apektado si Sierra sa sinabi ng anak dahilan upang magdamag iyong bumagabag sa kanya. Puyat tuloy siya kinabukasan nang pumasok sa opisina. "Welcome back in the office, Miss Sierra!" Masiglang bungad ni Brianna, assistant ni Sierra at may pinutok pang confetti. "Oh my gosh!" Napawak ang babae sa kanyang dibdib sa labis na gulat. Sa sobrang kalutangan dahil sa puyat ay hindi na niya napansin ang mga paligid sa kanyang opisina, basta na lamang kasi siyang pumasok. "Alam ninyo po ba ma'am nang dahil sa inyo ay palagi ng trending ang company natin? Hindi na lang sina Miss Shanaia ang umiindorso kundi pati na ang mga influencers and other celebrities even without payment!" Patiling anunsyo pa ni Brianna, "siyempre meron pa rin namang bashers pero mas marami pa rin ang sumusuporta at bumibili not because of the clout but because our product is high when it comes to quality!""That's true!" Sabat ng assistant manager na si Evan, ang lahat ng mata ay dumako rito. Ala
Nakagat ni Sierra ang pang-ibabang labi. Nakaramdam ng takot na baka mabuko siya ng asawa.. Bakit ba kasi niya nabanggit ang ganoong apilyedo? Sa dinami-rami ng apilyedong pwedeng banggitin, talagang ang Narvaez pa! "Uhm... Asuncion, Flores, Santibañez or anyone?" Kabadong sinabi niya. Nanatili lamang na naka-angat ng kilay si Marco, kitang-kita niya ang pagkakabalisa sa likod ng mata ng babae na pilit nitong ikinukubli. Wala sa sariling napa-angat ang sulok ng kanyang labi, sumasayaw sa kapilyuhan ang mga mata. Subalit kailangan niya itong pigilan dahil kung hindi ay mabubuko siya sa kanyang sekreto. "You don't know them, you'll meet them later tonight." Malamig na usal ng lalaki. Lunes iyon ng umaga, ang mga bata ay nakaalis na kasama si Alea at Carlos sa eskwelahan. Si Sierra naman ay nag-abang na lang ng taxi sa labas ng village para pumunta sa lokasyon ng shooting para sa isang pelikula. Medyo labag sa kanyang loob ang pagpayag na maging parte ng produksyon subalit wala s
“Audrey, hija…” Sandaling napatigil si Audrey sa pagsusuklay ng kanyang mahabang itim na buhok sa harapan ng malaking salamin nang makarinig ng katok sa pintuan. Ang kanilang kasambahay iyon. “Nariyan ang kapatid mo sa baba at hinahanap ka.” Sa narinig ay agad na lumapad ang ngiti sa mga labi ni Audrey. Kapagkuwan ay wala sa sariling tumulala at seryosong siyang tumitig sa salamin, sa kanyang mukhang hindi mahitsura dahil nasunog ito ng isang matapang na chemical. Ginapangan na naman siya ng insekyuridad, napakalayo nito sa kanyang dating mukha.Dahil sa nangyari ay malimit na lamang niya kung tingnan ang sarili sa salamin, maging ang kanyang Kasintahang si Julian ay nandidiri sa tuwing magkasama sila nitong mga nakaraan. Sino ba naman ang hindi mandidiri sa ganitong mukha? Kung hindi lang dahil sa anak niya at kay Julian, marahil ay winakasan na niya ang sariling buhay.Inaasahan niyang sa tagal nilang magkarelasyon ay tatanggapin at mamahalin pa rin siya ng kasintahan sa kabila ng
