LOGINShare
Chapter 45
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56
Related chapters
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 46
“Bakit? Kakaiba ba iyon?” ganting tanong ni Seojun. “A… Hindi. Hindi naman. Sige, ikaw ang bahala.” Pilit na ngumiti ang dalaga upang hindi siya mapahiya. Palagi kasing mga kung ano-ano lang ang kinakain nila noon. Nakakatikim nga lang sila noon ng fried chicken kapag pinapauwi ni Mrs.Han sa kaniya noon ang mga pagkain na hindi nila nabenta sa araw na iyon. Noodles o kimbap ang kadalasan na laman tiyan nila kaya kung makatikim man sila ng pizza, na malamang ay ibinigay lang sa kaniya, nilalahukan lang nila iyon ng pagkain. Mahal ang matrikula sa paaralan ni Eclaire. Pero dahil sa pagtitipid at pagsusumikap nilang mag-ina, nairaraos nila iyon. Gusto niya na kahit paano, makatapos sa magandang eskuwelahan ang kaniyang anak. Iyon lang kasi ang pwede niyang maipamana sa kaniyang nag-iisang dalagita. “Ang mabuti pa… Bumili na rin tayo ng fried chicken. Gutom na gutom ako ngayon, parang hindi uubra ‘yong pizza lang sa ‘kin,” suhestyon ni Olivia. Kung tutuusin, mar
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 47
“Dahil gwapo ka…” diretsang sagot ni Marion. “Ano ba… ‘Yong totoo nga, Marion…” pangungulit nito. Huminga siya nang malalim nang maalala niya ang una nilang pagkikita. Oo. Gusto niya ang pisikal na itsura ni Seojun pero… Habang nilalait ito ng dati nitong kaklase, tila lalong nawala ang buhay sa mga mata ng binata. Para bang normal na lang para rito ang patayin ang emosyon nito para lang makaraos sa ganoong sitwasyon. Hindi niya alam pero… Pakiramdam niya, kailangan niyang tulungan ang binata. Gusto niyang tumayo no’ng mga oras na iyon at sungalngalin ng pritong manok sa bunganga ang lalaking iyon pero dahil sa insidente na nangyari, ‘yong dalawang security men na lang ang gumawa ng gusto niya. “Ewan… Hindi ko rin alam…” Atraksiyon man ang tawag doon, o instinct ng tao na protektahan ang kapwa niya, o gusto lang sabihin ng universe sa kaniya na hindi naman talaga siya manhid sa paghihirap ng ibang tao… Gusto niyang tulungan si Seojun. “Bakit? Hindi ka ba naniniwal
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 48
December 3, 2021. Araw ng byernes, at ang huling araw bago ang mismong kasal. Dahil nasaktuhan na may exams sina Eclaire at Hae won sa tatlong subject na pang-umaga, hapon na nang umalis sila sa Seoul papunta sa Incheon. Dalawang linggo na lang bago ang winter break kaya abala ang mga ito ngunit pinilit pa rin ng mga ito na sumama sa magiging kasal. Nag-adjust ng schedule sina Andrew at Olivia dahil na rin sa utos ni Marion. “Sigurado ba kayong wala kayong nakalimutan?” tanong ni Seojun. “Opo. Ayos na ang lahat. Saka sabi ni Miss Olivia, sila na raw po ang magdadala ng mga gagamitin naming damit kaya wala naman po kaming masyadong kailangang dalhin.” Si Hae won ang sumagot sa tanong niya. “Grabe… Ganito pala ang pakiramdam kapag nakasakay sa limousine…” “Nanlalamig nga ‘yong mga kamay ko, baka mamaya, may bigla akong masira dito sa loob. Hindi ko kayang palitan,” segunda ni Eclaire. Kasalukuyan silang magkakaharap sa likurang parte ng limousine na nirentahan
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 49
