Ano kaya sa tingin niyo ang magiging papel ni Francis sa magulong buhay-pag-ibig ni Marga? A bunch of thanks po sa bagong anim na nag-add po sa library ng story ko, shout out din po sa bagong nag-follow po sakin kina Madam Apolonio Cabanilla at Nelida Mampang, thank you to the moon and back din po sa Vote madam Rosalinda Terado! Patuloy niyo po sana subaybayan!
“Nabanggit ba ni Joan kung kailan ang balik niya?’ curious niyang tanong sa kapatid. She heard Hazel humming with uncertainty. “Wala, Ateng, eh! Hinihingi lang iyong number mo,” mariin na sagot nito. Napabuntong-hininga ang dalaga. Kung hindi lang nag-aral sa Manila ang unang lalaki na pinangarap, lihim na minahal at siya ring kababata niya na si Francis, ay sigurado siyang hindi niya naranasan ang matinding financial crisis noon at naisangla ang lupa niya sa step mother nito. Sigurado siya na hindi alam ng kababata ang tungkol sa nasangla niyang lupain. Inaanak ito ng tunay niyang ama, kaya alam niya na hindi nito hahayaan na mawala sa kanya ang natatanging pamana sa kanya ng ama. Dalawang taon ang agwat nilang dalawa. Kasa-kasama niya parate ang kababata, madalas nasa bahay nila ito noong nabubuhay pa ang kanyang ama, kalaro at tumayong kuya niya ito. Naging sandigan niya ito nang namatay ang kanyang ama, at siya din ang naging karamay nang mamatay ang ina nito. Kilalang mag-be
“I told you, babe, I have all my ways,” confident nitong sagot sa kanyang tanong, mabilis lang siya nitong sinulyapan kapagdaka’y muling itinuon ang pansin sa pagmamaneho. She lets out a weary sigh, her head tilting slightly as if in silent agreement with the universe's whims. Dapat pala hindi na siya nag-aksaya pa ng laway sa pangungusisa sa binata, kung paano ito nagkaroon agad ng kotse na gagamitin, samantalang unang beses nito dito sa syudad. Masaya nilang tinahak ang parking area ng Mall habang pinag-uusapan ang mga best menu ng syudad na magkahawak kamay pa rin, at saka nito binitawan ang kanyang kamay matapos siyang pagbuksan nito ng kotse. Napatingin na rin siya sa daan na tinatahak nila. Nasa mahigit twenty-five minutes ang byahe papunta sa restaurant na gustong puntahan ng binata mula sa KCC Mall. Sa mahigit sixteen years nito sa ibang bansa, nakasanayan na ng binata na tuwing breakfast lang kumain ng rice at minsan pa nga raw ay wala. “Saan ka naman nag-check in?” curio
Napalunok ang dalaga sa narinig mula sa binata habang nakipagsukatan ng tingin rito. Hindi niya maikakailang may punto ito, pero ang paraan nito ay kalabisan. “You’re right, Xan, pero tingin ko sobra-sobra din iyong sa iyo! Iyong level ng bluntness mo ay maa-appreciate ng mga babae sa lugar na pinanggalingan mo,” lakas-loob niyang pagwawasto sa sinabi nito. Mariin niyang nakagat ang pang-ibabang labi nang bumakas sa gwapong mukha ng binata ang disappointment. Inalis nito ang seatbelt na hindi iniiwas ang tingin mula sa kanya. Subalit, siya ang pumutol ng kanilang titigan at inilibot ang paningin sa paligid. Masyado kasi siyang occupied, kaya hindi niya na namalayan na nagawa nang i-parking ng maayos ni Xander ang kanilang sinasakyan. Kung hindi pa nakuha ang atensyon niya sa pagtanggal ng binata sa seatlbelt nito, marahil hindi niya napansin na tumigil na ito sa pagmamaneho. "Marga,” Xander calls out softly. Awtomatiko naman napapihit paharap muli ang dalaga sa binata. Dagli’y nap