“Hindi totoo iyan, Adriana! Anak ito ni Julian! Si Julian lang ang lalaking pinagbigyan ko ng sarili!” Mas tumindi ang pag-agos ng likido sa pagitan ng hita ni Audrey nang sumigaw siya. Tumawa si Adriana at bahagyang umuklo upang magpantay ang kanilang mukha ni Audrey. Imbes na maawa ay mapanuya pa siya nitong sinuri ng tingin. “Talaga ba, Audrey?” Puno ng pang-uuyam na wika ni Adriana. “Well, gusto ko lang malaman mo na hindi.” Tumayo si Adriana at buryong pinagkrus ang mga braso sa dibdib. “Isang walang kwentang lalaki lang naman ang nakasiping mo nang gabi ng kaarawan mo. Simple lang, pinainom kita nang pinainom hanggang sa malasing ka at mawalan ng malay. Habang nakikipagniig ka sa hindi kilalang lalaki, nandoon ako, kasama ni Julian at masayang pinagsaluhan ang malamig na gabi.” Kuwento ni Adriana. “Kaya walang kwenta iyang dinadala mo at dapat lang na mamatay kasama mo. Mga walang kuwenta! Isa pa, dapat lang sa'yo na masira ang mukha dahil iyan lang naman ang habol ni Julian s
Ninoy Aquino International Airport. Napabuga ng hangin si Sierra nang makalabas sa lobby ng airport. Napapikit siya at dinama ang pamilyar na hangin ng bansang kinagisnan. Sa pagmulat niya ay kasabay niyon ang pagragasa ng alaala mula sa nakaraan. Limang taon na ang nakalilipas ngunit tila walang pinagbago ang lugar na ito. Maging ang mga tao ay halos ganoon din. Limang taon. Limang taon ngunit sariwa pa rin sa isipan ni Sierra ang nangyari sa kanya. Sariwa na para bang kahapon lang nangyari ang panloloko sa kanya ng inaakala niyang kapatid at kasintahan. Limang taon na rin ang makalipas nang mawala ang kanyang anak. Nang itapon sila ni Adriana sa dagat ay himalang nakaligtas si Sierra, ngunit sa kasamaang palad ay binawian ng buhay ang kanyang anak. Ni hindi man lang niya ito nagawang pagluksaan dahil ilang minuto lamang matapos siyang masagip ay isinilang niya ang isa pang anak niyang babae. Doon napagtanton ni Sierra na kambal pala ang dinadala niya. Namatay ang lalaking a
“Hindi mo ako madadaan sa pera, Adriana.” Walang emosyong wika ni Sierra. Mahigpit na kumuyom ang kamao ni Adriana sa inis. “Dahil sa kayabangan mo, huwag kang magsisi kapag isang araw ay gamitan ka ng dahas ng mga tauhan ko! Isa na akong Montezides ngayon kaya naman madali na kitang tirisin na parang langgam!” Bakas sa mukha nito ang kasamaan at walang takot na pumatay. Tuluyan ng nawala ang ngiti sa mukha ni Sierra at napalitan iyon ng isang matapang na awra. “Sige, tingnan natin kung hanggang saan ang ipinagmamalaki mong koneksyon.” Malamig niyang sinabi.Hindi inaasahan ni Adriana ang ganoong sagot ni Sierra. Ang akala nito ay basta na lang nitong kukunin ang pera at magpakalayo-layo. Masyado itong nagulat dahilan upang matameme ito at mawalan agad ng sasabihin. Kapagkuwan ay kumurap siya at galit muling nagbitiw ng salita. “Humanda ka dahil papatayin kita!” Pagbabanta nito.Nagkibit lamang ng balikat si Sierra. “Sige, maghahanda ako.” Nagpupuyos sa galit na dinuro ni Adriana