Gusto sana niyang sabihin na huwag itong mangamba. Pero alam ni Marion sa kaniyang sarili kung gaano ka-judgemental ang kaniyang ama. Siguradong unang kita pa lamang nito sa binata, iisipin kaagad ng Daddy niya na nagustuhan lang niya si Seojun dahil sa panlabas nitong anyo. Totoo naman iyon pero… Napipikon siya kapag naisip niyang baka asarin siya nito. Kaya ngayon pa lang, gusto na niyang magkaroon ng ideya si Seojun kung anong klase ito ng tao. “W-wala namang problema sa ‘kin iyon…” Tumawa nang bahagya ang binata at bahagyang umusod palayo. “Alam ko naman kung saan ko ilulugar ang sarili ko. Saka huwag kang mag-alala, hindi ako mag-iisip ng kung ano-ano… Alam kong ginagawa mo lang ang lahat ng kaya mo para naman kahit paano, maging pantay ang tayo natin sa mata ng iba…” Hindi tuloy niya alam ang dapat maramdaman sa reaksyon nito… Na para bang imposible na mahalin siya nito nang higit pa sa isang kaibigan. Tiningnan na lang tuloy niya ang kaniyang sariling repleksyon… P
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 50
Ipinikit na ni Marion ang mga mata nito nang masigurong maayos na ang pagkakahiga niya. Si Seojun naman ngayon ang hindi makatulog. Kahit anong sikap niya na pumikit at magbilang ng mga tupa, hindi siya dinadalaw ng antok. Panay pa ang biling ng dalaga kaya palaging napupunta rito ang kaniyang atensyon. Malikot ito at halatang hindi sanay sa masikip na higaan nito. Bahagya lang itong huminto nang yakapin nito ang unan na dapat nitong gamitin para sa ulo nito. “Okay ka lang? Gusto mo ba ng dagdag na unan?” bulong niya. Ilang segundo pa ang pinalampas niya ngunit wala siyang nakuhang reaksyon mula kay Marion. Tumalikod na lang siya at humarap sa may pinto. Muli niyang ipinikit ang kaniyang kama habang inaalis ang lahat ng kaniyang iniisip. Dahil na rin siguro nasa bangka sila at nakadaong malapit sa aplaya ng Deokjeokdo island, hindi masyadong maalon, tila hinehele lang siya hanggang sa tuluyan siyang antukin. Hindi alam ni Seojun kung anong oras na. Pero nang magtan
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 51
Tulog pa ang kaluluwa ni Marion nang gisingin ito ni Olivia. Pupungas-pungas pa siya at nagsisimulang mag-inat nang mapansin ang dalawang babaeng stylist na nakatayo sa kaniyang paanan. Kaagad niyang hinanap ang pamilyar na mukha na inaakala niyang makikita niya paggising ngunit wala na ito. Pero ang ipinagtataka niya, paano siya napunta sa foam na nakalatag lang sa sahig samantalang natulog siya sa double deck. “Miss Marion, I’m sorry po pero kailangan na nating magsimula sa pag-aayos sa inyo. Nagdala na rin ako ng hot cappucino para magising ang diwa niyo,” untag ni Olivia. May hawak nga itong mainit na kape na nakalagay sa paper cup. “Anong oras na ba?” Wala pa siya sa tamang huwisyo kaya iginala na muna niya ang kaniyang paningin. Napansin niyang nakasabit pa ang kumot niya sa kamq kaya halatang nahulog siya sa kamang iyon habang natutulog. Gusto sana niyang itanong kung nasaan si Seojun pero naunahan siya ng hiya. Nakabulagta pa siya sa kama bago dumating ang mga ito
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 52
Ibinigay ni Seojun ang tseke sa mga kamay ni Marion nang maghiwalay sila. Nawala na ang pamumula ng mga mata nito na tila maluluha na kanina. Kahit paano, nawala na rin ang mga agam-agam sa kaniyang isipan. Ang importante, maging maayos ang pagsasama nilang dalawa hanggang sa piliin nito na iwan siya… “Teka, nagugutom ka na nga pala, ‘no? Anong gusto mong kainin?” pag-iiba niya ng topic habang inaalis ang mga nakaharang na hibla ng buhok sa mukha ni Marion. “A… Oo nga.” Ngumiti si Marion at bahagyang pinunasan ang mga pisngi nito. “Hinahanap na siguro tayo ng mga bisita natin. Ang mabuti pa… Bumalik na tayo sa loob ng tent.” “Sige…” Inilahad niya ang kaniyang kamay. Napansin kasi niyang nahihirapan na si Marion sa paglalakad sa malambot na buhangin habang nakasuot ito ng wedding gown na limang dipa ang haba ng trahe. Lumuwang ang ngiti ni Marion at hinawakan ang kaniyang kamay. Sabay na silang naglakad habang kumakaway sa mga bisitang tumatawag sa kanila.