“Kailangan ko na kayang tawagan si Boss?” tanging naiisip niyang paraan upang makatakas sa gustong mangyari ng binata. Aminado siya na hindi niya ito matatakbuhan at magagawa nitong hanapin ang apartment ng kanilang kompanya. Tanging pang-asa niya na lamang ay ang kaibigan nito. Napatingin siya sa kanyang suot na wristwatch, five minutes to eight, wala naman siyang lakas na loob na tumawag sa kanyang Boss ng ganitong oras. Bagsak ang mga balikat na napabuntong-hininga ang dalaga, saka pinagmasdan ang kaharap, na masayang nakikipag-usap sa waiter habang umu-order. Mas naramdaman niya ang matinding pagod sa kakaisip ng paraan kung paano makakawala sa dominanteng binata, kaysa sa dami ng tinapos niyang trabaho kanina. Hindi niya kasi kayang timbangin kung mapagkakatiwalaan niya ito. Sinasabi nga nito na walang itong gagawin sa kanya, pero sa mga sinasabi nitong “dirty talk” at “just a kiss”, ano ba dapat? Napainom siya ng tubig na hindi inaalis ang mga tingin sa umu-order pa ring b
“Bago na naman ang paraan ng pananantsing mo, Xander!” impit niyang saway rito. Lalo pang lumapad ang pilyong ngiti ng binata saka inilapit ng ilang dangkal ang mukha nito sa kanya. “You’re so f*cking sexy, baby,” bulong nito, bakas sa boses nito ang magkahalong saya at panunukso. Sinamaan niya ito ng tingin, kapagkuwan, kinurot niya ang kamay nito na nasa kanyang bewang. “Ouch!” naibulalas ng binata kapagdaka’y tumawa ng malakas. “Sexy your foot!” nakangiwi niyang sabi. “Ang harot-harot mo!” bulyaw niya rito, saka sinunggaban ang pagkakataon na makaalis mula sa pagkakahawak nito sa kanyang beywang. Nagpatiuna siyang lumabas ng boutique at hindi na nilingon ang tumatawa pa ring binata. Nayayamot siya lalo sa ipinapakita nito sa kanya. Nanggigigil siya sa sobrang inis rito. Mas lalong sumimangot ang kanyang mukha nang pagpasok nila sa convenience store ay tanging ang binata lang ang binati ng tatlong babaeng staff. Kaya agad siyang napalingon sa kanyang likod. Huling-huli niya
Gaya nang napag-usapan nila, si Xander nga ang unang gumamit ng bathroom. Habang inaayos niya ang kanyang mga gamit ay hindi niya mapigilan ma-usyoso sa mga gamit na inilapag ng binata sa vanity table na malapit sa kama nito. Hindi rin nakatakas sa kanyang paningin ang dala nitong laptop at tablet. "I'd much prefer to spend my time shopping with you, babe, rather than buried under a mountain of work and meetings," Napangiti ang dalaga nang maalala ang sinabing iyon ni Xander. Wala pa rin siyang ideya kung ano talaga ang pinanggagawa nito, maliban sa, ang madalas nitong nakukwento sa kanya ay nasa iba’t-ibang bahagi ng airport ito ng PIlipinas. If her memory serves her right, sa isang araw ay mahigit tatlong beses itong nasa himpapawid. Kung nagawa niya lamang e-record ang mga airport na binabaan nito araw-araw, marahil naapakan na nito ang buong Luzon, Visayas at iilang airport sa Mindanao. Napatitig siya sa direkyon ng bathroom, na-realize niya na maraming bagay pa rin siyang hi
“It's not about competing with Miguel, but about my genuine interest in getting to know you better. But I want you to know that I was determined to get you—by hook or by crook, Marga. That's my way, and I will never apologize to you for that.” "I was planning to tattoo your name in here, Marga. But, what I truly desire is for you to be by my side as it's inked." "You're too beautiful, babe, and every time you challenge me with your words, you send my heart racing to new heights." “Being here with you feels like reaching cloud nine all over again, but this time the thrill is even higher than my first-ever flight!” “Sharing this one room with you feels truly incredible. Usually, all I've done with women in the same room is simply have sex with them. But being here with you, it's so much more, babe.” Napabalikwas ng bangon ang dalaga nang muli niyang narinig ang mga salitang iyon ni Xander, at mariin siyang napabuntong-hininga nang ma-realize niyang sumagi lang iyon sa kanyang panagi