Sa labis na pagkagulat ay tumalon si Sierra paalis sa kama. Muntik pa nitong matangay si Marco dahil sumabit ang isang paa nito sa kumot! Mabuti at agad din niyang naitulak pahiga ang asawa kaya hindi ito tuluyang bumagsak sa sahig! Napahawak si Sierra sa kanyang dibdib. Gulantang pa rin siya hanggang ngayon. Hindi niya alam kung gawa-gawa lamang ba iyon ng kanyang isipan o talagang gumalaw ang asawa. Ngunit ang isa ng imbalido ang asawa niya. Si Marco ay hindi na magiging aktibo pa! Kaya malabo iyong mangyari.Subalit hindi kaya, may katotohanan ang sinabi ng kaibigang shaman ni Mrs. Montezides? Ipinilig ni Sierra ang kanyang ulo. Marahil ay napagod lamang siya sa as araw na ito kaya kung anu-ano na lang ang nakikita niya. Posible ngang pinalalaruan lang siya ng kanyang mga mata. Oo ‘di kaya’y nangungulila lamang siya sa kakulitan ng anak kaya nangyayari ito. Kung anu-ano na lang ang idinahilan ni Sierra sa kanyang utak habang kagat-kagat ang hintuturo. Ngunit sa kabila ng lahat
Nakagat ni Sierra ang pang-ibabang labi. Nakaramdam ng takot na baka mabuko siya ng asawa.. Bakit ba kasi niya nabanggit ang ganoong apilyedo? Sa dinami-rami ng apilyedong pwedeng banggitin, talagang ang Narvaez pa! "Uhm... Asuncion, Flores, Santibañez or anyone?" Kabadong sinabi niya. Nanatili lamang na naka-angat ng kilay si Marco, kitang-kita niya ang pagkakabalisa sa likod ng mata ng babae na pilit nitong ikinukubli. Wala sa sariling napa-angat ang sulok ng kanyang labi, sumasayaw sa kapilyuhan ang mga mata. Subalit kailangan niya itong pigilan dahil kung hindi ay mabubuko siya sa kanyang sekreto. "You don't know them, you'll meet them later tonight." Malamig na usal ng lalaki. Lunes iyon ng umaga, ang mga bata ay nakaalis na kasama si Alea at Carlos sa eskwelahan. Si Sierra naman ay nag-abang na lang ng taxi sa labas ng village para pumunta sa lokasyon ng shooting para sa isang pelikula. Medyo labag sa kanyang loob ang pagpayag na maging parte ng produksyon subalit wala s
Masyado yatang naging apektado si Sierra sa sinabi ng anak dahilan upang magdamag iyong bumagabag sa kanya. Puyat tuloy siya kinabukasan nang pumasok sa opisina. "Welcome back in the office, Miss Sierra!" Masiglang bungad ni Brianna, assistant ni Sierra at may pinutok pang confetti. "Oh my gosh!" Napawak ang babae sa kanyang dibdib sa labis na gulat. Sa sobrang kalutangan dahil sa puyat ay hindi na niya napansin ang mga paligid sa kanyang opisina, basta na lamang kasi siyang pumasok. "Alam ninyo po ba ma'am nang dahil sa inyo ay palagi ng trending ang company natin? Hindi na lang sina Miss Shanaia ang umiindorso kundi pati na ang mga influencers and other celebrities even without payment!" Patiling anunsyo pa ni Brianna, "siyempre meron pa rin namang bashers pero mas marami pa rin ang sumusuporta at bumibili not because of the clout but because our product is high when it comes to quality!""That's true!" Sabat ng assistant manager na si Evan, ang lahat ng mata ay dumako rito. Ala
Pagkatapos mag-almusal ng mag-anak ay tumungo na sila sa entertainment room para sa gaganapin kunong 'massage session'. Pabor naman iyon kay Sierra dahil wala siyang trabaho sa araw na iyon. Natapos na kasi ang kanyang trabaho bilang personal wardrobe assistant ni Shanaia Sanchez ngayong tapos na ang photoshoot ng mga ito. Ngayon ay balik opisina na siya at gagawin na ang totoong trabaho, iyon ay ang magdesenyo ng mga damit. Wala ring pasok ang mga bata sa araw na iyon dahil sa biglaang pagbabago ng panahon. Kaya ngayon ay nakatambay sila sa entertainment room. "I am so happy right now, Mommy!" Ngiting abot langit na sinabi ni Thalia. "Because you and handsome uncle are here! We can be a happy family!" Maligalig pang dagdag ng batang babae. "Are you happy, Kuya Vester?" Baling nito sa batang lalaking tahimik lang. Dumako ang tingin ni Sierra kay Vester, tiningnan ang bawat reaksyon nito sa mukha. Kumunot ang noo ng bata na para bang pinag-iisipan pa nito ang sagot sa tanong ng