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 53
Sa wakas… Dumating din ang ‘catch’ na hinihintay ni Marion. Base sa pagkakakilala niya sa ugali ng kaniyang ama, hindi nito basta ibibigay ang kompaniya at pera nito nang ganoon kadali. Kung hindi niya maipapakita ang gusto nitong resulta, siguradong ang offer lang nito na one hundred billion pesos ang matitikman niya mula rito. “Pwede bang… Iwan niyo muna kaming dalawa ng asawa ko?” Ngumiti siya nang hindi inaalis ang tingin kay Seojun. “B-bakit?” Naging malikot ang mga mata nito, tila naghahanap ng mali sa sarili nito. Nang masiguro niyang wala na silang kasama, ini-lock niya ang pintuan sa loob. Napaupo nang tuwid si Seojun na para bang naghihintay ito ng iuutos niya. Napailing na lang siya dahil sa pagiging inosente ng kaniyang asawa kahit ito ang may anak. Umupo siya sa dati niyang puwesto at iniharap ang swivel chair nang direkta sa lalaki. “Seojun… Hindi ko alam kung nasabi na nila sa iyo pero… Tatlong araw na lang ang natitira sa tourist visa
Latest chapter
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 110
Nawalan na ng lakas si Marion magreklamo nang bigla siyang makatulog. Hindi niya akalain na mararanasan niyang makainom ng tubig na may halong pampatulog kahit bottled water ang ibinigay sa kaniya. Sa pelikula lang kasi niya nakikita ang mga ganoon, ginagamitan ng injection ang takip nito para mapasukan ng gamot nang hindi mapapansin ng biktima. Nang magising siya, nakasakay na siya sa eroplano at may dalawampung minuto na lang bago bumaba ng Macau. Medyo groge pa siya pero pinilit niyang bumangon. Kung hindi dahil sa announcement ng piloto, hindi pa siya magigising. Pumunta siya sa banyo na naroon sa malapit at sinubukang mag-shower para tuluyang mawala ang kaniyang antok. “Ang walang hiyang Romeo na iyon… Isusumbong ko talaga siya sa Daddy ko!” asik ni Marion. Kung tutuusin, dapat siyang magpasalamat sa ginawa nito dahil iyon lang ang paraan para mapakalma niya ang kaniyang sarili noong mga oras na iyon. Dahil kung mauuna ang init ng ulo niya, baka tuluyang m
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 109
Katahimikan ang namayani sa kanilang dalawa hanggang sa bahagyang humagikhik si Romeo mula sa kabilang linya. Masigla ang naging halakhak nito ngunit kaagad din itong tumigil at pilit na pinakalma ang sarili. “Miss Marion, hindi ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip mo ngayon pero… Hindi ko matatanggap kung ngayon ka pa mawawalan ng tiwala sa ‘kin –” “Shut up. Hindi ka magaling magsinungaling. Nahuli na kita…” Marahas na nagbuga ng hangin si Marion. “Iniisip ko noon na samin ng Daddy ko, ako talaga ang may tama sa utak. Pero ngayon… I changed my mind. Siya lang ang kilala ko na kayang sumugal nang ganito para lang makuha ang gusto niya.” “Miss Marion, alam mo –” “Gusto kong magtiwala sa mga plano niyo ni Daddy pero… Hindi niyo naman maiaalis sakin na matakot ako, ‘di ba? You’re practically saying na isugal ko ang buhay naming mag-ina rito.” Namumuo na ang patak ng luha sa gilid ng kaniyang mga mata. Pinipilit niyang maging malakas. Pero sa bawat segundo na tum
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 108