Halos mailuwa niya ang kanyang mga mata nang marinig ang boses ng binata. Ramdam niya ang pag-akyat lahat ng kanyang dugo sa mukha. She took a deep breath, exhaling slowly, trying to regain composure and give herself time to think about what to say. Narinig niya ang bawat yapak ng binata, kaya bago pa man ito makalapit sa kanya ay pumihit na siya paharap rito na may ngiti sa labi. “Good morning, Xan!” masaya niyang bati, bago dahan-dahang tumayo. Napalunok siya nang mapansin ang bumakas na pag-aalala sa mukha ni Xander, at kahit may butil ng mga pawis ang makinis nitong mukha ay tila napaka-fresh pa rin nitong pagmasdan. Marahan niyang ipinilig ang ulo upang iwaksi ang naloloko niyang isipan. “May nakalimutan akong tapusin na report kagabi, eh, pumasok sa panaginip ko,” pagsisinungaling niya at kimi na ngumiti, pinasingkit niya pa ang mga mata, wari parang bata na nahuli sa kalokohang ginagawa. Bigla naglaho ang pag-aalala sa mukha ni Xander at napalitan ng masayang ngiti habang
She witnessed Xander's face transform before her eyes. His once calm expression shifted to one of alarm, his eyes darting towards his bodyguard. His brows knitted together in a deep, troubled furrow.Napatingin na rin siya sa labas ng sinasakyan nila at ganun na lamang ang gulat niya dahil ang bulto ni Pebbles agad ang bumungad sa kanyang paningin.Halos patakbo itong lumabas ng restaurant, kasunod nito ay si Miguel. Bakas sa maganda nitong mukha ang excitement at tuwa.Napalunok siya ng sunod-sunod, binalot ng matinding kaba ang kanyang dibdib, sigurado siya na mawawala ang ngiti nito at magtataka ng husto kapag makita silang magkasama ni Xander."Don't worry, babe. We'll get through this," Xander murmured, his voice gentle and soothing as he tried to comfort her.Nanlaki ang mga mata niya tila nasampal siya sa narinig, tama si Xander. Ang parte na nakalimutan niyang pag-isipan kanina para bigyan ng solusyon. Hinanap niya ang mga mata ng binata, at nang magtagpo ang kanilang mga pani
She let a small sigh as she lifted her right hand away from Xander's and looked down at his contented, sleepy face. At, dahan-dahan niyang inayos ang ulo nito sa kanyang balikat na hindi niya ito magising.May mga nakabinbin pa mang katanungan sa kanyang isipan ay hindi niya na muna pagtuunan iyon ng pansin. Ang malaman mula mismo sa binata na walang katuturan ang balita tungkol sa engagement nito at wala itong ibang babae ay tila naging sapat na sa kanya.Ngunit mas napanatag ang loob niya na malamang wala na itong nararamdaman pa kay Pebbles. Hindi niya alam kung bakit pinaniniwalaan niya lahat ng mga sinasabi ni Xander. She knew that every interaction with him was a dance on a tightrope, teetering between hope and skepticism. She yearned to believe in the sincerity of his emotions and to allow herself to be swept up in the warmth of his affection. Yet, a nagging voice in the back of her mind urged caution, reminding her of the possibility that his intentions might not be as pure a