Kinabukasan ay alas singko ng umaga nagising si Sierra upang maghanda ng almusal para sa mga bata. Naroon naman si Carlos at Alea ngunit dahil madalas na hindi niya nakasama ang anak nitong mga nakaraang araw ay gusto niyang bumawi. "Utusan ninyo ako eldest mistress, ah!" Ani Alea na medyo hindi mapakali ng walang ginagawa. Ginawa na nito yon noong unang araw nito sa bahay pero ngayong ginawa nito ulit, hindi niya maiwasang mahiya dahil trabaho niya iyon! "Huwag kang mag-alala, Alea, sanay akong ipinaghahanda ang anak ko ng pagkain. This is not new to me, at bumabawi lang ako sa mga bata dahil nitong mga nakaraang araw ay puro ako trabaho." Paliwanag ni Sierra habang hinahalo ang mga sangkap sa isang stainless steel na lagayan ng pancake. Nakangiti naman si Alea roon, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting inggit dahil may ina palang ganoon. Hindi kagaya ng kanyang inang mas pinili siyang pagtrabahuhin sa murang edad para may pambayad ng mga utang sa sugal. "Ayos ka lang
"Wala rin dito ang young master!" Naiiyak na bulalas ni Alea. "Nasaan kaya siya? Naku sana naman po walang nangyaring hindi maganda sa kanya! Sabihin na po kaya natin sa senyora, eldest mistress?" Napatingin si Sierra kay Alea sa sinabi nitong iyon. Kanina pa niya iyong naiisip ngunit ayaw niya namang pag-alalahanin ang matanda. Baka nagpapahinga na ito ngayon. Kinuha na lamang ni Sierra ang telepono upang tumawag ng police dahil talagang wala na siyang choice. Ngunit naalala niyang mayroon nga pala siyang cctv sa sala kaya naman iyon na lamang ang tiningnan niya. Subalit laking pagtataka niya dahil wala namang bakas ni Marco na lumabas ng bahay, bumaba oo ngunit umakyat din naman agad ito sa opisina nito. "Tara, tingnan natin ulit sa opisina niya." Ani Sierra at nauna ng pumasok sa kabahayan upang tingnan muli ang asawa. Nang matanaw ang dalawa ay halos mangiyak na si Carlos. Palihim siyang nagtipa ng mensahe para kay Marco. To Young Master: Young master, wala na. Bumali
Walang nagawa si Sierra kung hindi ang buksan ang pintuan ng sasakyan at lumabas. Nais niyang magtanong kung bakit biglang nagbago ang isip ng lalaki ngunit sa sobrang inis ay hindi na lamang niya ginawa, bagkus ay malakas niyang isinara ang pinto upang iparating dito ang iritasyon niya. Sinong hindi maiirita kung bigla ka na lang pababain sa gitna ng kalsada kung saan walang halos dumadaan na taxi at maghahating gabi na?! Kung sana hindi ito umeksena sa restawran edi sana roon pa lamang ay nakasakay na siya at matiwasay nang nakauwi sa bahay. Hindi iyon sa ganoong oras ay para siyang ligaw na multong nakatayo sa gilid ng kalsada at naghihintay ng magbibigay sa kanya ng hustisya. "Nakakainis! Humanda ka sa ganti ko, impaktong lalaki ka." Inis na bulong ni Sierra sa sarili. Halos isang oras din ang kanyang hinintay roon bago may taxing dumaan. Nang makarating sa bahay ay dumiretso siya sa opisina ni Marco upang ipaalam dito na nakauwi na siya subalit laking panlalaki ng kanyang