“A-Anong sinasabi mo bata? Wala kong alam diyan.” Naging malikot ang mga mata ni Berto, halatang may itinatago ito. “Huwag mo nang alamin. Gawin mo na lang ang gusto ng boss namin para makuha na namin ang pera. Ayaw mo bang matapos na kaagad ang lahat ng ito para makauwi ka sa inyo?” Lumapit si Abel sa upuan ni EJ at tumayo ito sa likuran. “Berto, bilisan mo na!” “Oo na… Oo na… Ito na nga…” Nagmamadaling lumapit si Berto sa camera at simpleng pinindot ang ilang button. “Ayan! Okay na!” Muling tiningnan ni EJ ang papel bago tumingin sa lente ng camera. “Mom… Dad…” panimula niya. “Nanghihingi sila ng five hundred million pesos kapalit ko…” Kumunot ang noo ni Abel. “Basahin mo na lang kasi –” “Kaso Eomma… May mali ka sa parteng ito. May pangatlong version ang kwento. Mukhang mahihirapan ka sa pagkakataong ito.” “T-teka! Ano bang sinasabi mo? Sundin mo lang ang nakasulat sa papel! Ano ba!” Napakamot si Berto sa ulo nito. “Ang tigas talaga ng ulo m
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 107
Nang maramdaman ni EJ na unti-unting bumabagal ang takbo ng bangka, bigla siyang naging alerto. Hindi pa rin siya gumagalaw o nagpumiglas man lang. Alam niyang sasayangin lang niya ang kaniyang lakas dahil nasisiguro niyang nasa kung saan sila at mas malaki ang tsansa niyang mabuhay kung susundin lang niya ang sinasabi ng mga ito. “Buhay pa ba ito? Bakit hindi man lang gumigising?” tanong ng isa sa mga lalaki. Lumapit ang isa pang lalaki sa puwesto ni EJ at itinapat ang daliri nito sa ilong niya. Nang mapansin nito ang kaniyang paghinga, walang kaabog-abog siya nitong binuhat sa balikat nito. “Tara na, kanina pa tayo hinihintay ni Boss.” “Ang weird naman ng batang iyan. Hindi man lang siya sumisigaw o umiiyak. Normal ba iyan?” Napailing-iling pa ang lalaki na payat ang katawan. “Akala ko kasi magwawala siya kaya binusalan ko na rin. Pero mukhang balewala lang sa kaniya ang nangyayari.” Ngumisi ang lalaking kalbo at balbas-sarado na bumubuhat kay EJ mula s
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 106
Mabilis na kinuha ni Marion ang bag na iyon. Binasa niya ang nakasulat sa memo pad. Nakasulat doon ang pangalan ng isang private hotel sa isang isla. Unti-unting kumurba ang ngiti mula sa kaniyang mga labi. “Salamat… Salamat dito sa note na iniwan mo sa tablet niya.” Ibinigay niya ang tablet kay Francis. “M-Miss Marion… Isa itong private island malapit sa Palawan.” Ibinaba ni Francis ang baril nito. “Anong balak niyo, Miss?” “Anong pangalan mo?” tanong ni Marion sa lalaking hostage nila noong mga oras na iyon. “Nag-iwan ng mensahe si EJ pero kami lang ang makakabasa no’n dahil sinanay namin siya na matuto ng Hangul (South Korean alphabet). Kaya alam kong ikaw ang nag-iwan ng note sa tablet na nakasulat sa ingles.” Awtomatikong napatingin si Francis sa estranghero. Magaling kasi itong umarte na parang wala sa sarili. Bahagya pa itong nagta-tantrums para magmukhang makatotohanan na hindi talaga ito ganoon katalino. Kinabahan si Francis kaya muli nitong tinutukan
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 105
Hindi nakapagsalita ang mga kausap ni Marion dahil sa pagkabigla. Nakatitig lang ang mga ito sa kaniya, halatang hindi makapaniwala sa kaniyang sinabi. Kahit ituring ng mga ito na isang biro ang mga salitang binitawan niya, hindi iyon nakakatawa. May kapangyarihan pa rin ang mga ito, lalo na sa mga lugar na sinasakupan ng mga ito. “Excuse me… Miss Viray,” si Mayor Enriquez ang unang nakabawi. “Baka nakakalimutan mo na hindi lang ikaw ang anak ng negosyante dito –” “Well, kung napapansin niyo, wala ako sa mood para makipagplastikan at i-filter ang mga sinasabi ko kaya didiretsahin ko na kayo… Maam/Sir.” Pilit na ngumiti si Marion. “Dahil sa hindi niyo pagsunod sa protocol ng security namin, nagkaroon ng isang insidente… Na sisiguruhin ko sa inyong magiging dahilan ng pagbagsak ng karera niyo sa pulitika kung hindi kayo makikipag-cooperate sakin.” “T-teka, Miss Marion. Narinig mo naman na siguro ang mga balita, di ba? Kailangan ko ng bodyguard na palaging kasama