“Hindi ka na ba makikipagkita kina Boss or kay Zhavie?” kunot-noo niyang tanong matapos makipag-usap ni Xander sa bodyguard nito na nasa passenger’s seat.Lulan na sila ng kotse pabalik ng restaurant. Bago niya lang nalaman na ihahatid lang siya nito at tutuloy din agad sa airport. Nang nabasa niya rin kanina ang chat ni Jhadie na kailangan niyang bumalik ng 5 p.m. dahil bukod sa hinahanap siya ng kanilang CEO ay hindi umano ito aalis na hindi siya nakakausap. Kaya agad niyang sinabihan si Xander na kailangan niya ng bumalik.Inaamin naman niya na gusto niya pang makasama ng ilang oras ang binata pero mas nangingibabaw pa rin ang prinsipyo pagdating sa kanyang trabaho. Lihim naman niyang ipinagpasalamat dahil hindi na nagtanong pa ang binata kung bakit siya pina-early-in.Mahigit kalahating oras din nakipag-usap ang binata sa cellphone nito matapos niyang maikwento ang tungkol sa naging tagpo nila ni Pebbles. Nang binalikan siya nito ay masaya nilang nilibot ang Lantawan Grassland. Na
Pakiramdam niya umakyat lahat ang kanyang dugo sa mukha habang pinapakinggan ang sinasabi ng binata. Gusto niya itong itulak palayo sa kanya, pero nagugustuhan ng kanyang katawan ang dulot ng init ng katawan ni Xander sa kabila ng kanilang mga suot. Ramdam niya ang kakaibang init at sensasyon na naglakbay sa kanyang buong katawan dulot ng mga salitang iyon ni Xander. Sa binata niya lamang naramdaman ang ganitong klaseng sensasyon. Gayun pa man, may ideya siya kung ano ang umaatakeng sensasyon sa kanya ng mga sandaling ito. Napalunok siya sa tinatawid ng kanyang isip. Hindi niya alam kung ano o saang bahagi ng sistema niya ang tila gustong magpaubaya o maranasan ang mga binitiwang salita ng pilyong binata. Pero… “Na-nagsisimula na naman yang pagka-manyakis mo, Xander!” lakas-loob niyang sita rito. Halos garalgal man ang kanyang boses ay sinikap niya pa rin na ipakita rito ang disgusto sa mga narinig mula rito. Kailangan niyang labanan ang tukso. Hindi siya pwede basta-basta na lam
Gayun na lamang ang pangungunot ng noo ng dalaga sa naging reaksyon ni Xander sa kanyang tanong. Pero bago pa man makahuma ang binata sa gulat ay sinunggaban niya na ang pagkakataon.“Na-a-appreciate ko lahat ng effort mo para sa’kin, Xan. Pero kailangan na nating tapusin ‘to. Hindi mo pa rin ba ako titigilan gayung alam na ng buong bansa ang tungkol sa engagement niyo? Walang problema sa’kin kung magkikita pa rin tayo, pero not in this way,” pagpapatuloy niya.Dahilan at nagtagis ang mga bagang ni Xander at tila nag-aapoy ang mga mata nito sa galit.“Nasimulan mo na rin naman ang panlalamig mo sa communication natin, ipagpatuloy mo na la—”“Enough, Marga!” halos pasigaw na putol nito sa kanyang sasabihin, sabay hampas sa lamesa.Naipikit niya ang mga mata sa sobrang gulat sa tinuran ng binata. Damang-dama niya ang galit nito sa boses. Tila binayo ng malakas na bagyo ang kanyang dibdib sa sobrang kaba niya. Pero nilakasan niya pa rin ang loob at unti-unting idinilat ang mga mata.Nguni
“Boss, nandito na tayo,” boses mula sa harapan nila ang pumutol sa kanilang titigan.Maagap na napaupo ng matuwid ang dalaga. Tinangka niyang bawiin ang kamay mula sa binata ngunit hindi nito iyon binitiwan. Kaya inilibot na lamang niya ang paningin sa labas ng kotse.At gayun na lamang ang pangungunot ng kanyang noo nang mapansin ang malawak na lugar na punong-puno ng carabao grass."Come on, baby. The chopper is waiting for us," Xander urged gently.Napamaang ang dalaga sa narinig. Pero sumunod na lang din siya sa binata nang lumabas na ito ng kotse. Marahan siya nitong inalalayang makalabas at agad nitong pinulupot ang braso sa kanyang beywang."You're going to love this place, babe. Taking the chopper will get us there much faster. By land, it would take too long, and I know you only have an hour's break. Trust me, you'll enjoy it even more this way," he said excitedly, gently guiding her forward.Lalong naumid ang kanyang dila sa narinig. Hindi naman siya natatakot sa sinabi nito