Lahat ng mga taong naroon ay lumingon at nakatuon ang mga mata sa likuran. Kahit na pilitin man ni Sierra na itanggi ang presensya sa kanyang harapan ay alam niyang mas makakakuha siya ng atensyon. Kaya naman, tumikhim siya at saka tuwid na tumayo at hilaw na nginitian ang lalaki. "Oh, Mr. Narvaez, what are you doing here?" Patay-malisya niyang tanong. "Hinahanap ka?" Umarko pa ang isang kilay nito. Gusto ng umirap ni Sierra sa inis dahil sa sagot nitong iyon. Bakit naman siya nito hahanapin? Oo nga at may kasunduan silang magkikita sa ganoong araw subalit hindi naman niya akalaing talagang hahanapin siya nito para lang doon! Mas kumalat tuloy sa kalamnan ni Sierra ang inis ngunit kailangan niya iyong itago dahil maraming mata ang nakamasid sa kanila. Kaya naman, kinalma niya ang sarili sa kagustuhang kalmutin ang lalaki sa mukha at humugot na lamang ng malalim na hininga. "Oh, did my husband asked you to fetch me?" Ani Sierra sabay kindat upang ma-gets naman ni Sylvio ang
Pagkatapos iyong sabihin ng waiter ay siya namang pagpasok ni Sylvio Narvaez dahilan upang magsinghapan ang mga naroroon. Sa kabilang banda, habang ang lahat ng atensyon ay nasa lalaking bagong dating ay dahan-dahan siyang naglakad paatras at naupo sa may pinakasulok, tinakpan ng kamay ang kanyang noo at nakatungo sa kanyang telepono. Obviously, nagtatago. Abot langit ang kaba sa puso ni Beatriz nang makita ang lalaking kanyang inasam-asam na makita. Ayon sa kanyang ama ay napakahirap nitong hagilapin subalit ngayong gabi ay talagang pinaunlakan ng lalaki ang request ng ama alang-alang sa kanya! Ganoon siya kamahal ng kanyang ama!Mahal na mahal niya si Lukas Buena subalit ito na mismo ang kusang nagpatigil ng kanilang kasal, kaya ngayong nandito na si Sylvio Narvaez na isang pinakamayamang tao sa mundo ay hindi siya magdadalawang isip na magpakasal dito! Kapag naging isang ganap na siyang Mrs. Narvaez ay magagawa na niya ang lahat, mapapaluhod na niya ang mga tao. Maaalipusta na ni
Simula ng makarating sila sa Delicacies Restaurant ay hindi na humupa pa ang ingay lalo at marami ang imbitado. Dahil hindi lamang mga kasamahan sa photoshoot ang inimbita maging ang ilang mga sikat na panauhin sa larangan ng industriya. Ganoon ang gusto ni Beatriz, gusto niya iyong maraming tao nang sa ganoon ay maraming magkakautang na loob sa kanya at kapag siya naman ang may pabor na hihingin ay hindi na sila makatatanggi pa. Sa dami ng imbitado ay naging exclusive ang kainan. Pagkatapos kumain ay sinunod ang desserts at mga inumin. Roon na mas umingay nang magsimula ang inuman at tugtugan. "This evening is so lit, Miss Bea!" Anang isang sikat na lalaking artista na may hawak na whisky sa kanyang kanang kamay. "You're the best!""Oh, it's a small thing, Paul! Have more drink!" Ani Beatriz at nakipag-toast ng baso rito. "I hope this will not be the last time Miss Beatriz will held a dinner party," anang isang babaeng modelo na sipsip nang sipsip kay Beatriz. "You are so beautifu