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 104
“A-Ano?” Biglang bumalikwas ang mag-asawa nang marinig ang anak. Si Seojun ang unang tumayo at tinulungan si Marion na makabangon pero hindi nito tinanggal ang tingin kay Eclaire. “Paanong wala? Wala ba siya sa kwarto namin?” “Baka naman nasa banyo lang ang kapatid mo, o baka may hihiramin sa mga gamit mo kaya pumasok sa kwarto mo. Wala namang ibang pupuntahan iyon. At lalong hindi lalabas si EJ nang hindi kasama ang isa satin, alam mo naman na ayaw niyang nakikisalamuha sa ibang tao.” Nanginginig ang mga tuhod ni Marion. Hindi niya alam kung dahil iyon sa biglang pagtayo o dahil sa matinding takot na kaniyang nararamdaman. Napakamot si Eclaire sa buhok nito. “Mom! Dad! Hindi naman ako magsisisigaw dito kung nandiyan lang siya sa loob. Natural, tiningnan ko na ang banyo at lahat ng kwarto sa suite na ito pero wala siya. Bukod pa ro’n…” Tila may naalala ang dalaga at nagtatakbo papasok sa loob. Nagmamadaling sumunod sina Seojun at Marion. Dumiretso sila sa kuwar
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 103
“Salamat, hon. Mag-ingat kayo ni Ethan sa byahe… Ako na muna ang bahala rito.” Pinasadahan ni Marion ng mabilis na halik sa pisngi ang asawa. Iyon ang pinaka-gusto niya rito. Palagi itong rational mag-isip at tinitingnan ang mga bagay sa mas malawak na perspektibo. Pagkatapos ng mga laboratory tests na ginawa kay Peterson, dinala na ito sa VIP Suite ng ospital. Kailangan na lang nilang malaman ang sanhi ng pagsakit ng tiyan ng Daddy niya. Pero sa mga oras na iyon, nabigyan na ng pain reliever medicine si Peterson kaya kumalma na ito at nagsimulang makaramdam ng antok. “Bakit gising ka pa, Dad? Matulog ka na para bumalik ang lakas mo… Siguradong malalaman din natin ang laboratory results mo mamayang madaling araw,” untag ni Marion sa ama. Halata namang groge na ito sa gamot pero pilit pa rin nitong hinawakan ang manggas ng damit niya. “H-huwag mong hayaan na malaman ito ng iba, anak…” “I know, Dad. Huwag kang mag-alala. Nagpagawa na ko ng Non-Disclosure Agreement sa abogado natin. S
One Hundred Billion Pesos Baby Chapter 102
Masaya siya… Hindi, mas tamang sabihin na matagal niyang ipinagdasal na muli silang magkita at makasama nang matagal si Kenneth. Sa tuwing nagbabakasyon siya sa South Korea, palagi itong abala sa trabaho at pag-aaral nito. Halos hindi sila nagkikita, maliban na lang kung magpupuyat siya kakahintay sa binata. Night classes ang kinuha nito dahil halos gawin nang full time ni Kenneth ang trabaho nito. Gusto raw kasi nitong makaipon kaagad para sa pamilya nito – lalo na para sa Mama nito. Pagkatapos ng tatlong taon, nangyari ang kagustuhan ng binata na makauwi na sa South Korea ang nanay nito. Sa kabilang banda, ayaw niyang maramdaman na napag-iiwanan siya kaya kung ano-anong online courses para madagdagan ang kaalaman niya. Gusto sana niyang maging businesswoman, iyon ang orihinal niyang pangarap dahil gusto niyang yumaman. Pero noong minsan na mag-isa siya sa kaniyang silid, nakita na lang niya ang kanyang sarili na nagtitipa ng mga letra sa laptop niya. Humahabi ng maikling