"I can sense you're plotting something with that beautiful mind of yours, baby," he whispered huskily, his breath warm against her ear as he teasingly nipped at her earlobe.Napaigtad siya sa kinatatayuan at nailayo ang ulo mula rito. Sobra siyang nakikiliti sa ginawa nito. Pakiramdam niya maging buhok sa kanyang ilong ay nagsipagtayuan.“Xander!” bulyaw niya sabay hampas sa braso nito, kaya bahagyang lumuwag ang pagkakagapos ng braso nito sa kanyang beywang."That hurts, babe!" Xander exclaimed, his laughter mingling with a playful wince, his eyes sparkling with a mix of amusement and affection as they met hers.Pinandilatan niya ito, “Isusunod ko talaga ang manoy mo kung hindi mo pa rin ako bibitawan, Xander!” naiinis niyang banta rito.Saglit nawala ang ngiti sa labi ng binata na para bang iniintindi ang kanyang sinabi, pero agad din itong napabuhakhak sa tawa, dahilan at tuluyan siya nitong napakawalan.Maagap naman siyang lumayo at pinihit ang katawan paharap sa tumatawang binata.
She abruptly stopped in her tracks as his words reached her ears. The sound of his voice sent a wave of emotions crashing over her, and she stood frozen, her heart pounding with a mix of surprise and longing. It was the deep, warm tone of the man she had been longing to speak with for days. Her heart leapt into her chest. It was a sound so familiar and yet so unexpected that it sent a shiver down her spine. Her breath caught, and a warm, tingling sensation spread through her body, making her cheeks flush. The time seemed to slow down, and the world around her faded into the background. Her mind raced with a thousand thoughts, but all she could focus on was the melody of his words and the overwhelming joy that surged within her. It was a feeling of pure, unfiltered excitement mixed with a flutter of nervous anticipation.She slowly turned around, her heart pounding, needing to be certain she hadn't just imagined it. Her heart skipped a beat, and she turned around in disbelief, her eye
Nagningning sa tuwa ang kanyang mga mata sa narinig. Hindi kasi iyon nabanggit sa kanya ni Zhavie kagabi. Hindi na rin siya nagkaroon ng pagkakataon na matawagan ito kanina dahil sa sobrang busy na niya sa trabaho.“Hindi ba pupunta si Xander ngayon?” curious nitong tanong.Gayun na lamang ang biglang paglaho ng ngiti niya sa labi sa naging katanungan nito. Mula nang naging malamig ang pakikitungo sa kanya ni Xander ay hindi na pumasok sa isip niya na makikita itong muli.Ibinulsa niya ang mga kamay sa suot na slim fit skinny denim pants, upang maitaboy ang bumabangon na naman na kakaibang emosyon sa kanyang dibdib na tanging si Xander lamang ang dahilan.Pinilit niyang ngumiti upang maitago ang pakikipaglaban niya sa sariling emosyon. “Hi-hindi ko al—niya nabanggit, Mayor. Pareho kami naging abala nitong mga nakaraang araw,” utal-utal niyang sabi.Hindi niya maitindihan kung bakit pa siya nito tinatanong tungkol sa binata, gayung, sigurado siya na alam nito ang balita tungkol sa engag